The Book of Tobit, also known as the Book of Tobias or the Book of Tobi, is a 3rd or early 2nd century BC Jewish work describing how God tests the faithful, responds to prayers, and protects the covenant community. Oil painting by a Dutch painter in the 17th century.

2. ԳԼՈՒԽ 1
1 Գաբայելի որդի Ադուելի որդի Անանիելի որդի Տոբիելի
որդի Տոբիթի խոսքերի գիրքը, Նեփթաղիի ցեղից Ասայելի
սերնդից.
2 Նա, ով ասորեստանցիների թագավոր Ենմեսարի
ժամանակ գերի տարվեց Թիսբեից, որը գտնվում է այդ
քաղաքի աջ կողմում, որը Գալիլեայում Ասերի վերևում
կոչվում է Նեփթաղի։
3 Ես Տոբիթն իմ կյանքի բոլոր օրերը քայլեցի
ճշմարտության և արդարության ճանապարհներով, և ես
շատ ողորմություններ արեցի իմ եղբայրներին և իմ
ազգին, որոնք ինձ հետ եկան Նինվե՝ ասորեստանցիների
երկիրը։
4 Եվ երբ ես իմ երկրում էի, Իսրայելի երկրում՝
երիտասարդ լինելով, իմ հայր Նեփթաղիմի ամբողջ ցեղը
ընկավ Երուսաղեմի տնից, որն ընտրված էր Իսրայելի
բոլոր ցեղերից, որպեսզի բոլոր ցեղերը զոհ մատուցեն։
այնտեղ, որտեղ Ամենաբարձրյալի բնակության տաճարը
օծվեց և կառուցվեց բոլոր դարերի համար:
5 Այժմ բոլոր ցեղերը, որոնք միասին ապստամբեցին, և իմ
հայր Նեփթաղիի տունը, զոհ մատուցեցին երինջ
Բահաղին։
6 Բայց ես միայնակ հաճախ էի գնում Երուսաղեմ՝ տոների
ժամանակ, ինչպես որ դա սահմանվել էր Իսրայելի ողջ
ժողովրդին հավիտենական հրամանով. և ես զոհասեղանի
մոտ տվեցի Ահարոնի որդիներին՝ քահանաներին։
7 Ամբողջ աճի առաջին տասներորդ մասը տվեցի
Ահարոնի որդիներին, որոնք ծառայում էին
Երուսաղեմում.
8Եւ երրորդին տուի նրանց, ում դա տեղի ունեցաւ, ինչպէս
որ ինձ պատուիրել էր հօրս մայր Դեբորան, որովհետև ես
որբ էի մնացել իմ հօրից։
9 Ավելին, երբ հասա տղամարդու, ամուսնացա իմ
ազգական Աննայի հետ, և նրանից ծնեցի Տոբիասին։
10 Եվ երբ մենք գերի տարանք Նինվե, իմ բոլոր
եղբայրները և իմ ազգականները կերան հեթանոսների
հացից։
11 Բայց ես ինքս ինձ չուտեցի.
12 Որովհետև ես ամբողջ սրտով հիշեցի Աստծուն.
13 Եվ Բարձրյալը շնորհք և շնորհք տվեց ինձ թշնամիների
առաջ, այնպես որ ես եղա նրա մատակարարը։
14 Եվ ես գնացի Մարիա, և Գաբրիայի եղբոր՝ Գաբայելի
հետ տասը տաղանդ արծաթ թողեցի Ռագեսում՝ Մեդիա
քաղաքում։
15 Երբ թշնամի մեռաւ, նրա փոխարէն թագաւորեց իր
որդի Սենեքերիմը. որի կալվածքը անհանգիստ էր, որ ես
չկարողացա մտնել Մեդիա։
16 Ենմեսսարի ժամանակ ես շատ ողորմություն տվեցի իմ
եղբայրներին և իմ հացը տվեցի սովածներին,
17 Եվ իմ հագուստները մերկներին, և եթե տեսնեի իմ
ազգից որևէ մեկին մեռած կամ Նինվեի պարիսպների
շուրջը գցված, ես թաղեցի նրան։
18 Եւ եթէ Սենեքերիմ թագաւորը, երբ եկաւ ու փախաւ
Հրէաստանից, մէկին սպաներ, ես նրանց գաղտնի թաղեցի.
որովհետեւ իր բարկութեան մէջ շատեր սպաննեց. բայց
դիակները չգտնուեցան, երբ թագաւորին կը փնտռէին։
19 Երբ Նինուեցիներից մէկը գնաց ու գանգատւեց ինձնից
թագաւորին, որ ես նրանց թաղեցի ու թաքնուեցի.
Հասկանալով, որ ինձ մահապատժի են ենթարկում,
վախից հետ քաշվեցի։
20 Այն ժամանակ իմ ամբողջ ունեցվածքը բռնությամբ
տարան, և ինձ ոչինչ չմնաց, բացի իմ կնոջից՝ Աննայից և
իմ որդուց՝ Թոբիայից։
21 Հիսուն հինգ օր չանցավ, երբ նրա որդիներից երկուսը
սպանեցին նրան, և նրանք փախան Արարատի լեռները։
Նրա փոխարէն թագաւորեց իր որդի Սարքեդոնոսը. Նա
իր հոր հաշիվների և նրա բոլոր գործերի վրա նշանակեց
Աքիախարոսին՝ իմ եղբոր՝ Անաելի որդուն։
22 Եվ Աքիախարոսը, աղաչելով ինձ համար, վերադարձա
Նինվե։ Աքիախարոսը գինետն ու կնիք պահողն էր,
տնտեսը և հաշվապահը, և Սարքեդոնոսը նրան
նշանակեց իր կողքին, և նա իմ եղբոր որդին էր։
ԳԼՈՒԽ 2
1 Այժմ, երբ ես նորից տուն վերադարձա, և իմ կինս՝
Աննան, վերականգնվեց ինձ մոտ, իմ որդի Տոբիասի հետ,
Պենտեկոստեի տոնին, որը յոթ շաբաթվա սուրբ տոնն է,
ինձ մի լավ ընթրիք պատրաստվեց, որում. Ես նստեցի
հաց ուտելու։
2 Երբ ես տեսա առատ միս, ասացի որդուս. և ահա, ես
մնում եմ քեզ համար:
3 Բայց դարձեալ եկաւ ու ըսաւ.
4 Այնուհետև, դեռ միս չճաշակած, ես վեր կացա և նրան
մի սենյակ տարա մինչև արևի մայր մտնելը։
5 Այն ժամանակ ես վերադարձա, լվացվեցի և
ծանրությամբ կերա միսս,
6 Հիշելով Ամոսի մարգարեությունը, ինչպես նա ասաց.
7 Ուստի ես լաց եղա, և արևի մայր մտնելուց հետո գնացի,
գերեզման շինեցի և թաղեցի նրան։
8 Բայց հարևաններս ծաղրում էին ինձ և ասում. բայց
ահա, նա նորից թաղում է մեռելներին:
9 Նույն գիշեր ես էլ վերադարձա թաղումից և քնեցի իմ
գավթի պատի մոտ՝ պղծված և երեսս բացված։
10 Եվ ես չգիտեի, որ պատի մեջ ճնճղուկներ կային, և իմ
աչքերը բաց էին, ճնճղուկները տաք կեղտոտեցին
աչքերիս մեջ, և աչքերիս մեջ սպիտակություն հայտնվեց,
և ես գնացի բժիշկների մոտ, բայց նրանք ինձ չօգնեցին.
Աքիախարուսը կերակրեց ինձ, մինչև որ ես գնացի
Ելիմայս։
11 Եվ կինս՝ Աննան, իրոք վերցրեց կանացի գործեր՝
անելու:
12 Եվ երբ նա նրանց տուն ուղարկեց տերերի մոտ, նրանք
վճարեցին նրա վարձը և տվեցին նրան, բացի մի ուլից։
13 Եվ երբ այն իմ տանն էր, և սկսեցի լաց լինել, ես ասացի
նրան. «Այս մանուկը որտեղի՞ց է»: գողացված չէ՞
տրամադրել այն սեփականատերերին; քանի որ
գողացված բան ուտելը օրինավոր չէ։
14 Բայց նա ինձ պատասխանեց. Բայց ես չհաւատացի
անոր, հապա պատուիրեցի անոր, որ զայն տայ տէրերուն,
ու ամաչեցի անոր վրայ։ Բայց նա պատասխանեց ինձ.
«Ո՞ւր են քո ողորմությունները և քո արդար գործերը»:
ահա դու և քո բոլոր գործերը հայտնի են:
ԳԼՈՒԽ 3
1 Այն ժամանակ ես վշտացած լաց եղա և իմ վշտի մեջ
աղոթեցի՝ ասելով.
2 Տէ՛ր, դու արդար ես, եւ քո բոլոր գործերն ու քո բոլոր
ճանապարհները ողորմութիւն ու ճշմարտութիւն են, եւ
դու յաւիտեան ճշմարիտ ու արդար դատում ես։
3 Հիշիր ինձ և նայիր ինձ, մի պատժիր ինձ իմ մեղքերի ու
տգիտությունների և իմ հայրերի մեղքերի համար, որոնք
քո առաջ մեղանչեցին։
4 Որովհետև նրանք չհնազանդվեցին քո
պատվիրաններին, ուստի դու մեզ մատնեցիր որպես
կողոպուտ, գերության և մահվան, և որպես նախատինքի
առակ բոլոր ազգերի համար, որոնց մեջ ցրված ենք։
5 Եվ հիմա քո դատաստանները շատ են և ճշմարիտ.
վարվիր ինձ հետ իմ և իմ հայրերի մեղքերի համաձայն,

3. որովհետև մենք քո պատվիրանները չպահեցինք և քո
առաջ ճշմարտությամբ չքայլեցինք։
6 Արդ, հիմա ինձ հետ վարվիր այնպես, ինչպես քեզ
ամենալավն է թվում, և հրամայիր, որ իմ հոգին խլեն
ինձանից, որպեսզի ես լուծվեմ և հող դառնամ.
նախատինքներ և շատ տրտմություններ ունեցեք.
հրամայի՛ր, որ այժմ ազատվեմ այս նեղությունից և գնամ
հավիտենական տեղը.
7 Նոյն օրը եղաւ, որ Եկբատան մէջ, Ռագուէլի դուստրը,
Մեդիա Սառա քաղաքը, նախատին ալ եղաւ իր հօր
աղախիններուն կողմէ.
8 Որովհետև նա ամուսնացած էր յոթ ամուսինների հետ,
որոնց սպանել էր չար ոգին Ասմոդեոսը, նախքան նրա
հետ պառկելը։ Չգիտե՞ս, ասացին նրանք, որ խեղդել ես քո
ամուսիններին։ դու արդեն յոթ ամուսին ունես, ոչ էլ
նրանցից ոչ մեկի անունով չես կոչել:
9 Ինչո՞ւ ես մեզ ծեծում նրանց համար։ եթե նրանք մեռած
են, գնա նրանց հետևից, թող երբեք չտեսնենք քեզ ո՛չ որդի,
ո՛չ դուստր։
10 Երբ այս բաները լսեց, շատ տրտմեց, այնպէս որ
կարծեց թէ ինքզինք խեղդած է. Նա ասաց. «Ես իմ հոր
միակ աղջիկն եմ, և եթե ես դա անեմ, դա նրա համար
նախատինք կլինի, և ես նրա ծերությունը ցավով
գերեզման կբերեմ»:
11 Այն ժամանակ նա աղոթեց դեպի պատուհանը և ասաց.
«Օրհնյալ ես դու, ով Տեր իմ Աստված, և քո սուրբ և
փառավոր անունը հավիտյան օրհնյալ և պատվական է.
թող քո բոլոր գործերը հավիտյան գովաբանեն քեզ»։
12 Եվ հիմա, Տե՛ր, ես իմ աչքերն ու երեսս դեպի քեզ եմ
ուղղված,
13 Եվ ասա՝ հանիր ինձ երկրից, որ այլևս չլսեմ
նախատինքը։
14 Դու գիտես, Տե՛ր, որ ես մաքուր եմ մարդկանց հետ
ամեն մեղքից,
15 Եվ որ ես երբեք չեմ պղծել իմ անունը, ոչ էլ իմ հոր
անունը իմ գերության երկրում. ես իմ հոր միակ դուստրն
եմ, ոչ էլ նա ունի իր ժառանգորդը, ոչ մերձավոր
ազգականը, ոչ էլ որևէ որդի: Ողջ նրա համար, որին ես
կպահեմ կնոջ համար. իմ յոթ ամուսիններն արդեն
մահացել են. իսկ ինչու՞ պետք է ապրեմ: բայց եթե չես
ուզում, որ ես մեռնեմ, հրամայիր, որ ինձ վերաբերվեն և
ողորմիր ինձ, որ ես այլևս նախատինք չլսեմ։
16 Ուստի երկուսի աղօթքները լսուեցան մեծ Աստուծոյ
մեծութեան առջեւ։
17 Եվ Ռաֆայելն ուղարկվեց երկուսին էլ բուժելու,
այսինքն՝ հեռացնելու Տոբիթի աչքերի սպիտակությունը և
Ռագելի աղջկան Սառային կին տալու Տոբիթի որդի
Տոբիասին։ և կապել Ասմոդեուսին չար ոգուն. քանի որ
նա ժառանգության իրավունքով պատկանում էր
Թոբիասին։ Նույն ժամանակ Տոբիթը տուն եկավ և մտավ
նրա տունը, և Ռագելի դուստր Սառան իջավ իր
վերնասենյակից։
ԳԼՈՒԽ 4
1 Այդ օրը Տոբիթը հիշեց այն փողը, որը նա հանձնել էր
Գաբայելին Մեդիայի կատաղության ժամանակ.
2 Եվ ինքն իրեն ասաց. ինչո՞ւ ես չեմ կանչում իմ որդուն՝
Տոբիասին, որ մահից առաջ ցույց տամ նրան փողի մասին:
3 Երբ նա կանչեց նրան, ասաց. և մի՛ արհամարհիր քո
մորը, այլ հարգի՛ր նրան քո կյանքի բոլոր օրերում և արի՛ր
այն, ինչը նրան հաճելի է, և մի՛ վշտացնի նրան։
4 Հիշիր, որդի՛ս, որ նա քեզ համար շատ վտանգներ
տեսավ, երբ դու իր արգանդում էիր, և երբ նա մահանա,
թաղիր նրան իմ մոտ մեկ գերեզմանում։
5 Որդեա՛կս, հիշի՛ր մեր Տեր Աստծուն քո բոլոր օրերում, և
թող քո կամքը մեղք չգործի և չխախտի նրա
պատվիրանները։ Քո ամբողջ կյանքում արդարացիր արա
և մի՛ հետևիր անիրավության ճանապարհներին։
6 Որովհետև, եթե դու ճշմարիտ վարվես, քո գործերը
հաջողություն կունենան քեզ և բոլոր նրանց, ովքեր
արդար են ապրում։
7 Քո ունեցվածքից ողորմություն տուր. և երբ
ողորմություն ես տալիս, թող աչքդ չնախանձի, երեսդ
չշեղի որևէ աղքատից, և Աստծո երեսը քեզնից չի շեղվի:
8 Եթե առատություն ունես, համապատասխանաբար
ողորմություն տուր.
9 Որովհետև դու քեզ համար լավ գանձ ես դիզում
անհրաժեշտության օրվա համար։
10 Որովհետև այդ ողորմությունը փրկում է մահից և չի
տառապում խավարի մեջ մտնելու համար:
11 Որովհետև ողորմությունը բարի նվեր է բոլոր նրանց,
ովքեր տալիս են այն Բարձրյալի աչքում։
12 Զգո՛ւյշ եղիր ամեն պոռնկությունից, որդի՛ս, և կին
առի՛ր քո հայրերի սերնդից և մի՛ առնի օտար կնոջը, որը
քո հոր ցեղից չէ, քանզի մենք մարգարեների որդիներն ենք,
Նոյ, Աբրահամ. , Իսահակ և Հակոբ. հիշիր, որդի՛ս, որ մեր
հայրերը սկզբից ի վեր, նույնիսկ այն, որ նրանք բոլորն էլ
ամուսնացան իրենց ազգականների կանանց հետ և
օրհնվեցին իրենց երեխաների մեջ, և նրանց սերունդը
կժառանգի երկիրը։
13 Արդ, որդի՛ս, սիրիր քո եղբայրներին և մի՛
արհամարհիր քո եղբայրներին՝ քո ժողովրդի որդիներին
ու դուստրերին՝ նրանցից կին չառնելով, որովհետև
ամբարտավանությունը կործանում է և շատ նեղություն,
իսկ անառակության մեջ՝ քայքայումը։ և մեծ կարիք,
որովհետև անառակությունը սովի մայրն է։
14 Քեզ համար աշխատած մարդու վարձը թող չմնա քեզ
հետ, այլ տո՛ւր նրան առանց ձեռքի, որովհետև եթե
Աստծուն ծառայես, նա էլ քեզ կհատուցի. և իմաստուն
եղիր քո բոլոր խոսակցություններում:
15 Դա մի՛ արիր այն մարդու հետ, ում ատում ես. գինի մի՛
խմիր քեզ հարբեցնելու համար.
16 Քո հացից քաղցածներին տուր, իսկ հագուստներից՝
մերկներին. ողորմութիւն տուիր ըստ քո առատութեան, եւ
թող քո աչքը չնախանձի, երբ ողորմութիւն ես տալիս։
17 Քո հացը թափիր արդարի թաղման վրա, բայց
ամբարիշտներին ոչինչ մի տուր։
18Խորհուրդ խնդրեք բոլոր իմաստուններից և մի
արհամարհեք օգտակար խորհուրդը։
19 Օրհնիր քո Տէր Աստծուն միշտ, և ցանկացիր նրանից,
որ քո ճանապարհները ուղղվեն, և քո բոլոր
ճանապարհներն ու խորհուրդները բարգավաճեն, քանզի
ամեն ազգ խորհուրդ չունի. բայց Տերն ինքը տալիս է
ամեն բարիք և խոնարհեցնում է նրան, ում կամենա,
ինչպես որ կամենա. Արդ, որդի՛ս, հիշի՛ր իմ
պատվիրանները, և թող դրանք չանտեսվեն քո մտքից։
20 Եվ հիմա ես սա ասում եմ նրանց, որ տասը տաղանդ եմ
հանձնել Գաբրիասի որդի Գաբաելին Մեդիայի
Ռագեսում։
21 Եվ մի՛ վախեցիր, որդի՛ս, որ մենք աղքատացանք, քանի
որ դու շատ հարստություն ունես, եթե վախենում ես
Աստծուց և հեռանում ես ամեն մեղքից և անում այն, ինչ
հաճելի է նրա աչքին։
ԳԼՈՒԽ 5
1 Այն ժամանակ Տոբիասը պատասխանեց և ասաց.
2 Բայց ինչպէ՞ս կրնամ գումարը ստանալ, քանի որ չեմ
ճանչնար զինք։
3 Այն ատեն տուաւ անոր ձեռագիրը ու ըսաւ անոր.

4. 4 Ուստի երբ նա գնաց մարդ փնտրելու, գտավ
Ռաֆայելին, որ հրեշտակ էր։
5 Բայց նա չգիտեր. Նա ասաց նրան. «Կարո՞ղ ես ինձ հետ
գնալ Զայրույթ»: և դու լավ գիտե՞ս այդ վայրերը։
6 Անոր հրեշտակը ըսաւ.
7 Այն ժամանակ Տոբիասը նրան ասաց.
8 Այն ժամանակ նա ասաց նրան. Նա ներս մտավ ու ասաց
իր հորը. Այն ատեն ըսաւ.
9 Նա կանչեց նրան, և նա ներս մտավ, և նրանք
ողջունեցին միմյանց։
10 Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց նրան.
11 Որին նա ասաց. «Ցեղ կամ տոհմ կամ վարձու մարդ ես
փնտրում, որ քո որդու հետ գնաս»։ Այն ժամանակ
Տոբիթն ասաց նրան.
12 Այն ժամանակ նա ասաց.
13 Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց. Հիմա մի բարկացիր ինձ
վրա, որովհետև ես խնդրեցի ճանաչել քո ցեղը և քո
ընտանիքը. Որովհետև դու իմ եղբայրն ես՝ ազնիվ և բարի,
որովհետև ես ճանաչում եմ Անանիային և Հովնաթային՝
այդ մեծ Սամայայի որդիներին, երբ մենք միասին
գնացինք Երուսաղեմ՝ երկրպագելու և մատուցեցինք
անդրանիկներին և պտուղների տասներորդները։ և
նրանք չեն գայթակղվել մեր եղբայրների մոլորությամբ.
14 Բայց ասա ինձ, ի՞նչ վարձատրություն տամ քեզ։
արդյո՞ք օրական մեկ դրախմ ու իմ որդու համար
անհրաժեշտ բաները:
15 Այո, ավելին, եթե ապահով վերադառնաք, ես ինչ-որ
բան կավելացնեմ ձեր վարձատրությանը:
16 Ուստի նրանք գոհ էին։ Այնուհետև նա ասաց
Թոբիասին. «Պատրաստվիր ճանապարհին, և Աստված
քեզ բարի ճանապարհ ուղարկի»: Եվ երբ նրա որդին ամեն
ինչ պատրաստեց ճանապարհորդության համար, նրա
հայրն ասաց. Նրանք երկուսն էլ դուրս եկան, և
երիտասարդի շունը նրանց հետ։
17 Բայց նրա մայրը Աննան լաց եղավ և Տոբիթին ասաց.
մի՞թե նա մեր ձեռքի գավազանը չէ, որ մեր առջևից ներս
ու դուրս է գալիս։
18 Ագահ մի՛ եղիր, որ փողի վրա փող ավելացնես, այլ թող
լինի աղբի պես մեր երեխայի համար։
19 Որովհետև այն, ինչով Տերը տվել է մեզ ապրելու, մեզ
բավական է:
20 Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց նրան. նա ապահով
կվերադառնա, և քո աչքերը կտեսնեն նրան։
21 Որովհետև բարի հրեշտակը կուղեկցի նրան, և նրա
ճանապարհը բարեհաջող կլինի, և նա ապահով
կվերադառնա։
22 Այն ժամանակ նա վերջացրեց լացը։
ԳԼՈՒԽ 6
1 Եվ երբ նրանք գնում էին իրենց ճանապարհին,
երեկոյան եկան Տիգրիս գետը և այնտեղ իջեւանեցին։
2 Եվ երբ երիտասարդն իջավ լվացվելու, գետից ձուկ
դուրս թռավ և կուլ տա նրան։
3 Այն ժամանակ հրեշտակն ասաց նրան. Եվ երիտասարդը
բռնեց ձուկը և քաշեց այն ցամաք։
4 Անոր հրեշտակը ըսաւ.
5 Երիտասարդն արեց այնպես, ինչպես հրեշտակն էր
պատվիրել իրեն. Երբ ձուկը խորովեցին, կերան,
այնուհետև երկուսն էլ գնացին, մինչև որ մոտեցան
Էկբատանին։
6 Այն ժամանակ երիտասարդն ասաց հրեշտակին.
«Ազարիա եղբայր, ի՞նչ օգուտ ունի սիրտը, լյարդը և ձկան
աղջիկը»։
7 Եվ նա ասաց նրան. «Սրտին և լյարդին դիպչելով, եթե
սատանան կամ չար ոգին անհանգստացնի որևէ մեկին,
մենք պետք է ծխենք այն տղամարդու կամ կնոջ առաջ, և
խնջույքն այլևս չի տխրի։
8 Ինչ վերաբերում է լեղին, ապա լավ է օծել մարդուն, ում
աչքերում ճերմակություն կա, և նա կբժշկվի։
9 Եվ երբ նրանք մոտեցան Զայրույթին,
10 Հրեշտակն ասաց երիտասարդին. Նա ունի նաև մեկ
միակ դուստր, որը կոչվում է Սառա. Ես կխոսեմ նրա
փոխարեն, որպեսզի նա քեզ կին տրվի։
11 Որովհետև քեզ է պատկանում նրա տիրոջ իրավունքը,
քանի որ դու միայն նրա ազգակիցն ես։
12 Աղախինը գեղեցիկ է ու իմաստուն. հիմա լսի՛ր ինձ, և
ես կխոսեմ նրա հոր հետ. և երբ վերադառնանք
Զայրույթից, մենք կնշենք ամուսնությունը, քանի որ ես
գիտեմ, որ Ռագելը չի կարող նրան ամուսնացնել մեկ
ուրիշի հետ՝ համաձայն Մովսեսի օրենքի, բայց նա
մեղավոր կլինի մահվան համար, քանի որ ժառանգության
իրավունքը ավելի շուտ քեզ է պատկանում, քան որևէ
մեկին։ այլ.
13 Այն ժամանակ երիտասարդը պատասխանեց
հրեշտակին. «Լսեցի, եղբայր Ազարիա, որ այս աղախինը
տրվել է յոթ տղամարդու, որոնք բոլորն էլ մահացան
հարսանյաց սենյակում»։
14 Եվ հիմա ես իմ հոր միակ որդին եմ, և վախենում եմ, որ
եթե մտնեմ նրա մոտ, չմեռնեմ, ինչպես նախկինում մյուսը.
նրա; դրա համար էլ ես վախենում եմ, որ չմեռնեմ, և իմ
հոր և մորս կյանքը ցավով գերեզման տանեմ, որովհետև
նրանք ուրիշ որդի չունեն, որ թաղեն իրենց։
15 Այն ժամանակ հրեշտակն ասաց նրան. ուստի լսի՛ր ինձ,
ո՛վ իմ եղբայր. քանզի նա քեզ կին պիտի տրվի. և չար ոգու
համար հաշիվ մի՛ դարձրու. քանի որ այս գիշեր նա քեզ
կնության կտա:
16 Եվ երբ մտնես հարսանիքի սենյակ, կվերցնես
օծանելիքի մոխիրը և նրանց վրա կդնես ձկան սրտից և
լյարդից, և դրանով ծուխ կդնես։
17 Եվ սատանան կզգա դրա հոտը և կփախչի և այլևս չի
գա. բայց երբ գաս նրա մոտ, վեր կաց և աղոթիր Աստծուն,
որը ողորմած է, որը կխղճա ձեզ և կփրկի. դու մի՛
վախեցիր, որովհետև նա ի սկզբանե քեզ համար է
նշանակված. և դու կպահպանես նրան, և նա կգնա քեզ
հետ։ Ավելին, ես կարծում եմ, որ նա քեզ երեխաներ կբերի:
Երբ Թոբիասը լսեց այս բաները, սիրեց նրան, և նրա
սիրտը միացավ նրան։
ԳԼՈՒԽ 7
1 Երբ նրանք եկան Էկբատան, եկան Ռագուելի տունը, և
Սառան հանդիպեց նրանց, և երբ նրանք ողջունեցին
միմյանց, նա նրանց տուն բերեց։
2 Այն ժամանակ Ռագելը ասաց իր կնոջը՝ Էդնային.
3 Ռագելը նրանց հարցրեց. «Որտե՞ղ եք դուք, եղբայրնե՛ր»:
Նրանց ասացին. «Մենք Նեփթաղիմի որդիներից ենք,
որոնք գերի են Նինվեում»։
4 Նա ասաց նրանց. Նրանք ասացին. «Մենք ճանաչում
ենք նրան»: Հետո նա ասաց.
5 Անոնք ալ ըսին.
6 Այն ժամանակ Ռագելը վեր թռավ, համբուրեց նրան և
լաց եղավ.
7 Եվ օրհնեց նրան և ասաց նրան. Բայց երբ լսեց, որ
Թոբիթը կույր է, տրտմեց և լաց եղավ։
8 Նոյնպէս լաց եղան նրա կինը՝ Եդնան, նրա դուստրը՝
Սառան։ Ավելին, նրանք ուրախությամբ հյուրասիրեցին
նրանց. Եվ երբ նրանք մորթեցին ոչխարների մի խոյ,
սեղանի վրա միս դրեցին։ Այն ժամանակ Տոբիասը
Ռաֆայելին ասաց. Ազարիա եղբայր, խոսիր այն բաների
մասին, որոնց մասին դու խոսեցիր ճանապարհին, և թող
այդ գործը ուղարկվի:

5. 9 Ուստի նա այդ հարցը հայտնեց Ռագելի հետ, և Ռագելը
Տոբիասին ասաց.
10 Որովհետև լավ է, որ դու ամուսնանաս իմ աղջկա հետ,
բայց ես քեզ ճշմարտությունը կհայտնեմ։
11 Ես իմ աղջկան կնութեան տուի եօթը տղամարդու,
որոնք մեռան այն գիշերը, երբ նորա մօտ եկան. Բայց
Տոբիասը ասաց. «Ես այստեղ ոչինչ չեմ ուտի, մինչև
չհամաձայնվենք և միմյանց երդվենք»։
12 Ռագելն ասաց. «Այդուհետև վերցրու նրան ըստ կարգի,
որովհետև դու նրա զարմիկն ես, և նա քոնն է, և ողորմած
Աստված քեզ հաջողություն տա ամեն ինչում»։
13 Նա կանչեց իր աղջկան՝ Սառային, և նա եկավ իր հոր
մոտ, և նա բռնեց նրա ձեռքից և կին տվավ Տոբիասին և
ասաց. հայրիկ. Եվ նա օրհնեց նրանց.
14 Եվ կանչեց իր կնոջը՝ Եդնային, վերցրեց թուղթ և գրեց
ուխտերի գործիքը և կնքեց այն:
15 Հետո սկսեցին ուտել։
16 Այն բանից հետո, երբ Ռագելը կանչեց իր կնոջը՝
Էդնային, և ասաց նրան.
17 Երբ նա արեց այնպես, ինչպես նա պատվիրել էր իրեն,
նա բերեց նրան այնտեղ, և նա լաց եղավ, և նա ընդունեց
իր աղջկա արցունքները և ասաց նրան.
18 Մխիթարվիր, աղջիկս. Երկնքի և երկրի Տերը քեզ
ուրախություն տա այս վշտի համար. մխիթարվիր,
աղջիկս։
ԳԼՈՒԽ 8
1 Երբ նրանք ընթրեցին, Տոբիասին բերեցին նրա մոտ։
2 Եվ երբ նա գնում էր, նա հիշեց Ռաֆայելի խոսքերը և
վերցրեց օծանելիքի մոխիրը, դրեց ձկան սիրտն ու լյարդը
և ծխեցրեց դրա վրա։
3 Այն հոտը, երբ չար ոգին հոտ առավ, փախավ
Եգիպտոսի ծայրերը, և հրեշտակը կապեց նրան։
4 Եվ այն բանից հետո, երբ երկուսն էլ միասին փակվեցին,
Տոբիասը վեր կացավ մահճակալից և ասաց.
5 Այն ժամանակ Տոբիասը սկսեց ասել. «Օրհնյալ ես դու,
ով մեր հայրերի Աստված, և օրհնյալ է քո սուրբ և
փառավոր անունը հավիտյան. թող երկինքն օրհնի քեզ և
քո բոլոր արարածներին։
6 Դու ստեղծեցիր Ադամին, և նրան տվեցիր Եվային նրա
կինը՝ որպես օգնական և մնալու. նրանցից մարդիկ եկան.
եկեք նրան օգնենք իրեն նման։
7 Եվ հիմա, Տե՛ր, ես այս իմ քրոջը չեմ ընդունում որպես
ցանկության, այլ՝ ազնվորեն.
8 Նա ասաց նրա հետ.
9 Այդ գիշեր նրանք երկուսն էլ քնեցին։ Եվ Ռագելը վեր
կացավ և գնաց գերեզման շինեց.
10 «Ես վախենում եմ, որ նա էլ մեռած լինի»։
11 Բայց երբ Ռագելը մտավ իր տունը,
12 Նա ասաց իր կնոջը՝ Էդնային. Աղախիններից մեկին
ուղարկե՛ք և թող նա տեսնի, թե արդյոք նա ողջ է, եթե ոչ,
թաղենք նրան, և ոչ ոք դա չիմանա։
13 Աղախինը բացեց դուռը, ներս մտավ ու երկուսին էլ
քնած գտավ։
14 Եվ դուրս եկավ և ասաց նրանց, որ կենդանի է։
15 Այն ժամանակ Ռագելը գովաբանեց Աստծուն և ասաց.
ուստի թող քո սուրբերը գովաբանեն քեզ քո բոլոր
արարածների հետ. և թող քո բոլոր հրեշտակները և քո
ընտրյալները հավիտյան գովաբանեն քեզ:
16 Դու գովասանքի արժանի ես, որովհետև ինձ
ուրախացրիր. և դա ինձ չի հասել, որը ես կասկածում էի.
բայց դու մեզ հետ վարվեցիր քո մեծ ողորմության
համաձայն։
17 Դու գովասանքի արժանի ես, որովհետև ողորմեցիր
երկուսին, որոնք իրենց հայրերի միածին որդիներն էին.
ողորմիր նրանց, Տե՛ր, և ավարտիր նրանց կյանքը առողջ
ուրախությամբ և ողորմությամբ։
18 Այն ժամանակ Ռագելը իր ծառաներին պատվիրեց
լցնել գերեզմանը։
19 Եւ հարսանիքը տասնչորս օր կատարեց։
20 Քանզի ամուսնության օրերի ավարտից առաջ Ռագելը
նրան երդումով ասել էր, որ նա չպետք է հեռանա մինչև
ամուսնության տասնչորս օրերի ավարտը.
21 Եվ նա պետք է վերցնի իր ունեցվածքի կեսը և ապահով
գնա իր հոր մոտ. և պետք է մնացածը ունենա, երբ ես և
կինս մահացած լինենք:
ԳԼՈՒԽ 9
1 Այն ժամանակ Տոբիասը կանչեց Ռաֆայելին և ասաց
նրան.
2 Ազարիա եղբայր, քեզ հետ վերցրու մի ծառա և երկու
ուղտ և գնա Գաբայել Մեդիայի Ռագես, փողը բեր ինձ և
տար հարսանիքի։
3 Որովհետև Ռագելը երդվել է, որ ես չեմ հեռանա։
4 Բայց հայրս օրերն է հաշվում. և եթե երկար ձգեմ, նա
շատ կզղջա։
5 Ուստի Ռաֆայէլը դուրս ելաւ, իջեւանեց Գաբայէլի մօտ,
եւ նրան ձեռագիրը տուեց. նա դուրս բերեց կնքուած
պարկերը եւ տուեց նրան։
6 Առտուն կանուխ երկուսն ալ միասին ելան ու
հարսանիքի եկան։ Տոբիասը օրհնեց իր կնոջը։
ԳԼՈՒԽ 10
1 Նրա հայր Տոբիթն ամեն օր հաշվում էր, և երբ
ճանապարհորդության օրերը լրացան, և նրանք չեկան,
2 Այն ժամանակ Տոբիթն ասաց. կամ Գաբայէլը մեռած է,
եւ մարդ չկայ, որ նրան տա դրամը։
3 Ուստի նա շատ զղջաց.
4 Այն ժամանակ նրա կինը նրան ասաց. և նա սկսեց ողբալ
նրան և ասաց.
5 Հիմա ինձ ոչինչ չի հետաքրքրում, որդի՛ս, քանի որ բաց
եմ թողել քեզ, իմ աչքերի լույսը։
6 Որին Տոբիթն ասաց.
7 Բայց նա ասաց. իմ տղան մահացել է. Եվ նա ամեն օր
դուրս էր գալիս այն ճանապարհով, որով նրանք գնում էին,
և ցերեկը միս չէր ուտում, և ամբողջ գիշեր չդադարեց
ողբալ իր որդի Տոբիասին, մինչև որ լրացան հարսանիքի
տասնչորս օրը, որը Ռագելը երդվել էր, որ նա պետք է
կատարի։ այնտեղ ծախսել։ Այն ժամանակ Տոբիասը
Ռագէլին ասաց.
8 Բայց նրա սկեսրայրն ասաց նրան.
9 Բայց Տոբիասն ասաց. բայց թող գնամ հորս մոտ։
10 Այն ժամանակ Ռագելը վեր կացավ և տվեց նրան իր
կինը՝ Սառային, և նրա ունեցվածքի կեսը, ծառաները,
անասունները և դրամը։
11 Եվ նա օրհնեց նրանց և ուղարկեց նրանց՝ ասելով.
12 Նա ասաց իր դստերը. «Պատվի՛ր քո հորն ու սկեսրոջդ,
որոնք այժմ քո ծնողներն են, որպեսզի լսեմ քո մասին
բարի լուրը»։ Եվ նա համբուրեց նրան: Էդնան ասաց նաև
Տոբիասին. հատուկ վստահություն; որտեղ են, մի աղաչիր
նրա չարությունը:
ԳԼՈՒԽ 11
1 Այս բաներից հետո Տոբիասը գնաց իր ճանապարհը՝
փառաբանելով Աստծուն, որ իրեն բարեհաջող
ճանապարհ է տվել, և օրհնեց Ռագելին ու նրա կնոջը՝
Էդնային, և գնաց իր ճանապարհով, մինչև նրանք
մոտեցան Նինվեին։

6. 2 Այն ժամանակ Ռաֆայելն ասաց Տոբիասին.
3 Եկեք շտապենք քո կնոջ առաջ և պատրաստենք տունը։
4 Եվ քո ձեռքը վերցրու ձկան մաղձը։ Նրանք գնացին
իրենց ճանապարհով, իսկ շունը գնաց նրանց հետևից։
5 Այժմ Աննան նստած նայում էր իր որդու ճանապարհին։
6 Երբ նա տեսավ, որ նա գալիս է, ասաց նրա հորը.
7 Այն ժամանակ Ռաֆայելն ասաց. «Գիտեմ, Տոբիա, որ քո
հայրը կբացի իր աչքերը»։
8 Դրա համար դու օծիր նրա աչքերը լեղով, և խայթվելով
նրանով, նա պետք է քսի, և սպիտակությունը կթափվի, և
նա կտեսնի քեզ։
9 Այն ժամանակ Աննան դուրս վազեց, ընկավ իր որդու
պարանոցին և ասաց նրան. Եվ նրանք երկուսն էլ լաց
եղան։
10 Տոբիթն էլ գնաց դեպի դուռը և սայթաքեց, բայց նրա
որդին վազեց նրա մոտ.
11 Եւ բռնեց իր հօրը, եւ լեղին խփեց իր հայրերի աչքերին
ու ասաց.
12 Եվ երբ նրա աչքերը սկսեցին խելացի լինել, նա քսեց
դրանք.
13 Եվ նրա աչքերի ծայրերից սպիտակությունը թափվեց,
և երբ նա տեսավ իր որդուն, նա ընկավ նրա պարանոցի
վրա:
14 Նա լաց եղավ ու ասաց. եւ օրհնեալ են ամենայն սուրբ
հրեշտակք քո:
15 Որովհետև դու խարազանեցիր և խղճացիր ինձ,
որովհետև ահա ես տեսնում եմ իմ որդի Տոբիասին։ Եվ
նրա որդին ուրախանալով գնաց և պատմեց իր հորը այն
մեծ բաները, որ իր հետ պատահել էին Մեդիայում։
16 Այն ժամանակ Տոբիթը դուրս եկավ դիմավորելու իր
հարսին Նինվեի դարպասի մոտ՝ ուրախանալով և
գովաբանելով Աստծուն։
17 Բայց Տոբիասը շնորհակալություն հայտնեց նրանցից,
որովհետև Աստված ողորմեց նրան։ Երբ նա մոտեցավ իր
հարսի Սառային, օրհնեց նրան և ասաց. Եվ
ուրախություն եղավ նրա բոլոր եղբայրների մեջ, որոնք
Նինվեում էին:
18Եւ Աքիաքարոսը եւ նորա եղբօր որդի Նասբասը եկան.
19 Տոբիասի հարսանիքը եօթը օր մեծ ուրախութեամբ
կատարուեց։
ԳԼՈՒԽ 12
1 Այն ժամանակ Տոբիթը կանչեց իր որդի Տոբիասին և
ասաց նրան.
2 Տոբիասը նրան ասաց.
3 Որովհետև նա ինձ ապահով դարձրեց քեզ մոտ, բժշկեց
իմ կնոջը և ինձ փող բերեց, և քեզ նույնպես բժշկեց։
4 Այն ժամանակ ծերունին ասաց.
5 Նա կանչեց հրեշտակին, և նա ասաց նրան.
6 Այնուհետև նա երկուսին էլ առանձին վերցրեց և ասաց
նրանց. Լավ է փառաբանել Աստծուն, բարձրացնել նրա
անունը և պատվով ցույց տալ Աստծու գործերը. ուստի մի
հապաղեք նրան գովաբանել:
7 Լավ է փակել թագավորի գաղտնիքը, բայց պատվաբեր է
բացահայտել Աստծո գործերը։ Արա այն, ինչ բարի է, և ոչ
մի չարություն քեզ չի դիպչի:
8 Աղոթքը բարի է ծոմի, ողորմության և արդարության
հետ: Քիչն արդարությամբ ավելի լավ է, քան շատը՝
անիրավությամբ։ Ավելի լավ է ողորմություն տալ, քան
ոսկի դիզել:
9 Որովհետև ողորմությունը փրկում է մահից և մաքրելու
է բոլոր մեղքերը: Նրանք, ովքեր ողորմություն և
արդարություն են գործում, կյանքով են լցվելու.
10 Բայց նրանք, ովքեր մեղանչում են, թշնամիներ են
իրենց կյանքի համար.
11 Անշուշտ, ես քեզանից ոչինչ չեմ փակի։ Որովհետև ես
ասացի. «Լավ է փակել թագավորի գաղտնիքը, բայց
պատվաբեր է բացահայտել Աստծո գործերը»։
12 Արդ, երբ դու աղոթում էիր, և քո հարսը Սառան, ես քո
աղոթքների հիշատակը բերեցի Սուրբի առաջ, և երբ դու
թաղեցիր մեռելներին, ես նույնպես քեզ հետ էի։
13 Եվ երբ դու չուշացար վեր կենալ և թողնել քո ընթրիքը,
որ գնաս և ծածկես մեռելներին, քո բարի գործը չթաքցվեց
ինձանից, այլ ես քեզ հետ էի։
14 Եվ հիմա Աստված ինձ ուղարկեց՝ բուժելու քեզ և քո
հարսին Սառային։
15 Ես Ռաֆայելն եմ՝ այն յոթ սուրբ հրեշտակներից, որոնք
ներկայացնում են սուրբերի աղոթքները և ներս ու դուրս
են գալիս Սուրբի փառքի առաջ։
16 Այն ատեն երկուսն ալ խռովուեցան ու երեսի վրայ
ինկան, որովհետեւ կը վախնային։
17 Բայց նա նրանց ասաց. Ուրեմն փառք Աստծուն:
18 Որովհետև ես ոչ թե իմ որևէ բարեհաճությունից եմ
եկել, այլ մեր Աստծու կամքով. ուստի գովաբանի՛ր նրան
հավիտյանս հավիտենից:
19 Այս բոլոր օրերը ես հայտնվեցի ձեզ. բայց ես ո՛չ կերայ,
ո՛չ խմեցի, բայց դուք տեսիլք տեսաք:
20 Ուրեմն հիմա շնորհակալություն հայտնեք Աստծուն,
որովհետև ես գնում եմ ինձ ուղարկողի մոտ. բայց գրիր
այն ամենը, ինչ կատարվում է գրքում:
21 Եվ երբ նրանք վեր կացան, այլևս չտեսան նրան։
22 Այն ժամանակ նրանք խոստովանեցին Աստծո մեծ ու
սքանչելի գործերը, և թե ինչպես էր Տիրոջ հրեշտակը
երևացել նրանց:
ԳԼՈՒԽ 13
1 Այն ժամանակ Տոբիթը ցնծութեան աղօթք գրեց ու
ասաց.
2 Որովհետև նա խարազանում է և ողորմում է, նա իջնում
է դժոխք և վեր է հանում, և չկա մեկը, ով կարող է
խուսափել նրա ձեռքից։
3 Խոստովանե՛ք նրան հեթանոսների առաջ, ո՛վ Իսրայելի
որդիներ, որովհետև նա մեզ ցրեց նրանց մեջ։
4 Այնտեղ պատմում են նրա մեծությունը և գովաբանում
են նրան բոլոր կենդանիների առաջ, որովհետև նա մեր
Տերն է, և նա է մեր Հայրը հավիտյան։
5 Եվ նա կխարազանի մեզ մեր անօրինությունների
համար, և նորից ողորմություն կունենա, և կհավաքի մեզ
բոլոր ազգերից, որոնց մեջ նա ցրեց մեզ։
6 Եթէ դէպի ան դառնաք ձեր ամբողջ սրտով և ձեր
ամբողջ մտքով, և նրա առջև ուղիղ վարվեք, ապա նա
կվերադառնա դեպի ձեզ և իր երեսը չի թաքցնի ձեզանից։
Ուրեմն տես, թե նա ինչ կանի քեզ հետ, և խոստովանիր
նրան քո ամբողջ բերանով, գովաբանիր զորության
Տիրոջը և փառաբանիր հավիտենական Թագավորին։ Իմ
գերության երկրում ես գովաբանում եմ նրան և նրա
զորությունն ու վեհությունը հայտնում եմ մեղավոր
ազգին։ Ո՛վ մեղավորներ, դարձե՛ք և արդարություն
կատարե՛ք նրա առջև։
7 Ես կփառաբանեմ իմ Աստծուն, և իմ անձը կփառաբանի
երկնքի թագավորին և կուրախանա նրա մեծությամբ։
8 Թող բոլորը խոսեն, և բոլորը գովաբանեն նրան իր
արդարության համար։
9 Ով Երուսաղէմ, սուրբ քաղաք, նա պիտի խարազանի
քեզ քո զավակների գործերի համար, և նորից ողորմի
արդարների որդիներին։
10 Փառք տուր Տիրոջը, որովհետև նա բարի է, և օրհնիր
հավիտենական թագավորին, որպեսզի նրա խորանը
նորից կառուցվի քո մեջ ուրախությամբ, և թող այնտեղ

7. քեզ ուրախացնի գերիներին և քեզ հավիտյան սիրի նրանց.
որոնք թշվառ են.
11 Շատ ազգեր պիտի գան Տէր Աստուծոյ անունը՝ իրենց
ձեռքին նուէրներով, նոյնիսկ՝ երկնքի Թագաւորին։ բոլոր
սերունդները պիտի գովաբանեն քեզ մեծ ուրախութեամբ։
12 Անիծյալ են բոլոր նրանք, ովքեր ատում են քեզ, և
երանելի կլինեն բոլոր նրանք, ովքեր սիրում են քեզ
հավիտյան։
13 Ուրախացեք և ուրախացեք արդարների որդիների
համար, որովհետև նրանք կհավաքվեն և կօրհնեն
արդարների Տիրոջը։
14 Երանի՜ նրանց, ովքեր սիրում են քեզ, որովհետև նրանք
կուրախանան քո խաղաղությամբ. քանզի նրանք
կուրախանան քեզ համար, երբ տեսնեն քո ամբողջ
փառքը, և կուրախանան հավիտյանս հավիտենից:
15 Թող իմ հոգին օրհնի մեծ Թագավոր Աստծուն։
16 Որովհետև Երուսաղեմը շափյուղաներով,
զմրուխտներով և թանկարժեք քարերով է շինվելու.
17 Երուսաղէմի փողոցները սալահատակուած պիտի
ըլլան բերիլով, կարբունկլով ու Օփիրի քարերով։
18 Նրա բոլոր փողոցները պիտի ասեն. «Օրհնեալ է
Աստուած, որ յաւիտեանս փառաւորեց զայն»:
ԳԼՈՒԽ 14
1 Ուստի Տոբիթը վերջ դրեց Աստծուն փառաբանելուն։
2 Նա հիսուն ութ տարեկան էր, երբ կորցրեց իր
տեսողությունը, որը ութ տարի հետո վերականգնվեց
նրան, և նա ողորմություն տվեց, և նա շատացավ Տեր
Աստծո երկյուղով և գովաբանեց նրան։
3 Երբ նա շատ ծերացավ, կանչեց իր որդուն և իր որդու
որդիներին և ասաց նրան. քանզի, ահա, ես ծերացել եմ և
պատրաստ եմ հեռանալ այս կյանքից:
4 Գնա՛ Մեդիա, որդի՛ս, որովհետև ես անշուշտ հավատում
եմ այն բաներին, որ Հովնան մարգարեն ասաց Նինվեի
մասին, որ այն կկործանվի. և որ որոշ ժամանակ ավելի
շուտ խաղաղություն կլինի Մեդիայում. և որ մեր
եղբայրները ցրված պառկեն երկրի վրա այդ բարի երկրից,
և Երուսաղեմը ամայի կլինի, և Աստծո տունը նրանում
այրվի և որոշ ժամանակ ամայի կմնա։
5 Եվ որ Աստված նորից ողորմի նրանց և նորից կբերի
նրանց այն երկիրը, ուր նրանք պիտի շինեն տաճար, բայց
ոչ առաջինի նման, մինչև այդ դարաշրջանի ժամանակը
լրացվի. և դրանից հետո նրանք կվերադառնան իրենց
գերության բոլոր վայրերից և փառքով կշինեն
Երուսաղեմը, և Աստծո տունը կկառուցվի այնտեղ
հավիտյան փառավոր շինությամբ, ինչպես մարգարեներն
են ասել դրա մասին:
6 Եվ բոլոր ազգերը պիտի դառնան, և իսկապես վախենան
Տեր Աստծուց և կթաղեն իրենց կուռքերը։
7 Այսպես բոլոր ազգերը պիտի գովաբանեն Տիրոջը, և
նրա ժողովուրդը կխոստովանի Աստծուն, և Տերը
կբարձրացնի իր ժողովրդին. և բոլոր նրանք, ովքեր սիրում
են Տեր Աստծուն ճշմարտությամբ և արդարությամբ,
կուրախանան՝ ողորմություն հայտնելով մեր եղբայրներին:
8 Եվ հիմա, որդի՛ս, գնա Նինվեից, որովհետև այն բաները,
որ ասաց Հովնան մարգարեն, անպայման կկատարվեն։
9 Բայց դու պահիր օրենքն ու պատվիրանները և ցույց
տուր քեզ ողորմած ու արդար, որպեսզի լավ լինի քեզ հետ։
10 Եվ ինձ պարկեշտորեն թաղեք, և ձեր մայրն ինձ հետ.
բայց այլևս մի մնա Նինվեում։ Հիշիր, որդի՛ս, թե ինչպես
Ամանը վարվեց Աքիախարոսի հետ, որը դաստիարակեց
իրեն, ինչպես լույսից դուրս բերեց նրան խավարի մեջ և
ինչպես նա նորից վարձատրեց նրան. սակայն
Աքիախարոսը փրկվեց, իսկ մյուսն ուներ իր
վարձատրությունը, որովհետև նա իջավ խավարի մեջ։
Մանասէս ողորմութիւն տուաւ ու փրկուեցաւ մահուան
որոգայթներէն, որոնք անոր համար լարած էին, բայց
Աման ինկաւ որոգայթը ու կորսուեցաւ։
11 Ուստի հիմա, որդի՛ս, մտածի՛ր, թե ինչ է անում
ողորմությունը և ինչպես է արդարությունը փրկում: Երբ
նա ասաց այս բաները, նա հոգին տվեց անկողնում,
լինելով հարյուր ութ հիսուն տարեկան. և նա պատվով
թաղեց նրան։
12 Եվ երբ նրա մայրը մահացավ Աննան, նա թաղեց նրան
իր հոր հետ։ Բայց Տոբիասը իր կնոջ և երեխաների հետ
մեկնեց Էկբատան՝ իր աներ Ռագելի մոտ,
13 Որտեղ նա պատվով ծերացավ և պատվով թաղեց իր
հորն ու սկեսուրին, և նա ժառանգեց նրանց ունեցվածքը
և իր հորը՝ Տոբիթին։
14 Եվ նա մահացավ Եկբատանում՝ Մեդիայում, հարյուր
յոթ քսան տարեկան էր։
15 Բայց նա մահից առաջ լսեց Նինվեի կործանման մասին,
որը գրավել էին Նաբուքոդոնոսորն ու Ասուերոսը, և իր
մահից առաջ նա ուրախացավ Նինվեի համար։