Steeds vaker lees je in de krant een bericht over een 'verward persoon.' In veel gevallen blijkt het te gaan om iemand met de ernstig psychische aandoening schizofrenie. Maar wat maken deze cliënten mee en hoe kan de zorg en ondersteuning voor hen verbeterd worden? Om die reden heeft het programma Sociaal Medisch 1e lijn in Friesland de cliëntreis voor mensen met schizofrenie in kaart gebracht met daarin de belangrijkste knelpunten.

1. Programma
Sociaal-Medische 1e lijn
Programma
Sociaal-Medische 1e lijn
mensen in Friesland
hebben
schizofrenie, een
ernstig psychische
aandoening
Fase 1. Eerste
psychose
Fase 2.
Toegang tot
zorg
Fase 3.
Behandeling &
begeleiding
Fase 4. Een
plek in de
samenleving
Wat maakt een cliënt mee?
Veel voorkomende knelpunten in de cliëntreis van mensen met schizofrenie
CLIËNTREIS SCHIZOFRENIE
“Ik hoorde stemmen in
mijn hoofd die zeiden dat
ik een moordenaar of een
verkrachter was. Na een
tijd wist ik niet meer of dat
écht zo was of niet.”
Cliënten zijn vaak achterdochtig
en raken steeds meer
geïsoleerd. Zorgverleners lukt
het niet om écht contact te
maken, waardoor cliënten
gedwongen moeten worden
de zorg te accepteren of
uiteindelijk niet geholpen
worden
Met name bij een dubbele
aandoening wordt de
diagnose niet altijd goed
gesteld, of is de
samenwerking tussen
behandelaars soms
onvoldoende, waardoor de
cliënt geen passende
behandeling krijgt
Vanwege de nare bijwerkingen
en wantrouwen richting
zorgverleners wordt de
medicatie vaak niet goed
gebruikt, met terugval als
gevolg
Het vinden van een passende
woning blijkt lastig; er is een
beperkt aantal betaalbare
huurwoningen en de
woonbegeleiding is niet altijd
voldoende
Dagbesteding of (vrijwilligers)
werk lukt niet altijd vanwege de
prikkels of onvoldoende
begeleiding. Hierdoor heeft
de cliënt vaak geen zinvolle
invulling van de dag
800
Het Programma Sociaal
Medische 1ste lijn heeft door
in gesprek te gaan met
cliënten en zorgaanbieders
de cliëntreis schizofrenie in
kaart gebracht. In september
2017 zal op basis van de
inzichten samen met
zorgaanbieders bekeken
worden welke concrete
stappen gezet kunnen
worden. Met als doel de zorg
& ondersteuning voor deze
cliënten te verbeteren.
Met iemand kunnen praten
over de aandoening blijkt niet
vanzelfsprekend. Het sociale
netwerk is vaak beperkt en de
cliënt kan zijn/haar verhaal niet
altijd kwijt bij de behandelaar/
begeleider. Lotgenoten
contact helpt, maar dit wordt
onvoldoende of laat ingezet