The Epistle to Titus is one of the three pastoral epistles in the New Testament, historically attributed to Paul the Apostle. It is addressed to Saint Titus and describes the requirements and duties of presbyters/bishops.

1. Titus
BAB 1
1 Paulus, abdi Allah, rasul Isa Al Masih, numutkeun iman
umat pilihan Allah, sareng ngaku kana bebeneran anu saluyu
sareng ibadah;
2 Dina harepan hirup langgeng, anu geus dijangjikeun ku
Allah, anu teu bisa bohong, saméméh mimiti dunya;
3 Tapi dina mangsa-mangsa anu tangtu geus nembongkeun
pangandika-Na ku cara ngawawar, anu geus dipasrahkeun ka
kuring nurutkeun parentah Allah, Jurusalamet urang;
4 Ka Titus, anak kaula sorangan anu percaya kana iman
umum: Rahmat, rahmat, jeung katengtreman, ti Allah Rama
jeung Gusti Yesus Kristus, Juru Salamet urang.
5 Ku sabab eta, Kami ninggalkeun maneh di Kreta, supaya
maneh ngatur naon-naon anu dipikabutuh, sarta ngangkat para
kokolot di unggal kota, sakumaha anu ku Kami geus ditunjuk.
6 Upama aya nu teu boga cacad, salaki pamajikan hiji, boga
anak satia, teu dituding rieut atawa bandel.
7 Pikeun uskup kudu teu cacad, salaku steward Allah; teu
boga kahayang sorangan, teu geura-giru ambek, teu dibikeun
ka anggur, teu striker, teu dibikeun ka untung kotor;
8 Tapi mikanyaah ka silaturahmi, mikanyaah ka jalma hade,
soleh, adil, suci, sedeng;
9 Panceg kana pangandika anu satia, sakumaha anu geus
diajarkeun, supaya ku doktrin anu bener bisa ngajurung jeung
ngayakinkeun jalma-jalma anu balangsak.
10 Sabab loba jelema anu bajingan, tukang omong kosong,
jeung tukang nipu, utamana jalma-jalma anu sunat.
11 Anu sungutna kudu dicekel, anu ngarusak saeusi imah,
ngajarkeun hal-hal anu henteu pantes, demi untung anu kotor.
12 Salah sahijina, malah nabi sorangan, ngomong, "Urang
Kreta teh sok tukang bohong, sato galak, beuteungna
kembung."
13 Ieu saksi teh bener. Ku sabab kitu, tegor aranjeunna
sharply, ambéh maranéhanana bisa cageur dina iman;
14 Moal ngaregepkeun kana dongeng-dongeng urang Yahudi,
jeung parentah-parentah manusa, anu baralik tina bebeneran.
15 Pikeun jalma anu suci, sagala hal anu suci; tapi malah
pikiran jeung nurani maranéhanana najis.
16 Maranehna ngaku yen nyaho ka Allah; tapi dina karya
maranéhanana mungkir manéhna, keur abominable, jeung
henteu patuh, jeung ka unggal karya alus reprobate.
BAB 2
1 Tapi anjeun nyarioskeun hal-hal anu janten ajaran anu leres:
2 Sing sepuh, sing alim, sing bageur, sing bageur, sing bageur
dina iman, dina kanyaah, dina kasabaran.
3 Awéwé-awéwé anu sepuh ogé, sing paripolahna kudu
kasucian, ulah bohong, ulah loba anggur, guru-guru kana hal-
hal anu hadé;
4 Sangkan maranéhna bisa ngajar awéwé ngora sangkan sadar,
nyaah ka salaki, nyaah ka budakna,
5 Sing wijaksana, beresih, ngajaga di imah, hade, nurut ka
salaki sorangan, supaya pangandika Allah ulah dihina.
6 Para nonoman kitu deui naroskeun sangkan sing ati-ati.
7 Dina sagala hal, témbongkeun diri anjeun kana pola gawé
anu hadé: dina doktrin nunjukkeun kabeneran, gravitasi,
ikhlas,
8 Ucapan anu alus, anu teu bisa dihukum; sing saha anu
sabalikna bisa jadi isin, teu boga hal jahat ngomong ngeunaan
anjeun.
9 Pajajaran kudu nurut ka dununganana, jeung nyenangkeun
dirina dina sagala hal; teu ngajawab deui;
10 Ulah nyiksa, tapi nembongkeun sagala kasatiaan; supaya
maranehna bisa ngahias doktrin Allah Jurusalamet urang dina
sagala hal.
11 Sabab sih kurnia Allah anu mawa kasalametan geus
nembongan ka sakabeh jalma.
12 Ngajarkeun urang yen, mungkir kadorakaan jeung hawa
nafsu duniawi, urang kudu soberly, soberly, jeung Allah, di
dunya kiwari;
13 Kami ngarep-ngarep pangharepan anu bagja, sareng
nembongan kamulyaan Allah anu agung sareng Jurusalamet
urang Yesus Kristus;
14 Anu masihan dirina pikeun urang, pikeun nebus urang tina
sagala kajahatan, sareng nyucikeun pikeun dirina janten umat
anu khusus, anu getol kana padamelan anu hadé.
15 Hal-hal ieu ucapkeun, naroskeun, sareng tegorkeun
kalayan sagala kakawasaan. Hayu euweuh lalaki hina thee.
BAB 3
1 Emutkeun maranehna supaya tunduk ka kapala-kapala jeung
kakuasaan, tunduk ka para hakim, siap-siap kana sagala
pagawean anu hade,
2 Ulah ngomong jahat ka sasaha, ulah tukang tawuran, tapi
lemah lembut;
3 Pikeun urang sorangan oge kadang-kadang bodo, henteu
patuh, katipu, ngawula rupa-rupa napsu jeung pleasures, hirup
dina niat jahat jeung dengki, hate, jeung hate ka batur.
4 Tapi sanggeus éta kahadean jeung asih Allah Jurusalamet
urang ka manusa, mucunghul.
5 Henteu ku lampah kabeneran anu ku urang parantos
dilakukeun, tapi ku rahmat-Na anjeunna nyalametkeun urang,
ku cara ngumbah regenerasi, sareng pembaharuan tina Roh
Suci;
6 Anu dilimpahkeun ka urang ku jalan Yesus Kristus,
Jurusalamet urang;
7 Sing dibenerkeun ku rahmat-Na, urang kudu dijadikeun ahli
waris nurutkeun harepan hirup langgeng.
8 Ieu pidato anu satia, sareng hal-hal ieu abdi hoyong anjeun
negeskeun terus-terusan, supados jalma-jalma anu percaya ka
Allah tiasa ati-ati pikeun ngajaga padamelan anu hadé. Hal-
hal ieu saé sareng nguntungkeun pikeun lalaki.
9 Tapi hindarkeun patarosan anu bodo, sareng silsilah, sareng
pasea, sareng pasea ngeunaan hukum; keur maranehna
unprofitable jeung sia.
10 Jalma anu bid'ah sanggeus nalingakeun kahiji jeung kadua,
nolak;
11 Nyaho yen jelema kitu teh geus dibalikeun, jeung dosana,
dihukum ku dirina sorangan.
12 Lamun Kami rek ngutus Artemas atawa Tikikus ka maneh,
sing getol datang ka Kami ka Nikopolis.
13 Bawa Zenas, ahli hukum jeung Apolos dina lalampahanana,
sing ati-ati, supaya maranehna teu aya anu kakurangan.
14 Jeung hayu urang ogé diajar ngajaga karya alus keur
kaperluan diperlukeun, ngarah teu hasil.
15 Sadayana anu aya sareng abdi salut ka anjeun. Salam ka
aranjeunna anu mikanyaah urang dina iman. Rahmat
marengan anjeun sadayana. Amin. (Ieu diserat ka Titus,
diangkat jadi uskup kahiji gereja urang Kreta, ti Nikopolis
Makedonia.)