2. • Οι Βεδουίνοι
• Οι Βεδουίνοι στις παλαιότερες εποχές
• Οι Βεδουίνοι στις μέρες μας
• Εικόνες για τους Βεδουίνους
• Η Έρημος του Σινά
• Εικόνες για την Έρημο του Σινά
• Πηγές
3. Η ονομασία Βεδουίνος, που προέρχεται από την αραβική λέξη badawī
(αραβικά: بدوي ), που σημαίνει γενικά αυτόν που βαδίζει στην έρημο,
αποτελεί έναν όρο που αποδίδεται κυρίως σε νομαδικές αραβικές φυλές
βοσκών, οι οποίες εντοπίζονται σε όλο το μήκος των εκτάσεων που
καλύπτει η έρημος, από τις ακτές της Σαχάρα στον Ατλαντικό μέχρι τη
Χερσόνησο του Σινά και ανατολικά την Αραβική έρημο. Με αφετηρία τις
δεκαετίας του '50 και του '60, πολλοί Βεδουίνοι εγκατέλειψαν την
παραδοσιακή νομαδική ζωή κι αποφάσισαν να ζήσουν και να εργαστούν
στις πόλεις της Μέσης Ανατολής. Για παράδειγμα, στη Συρία ο
παραδοσιακός τρόπος ζωής των Βεδουίνων σχεδόν έληξε εξαιτίας μιας
μεγάλης περιόδου ξηρασίας από το 1958 έως το 1961, που ανάγκασε
πολλούς Βεδουίνους να παρατήσουν τα κοπάδια τους και να αναζητήσουν
κανονικές δουλειές. Παρομοίως, η κυβερνητική πολιτική της Αιγύπτου, η
παραγωγή πετρελαίου στη Λιβύη και στον Κόλπο κι η έντονη επιθυμία για
καλύτερες συνθήκες ζωής ώθησαν τους περισσότερους Βεδουίνους εκτός
της νομαδικής ζωής κι έτσι αποτελούν κανονικούς πολίτες διαφόρων
χωρών.
4. Οι Βεδουίνοι χωρίζονταν σε συγγενικές φυλές, οι οποίες
ήταν οργανωμένες σε κάποια επίπεδα. Ένα διάσημο ρητό
των Βεδουίνων λέει: "Εγώ εναντίον των αδερφών μου,
εγώ και τ' αδέρφια μου εναντίον των ξαδέρφων μου, εγώ
και τ' αδέρφια και τα ξαδέρφια μου ενάντια σε όλο τον
κόσμο". Μια τυπική οικογένεια (ή Σκηνή) αποτελούνταν
από τρεις ή τέσσερις ενήλικες (το ανδρόγυνο κι οι γονείς
ή τα αδέρφια) και έναν απροσδιόριστο αριθμό παιδιών.
Ακολουθούσαν ημι-νομαδικό τρόπο ζωής,
μεταναστεύοντας καθ' όλη τη διάρκεια του έτους
ανάλογα με τους υδάτινους και τους γεωργικούς πόρους.
5. Οι σημερινοί βεδουίνοι θεωρούνται απόγονοι αυτών των οικογενειών και
αποτελούν τη μία από τις έξι φυλές των βεδουίνων του Σινά, τη φυλή των
Ορεινών (Γκεμπελία). Παρά τη φτώχια τους, είναι φιλειρηνικοί, καλόκαρδοι,
ευγενείς, εύθυμοι, ολιγαρκείς φιλόξενοι, ιδίως στους Έλληνες. Η Μονή της
αγίας Αικατερίνης είναι αναπόσπαστο τμήμα της ζωής τους και την
προστατεύουν από οποιονδήποτε κίνδυνο, με δεδομένο ότι κι εκείνη πάντοτε
τους σέβονταν και μεριμνούσε να βρει λύση στα διάφορα προβλήματά τους.
Θεωρούν την Μονή και τον Αρχιεπίσκοπο ως την ανώτατη διοικητική και
δικαστική αρχή της φυλής τους και είναι αφοσιωμένοι σε αυτήν. Αναγνωρίζουν
ότι παλιά το Μοναστήρι βοήθησε ώστε να λυθούν ειρηνικά και δίκαια οι κατά
καιρούς διαφορές που είχαν οι φυλές μεταξύ τους και να αποφευχθούν πόλεμοι
και αιματοχυσίες. Συνδεδεμένοι με τη Μονή, εργάζονται σε αυτή και μετέχουν
στη καθημερινή της ζωή. Η προσφορά εργασίας στο Μοναστήρι ανακουφίζει
αρκετά άτομα και τις οικογένειές τους. Συνήθως απασχολούνται σαν υπηρέτες η
σαν γαρίφ, δηλαδή φύλακες στα καθίσματα και τους κήπους. Εκτός από το
μισθό τους είναι ασφαλισμένοι και έχουν δωρεάν το καθημερινό φαγητό μαζί
με τους μοναχούς και τους προσκυνητές.
6.
7. Η έρημος του Σινά βρισκόταν στη χερσόνησο
Σινά, κοντά στο όρος του Σινά, νότια της ερήμου
Φαράν, μεταξύ του κόλπου της Άκαμπα και του
Σουέζ. Στην έρημο Σινά κατασκήνωσαν οι
Ισραηλίτες, το τρίτο μήνα μετά την έξοδό τους
από την Αίγυπτο. Σύμφωνα με την Παλαιά
Διαθήκη στρατοπέδευσαν απέναντι από το όρος
Σινά, όπου ο Μωυσής ανέβηκε στο βουνό για να
συναντήσει το Θεό και πήρε τις 10 εντολές
(Έξοδος 19,1-2).
