1. ระบบนิเวศแบบทุ่งหญ้า
ทุ่งหญ้ามีลักษณะเป็นที่ราบ มีอาณาเขต
กระจายทั่วไปในส่วนที่เป็นพื้นดินของโลก มีปริมาณ
นำ้าฝน 10-30 นิ้วต่อปี มีอัตราการระเหยสูงทำาให้
เกิดความแห้งแล้งเป็นครั้งคราว แบ่งเป็นทุ่งหญ้าเขต
อบอุ่น(Temperate grassland) เช่น ในทวีป
อเมริกาเหนือ และยุโรปตะวันตกที่เรียกทุ่งหญ้าว่า
แพรรี่(Prairie) รัสเซีย เรียกทุ่งหญ้าว่า สเตปส์
(Steppes) ฮังการีเรียกว่า พัสซา (Pustza) ทุ่งหญ้า
เขตร้อน(Tropical savanna grassland) อยู่ใน
อัฟริกาใต้และตอนเหนือของทวีป ออสเตรเลีย เรียก
ว่า ทุ่งหญ้าสะวันนา (Savanna) ทุ่งหญ้าสะวันนามี
ปริมาณนำ้าฝนสูงกว่าทุ่งหญ้า เขตอบอุ่น มีฝนตก
ประมาณ 40-60 นิ้วต่อปี นำ้าและไฟป่าเป็นปัจจัย
จำากัดของระบบนิเวศทุ่งหญ้า สิ่งมีชีวิตในทุ่งหญ้า
ต้องมีความทนทานต่อความแห้งแล้งและไฟป่าได้
อย่างดีจึงจะชีวิตรอดอยู่ได้
หญ้าจัดเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเด่นในทุ่งหญ้า มี
ความสูงของลำาต้นแตกต่างกันตามปริมาณฝนที่ตก
ทุ่งหญ้าเขตอบอุ่นมีความสูงตั้งแต่ 1.5 ฟุต จนถึง 8
ฟุต หญ้าเหล่านี้มีระบบรากหยั่งลึกมาก บางชนิดหยั่ง
ลึกถึง 6 ฟุต พืชอื่น ๆ ที่พบ ได้แก่ ฟอร์บ(Forb) ซึ่ง
เป็นพืชล้มลุกชนิดหนึ่ง พืชอื่นเฉพาะที่ปรากฎในทุ่ง
หญ้าเขตร้อนไม่ปรากฎในทุ่งหญ้าเขตอบอุ่นคือ ไม้
ยืนต้น ไม้ยืนต้นมีประปราย ขึ้นรวมเป็นกลุ่มบ้าง ขึ้น
เดี่ยวๆ บ้าง
สัตว์ในทุ่งหญ้ามีทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก มีทั้ง

2. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนำ้ำนม สัตว์กีบ สัตว์แทะ สัตว์ในเขต
อบอุ่น ได้แก่ วัวไบสัน แอนทีโลป ม้ำลำย กระรอก
ส่วนในทุ่งหญ้ำเขตร้อน ได้แก่ แอนทีโลป ม้ำลำย
ควำยป่ำ แรด สิงโต สุนัขป่ำ ในออสเตรเลีย ได้แก่
จิงโจ้
ทุ่งหญ้ำเป็นแหล่งอำหำรที่ดีของสัตว์ มนุษย์
บุกรุกเข้ำไปทำำเกษตรกรรมในทุ่งหญ้ำ ด้วยกำรเพำะ
ปลูกธัญพืช และใช้ทุ่งหญ้ำเป็นที่เลี้ยงสัตว์ ถ้ำกำร
ปลูกธัญพืชและกำรใช้เป็นทุ่งเลี้ยงสัตว์ กระทำำกันจน
เกินขนำด (Over grazing) ย่อมมีผลให้ทุ่งหญ้ำ
เปลี่ยนสภำพจำกที่ชุ่มชื้นเป็นที่แห้งแล้งขึ้นทุกทีและ
เสียสมดุลของระบบนิเวศไปในที่สุด
ทุ่งหญ้ำสะวันนำ