2. Բուդդայականությունը կրոն է, որը ծագել է ք.ա.
5-րդ դդ. Հնդկաստանում։ Այս կրոնի
հիմնադիրն է Սիդհարթա Գաուտաման
(Բուդդան)։ « Բուդդա» բառը նշանակում է
սանակրիտ լեզվով «պայծառացած»։ Ըստ որոշ
աղբյուրների նա ծնվել է ք.ա. 570
թվականին, այժմյան Նեպալի տարածքում։
3. Այս կրոնը կոչում են նաև կարեկցանքի կրոն։ Այն
կարգավորում է մարդու հոգեբանական
վարքագիծը։ Բուդդան իր ուսմունքը
ձևակերպում է.
Կյանքը տառապանք է,տառապանքների
պատճառը ցանկություններն են ու կրքերը,
անհրաժեշտ է ոչնչացնել այդ ցանկությունները,
պետք է հետևել ութմասնյա ուղղուն, որը
կհասցնի նիրվանայի (ցանկությունների
մարման, ոչնչացման)։
4.
5. Բուդդիզմը աշխարհի հնագույն կրոններից է և
հանդես է գալիս Արևելքի քաղաքակրթության
ընդհանուր հավատալիքների համալիրում:
Բուդդիզմը սկզբնական շրջանում հանդես է եկել
որպես կրոնական ազատախոհ երևույթ ընդդեմ
քարացած ուղափառ բրահմայությանը և
արտաքին ծիսակարգերին Բուդդիզմը չընդունեց
ինչպես բրահմայական ուսմունքները, այնպես
էլ Վեդի սրբերի հեղինակությունը`
հաստատելով, որ յուրաքանչյուր մարդ կարող է
դառնալ սուրբ` արխատ կամ բուդդա:
6.
7. Վանքերի արխիվներում և գրադարաններում
պահպանվել են գրավոր մշակույթի անգին
գանձեր, որոնք դարեր շարունակ բազմացվել են
աշխատասեր վանականների կողմից: Բուդդիզմի
հետ Ճապոնիա մտավ նաև չինական «այբուբենը»:
Չինական բուդդայական վանականները
հայտնագործեցին գրատպության արվեստը:
Թեյախմության արվեստը առաջին անգամ ի հայտ է
եկել բուդդայական վանքերում. երկարաժամյա
մեդիտացիաներից թարմանալու միջոց էր
հանդիսանում թեյախմությունը:
