3. Καρυδιά (Juglansregia)
Η καρυδιά ανικει ςτθν οικογζνεια των Καρυωδϊν
(Juglandaceae), Το γζνοσ αυτό αρικμεί 55 περίπου είδθ, κακϊσ
και αρκετζσ ποικιλίεσ. Η καρυδιά είναι ζνα μεγάλο φυλλοβόλο
δζντρο, μακρόβιο, φψουσ 12 - 30 μζτρα, όπου ςπάνια φτάνει

4. και τα 60 μζτρα. Είναι δζντρο με ελεφκερθ ανάπτυξθ, δυνατά
κλαδιά και με μεγάλθ απλωτι κόμθ. Τα φφλλα τθσ είναι
μεγάλα, ςφνκετα, χωριςμζνα ςε πολλά μικρότερα ωοειδι,
ςκουροπράςινα, κατά ηεφγθ, φυλλάρια που ζχουν ευχάριςτθ
μυρωδιά. Τα άνκθ τθσ ζχουν λευκό χρϊμα, είναι μονογενι και
παράγουν αρςενικά και κθλυκά αναπαραγωγικά όργανα ςε
διαφορετικά άνκθ πάνω ςτο ίδιο όμωσ δζντρο. Τα αρςενικά
άνκθ είναι διατεταγμζνα κατά κρεμάμενουσ βότρεισ (ίουλουσ),
ενϊ τα κθλυκά κατά ςτάχεισ ςτισ άκρεσ των βλαςτϊν. Ανκίηει
τον Απρίλιο - Μάιο.
Ο καρπόσ τθσ είναι δρφπθ, το γνωςτό καρφδι, με ςχιμα
ωοειδζσ ι ςφαιρικό. Το περικάρπιο του, που είναι πράςινο
ςτθν αρχι και μετά ςκουραίνει όταν ωριμάςει, αποτελείται
από ανκεκτικι επζνδυςθ, το ενδοκάρπιο, που είναι ςκλθρό,
ξυλϊδεσ και λζγεται κζλυφοσ (καρυδότςουφλο). Το
ενδοκάρπιο αποτελείται από 2 τμιματα και περικλείει το
ςπζρμα (ψίχα), το οποίο χωρίηεται ωσ το μζςο ςε 4 λοβοφσ με
4 μεμβρανϊδθ θμιδιαφράγματα.
Φαρμακευτικζσ ιδιότθτεσ: Οι κεραπευτικζσ ιδιότθτεσ τθσ
καρυδιάσ είναι πολλζσ και ευεργετικζσ και οφείλονται ςτα
ςυςτατικά που περιζχει. Ο Γάλλοσ γιατρόσ Negrier, το 1841
αςχολικθκε με τισ κεραπευτικζσ ιδιότθτεσ των φφλλων τθσ.
Θεραπευτικά τα φφλλα τθσ καρυδιάσ χρθςιμοποιοφνται
εναντίον των πακιςεων των ματιϊν, όπωσ βλεφαρίτιδα ςτα
παιδιά και τθσ χοιραδϊςεωσ. Το αφζψθμα και το ζγχυμά τουσ
είναι τονωτικό του πεπτικοφ ςωλινα και ςταματά τισ
διαρροϊκζσ κενϊςεισ ςε τοξικζσ καταςτάςεισ. Οι BoysdeLoutry
και Costilhes χρθςιμοποιοφςαν το αφζψθμα των φφλλων με

5. μορφι κολπικϊν πλφςεων κατά των εξελκϊςεων του αυχζνα
τθσ μιτρασ, ενϊ ο VidaldeCareis κατά τθσ λευκόρροιασ. Ο
Dubois χρθςιμοποιοφςε πυκνό αφζψθμα φφλλων για τθ
κεραπεία τθσ τριχόπτωςθσ, ο Bruguiec για κακοικθ
εξανκιματα και ο Vitet για τθ κεραπεία τθσ ψωρίαςθσ, του
ζρπθτα, των διαφόρων λειχινων και των εκηεμάτων. Επίςθσ,
αφζψθμα φφλλων και φλοιοφ χρθςιμοποιικθκαν με επιτυχία
κατά των οξζων αμυγδαλϊν και κατά του απλοφ ρινικοφ
κατάρρου. Το αφζψθμα των φφλλων κατεβάηει το ςάκχαρο
των διαβθτικϊν, κακϊσ ςτο διάςτθμα χρθςιμοποιιςεωσ
ινςουλίνθσ μειϊνει το ςάκχαρο των οφρων και κακαρίηει το
αίμα. Χρθςιμοποιείται επίςθσ για εξωτερικζσ πλφςεισ
τραυμάτων και τθ κεραπεία των δερματικϊν φλυκταινϊν.
Πταν προςτεκεί ςτο νερό του λουτροφ είναι ευεργετικό για τθ
ραχίτιδα, τθ ςιψθ και τθν υπερτροφία των οςτϊν, κακϊσ και
για πυϊδθσ πλθγζσ ςτα νφχια των ποδιϊν και των χεριϊν.
Ενδείκνυται για τθν ακμι, τα ιδρωμζνα πόδια και για τισ
χιονίςτρεσ.Τα φρζςκα φφλλα διϊχνουν τα ζντομα και
προπαντόσ τουσ κοριοφσ.
Ζνα απλό ζγχυμα φφλλων μπορεί να ςκοτϊςει ι να
απομακρφνει τα μυρμιγκια. Αν αλείψουμε με το ζγχυμα αυτό
τα άλογα, δεν κα τα πλθςιάηουν αλογόμυγεσ. Επίςθσ, το
βάμμα που φτιάχνεται από τα νωπά φφλλα χρθςιμοποιείται
εναντίον τθσ φυματιϊδουσ λεμφαδενοπάκειασ, του
ραχιτιςμοφ, τθσ πακιςεωσ των αρκρϊςεων και τθσ
γαςτρεντερίτιδασ. Ρρόςφατεσ ζρευνεσ υποςτθρίηουν τισ
αντιμυκθτιακζσ και αντιςθπτικζσ τουσ ιδιότθτεσ.Τα
αποξθραμζνα φφλλα, αναμιγμζνα με κραςί, χρθςιμοποιοφνται
κατά του ίκτερου. Το γιατρικό των ανκζων ςυνίςταται για
περιόδουσ μεταβολϊν, όπωσ θ εμμθνόπαυςθ. Το ςαρκϊδεσ

6. πράςινο εξωκάρπιο είναι ταινιοκτόνο και ελμινκοκτόνο ςαν
ζγχυμα, όπωσ και το αφζψθμα των φφλλων.Ο Γαλθνόσ
χρθςιμοποιοφςε τον οπό του φλοιοφ αυτοφ αραιωμζνο ςε
ςτυπτικοφσ γαργαριςμοφσ και κατά τθσ πυόρροιασ των
αμυγδαλϊν. Συνίςταται ακόμθ κατά των διαλειπόντων
πυρετϊν και εξαιτίασ τθσ ναφκοκινόνθσ που περιζχει, του
αποδίδεται ενζργεια ερυκραντικι επί του δζρματοσ και
κεραπευτικι κατά των εκηεμάτων, των κθρίων, των
πυοδερματίτιδων, τθσ ψωριάςεωσ και τθσ φκειριάςεωσ.
Επίςθσ, αποτελεί τθ βάςθ τθσ «αντιαφροδιςιακισ πτιςάνθσ του
Pollisi» και ςε μορφι ςκόνθσ, είναι εκδοριακόσ, ενϊ μπορεί να
χρθςιμοποιθκεί αντί των κανκαρίδων. Ο χυμόσ των φλοιϊν
χρθςιμοποιείται με επιτυχία και κατά των κρεατοελιϊν, ενϊ
κοπανιςμζνοσ (ο φλοιόσ) βγάηει τουσ κάλουσ.
Η λεπτι, κίτρινθ μεμβράνθ που περιβάλει τθν ψίχα, ςε μορφι
ςκόνθσ, αποτελεί κεραπεία για κωλικοφσ.Τα καρφδια
ςυνιςτϊνται ςτουσ αδφναμουσ οργανιςμοφσ, τουσ φυματικοφσ,
τουσ ςακχαροδιαβθτικοφσ (περιζχουν μικρι ποςότθτα
υδατανκράκων) και ςε πολλζσ πακιςεισ. Το «γλυκό καρυδάκι»
είναι αξιοςφςτατο για αδφνατουσ, φυματικοφσ και
αιμοπτοϊκοφσ, γιατί περιζχει ςθμαντικι ποςότθτα δεψικϊν
ουςιϊν.
Θεωροφνται επίςθσ, τα κατ' εξοχιν φάρμακα κατά των
δθλθτθριάςεων και ωσ αντίδοτο των φπουλων ιϊν και
ςφμφωνα με τον Hartwell (1967-1971), χρθςιμοποιοφνται για
τθ κεραπεία του καρκίνου, του ψευδάνκρακα, τουσ όγκουσ και
ειδικά τον καρκίνο του ςτικουσ, κακϊσ και για τθ κεραπεία
τουσ άςκματοσ, τον πόνο ςτθν πλάτθ, το ςυφιλιδικό ζλκοσ,
τουσ κωλικοφσ, τθν επιπεφυκίτιδα, το βιχα, τθν καοφρα, τθν
εκςπερμάτωςθ, τθν ανικανότθτα και τουσ ρευματιςμοφσ.

7. Είναι εξαιρετικό φάρμακο κατά τθσ υπερπτθτικότθτασ του
αίματοσ.
Η ξερι ψίχα ςυνίςταται για όλουσ τουσ πνευματικά
εργαηόμενουσ κακϊσ και τουσ ορειβάτεσ ακλθτζσ και γενικά τα
άτομα που υποβάλλονται ςε μεγάλεσ ςωματικζσ και
πνευματικζσ κοπϊςεισ. Το καρυδζλαιο, είναι γνωςτό από τον
Διοςκουρίδθ ωσ ανκελμινκικό και ταινιοκτόνο. Το 1916, ο
DeSurel επιβεβαίωςε τισ ανκελμινκικζσ του ιδιότθτεσ που
αυξάνονται με τθ ςυμμετοχι του ςκόρδου. Χρθςιμοποιείται
και ωσ κακαρτικό. Σταματά επίςθσ τον πονόδοντο και είναι
ευεργετικό ςτισ πλθγζσ και ςτα χελϊνια
Ρεριςςότερα
Το φυτό ιταν γνωςτό και αναφζρεται από τθν αρχαιότθτα, με
το όνομα «καρφα» και «κάρυον», αν και ο Θεόφραςτοσ με το
ίδιο όνομα ονομάηει και άλλα δζντρα. Η ονομαςία “Juglans”
προζρχεται από τισ λζξεισ “Jovisglans” (βάλανοσ του Δία). Για
ιατρικι χριςθ χρθςιμοποιοφνταν μόνο οι φλοιοί των άωρων
καρπϊν. Η γριγορθ διάδοςθ του φυτοφ προσ το Βορρά,
οφείλεται ςε διατάγματα του Καρόλου του Μεγάλου.
Η καλλιζργεια τθσ καρυδιάσ
Ρολλαπλαςιαςμόσ - Γονιμοποίθςθ. Η καρυδιά είναι δζντρο
που πολλαπλαςιάηεται εγγενϊσ με ςπόρουσ και αγενϊσ με
μοςχεφματα πολφ εφκολα ςε δροςερά μζρθ. Σιμερα ςτθν
δενδροκομία γίνεται ςτρωμάτωςθ των ςπόρων ςε καςόνια με

8. ψιλι άμμο, όπου αναπτφςςονται δενδρφλλια. Τα ςποριόφυτα
φυτεφονται ςτισ μόνιμεσ κζςεισ τουσ πρόωρα το καλοκαίρι και
χριηουν μερικισ προςταςίασ από το κρφο για τον πρϊτο τουσ
χειμϊνα. Η καρυδιά επικονιάηεται με τον αζρα. Η γφρθ τθσ
μεταφζρεται ςε απόςταςθ περίπου 75 - 90 μζτρα και ςυνεπϊσ
οι καρυδιζσ - γονιμοποιθτζσ κα πρζπει να τοποκετοφνται
ςτουσ οπωρϊνεσ ςε κάκε 10θ ςειρά και ςε αντίκετθ
κατεφκυνςθ από τον άνεμο.Οι απαιτιςεισ τθσ καρυδιάσΗ
καρυδιά ζχει μεγάλθ, υπόγεια βλάςτθςθ και απαιτεί ζδαφοσ
βακφ, καλά αποςτραγγιηόμενο, αργιλϊδεσ, κρεπτικό,
αςβεςτοφχο και ελαφρϊσ αλκαλικό (pH 4.5 ζωσ 8.2). Ευδοκιμεί
ςε μζτρια υγρό και ηεςτό κλίμα, το οποίο βελτιϊνεται με τθ
ςκιά των φφλλων τθσ, και ςε κζςθ προφυλαγμζνθ από
ιςχυροφσ ανζμουσ. Αντζχει μια ετιςια βροχόπτωςθ που
ανζρχεται ςτα 31 ωσ 147 εκατοςτά και ετιςια μζςθ
κερμοκραςία 7 με 21.1 °C (όταν βρίςκεται ςε λικαργο αντζχει
ςε πολφ χαμθλζσ κερμοκραςίεσ, κάτω των -27 °C, χωρίσ
ςοβαρζσ επιπτϊςεισ). Είναι φωτόφιλο είδοσ και ευπακζσ ςτουσ
παγετοφσ κατά τθν νεαρι του θλικία.
Καλλιεργθτικζσ φροντίδεσ. Η καρυδιά ζχει ανάγκθ από
κλάδεμα ςτθ ρίηα, 2 - 3 πόντουσ κατά το φφτεμα, όπωσ και ςτθ
φοφντα, για να ςχθματιςτεί καλό ριηικό ςφςτθμα. Απαραίτθτα
είναι τα ποτίςματα και τα ςκαλίςματα ςτο δενδρφλλιο για να
αναπτυχκεί γριγορα. Ο λάκκοσ ποτίςματοσ κα πρζπει να είναι
ςε μικρι απόςταςθ από τον κορμό, διότι όταν είναι
κορεςμζνοσ από νερό ο κορμόσ προςβάλετε από μφκθτεσ.
Στισ εντατικζσ καλλιζργειεσ, οι καρυδιζσ φυτεφονται αρχικά ςε
αναλογία 13 - 18 δζντρα ανά ςτρζμμα και αραιϊνονται ςε 8 -

9. 13 δζντρα, όταν με τθν πάροδο του χρόνου παρατθρείται
ςυνωςτιςμόσ. Οι ποικιλίεσ που χρθςιμοποιοφνται ςαν
γονιμοποιθτζσ φυτεφονται ςε πυκνζσ ςειρζσ και ςε
επιλεγμζνεσ αποςτάςεισ.
Ραραγωγι – Αποδόςεισ. Η καρυδιά είναι δζντρο που
καλλιεργείτε τόςο για τον εδϊδιμο καρπό τθσ, όςο και για τθν
εκμετάλλευςθ του ξφλου τθσ. Οι νεϊτερεσ ποικιλίεσ
καρποφοροφν για πρϊτθ φορά ςτα 5 με 8 χρόνια και
παράγουν περίπου 2.5 τόνουσ ανά εκτάριο. Οπωρϊνεσ ςε
ςχετικά φτωχά εδάφθ, όπωσ βουνά, παράγουν 1.5 με 2.25
τόνουσ ανά εκτάριο, ενϊ οπωρϊνεσ ςε καλά καλλιεργθμζνεσ
περιοχζσ παράγουν 6.5 με 7.5 τόνουσ ανά εκτάριο. Συλλογι –
ΣυγκομιδιΤα φφλλα τθσ καρυδιάσ ςυλλζγονται τθν άνοιξθ, τα
μπουμποφκια και άνκθ τον Μάιο, ο πράςινοσ εξωτερικόσ
φλοιόσ τον Ιοφλιο, ενϊ τα καρφδια ςτισ αρχζσ του Σεπτζμβρθ
ζωσ τισ αρχζσ του Νοζμβρθ. Η ςυγκομιδι των καρπϊν γίνεται
με το τίναγμα των δζντρων με δονθτζσ κορμϊν ι άκρων
ανάλογα με το μζγεκοσ τουσ. Τα καρφδια ςυλλζγονται ςε
μεγάλα δοχεία και μεταφζρονται ςε εγκαταςτάςεισ
επεξεργαςίασ, όπου αφαιρείται ο εξωτερικόσ φλοιόσ και
ξθραίνονται ςε ςτεγνωτιρεσ με εξαναγκαςμζνο αζρα ςτουσ 38
- 43 οC ζωσ ότου θ περιεχόμενθ υγραςία φτάςει το 8%.
Μποροφν να διατθρθκοφν αρκετοφσ μινεσ ςε κερμοκραςία
περιβάλλοντοσ όταν είναι ξερά και για χρόνια όταν
καταψυχκοφν. Ρωλοφνται είτε με το περίβλθμα μετά από
λεφκανςθ, είτε μόνο θ ψίχα. Τα φφλλα ξθραίνονται είτε ςε
εξωτερικοφσ θμιςκιεροφσ χϊρουσ, είτε ςε χϊρουσ με
ελεγχόμενθ κερμοκραςία και υγραςία. Πταν ξερακοφν
φυλάγονται με προςοχι για να διατθρείται θ οςμι και θ γεφςθ

10. τουσ. Ο πράςινοσ φλοιόσ των καρυδιϊν με τθν αποξιρανςθ
του γίνεται λεπτόσ, ηαρϊνει και παίρνει γλυκιά γεφςθ.
ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑ΢ΥΔΙΑΣ.
Η καρυδιά είναι ζνα δζντρο του οποίου όλα τα μζρθ είναι
χριςιμα, όπωσ τα φφλλα, ο πράςινοσ φλοιόσ του καρποφ, ο
φλοιόσ των μίςχων και των ριηϊν, θ επιδερμίδα τθσ ψίχασ, τα
καρφδια, τα άνκθ, ακόμα και το ξφλο.
Τα φφλλα τθσ ζχουν οςμι ιςχυρι, αρωματικι που γίνεται πιο
ζντονθ όταν τα τρίβει κανείσ με τα δάκτυλα του. Η δε γεφςθ
τουσ είναι υπόπικρθ, ρθτινϊδθσ και ελαφρά δθκτικι.
Ρεριζχουν γιουγκλόνθ, γιουγκλαντίνθ, από τισ πιο ςθμαντικζσ
ουςίεσ τθσ καρυδιάσ, ταννίνθ, ινοςίτθ, δεψικζσ ουςίεσ,
κερκετίνθ, καϊμπφερόλθ, καφεϊκό οξφ, ίχνθ π-κουμαρικοφ
οξζοσ, ζνα αικζριο ζλαιο, μια χρωςτικι και μια πικρι ουςία. Οι
τανίνεσ ευνοοφν τθν αποκατάςταςθ του πνευμονικοφ
παρεγχφματοσ και μαηί με τον ινοςίτθ αποτελοφν τονωτικά των
μυϊκϊν ιςτϊν. Η γιουγκλαντίνθ που περιζχουν, ζνα
αλκαλοειδζσ, είναι κακαρτικι και διεγείρει τθν όρεξθ
επιδρϊντασ ευνοϊκά ςτο ςτομάχι. Είναι πλοφςια ςε βιταμίνθ C
(ςχεδόν 1% του βάρουσ), κακϊσ και ςε καροτίνθ. Λζγεται ότι
περιζχουν και ιϊδιο. Συγκριτικά με τα φφλλα, τα άνκθ τθσ είναι
περιςςότερο πικρά, ρθτινϊδθ και δθκτικά ςτθ γεφςθ.
Το ςαρκϊδεσ πράςινο περικάρπιο των καρυδιϊν είναι πλοφςιο
ςε καρπικά οξζα και μεταλλικά ςτοιχεία. Ρεριζχει άμυλο,
χλωροφφλλθ, μθλικό και κιτρικό οξφ, άλατα, ταννίνθ, δεψίνθ
και άλλεσ ουςίεσ. Ο χυμόσ του, διθκοφμενοσ, είναι

11. ανοιχτόχρωμοσ ςτθν αρχι, όταν όμωσ ζρκει ςε επαφι με τον
αζρα γίνεται πολφ ςκοφροσ και ταυτόχρονα χάνει τθν πικρι
του γεφςθ.
Στθν επιφάνειά του ςχθματίηεται μια μαφρθ κροφςτα που
προζρχεται από τθν αλλοίωςθ ενόσ κυρίου ςυςτατικοφ τθσ
καρυδιάσ, τθσ γιουκλόνθσ, που είναι άγευςτθ, άοςμθ και όταν
αποξθρανκεί ζχει τθν όψθ Εβραϊκοφ κατραμιοφ
(BitumedeJude). Επίςθσ, από το περικάρπιο παράγεται ζνα
αικζριο κιτρινόχρωμο ζλαιο, ινοςίνθ και θ προαναφερκείςα
γιουγκλόνθ που θ τελευταία ςτον αζρα μεταβάλλεται ςε
οξυναφκοκινόνθ (oxyjuglone) ι διοξυναφκοκινόνθ
(dioxynaphtoquinone). Στθν επιδερμίδα του φλοιοφ περιζχεται
και καρυοδεψικό οξφ. Τζλοσ, το περικάρπιο είναι πλοφςιο ςε
βιταμίνθ C. Η κιτρινόχρωμθ επιδερμίδα που περιβάλλει το
παρζγχυμα (ψίχα) του καρυδιοφ ζχει γεφςθ πολφ ςτυπτικι
όταν είναι φρζςκια, που τθ χάνει όταν ξερακεί γιατί
ελαττϊνεται θ περιεχόμενθ ς’ αυτιν δεψίνθ και κάποια
ρθτινϊδθσ φλθ. Το παρζγχυμα (ψίχα), είναι λευκοφ χρϊματοσ,
ζχει ευχάριςτθ και γλυκιά γεφςθ, περιζχει αηωτοφχεσ, λιπαρζσ
και εκχυλιςματικζσ ουςίεσ, κυτταρίνθ, αλβουμίνθ, τζφρα και
νερό. Από τθν ψίχα παράγεται με ζκκλιψθ ζνα ςθμαντικό
λιπαρό ζλαιο, το καρυδζλαιο, το οποίο περιζχει α-λινολενικό
και α - λινολεϊκό οξφ, κακϊσ επίςθσ παλμιτικό, ςτεατικό και
ελαϊκό οξφ. Ζχει ευχάριςτθ γλυκιά γεφςθ και μπορεί να
αντικαταςτιςει το ελαιόλαδο και το αγνό βοφτυρο,
παρουςιάηοντασ όμωσ το μειονζκτθμα ότι ταγκίηει εφκολα και
γριγορα.
Η ψίχα ζχει περιεκτικότθτα ςε λιπαρζσ ουςίεσ 42%, όταν είναι
φρζςκια και 57.12% όταν είναι ξερι. Τα άγουρα καρφδια είναι
μια από τισ πλουςιότερεσ πθγζσ αςκορβικοφ οξζοσ (βιταμίνθ C)

12. και χωνεφονται πιο εφκολα άγουρα, διότι όταν ωριμάςουν
κιτρινίηουν, ταγκίηουν, ερεκίηουν το λαιμό, προκαλοφν βιχα
και δυνατοφσ κωλικοφσ. Τα καρφδια περιζχουν αςβζςτιο,
κοβάλτιο, ςίδθρο, φωςφόρο, μαγγάνιο, βιταμίνεσ κ.α. H
καρυδιά είναι δζντρο γνωςτό εδϊ και πολλά χρόνια για τθ
φαρμακευτικι του δράςθ, θ οποία οφείλεται ςτα διάφορα
ςυςτατικά που περιζχονται τόςο ςτθ ρίηα, τα φφλλα, τον
πράςινο φλοιό των καρυδιϊν όςο και ςτα ίδια τα καρφδια.
Ρεριζχει κυρίωσ ναφκοκινόνεσ, οξζα, φλαβονοειδι,
τερπενοειδι, καροτενοειδι, πτθτικά ζλαια, υδρογονάνκρακεσ,
τανίνεσ, αλδεΰδεσ, αλκαλοειδι, βιταμίνεσ, μζταλλα, ζνηυμα,
φωςφογλυκερίδια, αμίνεσ και πρωτεΐνεσ.
Χ΢ΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΞΙΑ.
Το ξφλο τθσ καρυδιάσ είναι ανεκτίμθτο. Χρθςιμοποιείται ςτθν
επιπλοποιία, τθν ξυλουργικι, τθν ξυλογλυπτικι, τθν οπλοποιία
και τθν τορνευτικι. Το ξφλο αυτό ζχει χρθςιμοποιθκεί
παλαιότερα για ρόδεσ και για ςϊματα των λεωφορείων.
Ο φλοιόσ τθσ καρυδιάσ και θ ρίηα δίνουν ωραία πυρόξανκθ ι
καςτανόχρωμθ βαφι για υφάςματα και δζρματα και
χρθςιμοποιείται από τισ γυναίκεσ για το βάψιμο των μαλλιϊν.
Η πράςινθ εξωτερικι φλοφδα τθσ καρυδιάσ δίνει πράςινο
ωραίο χρϊμα που βάφουν τα αυγά τθσ Λαμπρισ. Με το φλοιό
επίςθσ του καρποφ οι επιπλοποιοί βάφουν το ξφλο των
επίπλων με κάρυνο χρϊμα. Επίςθσ, από τον φλοιό
παραςκευάηεται ζνα τονωτικό και ευςτόμαχο θδφποτο
(Ratafia, ΢ατάφια).

13. Το περίφθμο λάδι τθσ χρθςιμοποιείται εκτόσ από τθ μαγειρικι
και τθ ηαχαροπλαςτικι, ςτθ βιομθχανία τθσ ςαπωνοποιίασ και
τθσ βερνικοποιίασ.
Χρθςιμοποιείται ςτθ ηωγραφικι για τθν ανάμιξθ χρωμάτων με
το βερνίκι και ωσ ζλαιο λαμπτιρων. Από 35 κιλά καρυδιϊν,
παράγονται 6 κιλά ξεφλουδιςμζνα καρφδια, από τα οποία
παράγεται 3 κιλά λάδι. Τα υπολείμματα του καρυδιοφ, φςτερα
από τθν ζκκλιψι τουσ με τθν οποία βγαίνει το καρυδζλαιο,
είναι πολφ κρεπτικά και χρθςιμοποιοφνται για ηωοτροφι. Ο
καρπόσ τθσ γίνεται ωραιότατο και τονωτικότατο γλυκό που
ζχει κρεπτικι αξία ίςθ με αυτι του τυριοφ. Χρθςιμοποιείται
ςτισ βιομθχανίεσ ηαχαρωδϊν προϊόντων, για αρωματικι ουςία
και τρϊγεται νωπόσ ι ξθρόσ, ψθμζνοσ ι αλατιςμζνοσ. Με τον
άγουρο καρπό τθσ ανακατεμζνο, ςε αναλογία 2:1, με χυμό από
άγουρα ςταφφλια ι με καλό ξφδι, μπορεί να παραςκευαςτεί
ζνα επιδόρπιο, ενϊ με τα πράςινα φφλλα τθσ καρυδιάσ λικζρ.
Από το χυμό τθσ καρυδιάσ που είναι άφκονοσ και διαυγισ, ο
Γάλλοσ φαρμακοποιόσ Banon παραςκεφαςε το 1811 ζνα
άριςτο ςάκχαρο. Η εργαςία τθσ παραςκευισ και θ
αποκρυςτάλλωςθ του ςακχάρου του χυμοφ τθσ καρυδιάσ
μοιάηει με του ςακχάρου του τεφτλου και του
καλαμοςάκχαρου. Ενζργεια
Εάν οι αποδόςεισ των 7.500 κιλϊν καρυδιϊν ανά εκτάριο
παριγαγαν όλο το 65% (63-67%) του λαδιοφ που περιζχουν,
υπάρχει μια πικανι παραγωγι λαδιοφ ςχεδόν 5000 τόνων το
χρόνο, ζνασ πολφ ςθμαντικόσ ςτόχοσ, εάν είναι εφικτό.
Μετά από τθν εξαγωγι τθσ βιταμίνθσ C και τθσ τανίνθσ, τα
υπολείμματα μποροφν να χρθςιμοποιθκοφν ωσ καφςιμθ φλθ ι

14. αικανόλθ. Τα κλαδζματα των δζντρων μποροφν να ςυμβάλουν
άλλουσ 5000 τόνουσ βιομάηασ το χρόνο.