1.น.ส.ชญาธร ปรางค์ทอง เลขที่ 14 2.น.ส.จิตรฤดี อุทัยคำ เลขที่ 26 3.น.ส.ภทรพรรณ เกียรติศิริกุล เลขที่ 27 4.น.ส.ชนัญชิดา มั่นคำ เลขที่ 29 5.น.ส.นพนี ม่วงแก้ว เลขที่ 31 6.น.ส.พิศุทธิ์ วีระหงษ์ เลขที่ 32 ม.5/4

1. บทที่6
โปรแกรมย่อยและฟังก์ชันมาตรฐาน

2. ประเภทของโปรแกรมย่อย เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรม มีหน้าที่เฉพาะตัวโดย
แยกการทางานออกจาก โปรแกรมอย่างอิสระ
การเขียนโปรแกรมที่มีการทางานแบบโปรแกรมย่อยจะช่วยลดความซับซ้อน
ของโปรแกรม ซึ่งจะทาให้สามารถแก้ไขและเพิ่มเติม การทางานของโปรแกรมได้
ง่ายขึ้น มีข้อมูลนั้นจะเก็บอยู่ในรูป ตัวแปรพิเศษเรียกว่า พารามิเตอร์
1.การเขียนโปรแกรมแบบโปรแกรมย่อย

3. แบ่งได้ 2 ประเภท
 1.ฟังก์ชันมาตรฐานในภาษาซี
 ซึ่งจะอยู่ในไลบรารีภาษาซี
มาตรฐาน ไลบรารีภาษาซี
มาตรฐานประกอบด้วยฟังก์ชัน
ต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะใช้สาหรับ
การคานวณทางคณิตศาสตร์ การ
จัดการกับข้อความ การจัดการกับ
input/output และอื่นๆ ซึ่งจะ
ทาให้งานของโปรแกรมเมอร์ง่ายขึ้น
 2.ฟังก์ชันที่สร้างขึ้นใหม่โดย
โปรแกรมเมอร์
 โปรแกรมเมอร์สามารถเขียนฟังก์ชัน
เพื่อนิยามการทางานที่จะเรียกใช้ใน
ส่วนต่างๆของโปรแกรม โดย
ฟังก์ชันการทางานดังกล่าวจะถูก
เขียนไว้ในฟังก์ชันเพียงครั้งเดียว
เท่านั้น แต่สามารถเรียกใช้งานได้
หลายครั้ง

4. ฟังก์ชันในภาษา C โดยจะประกอบไปด้วย คือ
1.ฟังก์ชันมาตรฐาน เป็นฟังก์ชันที่บริษัทที่ผลิตภาษา C ได้เขียนขึ้นและเก็บไว้ใน
header file ภาษา C คือเก็บไว้ในแฟ้มที่มีนามสกุล *.h ต่าง ๆ
2.เป็นฟังก์ชันที่เขียนขึ้นหรือเรียกอีกอย่างว่าโปรแกรมย่อย ที่ผู้เขียนโปรแกรมเขียนขึ้นมา
ใช้งานอย่างใดอย่างหนึ่งตามความต้องการของงานนั้น
2.การใช้ฟังก์ชันมาตรฐานภาษาซี

5. 1.1 ฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์
 ฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์ที่ควรทราบ มีดังนี้
 acos(x) asin(x) atan(x)
 sin(x) cos(x) tan(x)
 sqrt(x) exp(x) pow(x,y)
 log(x) log10(x) ceil(x)
 floor(x) fabs(x)

6. 1.2 ฟังก์ชันเกี่ยวกับตัวอักษร
 ฟังก์ชันที่เกี่ยวกับตัวอักษรที่ควรทราบ มีดังนี้
 isalnum(ch) isalpha(ch)
isdigit(ch)
 islower(ch) isupper(ch)
 tolower(ch) toupper(ch)
 isspace(ch) isxdigit(ch)

7. 1.3 ฟังก์ชันเกี่ยวกับสตริง
 ฟังก์ชันที่เกี่ยวข้องกับสตริงที่ควรทราบ มีดังนี้
 strlen(s) strcmp(s1,s2)
 strcpy(s) trcat(s1,s2)

8. 1.4 ฟังก์ชันทั่วไปที่ใช้งานบ่อย ๆ
 1) ฟังก์ชัน clrscr( ) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการลบข้อมูลออกจากจอภาพแบบ text
mode
 2) ฟังก์ชัน gotoxy(x,y) เป็นฟังก์ชันที่ใช้คาสั่งให้ตัวชี้ตาแหน่ง (cursor) เคลื่อนที่
ไปยังตาแหน่งที่ระบุไว้บนจอภาพ
 3) ฟังก์ชัน clreol( ) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ลบข้อความในบรรทัดที่ตัว cursor อยู่ โดยลบ
ข้อความถัดจากตาแหน่งของ cursor ไปจนกระทั่งจบบรรทัด
 4) ฟังก์ชัน atol(s) เป็นฟังก์ชันที่ใช้เปลี่ยนค่า string ให้เป็นตัวเลขจานวนเต็มชนิด
long integer ที่สามารถนาไปใช้คานวณได้

9. 3.กรณีศึกษาการใช้โปรแกรมย่อย

10.  การเขียนฟังก์ชัน x^y ขึ้นใช้เอง เมื่อ x และ y เป็นจานวนเต็มบวก และ x ไม่เท่ากับ 0
ชื่อของฟังก์ชัน: power - คานวณและคืนค่า x^y เป็นจานวนเต็ม ตามค่าของ x และ y ที่ผู้เรียกส่งมาให้
ข้อมูลเข้า:
x เป็นตัวแปรรับค่าฐาน และเป็นจานวนเต็มชนิด int และ x > 0
y เป็นตัวแปรรับค่ากาลัง และเป็นจานวนเต็มชนิด int และ y >= 0
หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ power มี formal parameter 2 ตัวซึ่งเป็นจานวนเต็มชนิด int
หมายเหตุ ที่ต้องกาหนดคุณสมบัติของ x และ y เช่นนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้มีการส่งค่า x = 0 และ
y = 0 เข้ามาในฟังก์ชัน เนื่องจากไม่มีการนิยาม 0^0 ไว้
ข้อกาหนดเช่นนี้ ผู้เรียกใช้งานเป็นผู้รับผิดชอบ ที่จะดูแลส่งค่าให้เป็นไปตามคุณสมบัติที่กาหนดไว้
ข้อมูลออก:
คืนค่าเป็นจานวนเต็มชนิด int หรือมี return value เป็นจานวนเต็มชนิด int
ความสัมพันธ์ในการจับคู่ระหว่างสมาชิกของงเซตเป็นดังนี้
power: int x int ---> int
นามากาหนดส่วนหัวของฟังก์ชันได้ดังนี้
int power (int x, int y);

11.  การคานวณค่าของฟังก์ชัน (body)
การหาค่าของ x^y ตามคุณสมบัติข้างต้น ทาได้โดยการนา x มาคูณกัน y ครั้ง
ทาได้โดยการใช้โครงสร้างทาซ้า เพื่อหาค่าผลคูณสะสม อย่าลืมว่าเอกลักษณ์ของการคูณ = 1
ฟังก์ชันภาษา C ที่เสร็จเรียบร้อยแล้วเป็นดังนี้
int power ( int x, int y )
{
inti;
intp = 1; // ตัวแปรเก็บผลคูณ (product) สะสม
// ค่าเริ่มต้น = เอกลักษณ์ของการคูณ
for ( i = 0; i < y; ++i ) // x คูณกัน y ครั้ง, ครั้งที่ 0 - (y-1)
p *= x; // p = p * x;
return p; // คืนค่า x^y ให้แก่ผู้เรียก
}

12. คือ ฟังก์ชันที่ผู้ใช้สามารถเรียกใช้งานจาก ไลบรารี่ของภาษาซีได้ทันที
โดยจะเรียกไลบรารี่ผ่านคาสั่ง #include แล้วตามด้วยชื่อของไลบรารี่นั้น
ๆ ในส่วนของ header directive ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้
4.กรณีศึกษาการใช่ฟังก์ชันมาตรฐาน

13. 1.ไลบรารี่ (library)
stdio.h เกี่ยวกับการแสดงผลทางจอภาพ มีฟังก์ชันที่ใช้ดังนี้
 1.1 ฟังก์ชัน printf() ใช้ในการแสดงผลข้อมูล 1.2 ฟังก์ชัน Scanf() ใช้ในการรับข้อมูล
conio.h เกี่ยวกับการแสดงผลทางจอภาพ มีฟังก์ชันที่ใช้ดังนี้
 1.1 ฟังก์ชัน getchar() ใช้ในการรับข้อมูล 1 อักขระ โดยการกด Enter
 1.2ฟังก์ชัน getche() ใช้ในการรับข้อมูล 1 อักขระ โดยไม่ต้องกด Enter
 1.3 ฟังก์ชัน getch() ใช้ในการรับข้อมูล 1 อักขระไม่ปรากฏให้เห็นในการรับข้อมูล
 1.4 ฟังก์ชัน putchar() ใช้ในการรับข้อมูล 1 อักขระออกทางจอภาพ
 1.5 ฟังก์ชัน clrscr() ใช้ในการลบจอภาพ
string.h เกี่ยวกับข้อความ มีฟังก์ชันที่ใช้ดังนี้
 1 ฟังก์ชัน strlen() ใช้ในการนับความยาวของอักขระที่รับเข้ามา
 2 ฟังก์ชัน strcpy() ใช้ในการทาสาเนาข้อความจากข้อความหนึ่งไปยังอีกข้อความหนึ่ง 2
 3 ฟังก์ชัน strcmp () ใช้ในการเปรียบเทียบข้อความ 2 ข้อความ 2.3.4 ฟังก์ชัน strcal() ใช้ในการ
เชื่อมตั้งแต่ 2 ข้อความเข้าด้วยกัน

14. marth.h เกี่ยวกับทางคณิตศาสตร์ มีฟังก์ชันที่ใช้ดังนี้
 1 ฟังก์ชัน sqrt() ใช้ในการหาราก (root) ที่สองของเลขจานวนเต็ม
 2 ฟังก์ชัน exp(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า ex (Exponential)
 3 ฟังก์ชัน pow(x,y) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า xy
 4 ฟังก์ชัน sin(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า sine ของ x
 5 ฟังก์ชัน cos(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า cosine ของ x
 6 ฟังก์ชัน tan(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า tan ของ x
 7 ฟังก์ชัน log(n) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า log ฐาน n
 8 ฟังก์ชัน log10(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่า log ฐาน 10 2.4.9 ฟังก์ชัน ceil(x) เป็น
ฟังก์ชันที่ใช้หาค่าปัดเศษทศนิยมของตัวแปร x 2.4.10 ฟังก์ชัน floor(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หา
ค่าตัดเศษทศนิยมทิ้งของตัวแปร x 2.4.11 ฟังก์ชัน fabs(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หาค่าสมบูรณ์
(absolute value) x

15. ctype.h เกี่ยวกับตัวอักษร มีฟังก์ชันที่ใช้ดังนี้
 1 ฟังก์ชัน isalnum(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่าข้อมูลที่อยู่ในตัวแปรมีค่าเป็น
ตัวอักษรหรือตัวเลข
 2 ฟังก์ชัน isalpha(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่าข้อมูลที่อยู่ในตัวแปรมีค่าเป็น
ตัวอักษรหรือไม่
 3 ฟังก์ชัน isdigit(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่าข้อมูลที่อยู่ในตัวแปรเป็นตัวเลข 0 ถึง
9 หรือไม่
 4 ฟังก์ชัน islower(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่าข้อมูลที่อยู่ในตัวแปรเป็นตัวเล็ก
หรือไม่
 5 ฟังก์ชัน isupper(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่าข้อมูลที่อยู่ในตัวแปรเป็นตัวใหญ่
หรือไม่
 6 ฟังก์ชัน tolowre(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการเปลี่ยนตัวอักษรตัวใหญ่ให้เป็นตัวเล็ก
 7 ฟังก์ชัน toupper(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการเปลี่ยนตัวอักษรตัวเล็กให้เป็นตัวใหญ่

16. stdlib.h เกี่ยวกับการแปลงค่า string มีฟังก์ชันที่ใช้ดังนี้
 1 ฟังก์ชัน atoi(s) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการแปลงค่า ข้อความ (string) เป็น
ตัวเลขจานวนเต็ม (integer)
 2 ฟังก์ชัน atof(s) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการแปลงค่า ข้อความ (string) เป็น
ตัวเลขจานวนทศนิยม( flot)
 3 ฟังก์ชัน atol(s) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการแปลงค่า ข้อความ (string) เป็น
ตัวเลขจานวนเต็ม (integer) ชนิด long integer
dos.h เกี่ยวกับการติดต่อระบบปฏิบัติการ มีฟังก์ชันที่ใช้ดังนี้
 1 ฟังก์ชัน gettime() เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการติดต่อเวลาของระบบปฏิบัติการ
 2 ฟังก์ชัน getdate() เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในการติดต่อวันที่ของระบบปฏิบัติการ