1. Selama menjalankan tugasan ini,saya ingin mengucapkan ribuan terima kasih
kepada beberapa pihak kerana sudi memberi bantuan,sokongan dan bimbingan kepada
saya dalam melaksanakan tugasan ini.Jasa-jasa daripada pihak ini,amat saya hargai
dan saya akan sentiasa doakan pihak tuan/puan agar sentiasa dilimpahi berkat
daripada yang maha esa.
Terlebih dahulu,saya ingin menujukan setinggi-tinggi penghargaan kepada pihak
Institut Pendidikan Guru Kampus Sultan Abdul Halim kerana telah memberi peluang
kepada saya untuk melakukan tugasan ini serta memberi sokongan kepada semasa
melaksanakan tugasan.Segala kemudahan yang terdapat dalam kampus ini seperti
pusat sumber,pusat jalur lebar dan tempat kediaman telah saya gunakan sebaik
mungkin dan saya telah Berjaya melaksanakan tugasan ini dengan sempurna.
Selain itu,saya juga ingin mengucapkan ribuan terima kasih kepada pensyarah
Bahasa Melayu 1 kumpulan saya iaitu En.Akhyat Md Hassan kerana banyak memberi
bimbingan kepada saya dalam melaksanakan tugasan ini.Beliau juga memberi
kerjasama yang cukup baik kepada saya serta menjadi sunmber inspirasi terhadap ahli-
ahli kumpulan saya.
Tidak terlupa juga kepada para sahabat yang sekumpulan dengan saya kerana
sudi berkongsi maklumat serta memberi tunjuk ajar kepada saya semasa menjalankan
tugasan ini.Semasa menjalankan tugasan ini,kami sentiasa bersama-sama
membincangkan sesuatu persoalan mengenai tugasan yang kami laksanakan.
2. Asal Usul Bahasa Melayu
Asal usul perkataan Melayu masih belum dapat disahkan oleh
sejarawan.Bagaimanapun terdapat beberapa bukti sejarah yang cuba
mengaitkan asal-usul bahasa Melayu, seperti mana berikut:
Catatan orang China yang menyatakan bahawa sebuah kerajaan Mo-lo-
yeu mempersembahkan hasil bumi kepada raja China sekitar 644-645 Masihi.
Dikatakan orang Mo-lo-yeu mengirimkan Utusan ke negara China untuk
mempersembahkan hasil-hasil bumi kepada raja China.
Ada yang mempercayai kerajaan Mo-lo-yeu berpusat di daerah Jambi, Sumatera
daripada sebatang sungai yang deras alirannya, iaitu Sungai Melayu.
Satu lagi catatan orang China ialah catatan rahib Buddha bernama I-Tsing yang
menggunakan kata ma-lo-yu tentang dua buah kerajaan yang dilawatinya sekitar
675 Masihi.
Dalam bahasa Jawa Kuno, perkataan ``Mlayu'' bermaksud berlari atau
mengembara. Hal ini boleh dipadankan dengan orang Indo-Melayu (Austonesia)
yang bergerak dari Yunan.
3. Asal Usul Bangsa Melayu
Dipercayai berasal daripada golongan Austronesia di Yunan.Kumpulan pertama
dikenali sebagai Melayu Proto.Berpindah ke Asia Tenggara pada Zaman Batu Baru
(2500 Sebelum Masihi) Keturunannya Orang Asli di Semenanjung Malaysia, Dayak di
Sarawak dan Batak di Sumatera.Kumpulan kedua dikenali sebagai Melayu
Deutro.Berpindah ke Asia Tenggara pada Zaman Logam kira-kira 1500 Sebelum
Masihi.Keturunannya orang Melayu di Malaysia Dikatakan lebih bijak dan dan mahir
daripada Melayu Proto.Bijak dalam bidang astronomi, pelayaran dan bercucuk
tanam.Bilangan lebih banyak daripada Melayu Proto.Menduduki kawasan pantai dan
lembah di Asia Tenggara.Orang ini, kumpulan pertama dan kedua, dikenali sebagai
Austronesia.Bahasa-bahasa yang terdapat di Nusantara sekarang berpunca daripada
bahasa Austronesia ini.
4. PROSES PERKEMBANGAN BAHASA MELAYU
AUTRIS
AUSTROASIA
TIBET-CHINA
AUSTRONESIA
MALENESIA
MIKRONESIA
POLINESIA
NUSANTARA
SUMATERA
FILIPINA
JAWA
KALIMANTAN
BALI-SASAK
ACHEH
BATAK
MINANGKABAU
LAMPUNG NIAS
MELAYU
5. Perbezaan antara bahasa melayu kuno dengan bahasa melayu klasik
BAHASA MELAYU KUNO BAHASA MELAYU KLASIK
CIRI-CIRI Dinamakan bahasa melayu
Kuno setelah mendapat
penguruh india.
Menjadi bahasa pentadbiran
dan lingua franca.
Bersifat sederhana dan
fleksibel,iaitu mudah
menerima pengaruh daripada
luar.
Tidak terikat kepada
perbezaan susun lapis
masyarakat.
Mempunyai sistem yang lebih
mudah berbanding bahasa
jawa.
Bahasa Melayu kuno penuh
dengan kata pinjaman
daripada bahasa Sanskrit.
Bunyi ‘B’ dalam bahasa
melayu moden ialah ‘V’ dalam
bahasa melayu kuno.
Ayat yang panjang, berulang,
dan berbelit-belit.
Mempunyai banyak ayat pasif
dan songsang.
Menggunakan bahasa istana
Menggunakan kosa kata klasik
seperti ratna mutu manikam,
edan kesmaran (mabuk
asmara), sahaya,
masyghul(bersedih).
Banyak menggunakan perdu
perkataan (kata pangkal ayat)
seperti sebermula, alkisah,
hatta, adapun.
Banyak menggunakan
partikel pun dan lah.
Menggunakan aksara jawi, iaitu
aksara yang dipinjam daripada
bahasa Arab yang telah
ditambah dengan beberapa
huruf tambahan.
Telah menerima pelbagai jenis
kosa kata Arab dan Parsi
dalam pelbagai bidang bahasa
seperti alam bidang ilmu
keagamaan, undang-undang,
6. kesusasteraan, pemerintahan
dan pentadbiran, perubatan,
falsafah, tasawuf dan kata-kata
umum.
Frasa dan ayat pengaruh Arab
terutama dalam kitab-kitab
klasik Melayu seperti
frasa ketahuilah olehmu (dari
terjemahan I’lamL, maka
kemudian daripada
itu (dariAmma ba’du); atau
pada ayat sunat berbuka atas
tamar dan lain-lain. Frasa dan
ayat bentuk ini wujud hasil
daripada terjemahan harfiah
daripada teks-teks bahasa
Arab.
Unsur-unsur falsafah Islam
wujud dalam banyak tulisan
Melayu seperti dalam bidang
ilmu Kalam, Tasawuf, ilmu
Aqa’id al-Iman dan lain-lain. Ini
berbeza dengan bahasa
Melayu zaman kuno atau
Hindu.
7. ZAMAN
KEGEMILANGAN
Mencapai kegemilangan dari abad
ke-13,iaitu pada zaman
pemerintahan kerajaan Sriwijaya.
Zaman kegemilangan bahasa Melayu
Klasik berlaku setelah pemimpin
kerajaan kerajaan Melayu memeluk
Islam dan mempelajari bahasa Arab
daripada pedagang Islam daripada
Arab dan India. Ini menyebabkan
penyerapan unsur unsur Arab dan
Parsi dalam bahasa Melayu. Zaman
ini boleh dibahagikan kepada tiga
zaman penting iaitu:
Zaman kerajaan Melaka
Zaman kerajaan Acheh
Zaman kerajaan Johor-
Riau
8. ALAT-ALAT ARTIKULASI
1. Bibir Atas
2. Bibir Bawah
3. Gigi Atas
4. Gigi Bawah
5. Gusi
6. Lelangit Keras
7. Lelangit Lembut
8. Anak Tekak
9. Hujung Lidah
10.Hadapan Lidah
11.Tengah Lidah
12.Belakang Lidah
13.Akar Lidah
14.Epiglotis
15.Rongga Suara
16.Rongga Tekak
17.Rongga Hidung
18.Rongga Mulut
19.Rahang
20.Tenggorok
Alat artikulasi hanya terdiri daripada :
Lidah
Gigi
Bibir
Gusi
Lelangit
9. Rongga Hidung
Pita Suara
Alat
artikulasi
Fungsi
Lidah Lidah ialah alat artikulasi yang terpenting dan paling aktif dalam
pengeluaran bunyi bahasa.Lidah terbahagi kepada empat bahagian,iaitu
hujung lidah, tengah lidah, hadapan lidah, dan belakang
lidah.Pembahagian ini membolehkan lidah membuat deskripsi pelbagai
jenis penghasilan bunyi. Bahagian hadapan lidah, tengah lidah dan
belakang lidah penting dalam pengeluaran bunyi-bunyi vokal, iaitu bunyi
vokal hadapan, tengah dan belakang.Hujung lidah merupakan bahagian
paling aktif dan boleh digerakkan ke mana-mana bahagian mulut untuk
membuat penyekatan.
Gigi Gigi juga berperanan dalam penghasilan bunyi bahasa tetapi
peranannya tidaklah aktif. Kedudukannya yang statik dan sentiasa
digunakan sebagai penampan aliran udara dalam penghasilan bunyi.
Penampan aliran udara inilah yang menghasilkan bunyi.
Bibir Bibir adalah alat artikulasi yang terletak pada bahagian luar rongga
mulut.Bibir terdiri daripada otot-otot kenyal yang boleh dihamparkan dan
dibundarkan dan berperanan mengeluarkan bunyi yang berbagai-
bagai.Bibir juga menjadi sempadan paling luar daripada rongga
mulut.Bibir juga berfungsi membuat sekatan kepada udara yang keluar
daripada rongga mulut.
10. Gusi Gusi merupakan bahagian yang cembung dan menurun dari gigi ke
bahagian dalam rongga mulut.Organ ini digunakan sebagai daerah
sebutan dengan bantuan hujung lidah yang berfungsi membuat
penyekatan.
Lelangit Lelangit dapat dibahagikan kepada dua bahagian,iaitu lelangit keras dan
lelangit lembut. Lelangit lembut menganjur dari sempadan lelangit keras
hingga ke akhir rongga mulut. Lelangit keras bermula dari sempadan
gusi di bahagian hadapan atas rongga mulut dapat diturunnaikkan untuk
menutup atau membuka saluran rongga tekak terus ke rongga hidung.
Apabila dinaikkan, rongga mulut akan terbuka dan udara akan keluar
melalui rongga mulut dan apabila diturunkkan, rongga mulut akan
tertutup dan udara terpaksa keluar melalui rongga hidung.
Rongga
hidung
Terletak di atas rongga mulut yang dipisahkan oleh lelangit. Rongga
hidung boleh dibuka atau ditutup, bergantung kepada keadaan sama
ada anak tekak dan lelangit lembut dinaikkan atau tidak.
Pita suara Pita suara terletak dalam ruang tenggorok (halkum) dan amat penting
dalam penghasilan bunyi.Proses pengeluaran suara berlaku dengan
cara memperluas dan mempersempit lubang yang terdapat di antara
dua keping selaput nipis berkenaan.
Gambarajah Pita Suara :
11. Setelah berjaya melaksanakan tugasan ini,saya dapat mengetahui dan
mempelajari sesuatu ilmu yang baru dalam kehidupan saya.Saya turut mempunyai
pengalaman dalam melakukan tugasan kerana tugasan ini merupakan tugasan saya
yang pertama saya laksanakan di Kampus Sultan Abdul Halim.Melalui tugasan ini,saya
dapat mengenali dan memahami sejarah bahasa kebangsaan Negara kita dengan lebih
mendalam bermula dari kemasukan bahasa ini ke Negara kita sehingga menjadi
bahasa rasmi bagi Negara kita.
12. Saya juga dapat mengetahui cirri-ciri bahasa Negara kita dari segi bunyi
penuturan,gaya bahasa,kosa kata serta menyedari fungsinya kepada kita pada setiap
masa.Melalui tugasan ini,saya berpendapat bahawa taraf bahasa melayu pada masa
kini amat maju dan berkembang pesat berbanding dengan bahasa melayu pada zaman
kuno.Sesungguhnya,saya amat berbangga terhadap Negara kita kerana mampu
memperjuangkan bahasa Negara kita daripada mendapat pengaruh daripada bahasa
Negara lain.
Selain itu,saya juga menyedari bahawa alat-alat artikulasi yang ada pada tubuh
manusia juga turut memainkan peranan penting dalam menuturkan bunyi-bunyi yang
terdapat dalam bahasa melayu.Dengan adanya alat-alat artikulasi ini,kita dapat
menuturkan bahasa melayu dengan lebih jelas.Melalui tugasan ini,saya turut
mempelajari cara-cara untuk menuturkan bahasa melayu dengan betul dan baku
menggunakan alat-alat artikulasi.
13. Bibliografi
Siti Hajar Abdul Haziz,Bahasa Melayu 1 (Siri Pendidikan Guru) Oxford Fajar Sdn
.Bhd Selangor Darul Ehsan.
http://www.scribd.com/doc/19005927/Alatalat-Artikulasi
blogspot.com/2008/11/alat-artikulasi-dan-fungsinya.html
http://rujuknota.blogspot.com/2009/08/ciri-ciri-bahasa-melayu-kuno.html
