1. กองทุนการเงินระหว่างประเทศมีฐานะเป็นทบวงการ
ชานาญพิเศษของสหประชาชาติ มีหน้าที่รักษาเสถียรภาพ
ทางการเงินโดยส่งเสริมความร่วมมือทางการเงินระหว่างประเทศ
และอานวยความสะดวกในการขยายตัวทางการค้าเพื่อก่อให้เกิด
การจ้างงานเพิ่มขึ้น และส่งเสริมภาวะเศรษฐกิจที่ดีในประเทศ
สมาชิก ปัจจุบันมีรัฐที่เป็นสมาชิกจานวน 182 ประเทศ
1.Stabilization คือ การทาให้ระบบเศรษฐกิจ
และการเงินมีเสถียรภาพทั้งภายในประเทศและต่างประเทศ
โดยลดการชาระดุลบัญชีเดินสะพัด และดาเนินการให้
เศรษฐกิจขยายตัวในอัตราเหมาะสม
2.Libralization สนับสนุนแนวคิดการเปิดเสรี
ทางด้านการเงินและการค้าระหว่างประทศ
3.Deregulation ผ่อนคลายกฏระเบียบที่
เข้มงวดสาหรับธุรกิจบางประเภท เพื่อปล่อยให้กลไกของ
ตลาดทางานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
4.Privatization การโอนกิจการที่เป็นของรัฐ
หรือรัฐที่มีส่วนเป็นเจ้าของ ให้แก่เอกชนเป็นผู้ดาเนินการ
แทน
เงื่อนไขในการขอรับความช่วยเหลือ

2. เป็นองค์การระหว่างประเทศที่ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ.
2488 (ค.ศ. 1945) มีสมาชิก 191 ประเทศ (เกือบทุก
ประเทศในโลก) สหประชาชาติเปิดรับสมาชิกที่เป็น "ประเทศรัก
สันติ" ซึ่งยอมรับพันธกรณีในกฎบัตรสหประชาชาติ ยอมรับใน
มติขององค์การ สามารถและปรารถนาที่จะให้พันธกรณีเหล่านั้น
บรรลุผล สมัชชาใหญ่เป็นผู้รับรองการเป็นสมาชิกโดยอยู่ภายใต้
การแนะนาของคณะมนตรีความมั่นคง สานักงานใหญ่สหประชาชาติ
ตั้งอยู่ ณ นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา
แฟรงคลิน ดี. รูสเวลต์ ตั้งชื่อองค์การนี้โดยหมายถึง
สัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่สอง ใช้อย่างเป็นทางการครั้งแรก
ในการลงนามปฏิญญาสหประชาชาติ ค.ศ. 1942 เพื่อทาให้
สัมพันธมิตรยึดในหลักของกฎบัตรแอตแลนติก และสัญญาว่าจะ
ไม่แยกไปเจรจาสันติภาพกับกองกาลังอักษะ เดิมสหประชาชาติใช้
ชื่อในภาษาอังกฤษว่า United Nations Organization หรือ
UNO แต่เปลี่ยนไปใช้ United Nations หรือ UN นับจาก
ทศวรรษ 1950
กฎบัตรสหประชาชาติ (Charter of the United Nations)
คือข้อตกลงที่บรรดาประเทศผู้ก่อตั้งและร่วมเป็นสมาชิก
องค์การสหประชาชาติได้ให้สัตยาบันเข้าผูกพัน โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับ
วัตถุประสงค์และหลักการ ตลอดจนกระบวนการดาเนินงานและ
บริหารงานต่างๆ ขององค์การสหประชาชาติ ถือเป็นกฎหมายระหว่าง
ประเทศและเป็นกฎที่สถาปนาองค์การให้เกิดขึ้นอย่างเป็นทางการ
สหรัฐอเมริกาและแคนาดา ซึ่งเป็นประเทศขนาดใหญ่ ใน
ทวีปอเมริกาเหนือ ได้ตกลงทาสนธิสัญญาทวิภาคีเกี่ยวกับการค้าเสรี
ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1989 (พ.ศ. 2532) ต่อมาในช่วงปี
ค.ศ. 1990 เม็กซิโกได้เข้ามาเป็นสมาชิกอีกประเทศหนึ่ง ทาให้กลุ่ม
NAFTA (North America Free Trade Agreement) นี้มี
ประชากรรวมทั้งสิ้นประมาณ 360 ล้านคน เป็นตลาดที่ค่อนข้างใหญ่
กลุ่มหนึ่ง ทั้ง 3ประเทศ คือ สหรัฐอเมริกา แคนาดา และ
เม็กซิโกได้มีการทาข้อตกลงการค้าเสรีอเมริกาเหนือ เมื่อวันที่ 5
มกราคม พ.ศ. 1991 (พ.ศ. 2534) โดยข้อตกลงมีผลใช้บังคับ
ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1094
NAFTA เป็นตลาดสาคัญของไทย ใน ปี พ.ศ.
2541 มีมูลค่าการค้าระหว่างกันคิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 20 ของ
มูลค่าการค้ารวมของไทย โดยไทยส่งออกไปNAFTA ร้อยละ
24 ของมูลค่าการส่งออกรวมของไทย และไทยนาเข้าจาก
NAFTA ร้อยละ15 ของมูลค่าการนาเข้ารวมของไทย สินค้า
ส่งออกสาคัญได้แก่ เครื่องคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์และ
ส่วนประกอบ เสื้อผ้าสาเร็จรูป อาหารทะเลกระป๋อง แผงวงจร
ไฟฟ้า เครื่องจักรไฟ และส่วนประกอบเครื่องจักรใช้ใน
อุตสาหกรรม เคมีภัณฑ์ เครื่องบิน เรือ และอุปกรณ์การบิน
เครื่องคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์และส่วนประกอบ เครื่องมือ
เครื่องใช้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์การแพทย์ เป็นต้น
การค้าของไทยกับตลาด NAFTA
( International Monetary Fund )เป็นองค์การระหว่าง
ประเทศที่ก่อตั้งขึ้นพร้อมกับธนาคารระหว่างประเทศเพื่อการ
ฟื้นฟูและการพัฒนา ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ.1944 ที่เมือง
เบรตตัน วูดส์ มลรัฐนิวแฮมพ์เชียร์ ประเทศสหรัฐอเมริกา
และ IMF เริ่มเปิดดาเนินการในเดือนมีนาคมปี ค.ศ.1947
โดยมีสานักงานใหม่ตั้งอยู่ ณ นครวอชิงตัน ดี.ซี.