شریان پولمونر اصلی در یک CXR نشان می دهد.
در مواری که فشار شریان پولمونر بالاست و یا افزایش حجم خون وارد شده به شریان پولمونر داشته باشیم، اندازه ی شریان پولمونر افزایش می یابد
براي اندازه گيري( MPA) خطي مماس از لبه خارجي قوس آئورت تا نوك بطن چپ(apex) رسم مي كنيم و خط ديگري نيز در موازات حاشيه قلب در محل تنه شریان پولمونرمي كشيم.خط دیگری در همین محل عمود بر خط مماس رسم می کنیم(خط زرد).فاصله ی بین خط مماس و شریان پولمونر اصلی یعنی بین دو فلش سبز در محدوده ی 0 تا 15 میلی متر است.
زمانيكهMPA كاملاً چسبيده به خط خارجي با شد 0 ميلي متر وزمانيكه چسبيده به خط داخلي باشد در فاصله 15 ميلي متر قراردارد شكل(3-10).بر اساس اين اندازه گيري، اختلالات MPA را بررسي مي كنيم.
محل اندازه گیری دیامتر شاخه نزولی شریان پولمونری راست برای ارزیابی پرفیوژن نشان داده شده است. اندازه بالای 16 میلی متر در خانم ها و بالای 18 میلی متر در آقایان غیرطبیعی تلقی شده و می تواند نشانه هیپرتانسیون شریان ریوی باشد
در گرافی سمت چپ، نسبت کاردیوتوراسیک افزایش یافته است. توزیع مجدد عروق ریوی دیده می شود ودر اطراف ناف ریه مقطع شریان (فلش قرمز) از مقطع برونش (فلش آبی) بیشتر است.
در ناحیه ی ناف ریه تمایز عروق کاهش یافته است که اصطلاحاً Peri hilar haze می گویند
Pulmonary hypertension. Chest radiograph in a patient with secondary pulmonary hypertension reveals enlarged pulmonary arteries. This patient was found to have an atrial septal defect
Pulmonary Arterial Hypertension. Frontal radiograph of the chest shows an enlarged main pulmonary artery and a markedly enlarged right and left pulmonary arteries. The peripheral vasculature is normal.