2. ΑΝΙΜΙΣΜΟΣ
Με τον όρο Ανιμισμός (από Πρόκειται για την
το λατινικό anima που αρχαιότερη λατρευτική πρακτική της
σημαίνει ψυχή ) ανθρωπότητας και τα χαρακτηριστικά
στη θρησκειολογία και της απαντώνται σε
την ανθρωπολογία εννοείται η γηγενείς πολιτισμούς. Η βάση του
αρχέγονη ανθρώπινη θρησκεία, η ανιμισμού είναι η άποψη ότι υπάρχει
οποία θεμελιώνεται στην ένα πνευματικό βασίλειο το οποίο
πεποίθηση της ύπαρξης μοιράζονται οι άνθρωποι με το
πνευματικών υπάρξεων που σύμπαν. Η θεμελιώδης άποψη ότι οι
εμψυχώνουν κάθε μορφή και άνθρωποι, τα φυτά, τα ζώα και τα
εκδήλωση του φυσικού κόσμου. ουράνια σώματα κατέχουν ψυχή
ανεξάρτητη από τη φυσική ύπαρξη
είναι κεντρική στον Ανιμισμό.
3. ΑΝΙΜΙΣΜΟΣ
Ο βρετανός ανθρωπολόγος Έντουαρντ Μπάρνετ Τέιλορ στο έργο του Πρωτόγονος
Πολιτισμός (Primitive Culture, 1871) όρισε τον ανιμισμό «ως γενική πίστη στις πνευματικές
υπάρξεις» και την όρισε ως «ελάχιστο ορισμό της θρησκείας». Για τον Tylor ανιμισμός είναι η
πίστη του "πρωτόγονου" ανθρώπου σε ψυχές που εμψυχώνουν τη φύση]. Ο Tylor διατύπωσε
τον ανιμισμό ως μια θεωρία επί εθνολογικής και κοινωνικής βάσης για την προέλευση της
θρησκείας. Θεώρησε ότι όλες οι θρησκείες από την απλούστερη έως την πλέον σύνθετη
μοιράζονται κάποιου είδους ανιμιστικές πεποιθήσεις. Κατά την άποψή του, ως πρωτόγονοι
πολιτισμοί ορίζονται εκείνοι που δε διαθέτουν γραπτή παράδοση και πιστεύουν ότι πνεύματα
ή ψυχές έδωσαν ζωή στις ανθρώπινες και τις υπόλοιπες υπάρξεις του φυσικού κόσμου. Ο Tylor
χρησιμοποίησε τη θεωρία της εξέλιξης για να παρουσιάσει το πως η θρησκεία αποτελεί
σταδιακή εξέλιξη από τον Ανιμισμό, ότι δηλαδή ο Ανιμισμός είναι η αρχαιότερη φάση της
θρησκείας. Από αυτή την πίστη ο "πρωτόγονος" οδηγήθηκε ύστερα στην προγονολατρεία και
στην πίστη της μετεμψύχωσης, και από εκεί στην πίστη σε θεούς. Από την πίστη σε θεούς
οδηγούμαστε στον πολυθεϊσμό, κι έπειτα στον μονοθεϊσμό. Παρ' όλ' αυτά η θεωρία του δεν
ευσταθεί, καθώς η αντίληψη της ψυχής εκφράζει έναν μεταγενέστερο πολιτισμό, ο οποίος δεν
μπορεί να είναι η πηγή της θρησκείας. Με άλλα λόγια για να βρούμε την πηγή της θρησκείας
πρέπει να βρούμε την πρωτογενή αδιαφοροποίητη κοινωνία, η οποία δεν μπορεί να είναι μια
κοινωνία που έχει αναπτύξει θεωρία περί ψυχών.
Σημειώνεται ότι παλαιότερα ο όρος αυτός αποδόθηκε στη ελληνική ως "ψυχολατρεία", ή
"ψυχοκρατία", με βάση τη λατινική λέξη animus, anima που σημαίνει ψυχή. Πλην όμως ο
εξελληνισμός αυτός δεν επικράτησε.
