2. Դաոսիզմ (չինարեն 道
教, PinYin), Չինաստանի ավանդական
ուսմունք է, որն ընդգրկում է
կրոնի, միստիցիզմի, գուշակման, շամանի
զմի և Յոգայի տարրեր.
Գոյություն ունի նաև դաոսական
փիլիսոփայություն.
Դաոսիզմը, որպես կայուն կրոնական
ուսմունք, ձևավորել է միայն II
դարում, սակայն բազմաթիվ
ապացույցներ կան, որ այն ծագել
զգալիորեն ավելի վաղ, առնվազն մ.թ.ա. V
- III դարերում:
Դաոսիզմի հիմնականում տարածված էր
Չու և Ցի թագավորությունների
տարածքներում, և հարավ-չինական
պետություններում:
3. Դաոսական փիլիսոփայական
գրվածքները, առաջ են գալիս
Թագավորությունների պայքարի
դարաշրջանում` մ.թ.ա.V դարում
գրեթե Կոնֆուցիոսի ուսմունքի հետ
մեկտեղ: Ավանդույթը ասում է, որ
դաոսականության հիմնադիրը լեգենդար
Դեղին կայսր Հուանդին է:
Դաոսիզմի մեկ այլ հիմնադիր համարվում է
հին չինացի իմաստուն Լաո-Ցզին Նա
դաոսական ամենակարևոր գրքերից մեկի
«Դաո Դե Ցզին» գրքի հեղինակն է: Այս
ստեղծագործությունը այն միջուկն է, որի
շուրջ ստեղծվել է դաոսական ուսմունքը:
4.
5.
6. Ըստ Դաոսական ուսմունքի մարդը,-միկրոկոսմոս հավերժական է, ճիշտ
այնպես, ինչպես տիեզերքը- մակրոկոսմոս. Ֆիզիկական մահը միայն
նշանակում է, որ հոգին անջատվում է մարմնից և ձուլվում է
մակրոկոսմոսին. Մարդու խնդիրն է իր կյանքում այնպես անել, որ նրա
հոգին միաձուլվի Դաոյի աշխարհի հետ. Ինչպե՞ս կարող ենք հասնել նման
միաձուլման: Այս հարցի պատասխանը կարելի է գտնել Դաոյի
ուսմունքում.
Դաոսիզմի բարոյական իդեալը` մի ճգնավոր է, ով կրոնական յոգայի,
շնչառական և ֆիզիկական վարժությունների շնորհիվ հասավ բարձր
հոգևոր վիճակի, որը թույլ է տալիս նրան հաղթահարել բոլոր կրքերը ու
ցանկությունները, և շփման մեջ մտնել աստվածային Դաոյի հետ.
Դաոն արտահայտվում է մեր ամենօրյա կյանքում, և հոգևոր մարդկանց
գործողություններում:
