The Book of Obadiah is a book of the Bible whose authorship is attributed to Obadiah, a prophet who lived in the Assyrian Period. Obadiah is one of the Twelve Minor Prophets in the final section of Nevi'im, the second main division of the Hebrew Bible.

1. Obadeia
PENNOD 1
1 Gweledigaeth Obadeia. Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW am Edom; Clywsom si gan yr A RGLWYDD
, a chennad yn cael ei anfon ymhlith y cenhedloedd, Cyfodwch, a chyfodwn yn ei herbyn mewn rhyfel.
2 Wele, myfi a'th wneuthum yn fychan ym mysg y cenhedloedd : dirfawr ddirmygaist.
3 Balchder dy galon a'th dwyllodd, ti sy'n trigo yn holltau'r graig, y mae ei drigfan yn uchel; yr hwn a ddywed
yn ei galon, Pwy a'm dwg i lawr i'r llawr?
4 Er dy ddyrchafu fel yr eryr, a gosod dy nyth ymysg y sêr, yna y dygaf di i lawr, medd yr ARGLWYDD.
5 Pe deuai lladron atat, os lladron liw nos, (pa fodd y torr di ymaith!) oni buasai iddynt ladrata hyd oni
chawsant ddigon? pe deuai y casglwyr grawnwin atat, oni adawsant rai grawnwin?
6 Pa fodd y chwiliwyd allan bethau Esau! pa fodd y ceisir i fyny ei bethau cudd !
7 Holl wu375?r dy gydffederasiwn a'th ddygasant hyd y terfyn: y gwŷr oedd mewn heddwch â thi a'th
dwyllasant, ac a'th orchfygasant; y rhai a fwytasant dy fara a osodasant archoll am danat: nid oes deall ynddo
ef.
8 Oni ddinistriaf y dydd hwnnw, medd yr ARGLWYDD, y doethion o Edom, a'r deall o fynydd Esau?
9 A'th wŷr cedyrn, Teman, a ddirmygir, i'r dyben i dorri ymaith bob un o fynydd Esau trwy ladd.
10 Canys dy drais yn erbyn dy frawd Jacob, gwarth a'th orchuddia, a thi a dorrir ymaith yn dragywydd.
11 Y dydd y sefaist o'r tu arall, y dydd y caethgludodd y dieithriaid ei luoedd ef, ac y daeth estroniaid i mewn
i'w byrth, ac y bwriaist goelbrennau ar Jerwsalem, yr oeddit ti fel un ohonynt.
12 Ond ni ddylasit edrych ar ddydd dy frawd, y dydd yr aeth efe yn ddieithr; ac ni ddylet ti lawenhau dros
feibion Jwda yn nydd eu dinistr; ac ni ddylasit lefaru yn falch yn nydd trallod.
13 Ni ddylasit fyned i mewn i borth fy mhobl yn nydd eu trychineb; ie, ni ddylasit edrych ar eu gorthrymder
yn nydd eu trychineb, ac na roddaist ddwylo ar eu sylwedd yn nydd eu trychineb;
14 Ac na safai yn y croesbren, i dorri ymaith y rhai a ddihangodd; ac ni ddylet wared ar y rhai oedd yn aros
yn nydd trallod.
15 Canys agos yw dydd yr ARGLWYDD ar yr holl genhedloedd: fel y gwnaethost, y gwneir i ti: dy wobr a
ddychwel ar dy ben dy hun.
16 Canys megis yr yfasoch ar fy mynydd sanctaidd, felly yr holl genhedloedd a yfant yn wastadol, ie, hwy a
yfant, ac a lyncant, ac a fyddant fel pe na buasent.
17 Ond ar fynydd Seion y bydd ymwared, a sancteiddrwydd; a thŷ Jacob a feddant eu heiddo hwynt.
18 A thân Iacob a fydd tân, a thŷ Ioseph yn fflam, a thŷ Esau yn sofl, a hwy a enynnodd ynddynt, ac a'u hysant;
ac ni bydd weddill o dŷ Esau; canys yr ARGLWYDD a'i llefarodd.
19 A'r deau a feddiannant fynydd Esau; a’r gwastadedd y Philistiaid: a hwy a feddiannant feysydd Effraim, a
meysydd Samaria: a Benjamin a feddiannant Gilead.
20 A chaethglud y llu hwn o feibion Israel a feddiannant eiddo y Canaaneaid, hyd Sarephath; a chaethglud
Jerwsalem, yr hon sydd yn Sepharad, a feddiannant ddinasoedd y deau.
21 A gwaredigion a ddaw i fyny i fynydd Seion i farnu mynydd Esau; a'r frenhiniaeth fydd eiddo'r
ARGLWYDD.