Organización social e política da monarquía romana.

1. ORGANIZACIÓN SOCIAL,
POLÍTICA E MILITAR
DURANTE A MONARQUÍA
Latin I – 1ª avaliación
Álvaro P. Vilariño. Versión 1.0

2. ÍNDICE
 Monarquía latino-sabina (s. VIII – VII a.C.)
 Organización social.
 Organización política.
 Organización militar.
 Monarquía etrusca (s.VII-VI a.c.)
 Introducción.
 Organización social.
 Organización militar.
 Organización política.

3. Monarquía latino-sabina (s. VIII – VII a.C.)
 Organización social
 Igualitarismo
 Núcleos familiares á cabeza dos cales está o pater familias
 Gens:
 Conxunto de familias cun antepasado común (pater)
 Patricios: membros das gens; considéranse descendentes dos primeiros
habitantes de Roma.
 Grupo uniforme e unido. Culto a un antepasado común, normas herdadas dos
antepasados (mos maiorum), propiedade comunal da terra.
 Autónomas, pero tratan cas demais os asuntos da comunidade.
 Populus: conxunto das gens.
 Organización política
 Curia
 Asemblea do pobo (comitia curiata) formada polos varóns maiores de idade
 Reúnese no comitium.
 Funcións:
 Aproba propostas do senado por aclamación ( suffragium < fragor: “ruído”)
 Aproba a candidatura a rei proposta polo senado
 Inviste ó rei electo do poder supremo (imperium)

4.  Senatus
 Consello de anciáns formado por 100 patres familias elixidos polo rei.
 Funcións:
 Aconsella ó rei,
 Fai propostas á asemblea do pobo,
 Propón o candidato ó trono,
 Exerce o goberno provisional á morte do rei.
 Gran peso político nas decisións do rei.
 Rex
 Elixido con carácter vitalicio entre os membros do senado
 Proposto á asemblea do pobo, que lle confire o poder.
 Xefe político, militar, xudicial e relixioso da comunidade.
 Organización militar
 A unidade de recrutamento é a curia: cada unha aporta 100 pedites e 10
equites
 A infantería non ten orde de batalla.
 O armamento non é uniforme.
 A cabalería ten máis importancia social que militar, é símbolo de
superioridade e garda persoal do rei.

5. Monarquía etrusca (s.VII-VI a.c.)
 Introducción
 Roma convértese en zona de atracción de correntes migratorias gracias á
súa situación estratéxica como lugar de paso.
 Os novos habitantes non forman parte do Populus Romanus e carecen de
dereitos
 O desenvolvemento comercial provoca diferencias no reparto da riqueza.
 O igualitarismo social anterior da paso a unha desigualdade social
 Por nacemento (patricios, estranxeiros)
 Polo nivel económico (ricos, pobres)
 Organización social
 Patricios
 Posuidores da maior parte da terra, ricos e privilexiados, clase dominante,
nomen gentilicium
 Estranxeiros
 Clientes: vinculados a patricios
 Plebeos: carecen de dereitos, están fóra da comunidade. Plebe rustica e
urbana.
 Descontento social dos plebeios polos privilexios dos patricios.
 División do territorio en tribus. Asignación dos habitantes por domicilio.
 Posuidores dunha propiedade:
 Obriga ó pago dun tributo e á defensa da cidade.
 Dereito de participar no goberno da comunidade.

6.  Organización militar
 Necesidade dun exercitus: homes obrigados ó servicio militar dende os
17 ós 60 anos. (iuniores et seniores)
 Posto nas lexións vinculado ó censo: cidadáns máis ricos cabalería e
infantería pesada. Poboación dividida en 5 clases compostas dun
número variable de centurias.
 Organización política
 Os comicios por curias (comitia curiata) quedan relegados ó ámbito
relixioso e xurídico)
 Son substituídos polos Comitia Centuriata. Participa todo o pobo
romano. O voto é por centuria. (cidadáns máis ricos constituían un
maior número de centurias) > capacidade de decisión política da plebe
nula
 Revisión da lenda: Tarquinio o Soberbio defensor das clases populares
expulsado polos patricios.