8. «Πιο θλιβερό και πιο άθλιο μέρος δεν είχε ξαναδεί. Ο δρόμος ήταν
πολύ στενός κι όλο λάσπη κι ο αέρας γεμάτος βρωμερές
αναθυμιάσεις. Υπάρχαν αρκετά μικρομάγαζα, μα το μόνο
εμπόρευμα που πλεόναζε ήταν κοπάδια ολόκληρα από
κουτσούβελα που ακόμα και την προχωρημένη αυτή ώρα
μπαινόβγαιναν από τις πόρτες ή ξεφώνιζαν από το εσωτερικό το
σπιτιών. Τα μοναδικά μέρη που φαίνονταν να ευημερούν ανάμεσα
στο γενικό μαρασμό αυτού του τόπου ήταν τα καπηλειά. Και μέσα
καυγάδιζαν κάνοντας μεγάλο σαματά Ιρλανδοί κατώρης
υποστάθμης. Σκεπαστά σοκάκια και αυλές που εδώ και κει ξέκοβαν
από τον κεντρικό δρόμο, άφηναν να φαίνονται σωροί από
χαμόσπιτα όπου μεθυσμένοι άντρες και γυναίκες κυλιόταν
κυριολεκτικά μέσα στο βούρκο και από μερικές πόρτες ψηλοί
αγριόθωροι άνθρωποι ξεπρόβαλαν προφυλαχτικά ξεκινώντας, κατά
τα φαινόμενα, για καμιά όχι πολύ έντιμη και αθώα αποστολή»
Καρόλου Ντίκενς, Όλιβερ Τουίστ
10. Αυτό που πληρώνεται πανάκριβα, αυτό που προσπαθεί καθένας να
αποκτήσει με κάθε τρόπο, αυτό που δεν κερδίζεται παρά με ευφυία,
με τύχη, με μικρότητες, με λυσσασμένες προσπάθειες, με επιμονή,
με αποφασιστικότητα, με ενεργητικότητα είναι το χρήμα, η τιμή του
να είσαι πλούσιος, η απόλαυση του ενός εκατομμυρίου. Εδώ και
πενήντα χρόνια ο εκατομμυριούχος ήταν σπάνιο πτηνό για τη
Γαλλία. Αλλά οι σιδηρόδρομοι, οι εξαγωγές, ο καλλωπισμός και η
βελτίωση των συνθηκών των πόλεων, η υπεραξία των οικοπέδων
μεταμόρφωσαν, θα λεγε κανείς στον ύπνο τους, ένα πλήθος
ανθρώπων με μέτρια οικονομικά μέσα σε κατόχους εκατομμυρίων κι
άλλους, που ήταν ήδη πλούσιοι, σε μεγαλόσταυρους όχι καμιάς
ιπποτικής τάξης, αλλά της τάξης του χρήματος. Έξυπνα και επιδέξια
χρηματιστηριακά παιχνίδια μαζί με παλιανθρωπιές, αύξησαν τη
λεγεώνα των εκλεκτών»
Από το περιοδικό Magazine pittoresque
12. «Δουλεύω στις θύρες εξαερισμού του ορυχείου
Γκάουμπερ. Δεν κουράζομαι πολύ, αλλά πρέπει να
δουλεύω τη νύχτα και αυτό με φοβίζει. Πηγαίνω στο
ορυχείο γύρω στις τέσσερις η ώρα, μερικές φορές κατά
τις τρεισήμισι το απόγευμα. Όταν έχει φως τραγουδάω.
Ποτέ όμως μέσα στο σκοτάδι. Τότε δεν τολμώ να
τραγουδήσω. Δεν αγαπώ τις γαλαρίες…Πολλές φορές
έχω ακούσει να μιλούν για το Χριστό. Δεν μπορώ να
καταλάβω γιατί ήλθε στη γη ούτε γιατί πέθανε. Αλλά
αυτός εύρισκε κανένα λιθαράκι για να ακουμπάει το
κεφάλι του. Πόσο θα θελα αντί για τις γαλαρίες να
πήγαινα σχολείο»
Σάρα Γκούντερ, 8 ετών
17. Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις
απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι
σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με
τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού
καθεστώτος. Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε
μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν
έχουν να χάσουν σ' αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις
αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο
ολόκληρο. Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!
Κομμουνιστικό μανιφέστο
