Opis terminów stosowanych w kajakarstwie.

1. Pojęcia stosowane w przewodniku kajakowym
binduga
przybrzeżna przestrzeń wodna wydzielona do wiązania i zbijania tratw, ze znajdującymi się
przy brzegu palami.
buchta
wklęsły brzeg rzeki
bystrze
nagłe przyśpieszenie prądu, powstałe w zwężeniach koryta, na mieliznach szypotach
i zakrętach rzek
części kajaka
dziób (część dziobowa), kokpit, rufa - dodatkowy ster i komory wypornościowe
koryto rzeki
część doliny rzecznej, którą bezpośrednio płynie woda
łacha
piaszczysta mielizna na rzece o niskim poziomie wody
ławica
tworzy się w miejscach zgromadzenia rumowiska w środkowej części koryta
łuk
zmiana kierunku rzeki do 45 stopni
nurt
najszybciej płynąca warstwa wody
oczerety
roślinność przybrzeżna jezior
plos
głęboka, spokojnie płynąca woda
prądowiny
niesione przez prąd i osadzane na płyciznach gałęzie i pnie drzew
próg
naturalny lub sztuczny uskok przegradzający poprzecznie koryto
przykosa
pofalowana wznosząca się powierzchnia, powstaje poza nurtem, gdzie możliwe jest osadzanie
drobnego piasku, szybko się przemieszcza, a głębokość za nią rośnie
przeszkoda stała
przeszkoda na stałe grodząca przepływ rzeki wymagająca przenoski kajaka
przemiał

2. przegradzający całe koryto rzeki bród
szypoty
odcinki rzeki z wystającymi z wody kamieniami na całej szerokości, także wystające z wody
kamienie
szyk
sposób płynięcia grupy osób: zwarty, ścisły, dowolny
zakręt
zmiana kierunku rzeki pod kątem 45-135 stopni
zwara
ślad na powierzchni wody w postaci falującej litery v zwrócony rozwarciem w dół rzeki,
informujący o przeszkodzie znajdującej się tuż pod powierzchnią wody lub trochę z niej
wystającej
Autor: Sławomir Gac instruktor kajakarstwa - wykorzystane informacje pochodzą z serwisu informacyjnego
www.serpelice.pl http://scorpiones.fm.interia.pl/