1. INHOUDautomotive
tekst FRANK JACOBs
I
k herinner me het nog goed; herfstachtige
middagen, het laatste lesuur. Een kleine tien
kilometer asfalt, dwars door open velden en
akkers, lag er tussen mijn middelbare school en
het huis van mijn jeugd. We tuurden naar de bomen
om de windrichting te bepalen. ’s Morgens hadden
we steevast wind tegen. De wet van Murphy mag
dan in de meteorologie niet worden erkend, Murphy
had daar gedurende mijn gehele middelbare
schooltijd lak aan… Die angst voor tegenwind is
vandaag de dag niet meer nodig. Een e-bike heeft
een elektrische motor die je moeiteloos door alle
tegenwind heen trekt. En niet alleen dat.
Snelheid en vitaliteit
‘De elektrische fiets trekt onze branche weer uit het
dal.’ Het is ongeveer het eerste dat de verkoper bij
fietshandel Van der Linde in Stadshart Almere tegen
me zegt wanneer ik opmerk dat er vrij veel e-bikes
in zijn showroom staan. Het verbaast me niets.
Steeds vaker zie je fietsers met een voor hun leeftijd
bewonderenswaardige snelheid en vitaliteit over de
fietspaden rollen en één ding hebben de fietsen van
die krasse knarren bijna altijd gemeen: een langwer-
pige, zwarte broodtrommel onder de bagagedrager.
Ik zie ze ook op de lange rij e-bikes in de winkel van
Van der Linde. Brood zit er niet in die trommels, wel
een efficiëntere bron van energie: een accupakket.
De tweewielerbranche ziet er echter wél degelijk
brood in, en niet zo’n beetje ook. De opkomst van de
elektrische fiets is voor veel mensen op leeftijd een
uitkomst. Op die manier kunnen ze toch nog flinke
einden fietsen, zelfs als de fysieke krachten afnemen.
Hij maakt ’t makkelijker
De benaming ‘elektrische fiets’ klopt overigens niet
helemaal. Verreweg de meeste e-bikes zijn namelijk
hybriden. Dat betekent dat ze op een combinatie
van twee krachtbronnen worden aangedreven. Pas
wanneer je zelf trapt, springt de elektromotor bij
om het je makkelijker te maken. Dat doet hij tot een
snelheid van zo’n kleine dertig kilometer per uur. Wil
je harder, dan zul je dat toch echt zelf moeten doen.
Maar goed, dertig is snel genoeg voor wie niet per
se de gele trui ambieert. Dat de e-bike niet volledig
elektrisch kan rijden, heeft te maken met wetgeving.
21 LA winter ‘15 / ‘16LA winter ‘15 / ‘16
De onstuitbare
opmars van de
e-bike
‘Hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen over zijn stuur tegen de
wind zichzelf een weg baant’. Hoe tijdloos de muziek van Boudewijn de Groot
ook mag zijn, deze beroemde zin wordt de laatste jaren achterhaald door de
werkelijkheid. In de vorm van de elektrische fiets.

2. automotiveautomotive
Steeds meer
jongere mensen
gaan elektrisch
fietsen
Rijdt hij wél volledig elektrisch, dan is het een scooter
en moet hij gekentekend worden, terwijl de berijder
een bromfietsrijbewijs moet hebben. Zulke e-bikes
bestaan trouwens wel en ze beschikken over hand-
gas, net als motorfietsen en brommers. De meeste
zijn begrensd op 40 of 45 km/h. Aanvankelijk was de
motor meestal in de naaf van het voorwiel verwerkt,
tegenwoordig zijn e-bikes steeds vaker uitgerust met
een middenmotor. Die zit tussen de pedalen en drijft
van daaruit direct de ketting aan. Voordeel daar-
van is, dat er een grotere en efficiëntere motor kan
worden gemonteerd, die langer met een acculading
doet. Bovendien rijdt een middenmotor rustiger,
omdat je geen aandrijfkrachten in het stuur voelt.
Ongerust hoef je niet te zijn
Een e-bike met een motor in het voorwiel kan zo’n
zestig kilometer met één acculading vooruit, een
fiets met middenmotor doet er gemiddeld negentig
kilometer mee. Anders dan bij een elektrische auto
Is dat niet een beetje tegenstrijdig: een stoere
mountainbiker, die dan toch stiekem een elektrisch
duwtje in de rug nodig heeft? Valt mee. Kopers
van zulke bikes blijken vaak veertigers te zijn, die
hun fietsgroep nét niet meer kunnen bijhouden, en
dankzij zo’n e-mountainbike weer kunnen meeko-
men. Maar… als er één fiets is die de e-bike definitief
voor een ietwat oubollig imago kan behoeden, is het
wel de Italjet. In ons land is hij nog niet verkrijgbaar,
maar dankzij een Almeerse ondernemer komt daar
binnenkort verandering in (zie kader).
Fietsstad Almere
Leuk voor Almere is dat de e-bike eigenlijk nergens
zo goed op zijn plaats is als juist hier. Onze stad is
vanaf het begin ontworpen als fietsstad. Begin jaren
zeventig noopte de oliecrisis ons om naar alternatieve
transportmiddelen uit te gaan zien, en precies in dié
tijd kreeg Almere vorm. Mede daardoor ligt er hier zo’n
vijfhonderd kilometer aan fietspaden. Omdat in die
jaren het aantal verkeersdoden bovendien erg hoog
lag, werd er bij de aanleg extra aandacht besteed aan
veiligheid. De meeste fietspaden zijn daardoor strikt
gescheiden van de rijbanen voor auto’s. Ze kruisen
elkaar meestal met tunnels, en waar dat gelijkvloers
is, hebben fietsers voorrang. Zodoende fiets je snel
en veilig op je e-bike naar alle prachtige uithoeken van
de stad, of je nou naar de Oostvaardersplassen gaat,
naar Marina Haven of naar de Citymall.
hoef je niet ongerust naar je meter te kijken wanneer
de energie bijna verdwenen is, want met een lege
accu gewoon kun je gewoon verder fietsen. Maar
dan uiteraard wél op eigen kracht, zoals je vroeger
altijd deed. De accu weer opladen gaat gewoon via
het stopcontact. Na twee uur is de accu voor tachtig
procent geladen, over de laatste twintig procent doet
hij wat langer, gemiddeld zo’n drie uur. Wel is het zo
dat hij - zoals elke accu - gedurende zijn levensduur
capaciteit verliest. Bij normaal gebruik gaat een
fietsaccu vijf tot zeven jaar mee. Daarna kun je hem
eenvoudig vervangen, en dat kost je dan tussen de
vierhonderd en zeshonderd euro.
Zo kun je weer meekomen…
Hoewel het doorgaans oudere mensen zijn die met
een e-bike zijn winkel uitrijden, ziet de verkoper van
Van der Linde ook steeds meer jongere mensen
elektrisch gaan fietsen. Hij wijst naar een schitte-
rende mountainbike: ‘Die is ook elektrisch.’
Over Italjet
Wie oud genoeg is om zich de hoogtij-
dagen van het Nederlandse automerk
Daf te herinneren, zal beamen dat een
relatief oud publiek al gauw een bedaagd
imago met zich meebrengt. Daar zal de
Italiaanse Italjet niet zo gauw last van
krijgen. Eén blik op zo’n fiets is voldoende
om je daarvan te overtuigen. In de jaren
vijftig van de vorige eeuw was Leopoldo
Tartarini, zoon van een dealer van motor-
fietsen in Bologna, fabriekscoureur van
Ducati, een vermaard Italiaans motor-
merk. Hij sloot zijn racecarrière af met een
spraakmakende, avontuurlijke motortocht
over de wereld. De faam die hij daar-
mee verwierf, gebruikte hij als duw in de
rug om zijn eigen merk motorfietsen te
beginnen. Italjet was geboren. Decennia
lang bouwde Italjet motorfietsen die vele
successen boekten op de circuits, maar
in 2002 ging de fabriek failliet.
Drie jaar later kwam Italjet terug, nu onder
de vleugels van Massimo Tartarini, zoon
van de stichter. Dat Massimo heel andere
plannen had met het oude merk van zijn
vader, ontdekte de wereld pas tijdens de
Milanese fiets- en motorshow van 2011,
waar de Bulldozer werd onthuld: het
prototype van wat een compleet nieuwe
generatie elektrische motorfietsen moest
worden.
Inmiddels heeft Tartarini junior ook de
markt van e-bikes ontdekt en Italjet zou
Italjet niet zijn als ze met ‘zomaar een
e-bike’ op de markt zouden komen. De
fietsen uit Italië zijn in één oogopslag al
herkenbaar als heel bijzondere voertui-
gen, door hun prachtige retro-design en
afwerking met bijzondere, hoogwaardige
materialen. Tot in de kleinste details zijn
deze fietsen kunstwerken. De lederen hou-
der voor de accu en het eveneens in leer
gevatte display, de zwaar verchroomde
veerpoten op de voorvork, het analoge
klokje op de stuurpen: alles ademt vak-
manschap en verfijndheid.
Nadeel is dat ze in ons land nog niet
verkrijgbaar zijn. Echter, de Almeerse
zakenman Ben Scholten heeft plannen om
daar snel verandering in te brengen. Hij is
met Italjet in bespreking over een impor-
teurschap voor Nederland. Het is juist het
onderscheidende vermogen van de Italjets
dat hem aanspreekt: ‘Je hebt fietsen voor
dagelijks gebruik en je hebt fietsen die iets
over je lifestyle zeggen... Ik zie Italjet vooral
als een lifestyle-product en dat betekent dat
er een hele lijn verwante artikelen omheen
moet komen. Denk aan speciale helmen,
poloshirts, en mooie, lederen fietstassen.’
Scholten ziet een parallel met de auto-
industrie, waar je enerzijds bestaande
modellen hebt die achteraf worden
uitgebreid met een elektromotor, en aan de
andere kant auto’s die vanaf de bodem-
plaat zijn ontworpen als elektrisch voertuig.
‘Italjet doet dat laatste. Technisch maakt
het bedrijf nog flinke stappen. Meestal zit
de motor in het voorwiel, maar binnenkort
komt ook Italjet met een middenmotor.’
43 LA winter ‘15 / ‘16LA winter ‘15 / ‘16

3. automotive
Het is óf een e-bike,
óf juist heel sportief
6LA winter ‘15 / ‘16
Iedereen op
de fiets!
De rijwielbranche ziet twee belangrijke groeimarkten. Mensen met een
beperking of handicap die door de e-bike weer mobiel worden, en jongere
mensen die steeds fanatieker met hun gezondheid bezig zijn. Hoe dan ook, ze
pakken allemaal de fiets.
‘I
n het begin kregen we hier vooral zestigplussers
die dankzij de e-bike terug de fiets op konden,
maar de laatste tijd groeit het aantal jongere,
sportieve fietsers dat een e-bike overweegt.’
Lifestyle Almere spreekt Reina van der Linde, die in
2005 samen met haar man René de fietsenwinkel
van diens ouders overnam. De eerste generatie Van
der Linde begon in 1983 hun zaak aan het Deventer-
pad, aan de oostkant van Stedenwijk. In 1988
verhuisde de business naar de Zadelmakerstraat in
het (tegenwoordig) oude centrum. Toen Reina en
René de zaak overnamen, openden ze meteen een
tweede vestiging in het nieuwe Stadshart, aan de
Krakeling, onder de V&D. Ze zijn zojuist verhuisd naar
een nieuwe locatie, tegenover de Mediamarkt, waar
voorheen Scheer en Foppen zat. ‘De winkel aan de
Krakeling gaat nog een jaar door als outlet, terwijl wij
die in Zadelmakerstraat inmiddels gesloten hebben,’
vertelt Reina.
Het succes van de e-bike gaat ten koste van de
gewone stadsfiets, aldus Van der Linde: ‘Het is óf
een e-bike, óf juist heel sportief. Want ook dat laatste
segment groeit flink. Intensief sporten is lifestyle
geworden. Mensen zijn steeds meer bezig met hun
gezondheid, maar ook met het milieu. Daarom doen
we in onze nieuwe vestiging ook veel met de twee
andere triatlonsporten, hardlopen en zwemmen.’
Naast topsporters richt Van der Linde zich ook op fiet-
sers die fysiek juist minder bedeeld zijn: ‘We doen in
de nieuwe winkel ook aan ‘bike fitting’, waarbij we de
fiets fysiotherapeutisch verantwoord op maat maken.
Onze mensen worden daar speciaal voor opgeleid.’
Al met al gaat de e-bike volgens Van der Linde gauw
gemeengoed worden: ‘Het gebeurt regelmatig dat
een stel hier een e-bike komt kopen, voor de vrouw.
“We zien jullie over twee weken wel terug,” zeggen
we dan vaak, gekscherend. En inderdaad, een paar
weken later schaffen ze voor hem ook een e-bike aan,
zodat hij zijn vrouw weer bij kan houden…’
tekst FRANK JACOBs