2. Η θερμοκρασία χρώματος είναι από τα τεχνικά
θέματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να έχουμε
πιο "σωστές" φωτογραφίες, με πιο πιστή απόδοση
στα χρώματα ή -αν αυτό επιθυμούμε- να
υπερτονίσουμε κάποιες αποχρώσεις για να
πετύχουμε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό
που βλέπουμε με τα μάτια μας.
3. Κάθε πηγή φωτός έχει μία
συγκεκριμένη
θερμοκρασία, είτε μιλάμε
για ένα απλό κερί, μία
λάμπα πυρακτώσεως , μία
λάμπα φθορισμού, είτε
τον ήλιο.
Η θερμοκρασία αυτή
επηρρεάζει τα χρώματα
που βλέπουμε εμείς και
κατά συνέπεια και η
φωτογραφική μηχανή
4. Όταν λοιπόν είμαστε σε χαμηλές θερμοκρασίες
(2000-3500 Kelvin), το φως έχει μία κοκκινωπή
απόχρωση. Στις μεσαίες θερμοκρασίες (4000-5500
Kelvin) το φως είναι σχεδόν λευκό, ενώ σε υψηλές
θερμοκρασίες (6000+ Kelvin) το φως παίρνει μπλε
αποχρώσεις.
5. ΠΡΟΣΟΧΗ!
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε αυτό που ονομάζουμε
ΨΥΧΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ (μπλε, πράσινο) με τις χαμηλές
θερμοκρασίες χρώματος και τα ΘΕΡΜΑ
ΧΡΩΜΑΤΑ (κόκκινο, πορτοκαλί) με τις υψηλές
θερμοκρασίες χρώματος! Ουσιαστικά εδώ έχουμε
το... ανάποδο: η χαμηλή θερμοκρασία σε βαθμούς
Kelvin αντιστοιχεί σε αυτό που στη ζωγραφική
ονομάζουμε "θερμά χρώματα" και η υψηλή στα
"ψυχρά χρώματα"
6. Οι ψηφιακές
φωτογραφικές μηχανές
έχουν συγκεκριμένο μενού
από όπου μπορούμε να
αλλάξουμε το πώς
"βλέπει" η μηχανή τη
θερμοκρασία του φωτός.
(Στις αναλογικές την
απόφαση αυτή την
παίρνουμε επιλέγοντας
φιλμ, καθώς το κάθε ένα
έχει διαφορετική
συμπεριφορά ως προς
αυτό το θέμα.)
7. Το μενού αυτό ονομάζεται Εξισορρόπηση Λευκού (White Balance ή τα
αρχικά WB) και συνήθως έχει τις παρακάτω επιλογές:
AWB: Αυτόματη Εξισορρόπηση Λευκού
Ήλιος: Φωτογράφιση σε φως ημέρας (περίπου 5.200Κ)
Σπιτάκι με σκιά: Φωτογράφιση στη σκιά (περίπου 7.000Κ)
Σύννεφα: Φωτογράφιση μέρα με συννεφιασμένο ουρανό (περίπου 6.000Κ)
Λάμπα κλασσική: Φωτογράφιση σε εσωτερικό χώρο με λάμπα πυρακτώσεως
(περίπου 3.200Κ)
Λάμπα φθορισμού: Φωτογράφιση σε εσωτερικό χώρο με λάμπα φθορισμού
(περίπου 4.000Κ)
Κ: Πρόσβαση στη λίστα με τις θερμοκρασίες Kelvin.
Επιλέγουμε κάθε μία από αυτές τις ρυθμίσεις βάσει του περιβάλλοντος
φωτισμού.
8. Η δυνατότητα του ματιού να συνδυάζει τη θερμή
απόχρωση με την ουδέτερη εντύπωση των λευκών,
δεν μπορεί να αποδοθεί με κανένα φωτογραφικό
μέσο.
Έτσι είναι πιο σημαντικό να επιχειρούμε με την
διόρθωση της χρωματικής θερμοκρασίας την
απόδοση της ατμόσφαιρας που θέλουμε και όχι την
ακριβή ισορροπία λευκού.
9. Πρόκειται για το φως του ήλιου άμεσα ή με διάχυση
(σύννεφα) ή με αντανάκλαση (σκιά). Μεταβάλλεται
ανάλογα με την ώρα της ημέρας, τις καιρικές συνθήκες
και το υψόμετρο.
Μεταβολές της ώρας μεταβάλουν αντίστοιχα και την
χρωματική θερμοκρασία.
Το μεσημέρι ο φωτισμός είναι λευκός (5.500 Kelvin),
ενώ το πρωί και το απόγευμα κιτρινωπός – κοκκινωπός
(3.500 – 2000 Kelvin).
Στη σκιά και στη συννεφιά έχουμε κυανή – μπλε
απόχρωση (7000 – 8000 Kelvin)
Επίσης όσο αυξάνεται το υψόμετρο ανεβαίνει και η
χρωματική θερμοκρασία (έως 11.000 Kelvin)
10. Οι χρωματισμοί αυτοί γίνονται περισσότερο
αντιληπτοί από τα φωτοευαίσθητα υλικά από ότι
στο μάτι που αναλαμβάνει κάθε στιγμή και σε κάθε
περίπτωση να αποκαταστήσει το σωστό χρώμα.
Αξίζει να αναφέρουμε μια ενδιαφέρουσα τεχνική,
που βασίζεται στη «λάθος ρύθμιση του white
balance» και μεταβάλει με τρελό τρόπο το χρώμα.
Πχ Tungsten white balance σε λήψεις με ήλιο
δίνει μπλε αποχρώσεις.
11. Σε μια φωτογράφιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια
οποιαδήποτε πηγή τεχνητού φωτισμού (λάμπες
πυρακτώσεως, φθορισμού, led, κεριά, flash.
Η μεταβολή του χρώματος ανάλογα την πηγή δεν
μπορεί να ελεγχθεί με το μάτι.
Ακολουθούμε τους κανόνες που αναφέραμε
προηγούμενα, ή τραβάμε σε RAW και διορθώνουμε
στον υπολογιστή.
