1. ΣΟ ΝΕΡΟ
ΕΛΛΑΔΑ
ΜΕΓΑΛΤΣΕΡΑ
ΠΟΣΑΜΙΑ
ΚΑΙ
ΛΙΜΝΕ
ΣΗ
Είμαι το γάργαρο νερό τθσ βρφςθσ που ςασ δροςίηει. Είμαι το
νερό που κολυμπάτε και χαίρεςτε τα καλοκαίρια ςασ. Είμαι
πθγι ηωισ. Αγαπϊ όλα τα πλάςματα τθσ φφςθσ, τα φυτά, τα
δζντρα και τουσ ανκρϊπουσ. Τουσ δίνω τα ωφζλιμα ςυςτατικά
μου για να ηουν και να μεγαλϊνουν με υγεία. Είμαι το νερό τθσ
πθγισ το νάμα, το νερό που κεραπεφει το κουραςμζνο ςϊμα.
Είμαι το ευλογθμζνο νερό που κακαρίηει τθν ψυχι του
ανκρϊπου, είμαι το νερό τθσ βάφτιςθσ. Είμαι το ποτάμι, θ
λίμνθ, θ κάλαςςα, θ βροχι, είμαι το ΝΕΡΟ!
Γεννιζμαι ολθμερίσ. Όλο ςε κίνθςθ βρίςκομαι. Από τθν
επιφάνεια τθσ γθσ πάω μζχρι τθν ατμόςφαιρα και φςτερα
γυρνάω πάλι πίςω. Από τθ κάλαςςα, τισ λίμνεσ και τα ποτάμια
εξατμίηομαι. Γίνομαι μικρζσ ςταγόνεσ και φςτερα γίνομαι
ατμόσ. Με τθ βοικεια τθσ κερμοκραςίασ του αζρα και του
ανζμου, ανεβαίνω ψθλά και γίνομαι ςφννεφο.
ΠΟΤΑΜΙΑ
Ποιιοί ποηακοί δηαρρέοσλ ηελ Ειιάδα, από ηοσς οποίοσς θαλέλας δελ
είλαη πιεύζηκος. Σε κερηθούς από ηοσς κεγαιύηεροσς, ηα Δέιηα ποσ
ζτεκαηίδοσλ ζηελ εθροή ηοσς προς ηελ ζάιαζζα αποηειούλ
ζεκαληηθούς σγροβηόηοποσς,
όπως
ασηοί
ηοσ Αιηάθκολα θαη
ηοσ Έβροσ. Ποηακοί όπως ο Πελεηός ζηελ Θεζζαιία, σδροδοηούλ
κεγάιες γεωργηθές εθηάζεης κε ηελ βοήζεηα θαλαιηώλ, ελώ ζε άιια
έτοσλ δεκηοσργεζεί ηετλεηές ιίκλες γηα ηε ιεηηοσργία σδροειεθηρηθώλ
εργοζηαζίωλ. Έλα ακθηιεγόκελο γηα οηθοιογηθούς ιόγοσς ζτέδηο ηωλ
ηειεσηαίωλ δεθαεηηώλ, είλαη ε εθηροπή ηοσ Ατειώοσαπό ηε
λόηηα Πίλδο γηα ηελ αληηκεηώπηζε ηοσ σδαηηθού προβιήκαηος
ηες Θεζζαιίας.