คิดๆแล้วก็น่าขำเมื่อปีที่แล้วช่วงเวลานี้เธอกำลังเดินทางไปเช็ก เป็นครั้งแรกในชีวิตเหมือนกันตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมาก นอกจากไปทำงานและต้องตั้งรับคณะลูกทัวร์กับ “วรัญญา” หัวหน้าทัวร์ให้ได้เท่านั้น ทว่าเอาเข้าจริงอดีตไกด์สาว กลับได้พบเจอเรื่องราววุ่นวาย และเสี่ยงภัยมากมายอย่างไม่คาดมาก่อน ที่สำคัญเธอได้พบกับผู้ชายน่าอัศจรรย์คนหนึ่ง คนที่กำลังรออยู่ที่สนามบินเบื้องล่างในเวลานี้ ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง “...จำคำฉันไว้นะทั้งคู่ ระยะทางอาจจะมีผลต่อคนที่ไม่มั่นคง แต่ถ้ามั่นใจในตัวอีกฝ่ายแล้ว ต่อให้อยู่คนละมุมโลก ใครก็ไม่อาจทำลายความสัมพันธ์ของคนสองคนลงได้ ใจน่ะเป็นใหญ่เสมอรู้ไหม ถ้าใจมั่นคง ทุกอย่างก็ไม่ต้องห่วงอะไรเลย” (หน้า 261)