Algemeen wordt aangenomen dat het oprollen van de CCC een succes is. In de twee parlementaire onderzoekscommissies wordt nochtans door diverse sprekers gesteld dat er voor het oplossen van de misdrijven van de CCC niet meer energie werd gestoken in het onderzoek.
1. Was het ontmantelen van de CCC wel een succes?
Thierry Debels
@thierryd
12/11/17
In november 1985 verklaart minister van Justitie Jean
Gol (oorspronkelijke naam: Golstein) op tv dat de CCC
en de Bende ‘twee loten aan dezelfde stam’ zijn.
Opvallend is dat de CCC met aanslagen start, als de
Bende inactief is.
De Cellules Communistes Combattantes (CCC) (Frans
voor: Strijdende Communistische Cellen) is de benaming
van een linkse actiegroep die in 1984 en 1985 veertien
aanslagen pleegde in België. De CCC kondigden
aanslagen vaak van tevoren aan. Toch werden twee
brandweerlieden gedood en raakten 28 mensen gewond.
Op 16 december 1985 werden vier leden opgepakt en
1
2. kwam er aan de CCC-acties een einde.
Algemeen wordt aangenomen dat het oprollen van de
CCC een succes is. In de twee parlementaire
onderzoekscommissies wordt nochtans door diverse
sprekers gesteld dat er voor het oplossen van de
misdrijven van de CCC niet meer energie werd gestoken
in het onderzoek.
Bovendien bleek uit een rapport dat de gerechtelijke
politie van Brussel en de onderzoeksrechter
reeds op 15 oktober 1984 Pierre Carette hadden
geïdentificeerd als leider van de CCC. Opvallend: de
vader van Carette was een voormalig medewerker van de
Staatsveiligheid en zijn broer was actief bij extreem-
rechts.
De veiligheid van de Staat verantwoordde zich door er
op te wijzen dat zij ‘Ligne Rouge’ en niet de CCC
infiltreerden. Een flauw excuus uiteraard.
De Staatsveiligheid had inderdaad vanaf eind jaren
zeventig een mol bij Ligne Rouge, de
propagandamachine rond de CCC. Lang voor de eerste
bom ontplofte, stond infiltrant Maurice Appelmans in
nauw contact met CCC-leider Carette. Het is volgens De
Morgen overigens onbegrijpelijk dat de CCC zo lang kon
doorgaan met een infiltrant van de Staatsveiligheid in het
hart van de organisatie. Ook Elisabeth Bové was een mol
bij Ligne Rouge.
Is er dan toch een verband tussen de Bende en de CCC?
Volgens auteur Victor Ostrovsky werden zowel de CCC
2
3. als de Bende gevolgd door de Mossad. Van de CCC is
dat begrijpelijk: er was immers (indirecte) betrokkenheid
bij de verkoop van wapens aan de PLO en andere
terreurorganizaties in het Midden-Oosten.
Ostrovsky beweert verder dat de Mossad ook goede
betrekkingen onderhield met de bende van Nijvel.
Via steun aan de Bende wilde de Mossad een bijdrage
leveren aan de creatie in België van een klimaat van
onveiligheid, paniek en terreur. Op termijn moest dit
leiden tot een verhoging van de middelen voor de
veiligheidsdiensten en een versterking van deze diensten.
Volgens de man ontsnapten in 1985 zelfs een aantal
bendeleden naar Israël waar ze van de Mossad een
nieuwe identiteit kregen.
3