2. прыназоўнік у і склонавая форма поўнага
прыметнікаў у значэнні прыслоўя, калі яна
пачынаецца з галоснай:
у адкрытую
прыназоўнік на і склонавая форма поўнага
прыметнікаў у значэнні прыслоўя:
на міравую, на бакавую.
3. спалучэнні назоўніка з прыназоўнікам, калі
паміж прыназоўнікам і назоўнікам можна
паставіць азначэнне:
у момант (у адзін момант)
у тупік (папаў у такі тупік, што не
выбрацца)
да астатку (да самага астатку)
4. спалучэнні назоўніка з прыназоўнікам, калі назоўнік
у пэўным (адным) значэнні захаваў хаця б
некаторыя склонавыя формы з прыназоўнікамі (за
выключэннем назоўнікаў верх, ніз, перад, зад,
бок, гара, высь, далеч, век, пачатак, раз, ноч, вечар,
ранак і інш.):
пад паху, пад пахі, пад пахамі;
па часе, да часу, з часам, у час;
праз меру, у меру, па меры;
на памяць, на памяці, па памяці;
на руку, не з рукі;
да душы, па душы;
у пару, да пары, не ў пару;
за мяжой, за мяжу, з-за мяжы;
за граніцай, з-за граніцы.
5. наступныя блізкія па значэнні да прыслоўяў
спалучэнні назоўнікаў з прыназоўнікам без:
без упынку, без аглядкі, без разбору, без
развагі, без толку, без канца;
але: бясконца, безупынна, безаглядна, безра
зважна, бесталкова.
6. блізкія па значэнні да прыслоўяў спалучэнні
назоўнікаў з прыназоўнікамі:
• да: да адвалу, да зарэзу, да ўпаду, да
смерці;
• на: на баку, на хаду, на ляту, на скаку, на
віду, на смак, на слых, на вока, на грэх, на
дзіва, на славу, на смех, на гвалт, на
злосць, на жаль;
• з: з налѐту, з разбегу, з разгону, з
размаху, з наскоку, з ходу, з гарачкі.
7. спалучэнні часціц не і ні з прыназоўнікавымі
формамі назоўнікаў:
не ў меру, не ў пару, не ў лад, не пад
сілу, не да смеху, не да спеху, не да
смаку, не да твару, не на жарт, ні на ѐту, ні
за грош;
спалучэнні назоўнікаў, якія пачынаюцца з
галоснай, з прыназоўнікам у:
у абхват, у абдымку, у абмен, у абрэз, у
адзіночку, у абцяжку, у імгненне і інш.
8. выразы:
без дай прычыны, пад вечар, усѐ
роўна, усѐ адно, як бачыш, як след, як
мага і інш. ; але: якраз;
толькі што, ледзь што, амаль што, сама
што, хіба што, пакуль што.
