توجه و احترام به آداب و رسوم مذهبی و اعتقادی آحاد جامعه، یکی از حقوق اساسی آنان به شمار می رود. در بین ۴۹ کشور مسلمان نشین دنیا، ایران تنها کشوری است که با توجه به این موضوع و اهميت اقامه نماز، در برنامه ریزی حرکت قطار های آن، توقف جهت ادای این فریضه در نظر گرفته می شود. به جهت آن که از سویی احداث، نگهداری و بهره برداری نمازخانه ها و تاسیسات وابسته به آن هزینه بر بوده و از سوی دیگر زمان توقف قطار در ایستگاه های نماز دارای محدودیت است، ظرفیت نمازخانه و تاسیسات مرتبط باید به نحوی پیش بینی گردد که ضمن افزایش حس رضایتمندی مسافران از خدمات ایستگاهی راه آهن و فراهم آمدن امکان اقامه توأم با آرامش نماز ، برای تمامی نمازگزاران و جلوگیری از تاخیرهای ناخواسته ی قطار، هزینه های فوق الذکر به حداقل و بهره وری فضا به حداکثر برسد.
در پژوهشی که با حمایت اداره کل ساختمان و تاسیسات راه آهن ج.ا.ا و با همکاری مهندسین مشاور توسعه اعتماد کار آفرین در سالهای 1392 و 93 صورت پذیرفت، رفتار 4706 نفر از مسافران محور تهران- مشهد در خصوص اقامه نماز، در سه وعده ی مختلف نماز و به تفکیک جنسیت مورد بررسی قرار گرفت و پس از بررسی استانداردهای مختلف داخلی و خارجی، تحلیل نتایج برداشتهای میدانی و ارزیابی میزان رضایت مسافران بر اساس مطالعات پرسشنامه ای، معادله ای جهت محاسبه مساحت بهینه نمازخانه در یک ایستگاه نماز پیشنهاد گردید. مقاله حاضر چکیده ای از روش محاسبه و نتایج این مطالعات را ارائه می دهد.