ทักษะในการเล่นวอลเล่ย์บอล
- 5. 5. แขนขวาเงื้อไปข้างหลังงอแขนเล็กน้อยแบมือตามองดูบอลตลอดเวลา
6. จังหวะที่จะตบ ให้กดไหล่ซ้ายลง พร้อมกับตบลูกบอลให้แรงส่งจากข้อมือ ศอก ไหล่ และลาตัว
7. ลงสู่พื้นด้วยเท้าทั้งสองในลักษณะย่อตัว
ทักษะที่4การเสิร์ฟลูกวอลเล่ย์บอล
การเสิร์ฟเป็นการรุกวิธีหนึ่งการแข่งขันจะเริ่มจากการเสิร์ฟเสมอลูกเสิร์ฟที่มีพลังและมีประสิทธิภาพ สามารถ
ข่มคู่แข่งขันและเชิงความเป็นผู้คุมเกมการเล่นได้ด้วย
จุดประสงค์ของการเสิร์ฟอยู่ที่การทาคะแนนโดยตรงทาลายยุทธวิธีการรุกของฝ่ายตรงข้ามลดภาระการตั้งรับของฝ่ายตน
สร้างโอกาสที่ได้เปรียบในการตอบโต้ลูกเสิร์ฟที่ดีสามารถทาความหนักใจให้ฝ่ายตรงข้ามอันเป็นการทาลายขวัญและจิตใจ
ของคู่แข่งขันทาให้เกิดความรวนเรขาดความสัมพันธ์ในการรุกได้ทางหนึ่งด้วย ผู้เล่นจึงควรหาความชานาญ
โดยการฝึกหัดเสิร์ฟด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งที่เหมาะสมและดีที่สุด หรือตามความถนัดของผู้เล่นแต่ละคน
หลักสาคัญในการเสิร์ฟ มีดังนี้ ท่าทางในการเสิร์ฟ
1. ตาแหน่งการยืน
2. การโยนลูกบอล
- 6. 3. การเหวี่ยงแขน
4. จุดที่มือกระทบลูกบอล ท่าทางในการเสิร์ฟ
ก่อนที่ผู้เล่นจะเริ่มทาการเสิร์ฟต้องรู้ตัวเองว่าตนเองถนัดเสิร์ฟท่าทางแบบใดตามที่ได้ฝึกฝนมา ถ้าเคยฝึกฝน
หรือถนัดเสิร์ฟลูกท่าทางแบบใดต้องเสิร์ฟลูกตามแบบนั้นตลอดการแข่งขัน เพราการเปลี่ยนท่าทางการเสิร์ฟบ่อย ๆ
ย่อมทาให้ประสิทธิภาพการเสิร์ฟเสียไปตาแหน่งการยืน ก่อนที่จะเริ่มเสิร์ฟทุกครั้ง
ผู้เล่นต้องยืนตามจุดหรือตาแหน่งที่เคยฝึกซ้อมมา
มีผู้เล่นจานวนมากที่ขาดความสังเกตในเรื่องนี้พอจับลูกบอลเข้ามายืนในเขตเสิร์ฟก็เสิร์ฟลูกไปตามใจตนเอง
การยืนห่างจากเส้นหลังใกล้หรือไกลเพียงใดยืนห่างจากมุมสนามมากน้อยเพียงใด
ก็ต้องยืนที่จุดนั้นตลอดทุกครั้งที่ทาการเสิร์ฟ
เพราะจะทาให้ความแรงความเร็วและทิศทางของลูกบอลเป็นไปตามเป้าหมายที่ต้องการและทาให้การเสิร์ฟมีผลเสียน้อยด้ว
ยการโยนลูกบอล ความสูงขณะโยนลูกบอลขึ้นต้องสม่าเสมอ เช่น ความสูงจากมือที่โยน ประมาณ3 – 4ช่วงของลูกบอล
ก็จะต้องโยนลูกบอลให้มีความสูงเช่นนี้ตลอดไปเพราะการโยนลูกสูงบ้างต่าบ้าง
ทาให้แรงที่ใช้ตีและทิศทางของลูกขาดความแม่นยา นอกจากนี้การโยนลูกใกล้ตัว ห่างตัวบ้าง เอียงไปซ้ายบ้างขวาบ้าง
ก็ย่อมมีผลต่อการตีลูกบอลด้วย การเหวี่ยงแขน
การเสิร์ฟให้ลูกบอลพุ่งไปตามทิศทางและมีความแรงตามที่ต้องการขึ้นอยู่กับการเหวี่ยงแขนด้วย
ผู้เสิร์ฟเคยเหวี่ยงแขนในลักษณะใดมือห่างจากลูกบอลเท่าไรจะต้องทาอย่างนั้นทุกครั้งที่เสิร์ฟ
จึงต้องฝึกฝนการเหวี่ยงแขนให้คล้ายกับเครื่องจักรที่มีจังหวะการทางานอย่างสม่าเสมอ จุดที่มือกระทบลูกบอล
ลักษณะของมือและจุดที่มือกระทบลูกบอลต้องเหมือนกันทุกครั้งที่ตีลูกบอลในท่านั้น ๆ ด้วย เช่น
การแบมือตีด้านหลังตรงส่วนกึ่งกลางของลูกบอล ก็ต้องทาในลักษณะเช่นนี้ตลอดทุกลูกที่เสิร์ฟ
เพราะการออกแรงและจุดที่ตีลูกบอลแตกต่างกันก็ยอมทาให้ทิศทางของลูกบอลที่พุ่งออกไปแตกต่างกันด้วย
- 7. ลักษณะของการเสิร์ฟ การเสิร์ฟโดยทั่วไปแบ่งออกเป็น 2ลักษณะใหญ่ๆ คือ
1. การเสิร์ฟลูกมือล่าง
2. การเสิร์ฟลูกมือบน
ทักษะที5.การสกัดกั้น(ป้ องกันการตบ)
1. ยืนแยกเท้าออกประมาณ 1 ช่วงไหล่
2. มือทั้งสองยกขึ้นกางฝ่ามือออก
3. งอเข่าเล็กน้อย
4. ศีรษะตั้งตรงมองไปข้างหน้า 5. กระโดดขึ้นเพื่อสกัดกั้นลูกตบของฝ่ายตรงข้าม
