1. ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
Ορισμός: Υποκείμενο μιας πρότασης είναι εκείνο, για το οποίο γίνεται λόγος
στην πρόταση αυτή.
Π.χ. Σωκράτης ἐστί σοφός. (= Ο Σωκράτης είναι σοφός)
ΠΤΩΣΗ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Το υποκείμενο μπαίνει σε πτώση:
1. Ονομαστική (όταν είναι
υποκείμενο του ρήματος)
 Σωκράτης ἐστὶ σοφὸς
(Ο Σωκράτης είναι σοφός)
2. Ονομαστική (όταν είναι
υποκείμενο απαρεμφάτου και
έχουμε ταυτοπροσωπία)
 Ἀδικεῖσθαι ὑφ’ ὐμῶν Κῦρος
νομίζει.
(Ο Κύρος θεωρεί ότι αδικήθηκε
από εμάς)
* το Κῦρος εδώ είναι και υποκείμενο του ρήματος
«νομίζει» και του απαρεμφάτου «αδικεῖσθαι» 
ταυτοπροσωπία
3. Αιτιατική (όταν είναι υποκείμενο
απαρεμφάτου και έχουμε
ετεροπροσωπία)
 Σωκράτης ἡγεῖτο θεοὺς πάντα
εἰδέναι.
(Ο Σωκράτης θεωρεί πως οι θεοί
γνωρίζουν καλά τα πάντα)
* η λέξη «θεοὺς» είναι υποκείμενο του
απαρεμφατικού τύπου εἰδέναι. Τίθεται σε
αιτιατική, γιατί δεν αποτελεί και υποκείμενο του
ρήματος ετεροπροσωπία
4.Οποιαδήηποτε πτώση (εκτός από
την κλητική) όταν είναι υποκείμενο
μετοχής, Το υποκείμενο της
μετοχής ακολουθεί πάντα την
πτώση της.
Σημείωση:
Όταν η μετοχή είναι άναρθρη έχει
υποκείμενο το άρθρο της
 Κῦρος ἒχων τριάκοντα ἂνδρας
ἐπέρχεται.
(Ο Κύρος επιτίθεται, κατέχοντας
τριάντα άνδρες.)
 Εὗρον τους ἂνδρας πίνοντας.
(Βρήκαν τους άνδρες να πίνουν.)
 Τῶν εὐτυχοῦντων πολλοί εἰσίν οἱ
φίλοι.
Οι φίλοι είναι πολλοί σε αυτούς, οι
οποίοι ευτυχούν.

2. ΕΚΦΟΡΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Το υποκείμενο εκφέρεται με:
1. το άρθρο  Ὁ βουλόμενος
(Αυτός, ο οποίος θέλει)
2. ουσιαστικό  Ἀρχή φιλίας ἐστίν ὁ ἒπαινος.
(Ο έπαινος είναι αρχή της φιλίας)
3. επίθετο
 Ὃμοιος ὁμοίῳ ἀεί πελάζει.
(Ο όμοιος πάντα πλησιάζει τον όμοιό
του.)
4. αντωνυμία  Ἐγώ εἰμί ἡ ἂμπελος ἡ ἀληθινή.
(Εγώ είμαι το αμπέλι το αληθινό)
5. αριθμητικά  Δύο ἀπέθανον.
(Πέθαναν δύο)
6. έναρθρη μετοχή
 Διπλοῦν ὁρῶσιν οἱ μαθόντες γράμματα.
(Αυτοί που μαθαίνουν γράμματα
βλέπουν διπλά)
7. απαρέμφατο
(έναρθρο-άναρθρο)
 Δεῖ θαρρεῖν ὑμᾶς.
Πρέπει να έχετε θάρρος.
 Ὁμολογεῖται τήν πόλιν ἀρχαιοτάτην
εἶναι.
(Συμφωνήθηκε ότι η πόλη είναι πολύ
αρχαία)
 Νέοις τό σιγᾶν κρεῖττον ἐστί τοῦ
λαλεῖν.
(Για τους νέους είναι καλύτερο το να
σιωπούν από το να μιλούν.)