14. „Prof. Nasierowska-Guttmejer przyznaje, że specjalizacja z patomorfologii długo nie cieszyła się
powodzeniem wśród studentów medycyny i lekarzy, gdyż kojarzona była głównie z badaniami
sekcyjnymi zmarłych, co dla niektórych stanowi psychologiczną barierę.
- W praktyce to jednak marginalny zakres naszej pracy. Dziś rozpoznanie i przyczyny zgonu
ustalane są zazwyczaj w oparciu o proces leczenia pacjenta. Praca patomorfologa skupia się na
ustalaniu rozpoznania choroby.
(…)
Jak wyjaśnia prof. Zieliński, w erze terapii celowanych coraz istotniejsze staje się określenie profilu
immunohistochemicznego nowotworu. Wdrożenie nowoczesnych terapii pociąga za sobą
konieczność przygotowania oceny patomorfologicznych czynników prognostycznych, ale również
czynników predykcyjnych.”