5. 5
Dit verslag gaat over mijn tweede stage bij de bakker
creatieve consultants. Hierin vertel ik over onderwer-
pen zoals: mijn leerdoelen met opdrachten die ik heb
gemaakt en een interview met mijn collega’s Conny
en Roland.
De stage bij de bakker was leerzaam, divers in op-
drachten en interessant om te leren vanuit andere
perspectieven en de ervaringen van collega’s te
horen. Ik heb veel mogen leren en dingen die je als
grafisch vormgever niet zo snel zal meemaken bij
grote bedrijven en/of bedrijven die wat gerichter zijn
op een aantal specialiteiten, dat zul je ook lezen als je
verder bladert in dit verslag.
Wat ik zelf had verwacht voordat ik hier zou werken
is eigenlijk niet heel anders van de hoofdverwach-
ting, daarnaast had ik al tijdens mijn eerste stage een
meeloopdag daar gewerkt: dat het werk divers zou
zijn en vooral gericht op drukwerk: folders/flyers en
boekjes.
Mijn conclusie bij de bakker als grafisch vormgever
te werken is zeker prettig voor mensen die houden
van diverse opdrachten maken en niet vies zijn om
voor een organisatie en een gemeente/overheidsin-
stelling te werken, ook is het mij opgevallen dat je bij
de bakker geen opdrachten krijgt om een geboorte-
kaartje of trouwkaart te maken (betekent echter niet
dat dat niet gebeurd).
Maar als je 5 dagen in de week wil werken moet je
ook voor jezelf opdrachten gaan zoeken omdat je bij
de bakker maar 4 dagen in de week werkt, met her en
der een uitzondering.
Zelf verwacht ik eigenlijk niet dat ik hier 9/4 werk
omdat ze voorheen wel collega’s hebben maar later al
een lange tijd maar met zijn tweeën werken, op freel-
ancers na die worden ingeschakeld indien nodig.
Joël Evers
Voorwoord
6. 6
Inhoudsopgave
08 Reflectie eerste op tweede stage
12 Onderzoek: Mijn toekomst na deze opleiding
16 De drie leerdoelen
24 Twee projecten
26 Interview met meneer en mevrouw Bakker
38 De vormgeving van het verslag en slot
7. 7
“wij zien ons vak als een ambacht
en niet als een chic advies clubje”
8. 8
Ik kan allereerst vertellen dat het verschil in Kleur-
Rijker en de Bakker aanzienlijk groot is en heb naar
eigen mening mij meer naar mijn zin gehad om bij
de bakker te werken en dat zeg ik niet omdat ik
daar nog stage loop.
Het werk
Hier is een quotatie van mijn vorige verslag:
“Mijn conclusie echter om bij KleurRijker als gra-
fisch vormgever te werken is: het is beter om als een
Zzp’er of een paar dagen per week te werken dan
9/5, omdat je intern werkt voor KleurRijker en niet
(direct) voor de klanten van KleurRijker, dus je bent
niet altijd aan het werk, soms doe je een zelfstudie
tot je weer een (grote) opdracht krijg.”
Bij de bakker is dat anders, daar werk je meer direct
met klanten en is het werk gevarieerd ook verveel je
eigenlijk niet omdat het werk dat binnenloopt rede-
lijk stabiel is. Je bent ook meer in samenwerking met
je collega’s omdat ze ook grafische vormgevers zijn
en dus kunnen ze jou beter helpen en ondersteunen.
Ook heb ik meer met plezier aan de opdrachten ge-
werkt die ik voorgeschoteld kreeg, een enig minpunt-
je is wel dat ik mijn slechte gewoonte tijdens Kleur-
Rijker heb meegenomen naar de bakker dat is; dat ik
mijn opdrachten uitrekte en daarbij te veel treuzelde
om iets te maken/op te lossen in plaats van feedback
te vragen. Later hebben we dat opgelost door letter-
lijk dichter bij elkaar te gaan werken zodat ik niet in
het werkhoekje kon uitstellen en piekeren.
Locatie
Waar KleurRijker in de stadsring van Amersfoort
makkelijk met de bus te bereiken was om in totaal
ongeveer 20 minuten te arriveren. Moet ik bij de
bakker al fietsend door de polder gaan naar Vathorst
in ongeveer 35 minuten, dat was voor mij gelukkig
nooit zo’n groot probleem geweest dus ik doe het met
gemak en mocht het regenen hebben we daar een
regenpak voor.
Reflectie eerste
op tweede stage
9. 9
Collega’s
niet alleen de type collega’s maar ook het aantal
is een groot verschil. Waar bij KleurRijker er +20
personen zijn met vaak maar 1 taak hebben we bij de
bakker maar twee (op zo nu en dan een freelancer
na) die beide wel één hoofdtaak hebben maar die ook
meerdere taken er bij hebben, zoals administratie,
copywriting etc. zelf vind ik het geen probleem om
met beide soorten collega’s samen te werken, al is het
wel handig als je iemand hebt die ook gespecialiseerd
is in het beroep wat je ook doet zodat je elkaar kan
ondersteunen.
Werkwijze
Bij KleurRijker was de werkwijze in het kort: ik krijg
mondeling of via de mail een opdracht met eventu-
ele bijlages, ik maak het op en stuur het als controle
weer door of ik laat diegene even kijken, krijg ik cor-
recties dan zie ik dat in de PDF met aantekeningen
en dan gaat het weer terug als het is bijgewerkt.
Bij de bakker heb je al snel eventuele correcties/feed-
back van je collega’s voordat je het überhaupt ver-
stuurt naar de klant, en met de feedback die je krijgt
leer je al snel hoe het ook anders kan of hoe je het
anders kan bekijken doordat ze ook vragen waarom
je het zo hebt opgemaakt of wanneer ze simpelweg
uitleggen hoe je het anders kan opmaken.
Ook is er verschil om in plaats van af te wachten
wanneer ik de opdracht aanlever, dat mijn collega’s
regelmatig vragen wanneer ze een kijken kunnen
nemen al ik er zelf niet naar vraag om de vooruitgang
in de opdrachten te kunnen zien en correcties geven
10. 10
waar nodig, zo heb ik ook gemerkt dat ik soms de
opdracht verkeerd heb begrepen en iets totaal anders
doe of maak dan dat er gevraagd werd, dan is het wel
beter dat ze na een half uur kijken hoe ver ik met de
opdracht ben, dan dat ik bij wijze van de helft van
de dag heb verspild aan een verkeerde opmaak of
aanpak.
Eten
Hierin verschilde het ook van deze twee bedrijven,
bij KleurRijker neem je je eigen eten mee en eet je
wanneer je het wilt of je loopt even in de pauze naar
de supermarkt en in de middag hebben we een kof-
fie/thee pauze. Bij de bakker hebben we tussen 12 en
2 uur een middag pauze waar we gezamenlijk brood
eten wat we van de plaatselijke supermarkt hebben
gekocht.
Het probleem op beide stages
Helaas is er wel een extra dingetje dat beide stages
heeft beïnvloed maar waar ik tijdens mijn stageperi-
ode bij de bakker er uiteindelijk achterkwam: Ik heb
een depressie van al ruim 2,5 jaar, het is in het twee-
de jaar al redelijk weggeëbd alleen het had uiteraard
nog wel op de achtergrond invloed op mijn leven,
uiteindelijk heb ik rond november weer een terugval
gehad (of een besef dat ik er nog steeds in zit) en heb
ik hulp gezocht en zit ik bij de psycholoog.
De depressie heeft invloed in mijn dagelijks leven
wat alles tot een sleur maakt en alle obstakels zijn
groter dan dat ze werkelijk zijn. Hier een aantal
11. 11
voorbeelden: Opstaan is voor mij zwaarder, normaal
als de wekker ging stapte ik meteen uit bed, waste
mijzelf, kleedde ik mij aan en deed dat alles in ong 15
minuten voordat ik vertrok naar school of stage. Nu
lig ik veel langer ik bed heb meerdere wekkers en ga
met moeite uit bed, kleed ik mijzelf aan en ga dan pas
naar school of stage in ong 30 tot 40 minuten voor-
dat ik vertrek. Wat ik dus op mijn eerste stage had bij
KleurRijker is dat ik dus opdrachten heel snel uitstel-
de, ik kreeg snel herhaaldelijke en niet motiverende
opdrachten wat dus mij ook niet echt motiveerde om
de opdrachten te maken.
Dat heb ik dus ook weer meegenomen naar mijn twee-
de stage bij de bakker. Eerst was ik heel positief aan
het werk ik maakte het met plezier, alleen langzamer-
hand begon het toch weer terug te sluipen en begon ik
zo ook weer mijn opdrachten een beetje uit te stellen
en dan had ik om eerlijk toe te geven ook mijn aan-
dacht weer ergens anders op gericht dan mijn werk
of dan zat ik weer eindeloos te piekeren over of het
wel goed was of niet, gelukkig hebben we dat ‘uitstel-
gedrag’ verholpen door naast elkaar te gaan werken
zodat we sneller kunnen kijken voor feedback e.d.
12. 12
Daar sta ik dan, met mijn diploma op straat, wat
nu? Die vraag komt steeds dichterbij voor mij en
mijn klasgenoten, ikzelf heb al een idee wat ik hier-
na ga doen alleen dat is nog niet concreet.
Ik ben zelf van plan om te gaan werken bij een
middelgroot bedrijf met zo divers mogelijk werk.
En kan ik niet direct een plek vinden, dan ga ik in
de tussentijd dat ik nog geen werk heb, bij picnic
werken om nog een beetje de kost te verdienen. Om
uit te zoeken wat mijn mogelijkheden zijn ga ik dat
(grondig) onderzoeken, eerst kijk ik naar mijzelf en
dan alle sectoren waar ik kan werken.
Ikzelf heb inclusief deze opleiding drie diploma’s:
mbo 2 Leerling schilderen
mbo 3 Allround DTP
mbo 4 Grafisch vormgeven
Keuze genoeg en met grafisch vormgeven is dat nog
groter. Maar goed, eerst wat info over elk beroep en
wat ik ermee kan.
Schilderen
Wat is een schilder? Natuurlijk spreekt dat voor zich,
maar er komt meer bij kijken dan dom een kwast
in de verf te dopen en het op het hout smeren. Een
schilder is iemand die houtwerk, metaal, kunststof,
beton of andere materialen van een gebouw of object
van een verflaag voorziet en indien nodig het repa-
reert. je houdt je vooral bezig met het uitvoeren van
onderhoud en/of nieuwbouw. Deze werkzaamheden
voer je zowel binnen als buiten uit.
Nu is het dan nog de vraag of ik wel vast bij een
schildersbedrijf kan werken, ook al is er genoeg vraag
naar schilders. Het probleem zit hem meer in of ik
wel goed en snel genoeg werk als schilder, want erva-
ring en goed werken zijn een pre, en als je een aantal
jaren niet meer hebt geschilderd, verwateren je
skills en je loopt achter in de ontwikkelingen van de
nieuwste verven etc. Kortom, genoeg bijleren voordat
ik een baan kan krijgen.
Mijn toekomst na
deze opleiding
13. 13
Allround-DTP
Dit is in zekere zin hetzelfde als Grafisch vormgeven
maar dan minder creatief en het is meer technisch
gericht.
Maar alsnog een verklaring over DTP. DTP oftewel
desktoppublishing: het opmaken en bewerken van
documenten voorafgaand aan publicatie. Als DTP’er
heb je te maken met drukwerk zoals: flyers, folders,
brochures, posters, boeken, kranten, tijdschriften,
bedrijfslogo’s, etc. Maar ook kan een DTP’er ook wer-
ken aan websites, HTML mails en apps (be)werken.
Met een diploma (ook nog cum laude) op zak en
daarnaast een Grafische vormgeving opleiding/diplo-
ma is het wel makkelijker om aan een baan te komen
omdat je niet alleen de technische kennis heb, maar
ook opdrachtjes buiten je diploma kan uitvoeren
indien mogelijk.
Grafisch vormgeven
En tot slot de opleiding waar ik uiteraard een baan in
wil, grafisch vormgeven. Nou is het wel de vraag of ik
daar snel een baan in kan vinden, alhoewel het een
heel breed vak is met veel mogelijkheid in diverse
banen, is het toch moeilijk om in de grafische vorm-
geving een baan te vinden waar het centraal staat
om logo’s, huisstijlen etc te ontwerpen, kortom de
leuke banen zijn (grotendeels) al bezet en moet je de
banen waar jou interesses niet zozeer in liggen toch
maar moet aannemen, zoals in mijn geval iets in de
webdesign/ Daarom heb ik ook op stage aangevraagd
om webdesign gerelateerde klusjes te mogen maken
zodat ik mij daarin verder kan ontwikkelen en het
beter onder de knie kan krijgen, zal ik het een keer
nodig hebben of er elke dag aan moeten werken.
Als ik mijn diploma op zak heb, zal ik her en der wel
kunnen solliciteren bij bedrijven en gecombineerd
met een Allround-DTP diploma op zak zal ik wel een
voorsprongetje kunnen hebben op ‘concurrenten’ al
is ervaring natuurlijk ook belangrijk. Maar goed als
ik niet bij mijn huidige stage kan blijven werken door
wat voor reden dan ook, zal ik moeten zoeken naar
een nieuw bedrijf en tot die tijd kan ik gewoon bij
picnic werken om in ieder geval een stabiel inkomen
te hebben.
https://www.vacatures.nl/
14. 14
Pro’s n cons
Laten we er van uit gaan dat ik deze opleiding heb
afgerond en de diploma in mijn zak heb, wat zijn dan
de obstakels die ik tegen kan komen. Het eerste is al
meteen in zicht, te veel concurrenten, al is grafisch
vormgeven een vak met een grote keuze qua banen,
willen veel mensen toch bij een goed bedrijf de
beste en leukste opdrachten maken zoals huisstijlen
maken/restylen en mooie illustraties maken e.d. Het
probleem daarin is dat iedereen dat wilt en ten twee-
de wordt het al door de beste mensen gedaan. Nou
dan maar ZZP’er worden en eigen klusjes aannemen,
het probleem daar in is:
1. Ik zie dat al niet zitten om alles te moeten regelen
(accommodatie, administratie) en wat er allemaal bij
komt.
2. Je moet veel acquisitie doen, klanten werven,
klanten werven en klanten werven. In je eerste paar
jaar als eigen bedrijf en dat allemaal alleen.
Daarnaast zijn er te veel ZZp’ers met een eigen be-
drijf en veel van die mensen stoppen al redelijk snel,
puur omdat ze geen tot weinig werk hebben door de
vele concurrentie. in steden heb je het al zwaar te
verduren en in dorpen heb je wel meer ruimte alleen
de vraag is hoogstwaarschijnlijk niet zo hoog als in
de steden. ‘grafimedia in cijfers 2018’ is een docu-
ment met veel informatie over de grafische branche
waaronder de vraag naar door de jaren heen. Je hebt
wel meer kans op werk aangezien je klanten met een
lager budget kan vangen en als een bedrijf tijdelijk
mensen te kort komt zouden ze je kunnen inschake-
len, moet je natuurlijk wel een goed portfolio hebben
en/of bij iemand daar bekend zijn die een goed
woordje voor je kan doen, want je moet wel geluk
hebben dat ze zo spontaan bij jou terecht komen
d.m.v. Google of een andere zoekmachine.
Ook ben je als ZZP’er je leven niet zeker, in de zin
van dat je niet elke dag werk heb van begin nieuw-
jaarsdag tot oudjaarsdag in tegenstelling tot een
groot bedrijf. En dan hebben we het nog niet over het
pensioen en de verzekeringen. Daarom kies ik zelf
het liefst voor een BV omdat je meer zekerheid hebt
en niet zoveel hoeft te regelen, lekker opdrachtjes
maken en je geld verdienen onder de hoede van je
baas/bazin.
15. 15
5-10 jaar
Ik zie mijzelf in een (halve) decennia dat ik in ieder
geval een baan heb bij een bedrijf waar genoeg vorm-
geef opdrachten worden aangenomen, van digitale
media tot drukwerk, genoeg diversiteit en grafische
collega’s waar je op terug kan vallen als je even niet
verder kan met een opdracht en vice versa. Hopelijk
is het bedrijf waar ik werk dan ook meteen het bedrijf
waar ik al vanaf het begin werk want wie weet dat je
een aantal bedrijven hebt gehad waar je je ook steeds
weer moet aanpassen en wennen aan het bedrijfs-
structuur, wat wel handig is als je bijvoorbeeld later
een freelancer wordt zodat je je wat sneller kan aan-
passen waar je ook maar moet werken.
Verder nog ongerelateerd aan werk hoop ik een eigen
koopwoning/appartement te hebben in de buurt van
mijn werk met eventueel een leuke vrouw en een
hond, een man mag dromen.
16. 16
De drie leerdoelen
1 Ontwikkelen in de digitale media
2 Multidisciplinaire conceptontwikkeling en realisatie verder ontwikkelen
3 Sneller werken en minder treuzelen
17. 17
1. Ontwikkelen in de digitale media
Het ontwikkelen in de digitale media heb ik ook
in mijn eerste stage uitgevoerd alleen is het iets
anders dan bij de bakker, het ontwikkelen van
digitale media bij KleurRijker waren onder andere
(animatie)video’s maken. Het ontwikkelen in de
digitale media bij de bakker was echter meer code-
ring gericht zoals HTML mails maken, maar ook het
maken van digitale uitwerkingen voor een bedrijf
voor op social media.
Rond oktober kreeg ik een opdracht om een HTML
mail te maken voor het bedrijf Celsian, om zijn
klanten uit te nodigen voor een licht evenement. Na
de briefing ben ik aan de slag gegaan om verschil-
lende demo’s te maken voor de HTML mail, nadat
ik een aantal voorbeelden heb gemaakt hebben we
gekeken welke het beste was en er één uitgekozen om
dat als stramien te gebruiken. Na wat aanpassingen
in een oude HTML mail te hebben gemaakt had ik
hem al aardig vergelijkbaar gemaakt met de demo,
ik kon echter de ‘RSVP’ button niet goed rechts naast
de tekst krijgen, vervolgens heb ik ook nog twee
afbeeldingen onder de tekst niet goed er in kunnen
krijgen en gaf ik het op stage op. Thuis ging ik verder
en per toeval zag ik dat je ook templates kan gebrui-
ken van Dreamweaver. Na wat tekst, afbeeldingen
en de vormgeving aan te passen was het resultaat
al stukken beter ter vergelijking van mijn eerste
HTML mail. uiteraard kom je hier en daar nog wat
problemen tegen; namelijk dat de HTML mail wel
gecentreerd staat in de webbrowsers, maar niet in de
mail zelf, op het eerste gezicht merk je er niet zo veel
van, maar als je de webbrowsers versmalt zie je dat
de HTML mail mee beweegt zodat het in het midden
blijft, in de ‘nieuwe mail’ blijft het gefixeerd staan en
schuift het niet mee als je het venster versmalt. Na
bijna een hele dag er aan verspild te hebben had ik
het probleem eindelijk gevonden. Ik zat eerst her en
der codes aan te passen om te zien of er verandering
in kwam. Vervolgens had Roland het idee om de
oude HTML mails te vergelijken met mijn huidige
HTML, zodoende heb ik mij gericht op de <style
type=”text/css”> en heb ik codes verwijderd of er de
nodige verandering in kwam, zo niet dan zette ik de
code weer terug. Helaas bracht dat niet de benodigde
resultaat dus moest ik verder zoeken. Gelukkig had
18. 18
ik het probleem daarna al snel gevonden, het zat hem
namelijk na de ”text/css” </style> </head> in de
<td><center style=”width:100%;”>. Het enige wat ik
nog hoefde te doen was enkel de style=”width:100%;”
verwijderen en hij schaalde mooi mee met de brow-
ser en het mail venster. Dit zal u misschien niet zo
heel snel zeggen tenzij u wat meer verstand heeft
van HTML codes, desalniettemin is het mij eindelijk
gelukt om het probleem op te lossen.
Toen alle webpagina’s en afbeel-
dingen naar een online opslag
waren gelinkt konden de HTML
mails door naar de klant en was
de opdracht klaar, althans dat
dacht ik.
Er waren gelukkig verder geen
problemen met het bestand,
alleen omdat de klant nog een
(oude) Microsoft office outlook
gebruikte, zag de HTML mail
er apart uit. Na een aardige tijd
geprobeerd te hebben de HTML
mail aan te passen in Dreamweaver kwam ik helaas
niet vooruit, dus hebben we al snel de klant overge-
haald om een andere mail client te gebruiken waar
het wel werkte.
Na wat jaren roestig te zijn geweest in de HTML co-
des is het toch redelijk snel weer binnengekomen met
behulp van www.w3schools.com wat sommige codes
inhielden en de functies ervan. Ik heb ook zo weer
veel (opnieuw) geleerd hoe het werkte en nu ook hoe
HTML mails werken. En hoewel je deze opdrachten
niet vaak krijgt, worden ze toch vaker gebruikt da je
zou denken. Dit kan ik dit zeker meenemen voor mijn
toekomstige werk en heb ik zo ook weer een extra
(unieke) expertise in de grafische sector. In de toe-
komst zal ik zeker nog digitale uitingen maken maar
daar zal na dit stageverslag pas aan gewerkt worden.
De digitale uitnodiging
19. 19
2. Multidisciplinaire conceptontwikke-
ling en realisatie verder ontwikkelen
Hierin kon ik al redelijk snel aan werken omdat ik
in het begin van de stage een opdracht kreeg om
meer werknemers te werven voor het bedrijf: De
Haan Automotive.
Voor deze opdracht werd gevraagd of er een simpele
social media uiting gemaakt kon worden. Roland gaf
mij de opdracht dat ik een grondig onderzoek naar
moest doen om uit te zoeken wat het bedrijf precies
zoekt dan gewoon ‘nieuwe werknemers’, wat ze te
bieden hebben en welke media-uiting het meest
effectief is om nieuwe werknemers te werven. Na een
(mid)dagje eraan gewerkt te hebben heb ik al aardig
wat informatie vergaderd voor het onderzoek:
Plan van aanpak:
Geen betaalde advertenties = link van website/va-
cature in bio (en posts). Ook is het handig om je aan-
komende evenementen e.d. te vermelden in de bio.
Laat je volgers zien hoe het op werk er uit ziet en
werkt. Doordat je laat zien hoe het in zijn werk gaat
en hoe de sfeer is schep je een realistische verwach-
ting bij de doelgroep en zo zullen nieuwe werk-
nemers minder snel stoppen omdat de geschepte
verwachtingen beter overeen komen met de werke-
lijkheid.
Een vacature posten moet origineler en creatie-
ver dan een post met veel tekst en een afbeelding.
Starbucks jobs is een voorbeeld die t anders aan-
pakt. En vergeet de call to action niet. Gebruik ook
de hashtags, zoals: #vacature #hiring #werkenbij…
#chauffeur #dehaanautomotive #autotransport
#transport etc etc.
Laat ook succes zien, een bedrijf dat goed presteert
wordt aantrekkelijk voor de nieuwe werknemers.
Laat ook anderen het account overnemen. Doordat
er steeds nieuwe perspectieven/posts van verschil-
lende werknemers -gevers geplaatst worden blijft
het divers en vers.
Korte (simpele) video’s kunnen ook een goede sfeer
impressie geven van bijvoorbeeld collega’s, een werk
plek of zelfs een bedrijfsfeest.
20. 20
Let op:
Ga niet zomaar foto’s plaatsen maar denk na wat je
wilt uitstralen voor jouw bedrijf.
Indien mogelijk reageer op reacties van jouw posts,
interactie is altijd fijn en t kan maar zo een nieuwe
collega worden.
Post regelmatig, ga niet ‘uit het oog (en vervolgens)
uit het hart’
Gebruik hashtags
Plaats ook zo nu en dan filmpjes i.p.v. enkel foto’s
Leren van anderen is ook nooit verkeerd (zolang je t
maar goed jat)
www.instagram.com/microsoftlife
www.instagram.com/werkenbijalbertheijn
www.instagram.com/starbucksjobs
www.instagram.com/werkenvoornederland
Bekijk ook welke content werkt en welke niet.
pro.iconosquare.com/ Kan hierbij helpen
Reclame
Reclame moet overal, zichtbaar zijn en er uit
springen, gebruik (vracht)auto’s als reclameborden
en hang de vacatures bij de andere bedrijven: de
wasstraat, autoschade herstel etc. Enkel beeld en
tekst is niet altijd genoeg, geef gadgets uit met als
boodschap om te solliciteren als chauffeur.
Ook zouden vacature beurzen kunnen helpen en
door middel van de kleine gadget blijven ze de kleine
reminder hebben.
Solliciteren
Om snel te solliciteren is het handig om een nummer
te hebben waar sollicitanten mee kunnen whatsap-
pen of bellen, snel en gemakkelijk.
Opties werving
Trucker cafe’s
Andere de haan bedrijven = wasstraat,
Snelweg = vrachtauto’s reclameborden
Beurzen
Truckerscholen
Werving
Overstappers
Daar zal je vooral je bedrijf het familie gevoel in een
bedrijf moeten laten over brengen en wat jouw be-
drijf verder uniek maakt ter vergelijking tot de rest.
21. 21
Werklozen/zoekenden
Daarbij kan je over verschillende geïnteresseerden
denken, zoals autogekken of mensen die gewoon
graag (heen en weer) reizen.
Ook heb ik daarbij twee moodboards gemaakt om zo
samen met mijn collega’s tot een realisatie te komen
hoe ik de uiting ga vormgeven. De uiteindelijke con-
clusie is: dat de Haan een familiebedrijf is en daar-
door hebben we voor de uiting van het familiebedrijf
gekozen omdat dat meer bij de vacature past dan een
‘autogek’ (de vacature is voor chauffeurs die auto’s
moeten laden en lossen over heel Nederland).
Van de opties om werknemers te werven heeft de
Haan toch uiteindelijk voor de simpele variant
gekozen waar hij zijn vacatures door middel van een
afbeelding de familiebedrijf de Haan uitstraalt met
een oneliner, wat extra tekst en een link naar het
aanmelden. Zodoende ben ik wat gaan rond zoeken
om afbeeldingen van familiebedrijf de Haan te ge-
bruiken voor de media uitingen en ben ik wat verder
ingegaan op de oneliners.
Collage ‘autogek’
Collage ‘familiebedrijf’
22. 22
Na een aantal ontwerpen te hebben gemaakt met af-
beeldingen en oneliners hebben we uiteindelijk drie
ontwerpen gekozen om te gebruiken voor de wer-
ving van nieuwe werknemers voor de Haan. Na wat
aanpassingen te hebben gemaakt in de afbeeldingen
en de tekst is het product uiteindelijk gebruikt voor
de sociale media.
Hoewel de uitwerking simpel was is het toch wel
handig om breder te zoeken naar een oplossing dan
op één ding te richten, zo zie je dat je met een breed
onderzoek toch verder komt en nieuwe goede ideeën
ontwikkelt zonder dat je daar in eerste instantie aan
dacht. Hoewel ik MDC&R* maar één keer heb toege-
past, ben ik er zeker weer in verbeterd omdat dit ook
echt meer voor een opdracht was dan een verzonnen
opdracht van mijn vorige stage. En wanneer ik dit
weer kan gebruiken voor een opdracht zal ik het ze-
ker weer gebruiken en er verder in ontwikkelen, mits
de tijd voor de opdracht dat toelaat
Multidisciplinaire conceptontwikkeling en realisatie* De drie sociale media uitingen
23. 23
3. sneller werken en minder treuzelen
Het laatste keuzedeel was voor mij wel het moei-
lijkst, zoals je hoogstwaarschijnlijk al eerder hebt
gelezen in het hoofdstuk ‘Reflectie eerste op tweede
stage’ onder het tussenkopje ‘het probleem op
beide stages’.
In het begin ging dit wel oké omdat ik met een ge-
zonde motivatie aan mijn eerste opdrachten werkte,
langzamerhand ben ik toch weer terug in de sleur
gevallen van mijn 1e stage en begon ik dus onder an-
dere meer te treuzelen en heb ik mezelf laten afleiden
in alles behalve de opdracht.
Nadat ik de leerdoelen aan mijn collega’s heb verteld
en waarom ik die leerdoelen heb gekozen, zagen mijn
collega’s wel waarom ik de derde leerdoel heb geko-
zen omdat ze het ook al hebben opgemerkt dat ik wat
langer treuzelde of om hulp vroeg. Zodoende hebben
zij de taak op zich genomen om wat vaker aan mij te
vragen wanneer ze mijn vooruitgang in de opdrach-
ten konden zien.
Als ik hierop terug krijg zie ik wel dat ik vooruitgang
heb geboekt ter vergelijking met mijn vorige stage, al
is het naar mijn mening wel minder snel verbeterd
dan dat ik had gehoopt dat het zou gaan.
Ik vind het zelf wel heel vervelend en spijtig dat het
in die tijd zo (slecht) is gelopen en ik had graag mijn
opdrachten tijdens stage met een gezond en positief
verstand gemaakt maar het is gebeurd. Dit kan ik in
ieder geval wel meenemen voor in de toekomst en er
meer op focussen mocht ik mijzelf er op betrappen.
Het oude treuzelhoekje
24. 24
Graag wil ik nog in dit verslag twee bijzondere pro-
jecten laten zien wat je normaal niet (vaak) krijgt
bij een stagebureau.
Het eerste project was voor ‘Democratie in Actie’
voor het project ‘Quick Scan Lokale Democratie’.
Democratie in Actie is een klant die vaak opdrachten
geeft voor de bakker en daar heb ik ook veel aan mo-
gen meewerken. Alleen hetgeen dat het meest er uit
springt is dat we naar Winschoten gingen om twee
mensen te interviewen:
Cora-Yfke Sikkema - Burgemeester
Jannie Rijkaart - Directieadviseur
Dit was voor de promotie van de Quickscan, om zo
mensen te informeren d.m.v. een video. Ik heb zelf
niet heel veel gedaan behalve er bij gestaan en buiten
de microfoon op een boompole gedragen.
Inmiddels is de video al op de website gepubliceerd
en kunt u de video bekijken op:
www.lokale-democratie.nl/democratieinactie/
quick-scan-lokale-democratie
Twee projecten
25. 25
Hangers monteren m.b.v. een template De negen puzzelstukken compleet
Vooraanzicht puzzelstukken
Negen puzzelstukken tentoongesteld
Het tweede gaat over negen puzzelstukken voor een
landelijk expositie en voor ‘stadsbreedse gesprekken’
aansluitend bij panorama Nederland, wat inhoude-
lijk praat over: “De klimaatverandering, de vergrij-
zende samenleving, de overstap naar hernieuwbare
energie, het nijpende tekort aan woningen en de
verduurzaming van de landbouw.”
Zie de link voor meer informatie: www.collegevan-
rijksadviseurs.nl/projecten/panorama-nederland.
In dit project hebben Roland en Conny vooral veel
aan gewerkt om het idee te ontwikkelen en later het
concept uit te voeren. Ik heb er zo nu en dan tussen-
door aan mee gewerkt en er later fysiek aan gewerkt
om het voor te bereiden voor de expositie, door hou-
ders en stootblokjes er op te monteren en vervolgens
het op locatie op te hangen in het Rietveldpaviljoen
te Amersfoort.
27. 27
Uiteraard is het ook altijd wel handig om een
interview te houden met je collega’s, zodat je wat
meer te weten kan komen over het bedrijf en hun
ervaringen in en rond het vak. Hierbij heb ik Roland
en Conny hun verhalen laten delen want dat zijn
ook de enige twee collega’s die er zijn.
Een vraag voor beide; voordat de bakker be-
stond, waar was je toen qua werk of opleiding
in de grafische sector?
R: mijn route is dat ik MAVO heb gedaan, tegen-
woordig vmbo-t en daarna moest ik een beroeps-
keuzetest doen. Ik had ook tekenen in mijn eind-
examenpakket op de MAVO, altijd wel creatief bezig
dingen aan het maken, toen was het een beetje de
keuze ga ik de groene sector in dus in de tuinbouw of
de grafische school. Ik begon met een mbo-opleiding
druk technieken, tekenen, illustreren, ontwerpen je
kent het. de mbo opleiding was vier jaar en daarna
heb ik een tijdje kunstacademie gedaan voor ander-
half jaar maar dat was niet echt mijn ding, ik ben
meer een doener. De kunstacademie was mij net
wat te zweverig om bij mij aan te sluiten. Ik was ook
jong, ongeveer 18 jaar. Toen ben ik gaan werken na
de academie bij reclamebureaus op de studio. Toen
nog veel analoog handmatig met het scalpel mesje,
de waxcoater, de tekentafel, de roteringpennen niet
te vergeten, liniaaltjes, en dat alles met de hand. De
eerste Macs kwamen eraan en ben zo’n beetje door-
gegroeid in de reclamestudio’s.
Ik was een Junior artdirector tot ik dacht van ik mis
toch wel een stukje vorming in het conceptdenken
de idee ontwikkeling. Ik werkte in de studio op een
reclamebureau in Zeist. Ik heb mijn baan opgezegd
en ik ben twee jaar een private opleiding gaan doen:
school voor commerciële communicatie die echt
helemaal op de concept ontwikkeling zat, ideeën ont-
wikkelen, campagnes en daarna binnen die opleiding
stage gelopen. daarna ben ik als Junior- artdirector
gaan werken bij een aantal bureaus achtereenvolgens
in Amstelveen en een aantal jaren daarvoor was ik al
‘s avonds en ‘s nachts met eigen klusjes bezig. Bijbeu-
nen bij klussen eigenlijk en dat was veel leuker, met
klanten omgaan, goed luisteren wat ze willen, het
maken en dat je er waardering voor krijgt wat je in
een groot bureau niet krijgt, vaak niet.
Voor mijzelf begonnen in 2000 als loslopend art di-
28. 28
rector en toen kwam ik Conny tegen in het werkveld.
Hey, goede copywriter. Samen klussen gedaan, nog
eens een klus en nog een. Goh dat werkt wel erg leuk
samen we gaan samen een bureau beginnen, meer
samen doen en zo is de Bakker ontstaan in 2006.
En hoe had je zo voor het vormgeven gekozen
in plaats van de landbouw?
R: De tuinroute is niet echt een serieuze optie ge-
weest voor mij. volgens mij kwam die op de lijn toen
ik vertelde dat ik heel graag buiten was en zo heb ik
die als opleiding nooit echt serieus verkend.
Die vraag is eigenlijk al beantwoord, hoe heb-
ben jullie zo elkaar zo ontmoet in het werk.
R: Ja precies als twee freelancers gewoon in de
markt en dan rond klussen ontmoet zeg maar. Een
opdrachtgever vraagt of je een vormgevings klus
kan doen. “Ik ken ook een tekstschrijver. Misschien
kunnen jullie samenwerken.”
Maar u werkte dus ook eerst
in een groter bedrijf.
R: Ja, een heel groot reclamebureau met 175 man.
Maar daar was uiteindelijk gewoon te weinig aan-
dacht. Je bent dan een klein schakeltje in een hele
grote keten en je doet je dingetje terwijl als ik voor
mijzelf spreek, vind ik het juist leuk om meer een
generalist zijn. Dus een stukje relatie management,
klant verwerven, opdrachten aannemen, een concept
ontwikkeling uitvoeren, offertes maken dus het hele
plaatje van a tot z dat vind ik dus erg lollig om te
doen. In een grote bureau kan je je echt richten op
de kern van je creatie bijvoorbeeld die kwaliteiten
daarin specifiek ontwikkelen, maar het generieke
vind ik leuker.
Waar was je toen de bakker bestond wat voor
opleiding of wat voor werk in de grafische
sector.
C: Dat is namelijk een heel kort verhaal in de grafi-
sche sector. Ik heb helemaal geen opleiding gedaan
op één na wat een beetje in de buurt. Ik ben begon-
nen als redacteur op de redactie van Donald Duck
en daar ontdekte ik dat ik het ontzettend leuk vond
om met beeld en tekst en die combinatie te werken
en vandaar uit wilde ik daarin verder gaan en toen
ben ik twee jaar in de Willem de Kooning Academie
29. 29
ingestroomd vanaf het derde jaar. Vandaar uit ben
ik eigenlijk bij de grote bureaus terecht gekomen om
stage te lopen.
En vandaar uit ben ik het vak ingerold. Toen heb ik
twee jaar in Rotterdam gewerkt bij een bureau en
daarna ben ik voor mijzelf begonnen.
En bij welke grote bedrijven heeft u
stage gelopen of gewerkt?
C: Ik heb stage gelopen bij KKBR en toen ben ik
begonnen als copywriter bij een ander bureau. Ik ben
best wel snel gegaan in de carrière, ook heb ik wat
prijzen gewonnen. Toen ben ik op wereldreis gegaan
en later heb ik ontdekt dat ik het helemaal niet leuk
vond om voor een groot bureau te werken. Dus ben
ik gewoon voor mijzelf begonnen en in die hoeda-
nigheid ben ik Roland tegen gekomen en in het werk
kwamen wij elkaar zo tegen.
En dan nu het volgende hoofdstuk:
De oprichting van de bakker. Hoe was dat als
je een bedrijf opstartte, de locatie
die je natuurlijk moet zoeken etc.
R: We werkten allebei eerst aan huis als freelancer in
een ‘werkkamer’ aan huis. Na een tijdje af en toe wel
heel eventjes bij mij op zolder gezeten in het kantoor
aan huis. maar dat was gewoon niet comfortabel, ge-
woon prima als je alleen thuis werkt, toen hebben we
vrij snel een locatie gevonden in Amersfoort een kan-
toortje en op Marktplaats wat meubeltjes gekocht.
C: nul investering zeg maar, nu hebben we het wel
een beetje aangekleed en ruimte maar we hebben
geen geld geleend. Je kan gewoon met heel weinig
beginnen.
En qua concurrentie hoe is dat gegaan
of juist klanten werven.
C: Weggevaagd!
R: Op dat moment dat het bureau startte hadden we
allebei wel onze eigen contacten en netwerk en rela-
ties. Dus we zijn niet van scratch gestart. ‘Oh nu gaan
we klanten werven’, nee we hadden al wel lopende
relaties en lopende contacten die een soort vliegen-
de start hebben gegeven. Zo hebben we wat relaties
vanuit vorige banen bijvoorbeeld, oud collega’s die
het je ook gunnen en ook zien dat je goed werk levert.
En vandaar bouwt het zich verder uit.
30. 30
C: We hadden natuurlijk alle twee onze eigen klanten
al, dus die namen we mee in de bakker, van daar uit
is het verder gegroeid.
En de grote klanten zoals democratie in actie
en KLM, hoe zijn jullie daar
zo terechtgekomen?
R: Via privé contacten, eentje die professioneel in de
marketing werkt, gewoon via privé netwerken.
Hoe werkt het met onenigheden of een me-
ningsverschil van een opdracht bijvoorbeeld?
R: Ja dat vind ik wel een leuke vraag. Wij zien dat
ook dat er soms wat frictie en schuring is en op twee
lijnen kan dat ontstaan. Ik vertelde zonet dat we
allebei heel generiek in het bedrijf werken. Je maakt
de offertes, Je werft klanten, Je houdt de uren bij, je
maakt de creatie, je maakt de schetsen, gooit het oud
papier weg, alles. En dat betekent dat je eigenlijk in
het bedrijf continu van petten wisselt de ene keer ben
je de eigenaar, dan ben je de creatieve directeur, dan
ben je de vader die naar huis wilt. Zo gaat dat con-
tinu, op de kapstok van zo’n bedrijfje hangen twaalf
petten en die wisselen continu.
Het kan dus zo zijn dat je in een samenwerking die
zo compact is als wij die hebben je op momenten niet
altijd bewust bent van. ‘Oh wacht even, we spreken
nu met elkaar. Maar jij hebt die gele pet op, jij denkt
aan uren, geld kan dit?’
C: En ik heb de andere pet op, Ik denk alleen maar
‘hoe mooi en prachtig.’
R: Het heeft ook even geduurd in onze bureau
groei en soms nemen dingen tijd in het leven om te
ontdekken: wacht, een deel van soms frictie, ruis
of noem het extra tijd komt gewoon omdat je niets
duidelijk maakt voor jezelf om te beginnen. Hé hoe
kijk ik naar dingen en praten we wel in dezelfde lijn,
hebben we nu wel dezelfde pet op?
Het andere dat is meer inhoudelijk, ‘ik hou er niet
van om kopregels met een vraagteken erachter daar
ben ik niet van. Of ik vind het niet goed als je het zo
klein maakt kan ik het niet meer lezen.’ dan gaat het
over de inhoud van een creatief proces om te creëren.
En van wrijving komt glans, als een creatief proces
op geen enkel punt een soort frictie of spanning of
31. 31
dualiteit heeft gehad. dan moet je je afvragen of dat
echt wel een productief proces is geweest.
C: Wij hebben daar een term voor: kakken zonder
douwen. Los daarvan hebben we ook ieder toch een
soort domein. Ook al doen we heel veel dingen samen
en ik doe ook design en Roland doet ook teksten.
Maar als het helemaal op z’n scherpst gaat,
dan heb ik het veto als het gaat over tekst en inhoud.
En Roland over vorm en design.
Daarmee los je ook conflicten op en soms hebben
we ook een conflict en zijn we drie dagen chagrijnig
met elkaar en dan gaat het ook weer weg. Je hoeft
niet alles op te lossen, je mag ook vinden dat je het er
oneens mee kan zijn.
En de bakker door de jaren heen van de
oprichting in 2006, bijna 15 jaar is al aan de
gang. Hoe zit het met de highlights de positie-
ve en negatieve gebeurtenissen, bijv een bijna
faillissement. Of is het positieve dat klanten
je heel veel opdrachten geven waar je gewoon
heel erg lang mee vooruit kon.
R: Ik denk dat er een paar grote lijnen zijn te zien in
de aard van het werk dat heel conjunctuurgevoelig is.
Op momenten dat de hele economie op de rem staat
moet je nu heel voorzichtig zijn en helemaal niet een
jaar verder kijken om te investeren in iets waarbij
we betrokken zijn. in 2008, tot 2010 was er de crisis,
ik heb echt helemaal niet nagedacht over ontwikke-
lingen en het komend jaar gaan we dit doen en dat.
nee, van opdrachtje naar opdrachtje naar opdrachtje,
stapje voor stapje. Nu ontspant het weer wat meer,
32. 32
de markten durven wat meer om vooruit te kijken.
Het is heel erg van invloed hoe het bureau functio-
neert en welke zekerheid en onzekerheid je zelf hebt.
En de vraag van een bijna faillissement. Nee, maar
we hebben zeker wel magere jaren gekend. Zodanig
dat je wel eens zei ‘Er is gewoon deze maand geen
salaris.’
C: Ja, we hebben wel heel scherp gevaren, om even
nautisch te doen. Er is een periode geweest dat je
facturen later betaalt en dan heb je het niet over
weken maar over maanden en dat is oncomfortabel.
Ik wil ook altijd graag mijn geld hebben waar ik voor
gewerkt hebt, dat was vervelend. maar we kunnen
ook niet zo gemakkelijk failliet gaan, omdat we ei-
genlijk geen financiering hebben we hoeven nergens
op af te schrijven. Failliet betekent in ons geval; er is
zo weinig werk dat het niet meer de moeite is om de
zaak voort te zetten en daarmee houdt het op, maar
het is geen faillissement dat er meer uitgave zijn dan
inkomsten. Want de grootste uitgaven is ons salaris,
dus als er geen werk is dan hebben wij geen salaris.
Dus dan hou je ermee op ga je niet zozeer failliet dan
krijg je de curator en dat soort dingen, we betalen
de huur per maand. Het gaat altijd goed en verder
hebben we geen kosten.
R: Dat is ook een kwaliteit van ons bureau, in het
begin zijn we gestart met het tafel van de schoon-
moeder en wat bureautjes van Marktplaats. Ik vind
dat wel een cultuur binnen dit bedrijf waardoor je
direct altijd aan de knoppen zit dus geen pand hebt
aangekocht of lease auto’s of leningen. Maar nu heb
je gewoon binnen twee uur je risico’s gemanaged en
is er niet een soort van kast met allerlei leningen en
claims en toestanden, en dat geeft ons wel heel veel
ontspanning.
C: Absoluut en het heeft ook wel wat. Je hebt niet
de winstmaximalisatie, maar je hebt wel een 100
procent ontspanning. Is er werk dan mag je het doen
en dan krijg je geld, is er geen werk kan je jezelf he-
lemaal gek werken om het te krijgen en lukt dat niet
dan moet je dus wat anders verzinnen. Dat is de eni-
ge consequentie dat we wat anders moeten verzinnen
maar verder heeft niemand daar een probleem mee.
Dan moet er invoer aanvoer zijn van werk en dan
33. 33
gaat het bedrijf lopen. Dus ik vind het helemaal een
prima zaak. Meer bedrijven zou dat moeten doen, ga
eerst heel rustig beginnen zodat je een soort tractie
krijgt. Kom eerst op gang en dan kan je misschien
bedenken wat er nog meer nodig is. Maar veel bedrij-
ven beginnen al met die enorme zware investeringen
waardoor er gewoon veel stress komt op het resul-
taat. En dan heb jij ook wel gezien zoals als het moet
dat wij een hele stroopwafel actie cadeau doen aan
de klant, omdat het een een heel ongelukkig ontstaan
verhaal werd. En dat kan je doen omdat dat niet de
aandeelhouders zijn of andere factoren die zorgen
dat je dan echt verlies gaat lijden.
Dit is gewoon een heel groot relatiegeschenk en dat
kan dan.
En in die moeilijke jaren, hebben jullie in het
leven zelf ook gemerkt dat het op sommige
dingen even afknapper is bijvoorbeeld een
vakantie niet nemen.
C: Absoluut, want je krijgt de helft van je salaris.
Wij zijn alle twee kostwinner en ik heb in mijn
savings moeten graven anders ging het gewoon niet.
Ik denk dat die periode een maand of vier duurde.
Dat was over één zomer heen. En toen kwam ‘Weer
en Wim’ binnen en kregen we een grote klus waar we
zes jaar lang heel dik aan verdiend hebben. Maar we
moesten dat even tot die klus uitstellen was die klus
niet gekomen dan denk ik dat we niet meer hadden
bestaan. Het was heel dun of hadden we ieder een
parttime baan erbij en dan hou je het nog gaande
omdat je dan hoopt dat dat nog eens een keer een
beetje in de versnelling komt en zo kan je daar dan
mee spelen. We hebben wat dat betreft mazzel gehad
met KLM dat we er wat voor mochten doen. Daar
hadden we best een beetje de pest aan omdat we alle
twee terug moest komen van vakantie om die briefing
op te halen.
Maar ja dat is de consequentie want als we die niet
gepakt hadden dan waren we er niet meer geweest.
We zijn alle twee inderdaad letterlijk omgedraaid
want wij wisten ergens in de zomer komt de briefing
binnenvallen en dan moet binnen een week of twee
weken tijd wat komen. Ik was gewoon net een paar
dagen weg toen kwam die al binnen.
34. 34
Hoe zijn jullie zo gekomen op de naam
‘de bakker’
C: Het hinkt op een aantal ideeën, allereerst toen
wij begonnen toen had je de gouden gids en niet het
internet dus we wilden niet met een Z beginnen of
zo, we wilden iets wat een beetje vooraan de eerste
pagina van de Gouden Gids terechtkomt.
We hebben toen heel even overwogen om een be-
drijfsruimte te huren bij een boerderij.
Dat was een soort oud pakhuis maar het was hele-
maal niks maar dat is ergens in het hoofd blijven
zitten. En Roland had toen ‘Ik wil een soort groente
zaak’. We wilden naar een ambachtelijke vertaling
van ons werk in onze profilering. Heel veel bureaus
hebben in de naam: alle namen van de eigenaren
achter elkaar, een Afkorting, een grote belofte. En
wij wilden eigenlijk een gewone down to the ground
naam om duidelijk te maken; wij zien ons vak als een
ambacht en niet als een chic advies clubje, dus dat
hebben we een beetje gecombineerd met het idee van
de groente zaak.
Daar waren al snel visuals van en toen kwamen we
op ‘de bakker’, wat een wereld aan visualisaties biedt,
aan dagelijks brood en aan noodzaak en daar kun je
allerlei verhalen aan hangen aan die naam.
Het heeft ook veel lol bezorgd omdat wij heel vaak
meneer en mevrouw de bakker genoemd worden
en dat moeten we ook uitleggen sowieso dat het een
bedrijfsnaam is en dat we niet met elkaar getrouwd
zijn of samenwonen. Dat moeten we ook elke keer
uitleggen omdat veel mensen denken ‘Oh, een man
en een vrouw, dan hoor je bij elkaar.’ Dan moeten we
ook zeggen we hebben ieder een eigen gezin etc, want
wij hebben een hekel aan stellen die in een bedrijf
zitten. Ik zou het ook niet snel doen want je hebt een
bepaalde dynamiek in je bedrijfsvoering houdt die op
zich niet nodig is. Dus zo is de naam ontstaan.
Een stel zijn in een bedrijf, dat heeft een ne-
gatief effect als ik het zo hoor, heb je het van
een ander bedrijf gezien als een stel samen in
één bedrijf zitten gewoon averechts werkt?
C: Ja, omdat er een dynamiek in hun communicatie
zit waar je eigenlijk geen getuige van wil zijn want
als je een relatie hebt dan communiceer je echt heel
anders dan dat je een werkrelatie hebt dat je een
35. 35
collega bent of klant. En het is gewoon veel intiemer
en meer privé. En ik heb het nog geen één keer goed
zien gaan.
Maar je bent hier natuurlijk professioneel je output
moet professioneel zijn en privé heb je die eis hele-
maal niet. Gewoon een ander mens.
De samenwerking met freelancers, hoe zit dat?
Want als een bedrijf met maar twee personen
heb je soms een extra persoon met een ander
expertise nodig en hoe komen jullie zo bij die
freelancers terecht?
C: We hebben met z’n tweeën al echt aardig een
netwerk aan mensen om ons heen die we in de loop
der jaren inschakelen. Er komen ook nieuwe mensen
bij. Deels is dat netwerk dus al bestaand en als we
moeten zoeken dan proberen we via via referenties te
krijgen en soms googelen we ook. Soms heb je daar
mazzel bij en soms niet. Je hebt in die tijd dat je hier
werkt ook gezien dat we een aantal mensen voorbij
laten komen. Gewoon een gesprekje mee houden of
je iets voor elkaar kunt betekenen.
R: Er zijn ook professionele competenties wat ie-
mand kan. Je wilt altijd gewoon de perfecte partner
vinden om mee samen te werken of freelancers en die
je op één hand tellen zeg maar, als je het mij vraagt
echte mensen waarvan je zegt die zijn gewoon top. Ik
heb natuurlijk ook mijn beperkingen en mijn klanten
ervaren dat ook denk ik, je moet wel realistisch zijn.
En je betaalt de freelancers dus je verwacht gewoon
een perfect plaatje en de ultieme mogelijkheden en
leveringen maar iedereen heeft zijn beperkingen.
En daar moet je ook gewoon mee dealen
De economie draait al weer een beetje , dus
je zit niet meer in de krappe jaren, wat is de
toekomstvisie van de bakker?
R: Om even terug te kijken, als het wat minder gaat
in het bedrijf of je voelt ‘we moeten nu echt een plan
hebben om te overleven of duurzaam te zijn in ter-
men dat we nog bestaan over 3 jaar’. Als ik zie dat het
wat minder gaat in het bedrijf dan zie ik dat we wat
dingen minder moeten gaan doen of juist meer daar
op gaan richten. maar als we vol in het werk zitten is
het zo dat we eigenlijk niet echt toekomen aan een
36. 36
toekomstvisie te ontwikkelen als in een onderne-
mersplan en de ontwikkeling, natuurlijk ontwikkel
je in het werk ook al een visie omdat je tegen dingen
nee zegt of dingen op een bepaalde manier doet of
signalen afgeeft.
C: Mijn visie is dat ik met elke dag en jaar probeer
te sturen richting zo leuk mogelijk werk, dat is soms
prestigieus werk, een mooie opdracht of met leuke
mensen, heel makkelijk verdiend, dat heeft allerlei
kwaliteiten. Ik probeer ook te kijken; hoe kunnen we
hier lol aan beleven (los van het geld) en er is natuur-
lijk ook heel veel shit werk dat ook moet gebeuren,
al dat gefactureer en dat moet in de slipstream mee
komen. En hoe leuker de highlights zijn hoe minder
pijn de vervelende bulk aan gezeur gedoe en getut
is, en dat zit er gewoon bij. We hebben ook een tijdje
personeel gehad tot vier man aan toe, maar dat is
niet meer een een optie voor mij, hooguit zou ik mis-
schien nog wel een personal assistant voor ons willen
hebben zodat wij wat ontzorgd worden. dat is eigen-
lijk het enige wat ik in groei zou kunnen bedenken en
voor de rest kan je prima uit de weg met freelancers.
Er zijn ook wat privé projecten die ik graag in de
bakker zou willen brengen, maar wat telkens niet
lukt omdat er te weinig tijd voor is en daar zou ik ook
meer tijd voor willen hebben. Dat de verdiensten zo
profijtelijk zijn dat je tijd overhoudt om te investeren
in projecten en ik mijn kwaliteiten kan inzetten voor
wat anders dan commercie. We zijn een vertaalbu-
reau van een wens of een noodzaak van de klant naar
een eindklant en dan die mensen bij elkaar brengen,
die vertaalslag maken wij.
En tot slot, als het niet meer gaat, je kan niet
meer werken door ouderdom o.i.d. en je moet
ermee stoppen. Stopt de bakker dan ook ge-
heel of word het overhandigd?
C: Kijk wij zijn een uurtje factuurtje club. Als we het
zouden moeten verkopen dan weet ik niet aan wie en
hoeveel je er voor moet vragen, ik denk dat het dan
gewoon ophoudt. Ik zie niet dat er veel waarde aan
onze klantenbestand zit als wij er niet bij betrokken
zijn.
R: Dat deel ik ook, onze persoonlijke kwaliteiten zijn
wel echt de essentie in het bedrijf.
37. 37
C: En als wij daaruit zouden stappen dan is de ziel
in zekere zin weg en dan is het klaar. Ik zou eerder
bezorgd zijn of de service aan klanten wel continu ge-
regeld is, dan dat we nog een paar tientjes uit iemand
knijpen om onze klanten over te nemen.
Dan is het gewoon einde oefening, dan was het een
mooie tijd en dan sluiten we de deuren en dan zullen
er weinig mensen er treurig over zijn. Het is ook
niet belangrijk wat we doen, in de zin dat we een
hersenchirurg zijn of levensredders, we zijn gewoon
communicatoren.
38. 38
Algemeen
Hoe deze vormgeving tot stand is gekomen is uit
een aantal punten, ik wilde iets uniek maken maar
wat ook redelijk gewoontjes is. Daardoor heb ik voor
een formaat gekozen van 200 mm bij 150 mm maar
toch met een nuchtere en heldere uitstraling. Het is
een stage verslag, geen kunstproject met flitsende en
gekke kleuren en/of vormen.
Hierdoor lijkt het misschien wel wat meer op een
tijdschrift met een uniek formaat, maar zolang het
prettig oogt en leest ben ik tevreden.
Typografie
De fonts die ik heb gebruikt zijn:
Georgia | Regular, Italic, Bold, Bold Itallic
Open Sans |Semibold Italic, Bold
Signa Normal | Light, Bold
Georgia heb ik gebuikt voor de platte tekst, omdat ik
een soort times new roman font wilde want dat leest
naar mijn idee altijd goed.
De twee fonts Open sans en Singa heb ik gebruikt
voor de titel en andere kopjes waaronder ook de intro’s
Opmaak
De opmaak lijkt over het algemeen op dat van een
tijdschrift met een nuchtere hoeveelheid witruim-
te, puur om het prettig te laten lezen zonder extra
toeters en bellen. Ook heb ik de afbeeldingen en
screenshots hun plek en ruimte gegeven tussen
de tekst. De meeste afbeeldingen zijn door mijzelf
gemaakt op de retro en drone foto’s na. De kleuren
die ik heb gebruikt, worden ook door het bedrijf zelf
gebruikt in het logo en de huisstijl, dus vind ik het
wel toepasselijk als mijn verslag die kleuren bevat
zodat het meer bij het bedrijf past dan kleuren in het
verslag te gebruiken die ik ‘wel mooi’ vind.
De vormgeving van
het verslag en slot
39. 39
De materiaal keuze
De bindwijze van dit boekje wordt simpelweg ge-
brocheerd geniet met een coated cover(250 g/m2
),
voor de stevigheid en de vertrouwde glossy look. Ik
kies voor nietjes omdat het makkelijk een boekje met
44 pagina’s (135g/m2
) bij elkaar kan houden waar-
door een duurdere optie zoals gebrocheerd gelijmd,
hoewel er mooier uit kan zien overbodig is om dat
hiervoor te gebruiken.
Tot slot
En tot slot wil ik mijn olijke en vrolijke collega’s Ro-
land en Conny bedanken dat ze mij de kans hebben
gegeven om bij de bakker een leuke en zeer leerzame
stage te mogen werken, al had ik als ik het zelf zeg er
wel meer uit kunnen halen was mijn huidige toestand
beter geweest. Desalniettemin zal ik dit allemaal niet
vergeten en wat ik bij de bakker geleerd heb zal mij
zeker helpen in het werkveld.