2. HISTORIA
NEONÓW
• popularna nazwa lamp
wyładowczych opracowanych
w 1910 roku
przez Francuza Georges'a
Claude, zaraz po wynalezieniu
przezeń zasady funkcjonowania lamp
neonowych, w zastosowaniu
do reklam zewnętrznych.
3. KOLORY NEONÓW
• neon: pomarańczowo-czerwony
(z rtęcią w żółtozielonej rurze:
zielony)
• argon: fioletowy (z dodatkiem rtęci
świeci bardziej intensywny i na
niebiesko)
• Hel: biało-różowawy
• hel w żółtej rurze: żółty
• krypton: biały
• ksenon: niebiesko-fioletowy
4. WYSTĘPOWANIE
NEONÓW
• Najprostszym i najtańszym z nich jest szkło
transparentne wypełnione neonem. Rurki takie po
zgaszeniu są przezroczyste, natomiast aktywne
intensywnie świecą na czerwono.
• Drugim rodzajem neonów są transparentne rurki pokryte
od wewnątrz luminoforem, oraz wypełnione mieszanką
gazów (z dodatkiem rtęci), których głównym składnikiem
jest argon. Takie neony mają bardzo intensywne światło i
występują w szerokiej gamie barw (również odcienie
pastelowe). Po wyłączeniu neonu rurka ma biały kolor.
• Najbardziej estetycznym i zarazem najdroższym rodzajem
neonu są rurki barwione w masie. Oprócz wyżej
wspomnianego luminoforu, który zwiększa jaskrawość
świecenia i modyfikuje jego kolor, rurki te zachowują
barwę również po zgaszeniu neonu. Ten rodzaj szkła
doskonale nadaje się do zewnętrznych aplikacji -
wszędzie tam gdzie neon będzie dobrze widoczny.
5. OD CZEGO ZALEŻY ŚWIECENIE
NEONÓW
• składu gazu wewnątrz rury
• koloru szkła (barwionego w masie lub czasem po prostu
malowanego)
• zastosowania odpowiedniego luminoforu
