ΙΣΤΟΡΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΊΟΥ

1. Αλεξάνδρα Γερακίνη, ΠΕ02, σελ. 1
ΕΝΟΤΗΤΑ 28
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρωθυπουργός : η βενιζελική πολιτική της
περιόδου 1910-1912
Μετά το κίνημα στο Γουδί το 1909:
 Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος κάλεσε τον Ε. Βενιζέλο στην Ελλάδα και του πρότεινε
την πρωθυπουργία.
 Ο Βενιζέλος αρνήθηκε και διαφώνησε με την κατάργηση της μοναρχίας. Μια τέτοια
απόφαση θα δίχαζε τον λαό.
 Συμφωνία ανάμεσα στον Σύνδεσμο, βασιλιά, παλαιά κόμματα και Βενιζέλο: να
γίνουν εκλογές για ανάδειξη Αναθεωρητικής και όχι Συντακτικής Βουλής.
 Μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Ε.
Βενιζέλου κέρδισε την πλειοψηφία στη Βουλή.
Το Σύνταγμα του 1911
Προστάτευε αποτελεσματικότερα τις ατομικές ελευθερίες.
Επέτρεπε στο κράτος να αφαιρεί από ιδιοκτήτες μεγάλες εκτάσεις γης με
αποζημίωση, για να μοιραστούν στους ακτήμονες.
Θέσπιζε την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Απαγόρευε στους στρατιωτικούς και στους δημοσίους υπαλλήλους να εκλέγονται
βουλευτές.
Καθιέρωνε την υποχρεωτική, δωρεάν εκπαίδευση.
Στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων καταλυτικό ρόλο έπαιξε η ριζοσπαστική
κοινοβουλευτική ομάδα των Κοινωνιολόγων με επικεφαλής τον Αλ. Παπαναστασίου.
Αναδιοργάνωση του στρατού
 Ο Βενιζέλος απέκτησε επιρροή στο στράτευμα και επιδίωξε την αξιοποίηση όλων
των αξιωματικών.
 Επανέφερε στην ηγεσία του στρατού το διάδοχο Κωνσταντίνο, επιλογή που
προκάλεσε αντιδράσεις.
Πρωτοβουλίες Βενιζέλου
 Σύμφωνα με την εκτίμηση του Βενιζέλου, η Ελλάδα σύντομα θα έπαιρνε μέρος
σε πόλεμο για να πετύχει τους εθνικούς της στόχους.
 Έτσι εξηγούνται : η συμβιβαστική του στάση απέναντι στη μοναρχία, τα μέτρα
υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων, η στρατιωτική ανασυγκρότηση της χώρας.
Οι εκλογές του Μαρτίου 1912
 Θρίαμβος του κόμματος των Φιλελευθέρων.
 Μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας πίστευε ότι ο Βενιζέλος μπορούσε να
επιλύσει μεγάλα κοινωνικά και εθνικά ζητήματα.
 Ριζική πολιτική ανανέωση με την εκλογή μεγάλου αριθμού νέων βουλευτών.