UD Acrosport. Apuntes.

DEPARTAMENTO DE EDUCACIÓN FÍSICA
UD ACROSPORT. 2ª AVALIACIÓN. 2016/17
1
O ACROSPORT
1. Que é o acrosport?
O acrosport é un deporte que combina acrobacia e coreografía. Trátase dunha modalidade
deportiva incluída na Federación Internacional de Deportes Acrobáticos (creada no 1973)
e forma parte da Federación Internacional de Ximnasia desde o 1999.
No acrosport existen tres elementos fundamentais:
a) Formación de figuras ou pirámides corporais.
b) Acrobacias e elementos de forza, flexibilidade e equilibrios como transicións entre as
figuras.
c) Elementos de danza, saltos e habilidades ximnásticas –volteos, rondadas, equilibrios
de brazos…-.
2. Onde se practica?
Nun tapiz de 12×12 metros (similar ó de ximnasia rítmica ou artística).
3. Características do exercicio de competición
No exercicio deben existir elementos acrobáticos e ximnásticos, equilibrios, saltos, xiros,
así como movementos coordinados en cooperación entre os diferentes suxeitos que
conforman cada grupo para dar lugar ás diferentes figuras e pirámides corporais.
Como é evidente, debe existir total sintonía dentro do grupo, así como nas diferentes
habilidades que se executen. A valoración de cada actuación parte da dificultade do
exercicio, a técnica e a dimensión artística da composición.
4. Duración do exercicio/composición
Varía en función da categoría, aínda que una boa referencia poden ser 2´30´´, con una
marxe de 5 segundos arriba ou abaixo.
5. Categorías
- Parellas: mixtas, femininas e masculinas.
- Tríos femininos.
- Cuartetos masculinos.
- Grupos mixtos (3-6 compoñentes).
6. Roles na práctica do acrosport
Os roles son as funcións que levan a cabo cada un dos membros que integran un grupo.
Así como no baloncesto están as figuras do base, aleiro, escolta ou pivot; no fútbol o
porteiro, lateral ou dianteiro e no balonmán o lateral, extremo ou central, no acrosport
temos dúas figuras principais: portor e áxil.
a) Portor: son as bases das pirámides y deben soportar ó áxil. Polo tanto, deben ser
aquelas persoas con máis forza e corpulencia, conferindo a máxima estabilidade posible
ás acción realizadas. En función da figura a realizar, pode executar as seguintes acción:

2
- Posicións de base: actuando como superficie de apoio estática na cal se vai a subir o
áxil.
- Arrancadas: acción na cal o portor alza ó áxil cun movemento explosivo.
- Propulsións: acción na cal o portor lanza ó áxil nunha fase aérea.
- Capturas: acción de capturar ó áxil que se atopa en fase de voo sen que chegue a tocalo
chan.
b) Áxil: realiza o traballo de axilidade “escalando” sobre o portor para adoptar una
postura o máis estética e estable posible. Segundo a figura que se está a poñer en práctica,
pode executar as seguintes acción:
- Posicións de equilibrio: adopción dunha postura estática sobre o portor.
- Subidas: movemento progresivo no que o áxil parte dunha posición máis baixa a outra
máis alta sobre o portor.
- Saltos: acción nas que se produce una perda de contacto coa superficie de apoio trala
propulsión do portor.
- Recepcións: movemento no que o áxil toma contacto de maneira equilibrada co portor
ou co chan despois de realizar una fase aérea.
Naquelas figuras ou pirámides de alta complexidade técnica ou con grande risco aparecen
dous novos roles:
c) Axudante: actúa rapidamente cando algún portor ten dificultades para manter a
pirámide/figura. Tamén pode servir de apoio ó portor para estabilizar ou mantela súa
postura. Ademais, pode servir de apoio ó áxil mentres “escala” sobre o portor, para
axudarlle a adoptar a postura ou mantela. Controla ó áxil en caso de caída.
d) Observador: observa o traballo dos/as compañeiros/as e proporciona feedback sobre
a realización da figura/pirámide.
7. Fases en la realización de figuras/pirámides
a) Montaxe:
- Orde: de dentro cara a fóra e de abaixo cara a arriba.
- Os portores forman unha base estable e anticípanse ás acción dos áxil.
- Os áxil “escalan” o máis pegado posible ó corpo do portor, de forma progresiva e
controlada, impulsándose cara a abaixo e nunca de forma lateral, para non desestabilizar
ó portor.

3
b) Mantemento:
- Débese manter estable a pirámide 3-4 segundos.
- Correcta distribución do peso corporal nos diferentes apoios (tanto no chan como
noutros compañeiros/as.
- Control postural adecuado en tódolos/as integrantes das pirámides. Especial atención ós
músculos do core -abdominais, lumbares, pélvicos, glúteos e musculatura profunda da
columna vertebral (CV)-.
c) Desmontaxe/baixada:
- Orde: de fóra a dentro e de arriba a abaixo (os últimos en formala figura son os primeiros
en abandonala, e viceversa).
- Descárgase progresivamente o peso e nunca se salta cos dous pés á vez.
Principios básicos para evitar lesións ou accidentes:
 Fundamental que portor e áxil estean en constante comunicación, atendendo un
ás necesidade do outro.
 No momento que o portor note calquera inconvinte (molestia, cansancio por
manter unha posición...) debe dicirllo ó áxil para corrixir esa postura ou, se fose o
caso, desfacer a pirámide/figura para volver a comezar.
 Tódalas accións de subida do áxil deben levarse a cabo de forma suave e
progresiva, sempre con pouca velocidade. Desta forma evitamos inercias
indesexadas.
 Os apoios do áxil deben ser sempre sobre zonas non lesionables do portor. Para
isto, deben realizarse sempre sobre a prolongación do eixo lonxitudinal dos
segmentos, de forma que o peso caia sobre un oso e non na metade do mesmo (por
exemplo sobre a parte baixa da espalda e non no medio da columna vertebral).
Ademais, esta debe estar en posición recta, evitando a formación de curvas que
comprometan a estabilidade e integridade física do suxeito.

4
8. Normas de seguridade básicas

5

6
9. Erros máis comúns na práctica de acrosport
1. O portor abandonou a súa posición de base, o cal desestabiliza a estrutura da
figura/pirámide, convértea en máis inestable e dótaa de fraxilidade (risco de caída do
áxil).
2. As costas do portor están levantadas, o cal xera unha superficie de apoio inclinada para
as mans do áxil, co consecuente desequilibrio e risco de caída.
3. Os brazos do áxil non están apoiados formando unha liña recta coas pernas do portor,
o cal provoca que a posición sexa máis difícil de manter e aumenta o risco de caída.
4. A cadeira do portor está afundida e o corpo totalmente arqueado, o cal incrementa o
risco de caída da figura e a posibilidade de facerse dano nos lumbares. É importante
manter o corpo sempre recto e ríxido (contraer músculos abdominais e rexión glútea).
5. As pernas tamén están caídas (dobradas) e separadas, o cal desequilibra moito a
posición e incrementa aínda máis o risco de caída. Isto é culpa tanto do segundo portor
como do áxil: o áxil debe ser o encargado de manter as pernas rectas, mentres que ó portor
correspóndelle que non se separen (para iso xuntará as súas mans no agarre dos pés).
6. Os dous portores están demasiado separados, o cal dificulta o correcto apoio de mans
do áxil.
7. O peor erro: estar a mirar sen moverse a axudar. Nas figuras complicadas as axudas
son imprescindibles, tanto para a seguridade coma para o éxito da pirámide.

7
10. Exemplos de diferentes figuras (varias dificultades)

8

9

10

11

12

13

UD Acrosport. Apuntes.

Recommended

Recommended

More Related Content

More from Óscar Romero Chouza

More from Óscar Romero Chouza (6)

UD Acrosport. Apuntes.