1. ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ
Αγγελική Κωσταδήμα

2. Πέρα από τα ψηλά βουνά,
σε μια απομακρυσμένη παραλία

3. Ανάμεσα από τα αραιά τα σύννεφα,
ο ήλιος βασιλεύει.

4. Με χρώματα πολλά βάφονται τα νέφη.

5. Παίζουνε οι γλάροι χαρωπά
μαζί με το γλυκό αεράκι,

6. μια ψηλά στον ουρανό,
μια στη θάλασσα βουτάνε.

7. Λίγο πιο πέρα, στο γιαλό,
δελφίνια τραγουδάνε.
Διασκεδάζουνε χορεύοντας
παρέα με τα κύματα.

8. Πάνω στα μικρά βραχάκια,
κούτσα – κούτσα προχωρούν
μια καβουρομάνα με τα δυο της
καβουράκια.
Και στη μία της δαγκάνα κρατεί
λαμπερό, χρυσό αστέρι.

9. Η θάλασσα απαλά την άμμο χαϊδεύει,
σκεπάζει τα κοχύλια με τα αλμυρά της
στρώματα.

10. Λίγο πιο κει μια κρήνη, μια πηγή
παίζει τη δικιά της μελωδία.

11. Με το κελάρυσμα του γάργαρου νερού,
χαίρονται τα λουλούδια,
κι ευθύς αρχίζουνε κι αυτά
τη δική τους μαγική χορογραφία.

12. Τότε ένα αηδονάκι έρχεται
και κάθεται στα κλαδιά της γέρικης
ελιάς.

13. «Ώρα καλή σου αηδονάκι μου,
κάθισε εδώ να ξαποστάσεις.
Θα σε νανουρίζω εγώ με το θρόισμα των
φύλλων μου
και θα μου τραγουδάς εσύ με την ωραία
σου φωνούλα».

14. «Σ’ευχαριστώ γριά – ελιά,
μετά χαράς να μείνω».

15. Χαμογέλασε τότε η γέρικη ελιά, μετά
από τόσα χρόνια.
Καιρό είχε να δει πουλάκι στα κλαδιά
της.

16. Κοντοστάθηκαν τότε και οι δυο
και κοίταξαν τον ήλιο.
Θαρρείς πως ο χρυσαφής ουρανός
συνάντησε το γαλάζιο πέλαγο.
Κι ένα καΐκι μοναχό νωχελικά
αρμένιζε.

17. Γύρισαν και χαιρέτησαν τον ήλιο.
Κι εκείνος τους χαιρέτησε με τις
τελευταίες ακτίνες του.

18. Και να, μόλις έφυγε ο ήλιος,
φάνηκε ψηλά στον ουρανό ο καθάριος
Αυγερινός,
για να φωτίσει τον κόσμο πριν εμφανιστεί
η Σελήνη.

19. ΤΕΛΟΣ