Ride the Storm: Navigating Through Unstable Periods / Katerina Rudko (Belka G...
Dzieci z nadwrażliwością.pptx
1.
2. Zmysł smaku
Zmysł smaku jest to zdolność oceny
przyjmowanych pokarmów na podstawie ich
właściwości chemicznych. Poprzez receptory
smakowe znajdujące się w kubkach smakowych
rozmieszczonych w błonach śluzowych języka i
podniebienia, człowiek rozróżnia cztery podstawowe
smaki: słodki, kwaśny, słony, gorzki. Dostarczając
dziecku wrażeń smakowych wzbogacamy zakres jego
doświadczeń.
3.
4. W terapii zaburzeń smakowych u dziecka
stosuje się ćwiczenia:
na porównywanie
smaków różnych
produktów,
kojarzenie smaku z
przedmiotem - owocem,
cukierkiem,
przedstawianie smaków
za pomocą mimiki,
wyszukiwanie
przedmiotów
posiadających takie same
walory smakowe.
5. Jeżeli chodzi o zmysł smaku to w przypadku dzieci
nadwrażliwych, jedzenie zbyt silnie stymuluje kanał
smakowy, występują trudności, które mogą doprowadzić
do niedożywienia. Dzieci te zaciskają usta na podawane
pokarmy o zbyt wyraźnym smaku. Należy żywić je
potrawami łagodnymi. Dopóki nie unormuje się czucie
smaku, nie należy podawać potraw kwaśnych i gorzkich.
6. Potrawy o nowym smaku trzeba podawać w małych
ilościach. Dzieci o zbyt małej wrażliwości smakowej są w
stanie zjeść wszystko. Jest to niebezpieczne gdyż często
zjadają nawet rzeczy niejadalne. W tym przypadku
należy usunąć wszelkie substancje trujące i szkodliwe, a
dziecko należy oswajać ze smakiem.
7. Niedowrażliwość smakowa przejawiać się
może:
w postaci lizania przez dziecko rąk,
przedmiotów;
wkładaniem przedmiotów do ust;
gryzieniem i/lub zjadaniem niejadalnych
rzeczy;
obgryzaniem paznokci.
8. Nadwrażliwość manifestuje się poprzez:
wybiórczość
pokarmową, dławienie
się i wymiotowanie
podczas jedzenia;
odmawianie jedzenia;
wiotkość ust podczas
karmienia.
9. Biały szum smakowy ujawnia się m.in.
poprzez:
ssanie języka;
przygryzanie warg, policzków;
wymiotowanie i zjadanie zwróconych treści
pokarmowych;
dziecko może też sprawiać wrażenie, jakby
nigdy nie było głodne.
10.
11. Stymulowanie percepcji smakowej
próbowanie i nazywanie dwóch różniących
się od siebie smaków,
stopniowe, minimalne dodawanie nowych
przypraw, składników do potraw już
zaakceptowanych przez dziecko,
dodawanie do każdego posiłku stałego
składnika, jakie dziecko akceptuje,
12. smakowanie potraw słodkich,
degustacja potraw kwaśnych,
degustacja potraw korzennych,
smakowanie na słono i gorzko,
żucie gumy rozpuszczalnej i nierozpuszczalnej,
picie napojów ciepłych, zimnych i o temperaturze
pokojowej,
13. płukanie gardła i jamy ustnej,
picie rurką, kubkiem z dzióbkiem, łykami,
napoje gazowane,
strzelające cukierki i gumy,
masaż jamy ustnej lizakami okrągłymi, podłużnymi,
płaskimi, itp.
14. lizanie dużych lizaków,
lizanie z talerza soków, galaretek,
cukru, cukru waniliowego,
oranżady w proszku,
oblizywanie warg po miodzie,
nutelli,
lizanie lodów,
15. smakowanie na gorzko /też witaminy/,
smakowanie na kwaśno,
picie ziół,
picie soków warzywnych,
picie soków owocowych,
picie wody mineralnej nie gazowanej,
picie wody mineralnej gazowanej,
picie napojów nie gazowanych,