2. Ze kijkt om zich heen, luistert nog even goed en als ze zeker weet dat er niemand is tilt ze de deksel van de doos op. Haar ogen worden groter. 'Oh mijn god,' ze bekijkt de foto's minutenlang. 'Ik herken deze jongen ergens van.' Dan hoort ze voetstappen. Snel doet ze de doos en lade weer dicht.
4. 'Zo te zien ben je in bad geweest, je mag wel iets anders aantrekken , hoor.' Bibiche is erg gastvrij. 'Maar ik heb geen andere kleding,' zegt Kidney. Bibiche lacht. 'Dat weet ik. Daarom mag je iets van mij aantrekken. Ik kom zo terug, kies maar iets uit.' Daarna verdwijnt ze weer.
5. Kidney stapt van het bed af. Dit is de perfecte kans om verder te kijken. Ze loopt naar de kledingkast en opent de lade. Ze kijkt weer in de doos. Even stopt ze. 'Is dit niet fout? Ze is zo gastvrij en dan ben ik zomaar haar spullen aan het doorzoeken.' mompelt ze. 'Het is wel vreemd dat ik die jongen herken.' Ze piekert er niet meer over en kijkt verder. 'Allemaal familie foto's, hier heb ik niks aan.' Kidney doet de doos maar weer dicht en zoekt een setje uit.
6. Ze pakt een truitje met een broek uit de lade en past het. Vreemd genoeg past ze het ook nog. Ze gaat voor de spiegel staan.
7. 'Prima, alleen mijn haar nog even doen. Het is helemaal uit model.' En zo is ze even bezig met haar kapsel.
11. Ze loopt de trap af naar beneden. De trap kraakt hevig.
12. Als ze beneden is ziet ze in een oogopslag Bibiche aan een tafel zitten. En ze hoort stemmen. Twee mannelijke en de stem van Bibiche. Snel verstopt ze zich achter de muur.
13. Ze opent voorzichtig de deur en kijkt om het hoekje. Ze zucht van opluchting. Opeens is het stil aan tafel. 'Shit, zouden ze me gehoord hebben?' vloekt ze fluisterend. Snel vlucht ze de badkamer in en doet zachtjes de deur dicht.
14. Met een zucht gaat ze op de wc deksel zitten. 'Wat nu?' vraagt ze zich af. 'Ik had gewoon op de slaapkamer moeten blijven.' verzucht ze.
15. Ineens zegt een van de mannelijke stemmen; 'Ik ga even naar de wc.' Kidney schrikt. 'Dit meen je niet.' Snel probeert ze het raam open te peuteren. 'Het lukt niet.' Ze haalt snel een speldje uit haar kapsel en peutert aan het raam. Uiteindelijk weet ze het slot te ontgrendelen. Ze bidt tot God. 'Dank u.' Snel gooit ze het raam open en klimt eruit.
16. Ze springt in het gras, dan hoort ze de deur open gaan. Vlug drukt ze haar lichaam tegen de muur aan. Ze hoort de wc bril omhoog gaan.
17. Met haar lichaam nog steeds tegen de muur gedrukt sluipt ze naar de voorkant van het huis.
18. Kidney laat een zucht van opluchting horen. Vermoeid zakt ze neer op een houten bankje voor het huis. Dan krijgt ze een flashback. Ze ziet een jongen op een houten bankje zitten en zij staat hem vanaf een afstandje te bewonderen. Als ze beter kijkt ziet ze dat de jongen op het bankje zat waar zij nu zit. Het is dezelfde jongen als op de foto's. 'Ik moet deze jongen kennen. Het moet.' Ze denkt diep na maar ze herinnert zich er evenveel van als van haar naam. Niks dus.
19. 'Als ik even geslapen heb weet ik het vast weer.' ze kan een gaap niet onderdrukken. Ze gaat liggen op het harde bankje. Maar Kidney merkt er niks van , ze valt meteen als een blok in slaap.
20. De volgende ochtend vroeg wordt Kidney wakker in de armen van een jongen. Ze schrikt zich dood. Wie is dit? Ze lag toch op een bankje? Door haar hoofd spoken tientallen vragen.
21. Ze duwt de jongen weg en springt uit bed. De jongen slaapt gewoon door. 'Maar dit kan niet.. Dit is de jongen uit de foto!'
22. Zo snel als ze kan pakt ze haar kleding van de vloer en trekt ze aan. Daarna stormt ze van de trap af. 'Ik moet weg uit dit spookhuis!'
23. Ze gooit onmiddellijk de deur open. 'Ik moet hier weg!' hijgt ze. Zo snel ze kan verwijdert ze zich van het huis.
24. Einde update Ik hoop dat het eenleuke update was. Tot de volgende!