3. СОСТАВ
Јупитер е составен од релативно мало карпесто
јадро, опкружено со метален водород, опкружен
со течен водород, кој пак е опкружен со гасен
водород. Нема јасна граница меѓу трите агрегатни
состојби на водородот - приближувајки се кон
јадрото преодот од гас во течност е постепен.
Јупитер во потесна смисла е составен од:H(90%)и
од He(10%).
НАЗАД
4. МАГНЕТОСФЕРА
Јупитер има многу голема и јака магнетосфера.
Всушност, при набљудување на Јупитеровото
магнетно поле од земјата, тоа ќе изгледа пет пати
поголемо од полната месечина на небото, и покрај
огромното растојание. Ова магнетно поле
абсорбира огромен флукс од радијацијата во
Јупитеровиот радиационен појас, како и
продукцијата на драматичен гас торус и флукс
цевка поврзана со Ио. Јупитеровата
магнетосфера е најголемата планетарна
структура во сончевиот систем.
НАЗАД
5. АТМОСФЕРА
Јупитеровата атмосфера е составена од ~81% водород и ~18% хелиум,
сметано по број на атоми. Атмосферата содржи траги од метан, водена
пара, амонјак, и "карпи". Има истотака, траги од јаглен, етан, водороден
сулфат, неон, кислород, фосфин, и сулфур. Најнадворешните слоеви од
атмосферата содржат кристали на замрзнат амонјак.
Атмосферскиот состав е многу сличен на составот на сончевата маглина.
Сатурн има сличен состав, но Уран и Нептун имаат многу помалку водород
и хелиум.
Јупитеровата атмосфера поминува низ диференцијална ротација, ефект
што бил забележан за прв пат од Џованини Доменико Касини, 1690 година.
Ротацијата на Јупитеровиот поларен регион на атмосферата е ~5 минути
подолг од оној на екваторијалната атмосфера. Уште повеќе, групи на
облаци на различни висини, познати како тропски региони, се дрижат во
спортивна насока од моментните ветрови.
НАЗАД
6. ОПШТО
Единствениот вселенски брод кој влегол
во Јупитеровата атмосфера заради
научни мерења е Галилео - вселенскиот
брод. Тој прати атмосферска сонда во
Јупитер по пристигнувањето во 1995, и
подоцна и самиот влезе во Јупитеровата
атмосфера и согоре во 2003.
НАЗАД
