1. ΣΚΕΨΕΙΣ
Γεννήθηκα το Γενάρη του 1948, μόλις είχε τελειώσει ένας παγκόσμιος πόλεμος και
βάδιζε προς το τέλος ένας εμφύλιος πόλεμος (παγκόσμια πρωτοτυπία, ενώ άλλοι
θεράπευαν τις πληγές τους εμείς ανοίγαμε κ’ άλλες). Έζησα την αμερικάνικη
βοήθεια, τα συσσίτια στο σχολείο με το γάλα και το κίτρινο τυρί, τις μικρές σβούρες
που ήταν μέσα στα πακέτα της βοήθειας, τον μπάρμπα-Νίκο που πουλούσε παγωτό
το καλοκαίρι και σάμαλι τον χειμώνα, το κουλουράκι της μιάς δραχμής, την εποχή
του 114, τις διαδοχικές κυβερνήσεις, την χούντα, την Κύπρο, την μεταπολίτευση, την
αλλαγή της δραχμής σε ευρό, ταξίδεψα σ’ όλες τις θάλασσες του κόσμου έως τα
σήμερα την εποχή των μνημονίων. Τόσα πολλά συνέβησαν ώστε το «ζειν
επικινδύνως» να είναι κυριολεξία πια. Σαν να μην είναι όλα αυτά τα προηγούμενα
αρκετά στο να βάλουμε μυαλό, συνεχίζουμε τα ίδια λάθη σε πιο μοντέρνες
παραλλαγές. Φταίμε όλοι; Όχι φυσικά! Ίσως φταίμε επειδή δεν κάναμε την σωστή
επιλογή του γκουβέρνο σε μια εκλογική Κυριακή. Αλλά και αυτό είναι αδυναμία του
κράτους μας όταν δεν μερίμνησε να έχει πολίτες που να μπορούν να επιλέξουν τος
σωστούς ανθρώπους που θα τους διοικήσουν. Και να μην είχαμε παραδείγματα και
πρότυπα; Κάθε άλλο! Είχαμε και είχαμε πολλά! Ολόκληρες βιβλιοθήκες με
συγγράμματα που διδάχθηκαν σε φοιτητές σε όλα τα πανεπιστήμια της υφηλίου,
αλλά δεν στάθηκαν δυνατά να διδάξουν εμάς!
Γι’ αυτό και στην συνέχεια παραθέτω λόγια και σκέψεις δύο εκ των μεγαλυτέρων
φιλοσόφων μας. Σήμερα με το διαδίκτυο αυτά είναι προσιτά σε όλους.
2. THOUGHTS
I was born in January 1948, had just finished a world war, and was
marching toward the end of a civil war (global originality, while others were
treating their wounds we open and others). I lived the American
assistance, soup kitchens in school with milk and yellow cheese, small
spinners who were within the aid packages, old man-Nico that sold ice
cream in the summer and samali at winter, the one drachma pretzel , the
age of 114, the successive Governments, the junta, the Cyprus, the
change of regime, the change of the Drachma in euro, travelling at all
seas in the world until today the era of MOU. So much happened so that
«living dangerously» to be literally a fact. As not all of these precedents in
mind to be enough in order took corrective actions, we continue the same
mistakes in more modern variations. All our fault? Not of course! Maybe
our fault because we did not do the correct choice of government in an
election Sunday. But and this is a weakness of our State when it failed to
have people who can choose the right State people who will govern them.
And not had examples and archetypes? Not at all! We had a lot! Entire
libraries with books and scripts that were taught to students in all
universities of the world, but has not stood strong enough to teach us!
3. ΑΡΕΤΕΣ
Αρετή (Λατινικά: Virtus,
Αρχαία Ελληνικά: αρετή
«Αρετή») είναι ηθική υπεροχή.
Μια αρετή είναι ένα θετικό
χαρακτηριστικό ή ιδιότητα της
θεώρησις του ηθικού καλού
και έτσι αποτιμάται ως θεμέλιο
της ηθικής αρχής και της
καλής ηθικής υπάρξεως.
Προσωπικές αρετές είναι
χαρακτηριστικές αξίες καθώς
ενισχύουν το συλλογικό και
ατομικό μεγαλείο.
VIRTUES
Virtue (Latin: virtus, Ancient
Greek: αρετή “Arete") is
moral excellence. A virtue is
a positive trait or quality
deemed to be morally good
and thus is valued as a
foundation of principle and
good moral being. Personal
virtues are characteristics
valued as promoting
collective and individual
greatness.
5. Η Φρόνηση είναι ένα από τα τέσσερα
προαπαιτούμενα κατά τον Αριστοτέλη
που συνιστούν μαζί με τη
σωφροσύνης τη δικαιοσύνη και τη
ανδρεία την τέλεια αρετή. Στον
Πλάτωνα η λέξη φρόνησις είναι
ακριβώς ισοδύναμη με τη σοφία, ενώ
ο Ξενοκράτης είχε ήδη διαπιστώσει
μια διαφορά ανάμεσά τους. Εδώ
βλέπομε πως η φρόνηση, αν και
θεωρούνταν τόσο θεωρητική όσο και
πρακτική, γίνεται κάτι ιδιαίτερο
ανθρώπινο. Κι ο Αριστοτέλης θεωρεί
τη φρόνηση ανθρώπινη, την
περιορίζει όμως στο πρακτικό μέρος.
Prudence it is the cause in the
sense that the virtues, which are
defined to be the "perfected
ability" of man as a spiritual
person (spiritual personhood in
the classical western
understanding means having
intelligence and free will),
achieve their "perfection" only
when they are founded upon
prudence, that is to say upon
the perfected ability to make
right decisions.
6. Η σοφία είναι η δυνατότητα
να συνδυάζεται μια
κεκτημένη γνώση με την
εμπειρία και την έμφυτη
κατανόηση. Είναι η φρόνιμη
και λογική εφαρμογή της
γνώσης. Επίσης, μπορεί να
λεχθεί ότι η σοφία είναι η
σφαιρική κρίση και
αντίληψη καταστάσεων και
γεγονότων.
Wisdom or sapience is
the ability to think and act
using knowledge,
experience,
understanding, common
sense, and insight.
7. Ο γενναίος καθορίζεται με
βάση τον ανθρώπινο φόβο
και το ανθρώπινο θάρρος
δηλαδή αν κάποιος δείχνει
θάρρος εκεί που οι
περισσότεροι ή όλοι
φοβούνται, είναι τότε
γενναίος. Επίσης επειδή το
θεωρεί καλό και μπορεί να
ενεργεί έτσι ακόμα κι αν δεν
είναι κανένας παρών.
The brave is determined
based on the human fear
and human courage i.e. If
somebody shows courage
where most or all are afraid,
then be brave. Also
because it feels good and
can do so even if it's no
present.
8. Η Σωφροσύνη, κατά τον
Αριστοτέλη, που εξετάζεται ως
πραγμάτωση της εσωτερικής
ροπής, είναι παρακολούθημα της
φρόνησης (ορθώς πράττειν τα
πράγματα) και συνειδητή ενέργεια
που συνοδεύεται από
ευχαρίστηση. Αν έχουμε εθισμό
στην ενάρετη πράξη της
φρόνησης, αρετή δεν έχουμε. Το
ίδιο και αν από φυσική κλήση
ασυνείδητα κάνουμε το ορθό,
σωστοί δεν είμαστε. «ἔτι δυνατοὶ
μέν ἐσμεν φύσει, ἀγαθοὶ δὲ ἢ
κακοὶ οὐ γινόμεθα φύσει» και η
συνήθεια που ασκείται ως
παρακολούθημα του ορθού λόγου
είναι αρετή.
The Reason, according to
Aristotle, who considered as
realization of the inner torque, is
a consequence of wisdom
(doing things correctly) and a
conscious act accompanied by
pleasure. If you have an
addiction to the virtuous practice
of the wisdom, do not have
virtue. The same and if by
physical inclination
unconsciously do the right think,
we are not correct. "even we are
strong by nature, we are not
became good or bad by the
nature" and the habit practiced
as a consequence of the
correctness is a virtue.
9. Η δικαιοσύνη ορίζεται ως αγαθό που
δεν στοχεύει στην ευδαιμονία όποιου
την ασκεί, αλλά στον άλλον
άνθρωπο. Κατά συνέπεια είναι η
κρατίστη των αρετών γιατί δεν
ασκείται για ίδιο όφελος, αλλά προς
χάριν τρίτου.
Η πιο μεγάλη και η πιο όμορφη
φρόνηση είναι η κυβέρνηση της
πολιτείας, δηλαδή η δικαιοσύνη. Η
δικαιοσύνη όμως έχει την πηγή της
μέσα στην ανιδιοτέλεια και στην
ελευθερία της ψυχής, που πάντα
βέβαια την ενεδρεύει η ανάγκη και η
νομοτέλεια.
Justice is defined as a good which
is not intended to bliss whoever
the exercise, but the other man.
Consequently the statists of
virtues because it is not practiced
for their own benefit, but for the
sake of the third.
The largest and most beautiful
wisdom is the state government,
namely justice. But justice has its
source in the selflessness and
freedom of the soul, which of
course always the lurking the
necessity and inevitability.
10. Της τελείας αρετής είδη τέτταρα·
έν μεν φρόνησις, έν δε
δικαιοσύνη, άλλο δ' ἀνδρεία,
τέταρτον σωφροσύνη.
There are four kinds of perfect
virtues. The first is the
prudence, second the justice,
another the bravery and fourth
the wisdom.
11. Πολιτεία (427e10 ) Η ιδεώδης
πολιτεία ενσαρκώνει τις τέσσερις
θεμελιώδεις αρετές. Χαρακτηρίζεται
από Σοφία, Ανδρεία, Σωφροσύνη και
Δικαιοσύνη. Η πόλη είναι σοφή,
επειδή οι άρχοντές της (οι φιλόσοφοι-
βασιλείς) είναι σοφοί και την
καθοδηγούν προς το Αγαθόν. Είναι
επίσης ανδρεία, για τον λόγο του ότι
οι φύλακες-επίκουροι είναι ανδρείοι
και μπορούν να υπερασπιστούν
αφενός μεν τη εδαφική της
ακεραιότητα αφετέρου δε τις αξίες
που προβάλλει το εκπαιδευτικό της
σύστημα. Χαρακτηρίζεται από
σωφροσύνη, για το γεγονός ότι
ανάμεσα στις τρεις τάξεις βασιλεύει η
αρμονία, προκύπτουσα από την
υποταγή της κατώτερης στις
ανώτερες. Είναι ακόμη δίκαιη, επειδή
το κάθε στοιχείο εκπληρώνει τη
λειτουργία του δίχως να παρακωλύει
την αντίστοιχη λειτουργία των άλλων.
State (427e10) the ideal State
embodies the four fundamental
virtues. Characterized by
Wisdom, Bravery, Prudence and
Justice. The city is wise, because
of their magistrates
(philosophers-Kings) is wise and
the Guide to the Good. It is also
bravery, for the reason that the
watchmen-Assistant is gallant
and able to defend both the
territorial integrity and the values
views the education system. It is
characterized by prudence, for
the fact that among the three
classes of harmony reigns,
resulting from the subordination of
the lower to the upper. Is it even
fair, because each component
fulfills its function without hinders
the corresponding operation of