1. ปักษาเกี้ยวพาราสี

2. การที่กลุ่มเราได้นาเรื่อง ปักษาเกี้ยวพาราสี มาศึกษาค้นคว้านั้น
ได้แรงบันดาลใจจากการมองเห็นของความสาคัญของสัตว์ปีกและ
เล็งเห็นถึงความสาคัญของสัตว์ปีกที่ใกล้สูญพันธุ์ จึงได้ทาให้กลุ่มเรา
ต้องการที่จะนามาศึกษาค้นคว้าหาความรู้ให้เข้าใจมากขึ้นและเพื่อ
ศึกษาเกี่ยวกับความแตกต่างของการเกี้ยวพาราสีของนกแต่ละชนิด
ให้เข้าใจเกี่ยวกับพฤติกรรมการเกี้ยวพาราสีของนกและธรรมชาติ
ความเป็นอยู่ของนกหรือสัตว์ปีก

3. การเกี้ยวพาราสี คือ การที่เพศตรงข้ามพยายามที่จะ
หาคู่เพื่อหวังที่จะมาให้เป็นคู่ครองในอนาคต

4. ปัจจัยในการเกี้ยวพาราสี คือการหาคู่ไว้
ผสมพันธุ์ หรือหาคู่ครอง เพื่อสร้างครอบครัว
และมีลูกไว้สืบพันธุ์หรือขยายพันธุ์

5. รูปแบบการเกี้ยวพาราสีของนก การใช้เสียงร้อง
ของนกเพื่อแสดงความรัก เพื่อต่อสู้ และเพื่อป้องกัน
อาณาเขต เสียงร้องของนกที่ใช้เพื่อการเกี้ยวพาราสีนี้
พิจารณาได้จากช่วงเวลาที่นกส่งเสียงร้องในฤดูผสม
พันธุ์ เสียงร้องเพื่อการเกี้ยวพาราสีนี้ถูกควบคุมโดย
ฮอร์โมน และการแสดงท่าทางเพื่อเรียกร้องความ
สนใจ

6. นกหัวขวานใช้จะงอยปาก
เคาะกับต้นไม้เพื่อเรียกร้อง
ความสนใจจากนกเพศเมีย
ไก่งวงเพศผู้ใช้การสั่นขน
เพื่อให้ก้านขนกระทบกัน

7. ในแต่ละช่วงเวลาของปีจะพบว่านกทุกชนิดล้วนมี
พฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไปตามช่วงเวลา จะพบว่านกทุก
ชนิดล้วนมีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไปตามช่วงฤดูกาล
ช่วงฤดูผสมพันธุ์ เป็นช่วงที่มีความสาคัญกับนกมาก
ที่สุด เพราะเป็นโอกาสที่นกจะได้ผสมพันธุ์และออกลูก
เพื่อสืบทอดเผ่าพันธุ์ต่อไป เมื่อถึงช่วงฤดูผสมพันธุ์ ส่วน
ใหญ่นกตัวผู้จะเป็นฝ่ายสร้างความสนใจเพื่อดึงดูดให้ตัว
เมียมาผสมพันธุ์

8. นกบางชนิดมีการเปลี่ยนแปลงอวัยวะ
ส่วนอื่นในการเกี้ยวพาราสี เช่น นกโจร
สลัดจะขยายถุงลมใต้คอให้โป่งพอดีเป็น
สีแดงสด เพื่อความสวยงามให้นกเพศเมีย
สนใจ
นอกจากนี้นกยังมีพฤติกรรมที่แสดงถึงการเกี้ยวพาราสีอีกหลาย
ประการ เช่น เสียงร้อง ในช่วงฤดูผสมพันธุ์นกทุกชนิดจะพากันส่ง
เสียงร้องค่อนข้างถี่กว่าช่วงอื่น
เมื่อนกได้คู่ผสมพันธุ์แล้ว ก็มาถึงช่วงของการสร้างรัง เพื่อใช้
วางไข่และเลี้ยงดูลูกนกให้ปลอดภัยจากศัตรูและสภาพอากาศที่ไม่
เหมาะสม แล้วทาการฟักไข่

9. สมาชิกในกลุ่ม
1.น.ส.บิสมิลลาห์ ประดิษฐ์ ม.4/7 เลขที่20
2. น.ส.พรชิตา เครือคง ม.4/7 เลขที่ 41