การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์
- 2. การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์หรือ นั้น โดยความหมายก็คือ การพัฒนาการ
ท่องเที่ยวที่ต้องช้ทุนธรรมชาติอย่างมัธยัสถ์ให้มีความมั่นคงยั่งยืน และในท้ายที่สุดจะต้องคืนทุนต่อ
สังคม ซึ่งหมายถึงการให้ท้องถิ่นได้มีโอกาสตั้งแต่เริ่มรับรู้ตัดกระบวนการที่สมบูรณ์ในการพิจารณาทั้ง
ในเรื่องทุนธรรมชาติและทุนทางสังคมซึ่งส่งผลต่อทุนทางเศรษฐกิจที่ดารงอยู่ได้
การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์นั้น มีความแตกต่างจากการท่องเที่ยวแบบเดิม กล่าวคือ การ
ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์จะมีขอบข่ายในการพิจารณาที่ลึกซึ้งและให้ความสาคัญกับการอนุรักษ์เป็น
หลัก ซึ่งสามารถระบุวัตถุประสงค์ได้๔ ประการ คือ
๑. เพื่อพัฒนาจิตสานึกและความเข้าใจของนักท่องเที่ยวในการทาคุณประโยชน์แก่
สิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ
๒. เพื่อเพิ่มพูนประสบการณ์ที่มีคุณภาพหรือคุณค่าสูงให้แก่นักท่องเที่ยวหรือผู้มา
เยือนแหล่งท่องเที่ยว
๓. เพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตของชุมชนที่แหล่งท่องเที่ยวตั้งอยู่
๔. เพื่อดูแลรักษาและคงไว้ซึ่งคุณภาพสิ่งแวดล้อมของแหล่งท่องเที่ยว
นอกจากนี้ยังมุ่งเน้นการส่งเสริมการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ที่
น่าสนใจของชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมด้วย