More Related Content
Similar to SCIENCE - Numer 6 marzec 2022
Similar to SCIENCE - Numer 6 marzec 2022 (11)
More from glzs
More from glzs (20)
SCIENCE - Numer 6 marzec 2022
- 1. Liceum ogólnokształcące w Wołczynie Marzec 2022 https://images.app.goo.gl/F3oHnQiqceKvwg238 https://images.app.goo.gl/nKMqMPuzAHck8xLv7 https://images.app.goo.gl/nKMqMPuzAHck8xLv7 https://images.app.goo.gl/PNiDHbvB1aHVjAkm9 Zmiany klimatu Zwierzęta Ciekawe studia i zawody
- 2. 1. ekologia i ochrona środowiska str. 3 3. Jedwabny szlak str. 5 2. Instalacja walcząca ze zmianami klimatu str. 4 4. Zwierzęta str. 8 5. Biologia str. 10 6. Znajdź swoją przyszłość-cykl o zawodach + wywiady z ciekawymi ludźmi str. 13 7. Szkolny mikrokosmos str. 17 9.Rozrywka str. 20
- 3. https://iamelectric.pl/ekologiczny-poradnik-dla-opornych/ Wstęp Czy naprawdę wiemy, czym jest ekologia? Wiele osób w naszym otoczeniu kojarzy, że jest coś takiego jak Ekologia, ale nie wie, jak ważna jest ona dla środowiska i nas samych. W szkołach, podczas nauki o ekologii nie często mówi się, iż ekologia a ochrona środowiska to nie to samo. Wejdźmy w temat trochę głębiej. Od dziecka uczono nas, aby segregować śmieci, bo jest to ekologiczne. Zastanówmy się teraz, czy segregacja śmieci może być ekologiczna? Przecież nijak ma się to do nisz ekologicznych, siedlisk lub zakresu tolerancji ekologicznej. Cóż, jak wcześniej wyjaśniłam ochrona środowiska to nie ekologia, jest ona tylko minimalizacją szkodliwego wpływu na świat, w którym żyjemy. Dlatego stwierdzenie, iż oszczędzanie wody jest ekologiczne, jest błędne. Jeżeli już mówimy o ochronie środowiska, to przywołajmy parę metod, które pomogą nam do tego dążyć: ☀ wcześniej wspomniany już recykling, ☀oszczędzanie prądu, np. poprzez pilnowanie się i wyłączanie światła podczas wychodzenia z pokoju lub gaszenia telewizora, gdy już nie oglądamy, ☀ własna torba na zakupach – jak każdy się domyśla, kupno foliowych siatek, nie chroni naszego środowiska, ☀ oszczędność wody – np. podczas mycia zębów, zakręcić wodę, by nie leciała na darmo. Podane przykłady są tymi najprostszymi, które wpajano nam od zawsze, jednak często o nich zapominamy i myślę, że warto byłoby, od czasu, do czasu je sobie przypomnieć. W pewnym momencie może być za późno, aby cokolwiek ratować, a tymi „niby mało znaczącymi” działaniami, możemy przyczynić się do ratowania planety. Kinga Garbowska
- 4. We wrześniu tego roku, na Islandii (ok. 40 km na południowy wschód od Reykjaviku), rozpoczęła swoje działanie ogromna konstrukcja pochłaniająca CO2 z powietrza. Orca jest w stanie wysysać do 4 tys. ton dwutlenku węgla rocznie – co odpowiada emisji 870 samochodów – dzięki czemu, nasza planeta, będzie oddychać trochę swobodniej. https://alebank.pl/raport-ipcc-czerwona-flaga-dla-ludzkosci-swiat- Międzynarodowa Agencja Energetyczna podaje, że na świecie działa obecnie 15 tego typu zakładów. Pracują one z efektywnością 9 tys. ton CO2 rocznie (dla porównania w 2020 roku globalna emisja wyniosła 31,5 mld ton). Jak na razie Islandzka Orca jest największą instalacją wchła- niającą dwutlenek węgla na świecie, ale już niedługo może to ulec zmianie, bowiem Stany Zjednoczone budują obecnie obiekt, który ma pobierać aż milion ton dwutlenku węgla rocznie. Zakład powstał z połączenia dwóch firm: szwajcarskiego Climeworks oraz islandzkiego Carbfix. Koszt budowy instalacji wyniósł ok. 15 mln dolarów. Jak działa taka oczyszczalnia powietrza? Zakład wykorzystuje 12 wentylatorów. Te wciągają powietrze do ośmiu kolektorów, a wewnątrz nich znajduje się materiał filtrujący, który wychwytuje dwutlenek węgla. Po nasyceniu filtrów dwutlenkiem, komora jest zamykana, a następnie podnosi się w środku temperaturę do 80-100 stopni Celsjusza. Stężone CO2 jest mieszane z wodą, która później zostaje wypompowana do studni na głębokość ok. tysiąca metrów. Wszystko po to, by w ciągu kilku lat, w wyniku wejścia w reakcję ze skałami bazaltowymi, ulec mineralizacji. Dokładnie tak – zebrany dwutlenek węgla, utworzy po prostu skałę. źródło: https://www.komputerswiat.pl/aktualnosci/wydarzenia/ na-islandii-ruszyla-najwieksza-na-swiecie-instalacja-walczaca- ze-zmianami-klimatu/ws58b75? utm_source=www.komputerswiat.pl_viasg_komputerswiat&ut m_medium=referal&utm_campaign=leo_automatic&srcc=ucs
- 5. Śledząc historię Państwa Środka, łatwo dostrzec, że do chwili śmierci cesarza Jing Di w roku 141 p.n.e. kraj był zamkniętym centrum świata. Wiedza o populacjach zamieszkujących terytorium, za wciąż rozrastającym się murem, była niewielka. Targane wojnami, z koczowniczymi ludami, Państwo Środka potrzebowało większych sił militarnych, dlatego postanowiło szukać pomocy na zachodzie. Dopiero zasiadający na tronie po cesarzu Jang Di – cesarz Wudi nawiązał, poprzez swojego parlamentariusza Zhang Qiana, pierwsze kontakty ze światem zewnętrznym. Jego poselstwo umożliwiło Chińczykom kontakty ze wschodnimi przyczółkami kultury hellenistycznej. Ważne jest uświadomienie sobie, że według oficjalnej doktryny cesarstwa nigdy nie prowadzono handlu z ziemiami ościennymi. Przyczyną takiego stanu było przekonanie, że cesarz jest władcą całego świata, a jako bóstwo nie może uznać równorzędności żadnego innego władcy. Chińskie karawany kupieckie, za sprawą zdobytych przez Zhang Qiana informacjom, docierały w coraz bardziej odległe regiony. Oprócz wiedzy geograficznej wyprawa ta przyniosła wiele innowacji do azjatyckiej gospodarki. Nowe, nieznane dotąd rośliny uprawne doskonale zaadaptowały się w chińskim klimacie i znalazły stałe miejsce w tradycyjnej kuchni Państwa Środka. Jednocześnie na wieść o nawiązaniu kontaktów handlowych z zamkniętym dotąd państwem z Europy wyruszali tam pierwsi nieustraszeni kupcy. Właśnie tak pod koniec II wieku p.n.e. narodził się Jedwabny Szlak jako handlowa sieć spajająca wielkie cywilizacje Starego Świata – Chiny, Indie, Bliski Wschód – i Europę. Jedwabny szlak prowadził od stolicy Japonii w Nara-shi przez obszar kontynentalnych Chin, Indie (południową odnogą), Persję, Kaukaz aż do posiadłości Imperium Rzymskiego. Jedwabny Szlak – dawna droga handlowa, łącząca Chiny z Bliskim Wschodem i Europą. Szlak miał długość ok. 12 tys. km i był wykorzystywany od III wieku p.n.e. do XVII wieku n.e.
- 6. Fenomen tego pierwsze- go transkontynentalnego połą- czenia gospodarczego nie byłby możliwy bez bohaterskiej po- stawy generała Zhang Qiana. Była to wybitna postać w histo- rii Chin i świata. Niestrudzony podróżnik, dyplomata i żołnierz jest obecnie jednym z najważniejszych chińskich bohaterów narodowych. Wielki transazjatycki szlak to nie tylko handel, wę- drowały nim, w obu, kierunkach idee i innowacje technologicz- ne. Między X a XIII wiekiem do Europy przedostały się takie kluczowe chińskie wynalazki, jak kompas, proch strzelniczy, śluzy, zegar mechaniczny czy papier. Ponadto dzięki niemu łączyły się cywilizacje, przyczy- niając się do rozprzestrzeniania kultur, wierzeń, migracji ludno- ści i krzyżowania ras. Szczyt prosperity Je- dwabnego Szlaku przypadał na czasy dynastii Tang, czyli od VII do X wieku, chociaż przeżywał on różne okresy pełne blasku i rozkwitu oraz zakłócające handel zapaści związane z niepokojami i upadkami regio –nalnych mocarstw. Pod koniec średniowiecza, odnoga szlaku docierała również do Wrocławia i Krakowa. Do najważniejszych towarów wywożonych z Państwa Środka należały wyroby jedwabne, niezwykle popularne w Cesarstwie Rzymskim. Podobnym zainteresowaniem cieszył się cynamon, który znalazł szerokie zastosowanie w tradycyjnej medycynie ludowej. Najważniejszym produktem importowanym do Chin był jadeit, którego najbogatsze złoża znajdowały się w górach współczesnego Afganistanu. Materiał ten silnie związany był z religią i dworem cesarskim. Na transkontynentalnym handlu najbardziej zyskiwała szeroka grupa pośredników. Szlak na dystansie z Chin do Gazy opatrzony był około sześćdziesięcioma punktami celnymi. Poza opłatami tranzytowymi dochodziły jeszcze łapówki dla lokalnych władców, strażników bram. Dlatego po dotarciu do Rzymu wyroby jedwabne niejednokrotnie były nawet sześć razy droższe.
- 7. Ostatni okres wielkiej koniunktury Silk Road przeżył na przełomie XIII i XIV wieku. Mongołowie, którzy podbili w pierwszej połowie XIII wieku prawie całą Azję, osiągnęli tam pełną dominację i mogli przez półtora wieku zapewnić jednolity system kontroli praktycznie na całej trasie. Gwoździem do jedwabnej trumny nie były jednak wojny, bo po każdej walce szlak odradzał się i funkcjonował. Jego upadek wiązał się przede wszystkim z rozwojem morskiej floty handlowej – początkowo arabskiej, a następnie europejskiej. Kupcy pływali coraz śmielej wzdłuż wybrzeży Bliskiego Wschodu, południowej i południowo-wschodniej Azji. W XV wieku handel morski stał się bardziej atrakcyjny od ryzykownego lądowego. Droga morska z Zatoki Perskiej do Chin trwała 150 dni, a lądowa z Tany do Chanbałyk – dzisiejszego Pekinu – około 300 dni. Ponadto jeden statek przewoził tyle samo ładunku co wielka kupiecka karawana z tysiącem jucznych zwierząt. Był to więc transport bezpieczniejszy i szybszy W rezultacie w XVI wieku Jedwabny Szlak jako taki przestał istnieć. Mimo to jego lokalne odnogi dość długo funkcjonowały jako trakty dla konwojów wiozących towary, bo ten rodzaj wymiany handlowej, na przykład między Azją Środkową a Chinami, trwał jeszcze przez dwa stulecia, do XVIII wieku. Choć wyprawy Zhang Qiana osiągnęły jedynie połowiczny sukces, jakim było zdobycie niewielkiej liczby koni fergańskich, okazały się niezwykle ważne dla kultury i gospodarki Chin. Otwarcie na zachód wydatnie pobudziło rozwój rzemiosła, a napływ nowych gatunków roślin doprowadził do rozkwitu rolnictwa. Największe przemiany nie dokonały się jednak ani w gospodarce, ani w wojskowości, lecz w mentalności mieszkańców Państwa Środka. Poszerzenie wiedzy geograficznej i wymiana przedstawicielstw dyplomatycznych ożywiło kontakty między państwami. Wyprawy Zhang Qiana uznaje się za oficjalny początek funkcjonowania jedwabnego szlaku. Wbrew obiegowym opiniom nie był on jedną drogą, lecz zespołem szlaków wodno-lądowych łączących Europę z Azją. Wzdłuż tych połączeń powstawały i upadały wielkie imperia. Jednak poza transferem dóbr wzdłuż szlaku rozprzestrzeniały się wielkie idee.
- 8. Czy wiesz jak zadbać o twojego pupila? W ostatnich latach mogliśmy zauważyć wzrost ilości adopcji zwierząt domowych, w szczególności psów, to na nich dzisiaj się skupimy. Niestety wiele adopcji nie jest przemyślanych, a zwierzęta trafiają do nieodpowiednich warunków, co przekłada się na choroby i problemy behawioralne. Ludzie bardzo często traktują czworonogi jak przedmioty nie uwzględniając ich potrzeb oraz popędów. Największym problemem jest niechęć do dokonywania zmian i życie w przekonaniu „Za moich czasów pies jadł resztki i żył 20 lat!”. Porozmawiajmy o tym jak zmienić komfort życia zwierzaka by żył w zdrowiu jak najdłużej! Jak karmić psa, by był zdrowy? Mamy wiele rodzajów diet, ja wymienię dwie najbardziej popularne: dieta BARF, jest oparta na surowym mięsie, suplementach i warzywach, ten rodzaj żywienia na pewno nie jest dla osób nie dysponujących odpowiednią ilością czasu, wprowadzenie jej wymaga dużej ilości wiedzy, a także stałego nabywania jej. Przed rozpoczęciem podawania psu surowych posiłków z suplementacją należy rozpocząć regularne badanie krwi, jest to bardzo ważne, ponieważ zła ilość suplementów może doprowadzić do niedoborów lub odwrotnie do hiperwitaminozy, oba przypadki mogą zagrażać życiu czworonoga. Dieta BARF nie jest dobra dla każdego psa, dlatego należy kontrolować to jak pies się czuje, wypróżnia oraz zachowuje.
- 9. gotowa dieta, mówiąc gotowa dieta, mam na myśli żywienie psa gotowymi karmami, które możemy kupić wszędzie. Karmy możemy podzielić na trzy rodzaje: - karmy mokre, są one dostępne w saszetkach lub w puszkach, - karmy suche, produkowane są w postaci drażetek, - karmy półwilgotne, mają postać rozpadających się kawałków draży. Przy doborze tego rodzaju diety warto wiedzieć jak dobrać karmę. Na początku musimy określić skład karmy. Dobra jakościowa karma ma powyżej 70% mięsa oraz szczegółowo rozpisaną zawartość procentową różnych rodzajów mięs (mięśnie, podroby itd.). Ilość mięsa jest najważniejsza. Dlaczego? Dlatego, że psy są mięsożercami i ich budowa anatomiczna przystosowana jest do trawienia pokarmów mięsnych. Drugą ważną rzeczą jest ilość wypełniaczy (np. pulpa ziemniaczana). Wypełniacze powodują, że po spożyciu pies czuje się najedzony, ale tylko na chwilę, dlatego warto kierować się ilością i miejscem w składzie tych produktów. Rodzaj tej diety jest łatwy w prowadzeniu, jednak ludzie idąc na łatwiznę kupują karmy, które są niezdrowe i szkodzą. Którą dietę wybrać? Tak naprawdę wszystko zależy od nas i tego jak nasze psy reagują na pożywienie. Jeżeli mamy problem z doborem diety zawsze możemy skontaktować się z dietetykiem zwierzęcym, który stworzy dietę dopasowaną do potrzeb naszego czworonoga. Jak zadbać o zdrowie psychiczne psa? Psy to bardzo aktywne zwierzęta, wymagające odpowiedniej ilości ruchu. Wielu właścicieli nie jest w stanie im tego zapewnić. Jak uszczęśliwić psa? Zdecydowanie powinniśmy zacząć od długich spacerów minimum 3 razy dziennie, spacery nie powinny trwać mniej niż godzinę, każdy z nich powinien być podzielony na dwie części, jedna z nich powinna opierać się na załatwieniu potrzeb fizjologicznych, a druga powinna skupić się na zaspokojeniu potrzeb fizycznych, a zaspokoić możemy ją zabawą (np. szarpanie się szarpakiem) albo zwykłym bieganiem/marszem. Powinniśmy pamiętać, że psy są zwierzętami komunikującymi się zapachami, dlatego kiedy nasze zwierzaki zatrzymują się by obwąchać krzak, śmietnik lub cokolwiek nie odbierajmy mu możliwości dowiedzenia się co w trawie piszczy! Psia psychika relaksuje się przez obwąchiwanie, tropienie. W naszym domu możemy umożliwić psu zabawę w węszenie, jest to tzw. noseworking. Potrzebne są nam przysmaki i różne ciekawe skrytki np. możemy ukryć smakołyki między poduszkami w salonie. Zwierzak na pewno będzie miał z tego dużo uciechy! Na rynku dostępnych jest wiele mat węchowych, które idealnie nadadzą się do karmienia psów bez użycia misek. Amelia Zhu
- 10. 1. Dziura ozonowa Jak podaje dziennik naukowy ”Focus” - dzięki globalnemu porozumieniu, które opierało się na redukcji substancji szkodzących warstwie ozonowej udało się zatrzymać szkodliwe procesy, a dziura ozonowa znacząco się zmniejszyła. Część badaczy jest tym jednak zaniepokojona, ponieważ rośnie stężenie gazów cieplarnianych, co może być skutkiem zmniejszenia się dziury ozonowej. 2. Kondory kalifornijskie Amerykańskie zoo w San Diego zajmujące się ochroną zagrożonego wyginięciem kondora kalifornijskiego dostrzegło, że samice tego gatunku potrafią rozmnażać się partogenetycznie, czyli bez udziału samca. Mimo, że samice żyły razem z samcami rozmnożyły się poprzez patogenezę. Udowodniły to badania genetyczne potwierdzające pokrewieństwo piskląt wyłącznie do osobników płci żeńskiej. Najciekawsze jest to, że z jaj wykluły się tylko i wyłącznie samce. Daje to nadzieję na to, że uda się pomóc kondorom kalifornijskim przetrwać. 3. Żuk, który przeżyje nawet kolizje z autem Żuk (Phloeodes diabolicus) żyjący na zachodnim wybrzeżu USA, jest w stanie wytrzymać nacisk 39 tys. razy większy od swojej wagi. Swoją odporność na nacisk zawdzięcza wiązaniom płyt pancerza, które wyglądem przypominają puzzle oraz warstwowym strukturom skorupy. Dzięki temu pancerz może się uginać i powracać do pierwotnego kształtu bez uszkadzania organów wewnętrznych. Badacze liczą na to, że po dokładnym zbadaniu https://www.focus.pl/artykul/dziura-ozonowa-nigdy-nie-byla https://dzienniknaukowy.pl/planeta/kondory- kalifornijskie-moga-rozmnazac-sie-bez- udzialu samcow https://www.national-geographic.pl/artykul/ poznaj-diabolicznego-pancernika-ten-zuk-przezyje kolizje-z-samochodem
- 11. 4. Kaczka, która potrafi przeklinać Australijskie kaczki piżmowe dołączyły do grona dźwięko- naśladowców. Holenderski nauko- wiec prof. Carel ten Cate, biolog behawioralny z Uniwersytetu Leiden w Holandii zainteresował się historią kaczora o imieniu Ripper, który wychował się w rezerwacie przyrody bez kontaktu z osobnikami swojego gatunku, spędzał czas z ludźmi. Kaczor nauczył się przeklinać oraz naśladować ludzką mowę. Kolejnym przykładem dźwiękonaśladownictwa jest samiec kaczki piżmowej, która została wychowana przez kaczkę pacyficzną, by móc komunikować się ze swoją adopcyjną mamą kaczor nauczył się naśladować dźwięki wydawane przez samicę. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że badanie dzikich gatunków pozwoli nam potwierdzić to, że niektóre gatunki uczą się mówić tak jak my! 5. Nowa mięsożerna roślina Triantha occidentalis rośnie na podmokłych terenach Ameryki Północnej. Jest to niepozorna roślina przypominająca wyglą- dem zioło. Nie jest ona spokrewniona z jakimkolwiek gatunkiem roślin mięsożernych. Poluje za pomocą kwiatów, włoski znajdujące się wewnątrz kwiatu nie są zbyt lepkie dlatego chwytają małe owady jak muszki owocówki, a większe stawonogi np.pszczoły bez problemu mogą zapylać roślinę dając jej możliwość rozmnażania się. https://www.focus.pl/artykul/australijskie-kaczki- nauczyly-sie-przeklinac-i-nasladowac trzaskanie- https://www.focus.pl/artykul/odkryto-nowa-miesozerna-rosline-po-raz- pierwszy-od-20-lat
- 12. Liceum, ale co dalej? Wiele osób idących do liceum nie ma pomysłu na swoją dalszą edukację. Głównie patrzą wtedy na przedmioty, które lubili lub szły im dobrze w szkole podstawowej/ gimnazjum. Chcielibyśmy w pewnym stopniu pomóc właśnie takim osobom, poprzez przeprowadzenie wywiadu z osobami posiadającymi ciekawe zawody lub kierunki na studiach. Ma to na celu przybliżenie uczniom naszego liceum, kwestii możliwości jakie mają po ukończeniu szkoły średniej z danymi rozszerzeniami.
- 13. Rozmowa z Agatą Polte Opowiedz na czym polega zawód redaktorki? Moja praca polega na poprawianiu i udoskonalaniu tekstów. Współpracuję z autorami oraz tłumaczami książek i korektorami, z którymi staram się doprowadzić daną powieść do jak najbardziej poprawnej i jak najlepszej formy. Tak, by wszystko było bezbłędne, spójne, a czytelnikom lektura sprawiała jak największą przyjemność. Jakie są obowiązki i zadania wiążące się z wykonywaną przez ciebie pracą? Pracuję przy tekstach, które analizuję pod kątem występujących błędów, staram się wyeliminować je wszystkie, czasami omawiam z autorami różne kwestie i podpowiadam, co można ulepszyć bądź czego unikać przy niektórych scenach. Oprócz tego tekst po redakcji przekazuję w ręce korektora, z którym także ściśle współpracuję. Jakie są doświadczenia związane z twoim zawodem? Jak w każdym zawodzie, tak i tutaj bywają lepsze i gorsze momenty. Na przykład współprace z jednymi autorami przebiegają bardzo dobrze, rozumiemy się w pełni i spokojnie rozmawiamy o różnych sprawach związanych z książką, by ją ulepszyć. Natomiast współprace z innymi autorami bywają kłopotliwe, chociażby wtedy, kiedy w tekście występują błędy, które należy wyeliminować, a autor nie chce na to przystać. A zdarza się i tak, co niestety działa później na niekorzyść wydanego tytułu. Jak wygląda dzień z życia redaktorki? Pracuję zdalnie, więc nie muszę codziennie martwić się dojazdem do pracy i godzinami spędzonymi w biurze. Zwykle po prostu zaglądam do tekstu, nad którym aktualnie pracuję. wyznaczam sobie na dany dzień ilość materiału do przerobienia, bo żeby utrzymać odpowiednią koncentrację, nie mogę nieprzerwanie pracować nad książką przez kilkanaście godzin. Czasami wymieniam wiadomości z autorami czy tłumaczami lub z redaktor prowadzącą, jeśli pojawiają się jakieś wątpliwości. Zazwyczaj jednak sprawdzam, poprawiam lub proponuję większe zmiany i przesyłam tekst autorowi. Ile trwały twoje studia? Studiowałam pięć lat, ale nie były to studia jednolite. Najpierw ukończyłam Kulturę i praktykę tekstu: twórcze pisanie i edytorstwo, a następnie Filologię polską II stopnia ze specjalizacją edytorską. Co trzeba mieć w rozszerzeniu, aby dostać się na ten konkretny kierunek? W moim przypadku były to rozszerzony język polski, historia i język angielski. Od razu wiedziałaś, że chcesz pójść w takim kierunku? Nie, dość długo zastanawiałam się nad wyborem studiów i nad swoją przyszłością, bo nie byłam pewna, jaki obrać kierunek. Dopiero gdy któregoś dnia podczas rozmowy z koleżanką usłyszałam o studiach edytorskich, zainteresowałam się tym tematem. Poszukałam informacji,
- 14. Rozmowa z Karoliną Białczak Opowiedz na czym polega twój kierunek na studiach? To jest bardzo dobre pytanie, bo tak naprawdę myślę, że sami nasi prowadzący nie bardzo wiedzą o co chodzi w tym kierunku. Oczywiście zamysł jest taki, że chcemy być pracownikami socjalnymi, czyli chcemy pomagać ludziom, którzy mają nieciekawą sytuację, jeśli chodzi o ich zdrowie, sytuację materialną albo po prostu nie są zdolni do pracy, ponieważ np. są w dołku życiowym. Jakie są możliwości zawodowe po ukończeniu pracy socjalnej? Po ukończeniu studiów możemy pracować w więzieniach, domach dziecka, mopsie (Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej) lub w ośrodkach dla uzależnionych. Ogólnie rzecz biorąc jest duże pole manewru, jeśli chodzi o zawody. Czym najczęściej zajmujecie się na zajęciach? Zależy od tak naprawdę zajęć, bo na pierwszym roku, pierwszego semestru tak naprawdę tych zajęć ściśle związanych z pracą socjalną jest dosyć mało, ale na przedmiotach gdzie skupiamy się na temacie naszych studiów, rzeczywiście zajmujemy się tym czym trzeba, czyli analizujemy jak rozpoznawać problemy, uczymy się jak działa psychologia ludzi, jak mogą się zachowywać oraz możemy przewidywać ich zachowanie czyli w jaki sposób możemy ich wysłuchać tak żeby się nie przestraszyli albo żeby nie byli zniechęceni. Myślę, że jest to bardzo w porządku. Jak wygląda dzień studenta pracy socjalnej? Jeśli chodzi o te dni, kiedy mamy ćwiczeniowo stacjonarnie to jest naprawdę ciekawie. Jak na razie nie mamy żadnych praktyk, więc ta wiedza jest teoretyczna, ale nie narzekam na przedmioty naprawdę one są bardzo ciekawe jak mówiłam jest tam psychologię różne nauki społeczne komunikacja więc to jest naprawdę bardzo fajnie i prowadzący też są przyjemni. Ile trwają studia pracy socjalnej? Studia trwają 3 lata, przy- najmniej te stacjonarne, jeśli się nie mylę. Jak są przeprowadzane wykłady? Na ten moment, wykłady są przeprowadzane zdalnie, jednak większość wykładowców przy- gotowuje prezentacje, co bardzo ułatwia nam prace przed komputerem. Niestety, rozpoczy- nają się one w godzinach wieczornych np. o 19:00. Co trzeba mieć w roz- szerzeniu, aby dostać się na pracę socjalną? Na pracę socjalną mogą iść osoby z jakimkolwiek przedmiotem rozszerzonym. Od razu wiedziałaś, że chcesz pójść na ten konkretny kierunek? Nie, z pasji jestem literatem i na pierwszym roku byłam na filologii polskiej, ale zrezygnowałam, a teraz jestem tu, gdzie jestem, czyli na pracy socjalnej.
- 15. Rozmowa z Oliwią Klepuszewską Opowiedz na czym polega twój kierunek na studiach W głównej mierze opiera się na nauce na ogólnej biologii, rozszerzeniu zakresu z liceum a przy okazji poszerzenie wiedzy na temat zdrowego stylu życia, mechanizmów zachodzących w ciele czy pozostałych organizmach. Na drugim roku wybiera się również specjalność, w której chce się dalej kształcić, są to: biologia człowieka, biologia środowiskowa, mikrobio- logia, biologia eksperymentalna, jednak z racji na dość małą ilość studentów zazwyczaj są otwierane trzy z czterech specjalności. Jakie są możliwości zawodowe po ukończeniu biologii ogólnej? Można pracować w ochronie środowiska, być związanych z kryminalistyką, spełniać się w pracy w prawie każdym laboratorium, można też zostać naukowcem bądź zostać nauczycielem akademickim po dodatkowych kursach. Czym najczęściej zajmujecie się na zajęciach? To jest bardzo zróżnicowane. Zależy to głównie od prowadzących jak i charakteru przedmiotu, możemy siedzieć nad literaturą i teoretycznie przedstawiać zagadnienia, poprzez praktyczne przedmioty, gdzie mierzymy kości i obliczamy wskaźniki, badamy z jakimi bakteriami mamy do czynienia (czy są gram ujemne czy dodatnie oraz typ kolonii), poprzez pracę w terenie. Jak wygląda dzień studenta biologii ogólnej? Z racji dużej ilości przedmiotów przeważnie na uczelni spędza się całe dnie, jednak zależy to w głównej mierze od semestru studiów jak i planu zajęć. Bywają dni, gdzie mamy zajęcia od 8 do 21 z łącznie może 4 godzinna przerwą w ciągu dnia, a czasem dzień składa się wyłącznie z trzech wykładów, czyli stosunkowo mało wymagająco. Ile trwają studia biologii ogólnej? Studia I stopnia na moim kierunku trwają 6 semestrów, czyli 3 lata Jak są przeprowadzane wykłady? Przeważnie tak samo, prowadzący włączają prezentację i tłumacza zagadnienia, które są przypisane na cały kurs, rzadko kiedy zdarza się, że wykładowca wchodzi w dyskusję z racji dużej ilości informacji do przyswojenia w krótkim czasie. Przeważnie zwięźle i na temat opowiadają o konkretnych zagadnieniach, więc można wyciągnąć z wykładów jak najwięcej informacji, a w razie wątpliwości dopytać i szcze- góły, co prowadzący sami proponują. Co trzeba mieć w rozsze- rzeniu, aby dostać się na biologię ogólną? Trzy rozszerzenia, akurat ja rekrutowałam się z biologią, chemią i angielskim, ale z tego co się orientuję można było też się rekrutować z rozszerzonym poziomem z geografii czy fizyki. Od razu wiedziałaś, że chcesz pójść na ten konkretny kierunek? Długo o tym myślałam, bardziej byłam nastawiona na biologię człowieka, jednak z racji dużej konkurencji zdecydowałam się zapisać na biologię ogólną. Jaki zawód planujesz w przyszłości? Chciałabym pracować jako antropolog na wykopaliskach, bądź w laboratorium kryminalistycznym bądź pracować razem z medykami sądowymi.
- 16. Na czym polega zawód radcy prawnego? Zawód radcy prawnego, podobnie jak adwokata, polega na świadczeniu pomocy prawnej. Radca prawny pomaga klientom w rozwiązywaniu różnego rodzaju problemów prawnych. Jakie są obowiązki i zadania wiążące się z wykonywaną przez ciebie pracą? W ramach wykonywa-nego zawodu udzielam porad prawnych, przygotowuję opinie prawne, sporządzam różnego rodzaju dokumenty – np. umowy, regulaminy, statuty. Zajmuję się też reprezentowaniem klientów przed sądami i przed różnymi urzędami. Dla przykładu - prowadzę sprawy rozwodowe, o alimenty, o władzę rodzi- cielską, o zapłatę, o odszko- dowanie, sprawy spadkowe, pomagam w zakładaniu różnego rodzaju organizacji – fundacji, stowarzyszeń, spółek. Jakie są doświadczenia związane z twoim zawodem? Z doświadczenia mogę powiedzieć, że radca prawny raczej nie nudzi się w swojej pracy. Każdy dzień przynosi coś nowego. Jak wygląda dzień z życia radcy prawnego? Standardowy dzień z życia radcy prawnego obejmuje spotkania i rozmowy z klientami, wizyty w urzędach, udział w rozprawach sądowych i pracę merytoryczną – czyli analizę dokumentów, analizę przepisów prawa, przygotowywanie pism itd. Ile trwały studia na prawie? Studia prawnicze trwają 5 lat, ale samo ich ukończenie nie daje możliwości wykonywania zawodu radcy prawnego. Potrzebna jest jeszcze aplikacja, która trwa 3 lata i kończy się wymagającym egzaminem zawodowym. Dopiero po jego zdaniu uzyskuje się tytuł radcy prawnego. Co trzeba mieć w rozszerzeniu, żeby dostać się na prawo? Kiedy ja aplikowałam na studia prawnicze (w 2012r.) po- trzebna była rozszerzona historia, WOS i język polski. Od razu wiedziałaś, że chcesz pójść w kie- runku prawnym? Plany odnośnie pójścia na prawo pojawiły się u mnie mniej więcej przed liceum, dlatego zdecydowałam się na szkołę o profilu społeczno-prawny i tak już to prawo ze mną zostało. Co jest dla Ciebie najtrudniejsze w wykonywanym zawodzie? Myślę, że konieczność pracy pod presją czasu i z poczuciem bardzo dużej odpowiedzialności za powierzone przez klientów, ważne dla nich i co za tym idzie także dla mnie, sprawy. Rozmowa z Pauliną Polte
- 17. We współczesnym świecie, znajomość języków obcych jest niezwykle ważna, otwiera ona przed nami paletę możliwości związanych np. z przyszłą pracą i zarobkami, z bliższym poznaniem kultury zagranicznej oraz nawiązania kontaktów międzynarodowych, tych prywatnych jak i służbowych. Do korzyści płynących ze znajomości języków zalicza się również zdecydowanie większy i szybszy dostęp do informacji na dany temat. W naszym liceum pojawiła się ostatnio opcja uczęszczania na zajęcia języka hiszpańskiego, prowadzonego zdalnie na platformie Discord. Lekcje są prowadzone przez panią Paulinę La Rosę w bardzo przyjemnej atmosferze. Sami uczniowie mówią, że na lekcji czują się bardzo dobrze, chętnie na nie chodzą i są zadowoleni z możliwości poznania nowego języka jakim jest hiszpański. Zajęcia te trwają 45 minut, czyli tyle samo co normalna lekcja szkolna, tylko że podczas lekcji hiszpańskiego można siedzieć pod kocykiem i pić herbatkę. Na lekcjach pracuje się na wirtualnym podręczniku, w którym zawarte są również zadania słuchane, a jeśli ktoś ma problem w rozwiązaniu jednego z nich, pani Paulina z chęcią udzieli nam pomocy. Zajęcia są przede wszystkim dobrowolne, to znaczy, że jeśli ktoś tylko będzie miał ochotę nauczyć się tego języka, to nic nie stoi na przeszkodzie. Klasa pierwsza w naszym liceum, na początku roku, dostała również możliwość nauki języka rosyjskiego stacjonarnie oraz w przyszłości zdawania z niego matury. Zajęcia te są prowadzone w formie przedmiotu podstawowego np. w zamian za język niemiecki. Jest to oczywiście kwestia wyboru, pierwszoklasiści mogli podjąć się nauki rosyjskiego bądź niemieckiego, lub obu tych języków naraz. Lekcje są prowadzone przez panią Lenę Usową w przemiły i ciekawy sposób. Panuje na nich sympatyczna i bezstresowa atmosfera, przez co nauka tego języka staje się jeszcze lepsza. Każda lekcja zaczyna się przypomnieniem słownictwa z poprzednich zajęć. Uczniowie mają okazję poznać wiele ciekawostek na temat nie tyle samego języka, co samej Rosji lub krajów rosyjskojęzycznych. Do nauki używają podręcznika pt. Вот и мы по но-вому 1 (Wot i my po nowomu 1) oraz ćwiczeń o tej samej nazwie. Podsumowując, jesteśmy bardzo wdzięczni naszej szkole za dodatkową możliwość nauki tych dwóch, bardzo istotnych, języków. Dzięki temu coraz bardziej się rozwijamy i poszerzamy naszą wiedzę o świecie. Kinga Garbowska
- 18. Jako że dziedziny informatyczne cieszą się dużą popularnością wśród młodych ludzi, a wielu z nich wiąże swoją przyszłość z nowoczesną technologią, nasza szkoła postawiła na rozwój swojej bazy komputerowej. Od teraz, oprócz standardowego pakietu Office, uczniowie mają okazję poznać również pakiet Adobe, dzięki programowi Kreatywny Start. Dokładniej rzecz ujmując: Adobe Photoshop (znany wszystkim program do obróbki zdjęć), Adobe Illustrator (graficzny program wykorzystywany przy tworzeniu np. logo lub ikon), Adobe Audition (do realizacji dźwięku) oraz Adobe Premiere (jeden z najpopularniejszych programów do obróbki materiałów wideo). Pozwolą one uczniom na poszerzenie wiedzy i zdobycie praktycznych umiejętności przydatnych we współczesnym świecie (np. przy prowadzeniu mediów społeczno- ściowych). Aplikacje te są wykorzystywane do kształcenia na lekcjach informatyki, lecz oprócz tego każdy uczeń ma prawo do używania ich we własnym domu. Centrum Mistrzostwa Informaty- cznego to ogólnopolski program, który ma na celu podwyższenie kompetencji kadry informatycznej oraz uczniów. Liceum Ogólnokształcące w Wołczynie również w nim uczestniczy. Od października prowadzone są dobrowolne zajęcia dodatkowe, na których młodzież poznaje zagadnienia z zakresu programowania, algorytmiki, mechatroniki i robotyki. Wiedza związana z tymi dziedzinami jest wysoce pożądana na rynku pracy, dlatego zajęcia przygotowawcze pod tym kątem to nie lada gratka. Uformowane zostały dwie grupy: jedna dla uczniów szkoły podstawowej, druga dla liceum. Licealiści mierzą się z algorytmiką i programowaniem, podczas gdy podstawówka poznaje podwaliny robotyki. Od grudnia będzie także możliwość wzięcia udziału w konkursach indywidualnych, tudzież zespołowych, przeprowadzanych głównie online. Zajęcia są dla chętnych, więc jeśli ktoś jeszcze ma ochotę, może dołączyć do grupy (nie będzie miał jeszcze dużych zaległości). Wystarczy zgłosić się do pana Mirosława Kelniarza i przyjść w środę na godzinę 14:30 do sali numer 217. Jest jeden warunek – grupa może liczyć maksymalnie 15 osób! DK https://www.computerworld.pl/news/Informatyka-a-koronawirus-Technologie-w-czasach-kryzysu,420082.html Rozwój bazy informatycznej
- 19. W nowym roku szkolnym odbyły się wybory do Rady Samorządu Uczniowskiego, w konsekwencji czego nowymi przedstawicielami społeczności uczniowskiej naszego liceum zostali: Natalia Wojciechowska – na stanowisku przewodniczącej, Kacper Rosiak – jej zastępca, Kinga Średniak – sekretarz, Kacper Klimowicz – skarbnik oraz Zofia Rogacz – jako członkini zarządu. W roli opiekunów występują pani Anna Wesołowska wraz z panem Wiesławem Nowakiem. Plany samorządu są ambitne. Kinga Średniak – sekretarz Rady Samorządu, zapytana o to, na co możemy czekać odpowiada: „W planach mamy organizację comiesięcznych wieczorów z kulturą, które mają odbywać się w piątki. Wciąż będą trwać akcje charytatywne związane z Antosiem [Antoni Dziaczuk z Wołczyna walczący z SMA] oraz wsparcie szpitala onkologicznego dla dzieci we Wrocławiu [Przylądek Nadziei], jak rok wcześniej. Odbędą się również wyjazdy integracyjne dla liceum. Poza tym w planach mamy też zorganizowanie wyjazdu na dzień dziecka, np. na kręgle”. Plany, niestety, nie są niczym pewnym. „Wszystko zależne jest od sytuacji związanej z pandemią” – dodaje Kinga – „Wszystko może się pozmieniać”. Niezależnie od kaprysów pandemii – my czekamy . DK Plany samorządu
- 20. Wieczór z książką lub filmem? Czemu nie? Kto nie lubi oglądania filmów/ seriali, czy czytania książek niech pierwszy rzuci kamieniem. Nikt się nie odważy? To świetnie! W takim razie mamy dla was parę propozycji na dobre spędzenie czasu w wolnej chwili . A teraz coś dla naszych moli książkowych. Dom orchidei Lucinda Riley Kinga Garbowska Na początku coś dla kinomanów. Tyler Rake - to film akcji z dosyć krwawymi scenami, jednak daję słowo, iż warto go obejrzeć. Opis: Doświadczony najemnik jedzie do Bangladeszu, by odnaleźć syna pewnego barona narko- tykowego. Ta z pozoru zwykła misja zmienia się w desperacką walkę o życie Pixele - to idealna komedia na familijny wieczór z herbatką w łapce. Opis: Gdy obcy atakują ziemię w stylu dawnych gier wideo, do akcji wkracza prezydent i jego kumple z dzieciństwa - mistrzowie automatów do gier. Śmiertelne Oczyszczenie Agata Polte
- 21. Dagmara Kopacka Hmm… Trudno wybrać tylko po dwie propozycje, ale zróbmy to tak… Zacznijmy od czegoś na poszerzenie wiedzy: Chirurg. Krew, złodzieje ciał i narodziny nowoczesnej chirurgii Wendy Moore – Mamy tu jakichś przyszłych chirurgów? Tak? To znakomicie. Nie? Żadna ujma, przecież było w historii ich tak wielu… I był też ON: John Hunter. Chcecie poznać człowieka, który nie wahał się przed niczym w drodze do osiągnięcia upragnionej wiedzy? Dosłownie przed niczym… Wykopywanie świeżych zwłok, gotowanie ludzkich ciał, by uzyskać szkielety, niekończące się sekcje, czy… dobrowolne zaaplikowanie sobie bakterii rzeżączki – oto ON, który podniósł chirurgię do rangi nauki. Psst… Miał też zakonserwowanego olbrzyma i pięcioraczki. Teraz coś pięknego: Niewidzialne życie Addie LaRue V.E. Schwab – Snująca się powoli opowieść o dziewczynie, która dostaje zbyt wiele, jak na jedno życie i o sile zła mieszkającej w mroku. „Nigdy nie módl się do bogów, którzy odpowiadają po zmroku”. Addie chciałaby zobaczyć coś więcej niż swoją wioskę. Nie jest to odpowiednie pragnienie dla młodej kobiety w 1714 roku. Addie odda wszystko, by tylko nie wyjść za mąż i nie zostać uwięzioną na zawsze w jednym miejscu. Ale czy warto było oddać duszę diabłu? Faustowski pakt w odświeżonej formie – ja przepadłam całkowicie.
- 22. A teraz coś na rozluźnienie: Batman zbawia świat (1966) – Być może tylko ja przepadam za starymi filmami na podstawie komiksów, ale błagam… zobaczcie. Zapewniam, że nie pożałujecie, a ubaw będzie po pachy. Te wspaniałe efekty specjalne, niesamowite charakteryzacje, pełne napięcia sceny walki, niespodziewane zwroty akcji i ta intryga – czyste złoto! Dowiedzcie się jak Batman i Robin ratują świat od politycznej katastrofy. Flash Gordon (1980) – Kolejna propozycja w podobnym stylu. Tym razem adaptacja może mniej znanego komiksu, ale za to równie wartego uwagi. Okrutny imperator Ming ma zamiar zniszczyć Ziemię. Flash Gordon (uwaga: nie ten Flash potrafiący prześcignąć światło) – trochę przypadkiem, trochę nie – wyrusza wraz z nowopoznanymi towarzyszami na misję ratunkową. Przemierza Kosmos, poznaje różne cywilizacje, ale przede wszystkim, dzięki swojemu archetypowemu urokowi osobistemu i zdolności fizycznej, udaje mu się… albo i nie... Nie warto zdradzać zbyt wiele. Muzykę do Flasha stworzył legendarny Queen. Czego chcieć więcej?
- 23. Całkiem niedawno w ręce wpadła mi książka pt. Ponad Wszystko autorstwa Nicolii Yoon. Jej publikacje są bardzo poruszające, i tak było w przypadku tej powieści. Nicola porusza bardzo ważną kwestię w swoim dziele – jak nieleczone zaburzenia psychiczne rodziców krzywdzą ich dzieci. Maddie – główna bohaterka tej lektury – całe życie spędza w zamknięciu, choruje na nieznaną dotąd chorobę – ma dosłownie alergię na świat. Jej żywot polega na czytaniu książek i nauce. Wszystko się zmienia, kiedy do domu obok wprowadza się chłopak Ollie. Łapią nić porozumienia przez szybę jej domu, z czasem ich relacja przechodzi w korespondencję na portalu społecznościowym. Chłopak wyrywa ją z domu, a prawda na temat jej choroby wychodzi na jaw. Osobiście ta książka ujęła mnie za serce. Autorka ukazała, problem wielu młodych ludzi, którzy dość często nawet nie wiedzą, że ich rodzice są też ich oprawcami. Matka Maddie swoją chorobliwą troską marnuje nastolatce życie. Prawdopodobnie wśród nas jest dużo osób, które spotyka podobny problem. Z całego serca polecam tę książkę każdemu. Jest naprawdę dynamiczna, ciekawa, ale naprowadza nas do pewnych wniosków. Z tej fenomenalnej książki każdy wyniesie prawdopodobnie inny wniosek. Jeżeli będziecie mogli to koniecznie ją przeczytajcie! Amelia Zhu