2. Ο άνθρωπος αποτελεί “κοινωνία αγάπης” κατά το
πρότυπο της Αγίας Τριάδος, σε αρμονία με την κτίση
ολόκληρη και την πηγή της αγάπης, τον Θεό.
Έτσι, όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος,
γλώσσας, μορφώσεως, χρημάτων ή κοινωνικής θέσης,
είμαστε όλοι ίσοι διότι όλοι φέρουμε τη θεία εικόνα,
νου δηλαδή, ελεύθερη θέληση και αγάπη.
3. Πολύ πριν από τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου η
χριστιανική θρησκεία είχε διακηρύξει το ανεκτίμητο της αξίας του
ανθρώπινου προσώπου, το απαραβίαστο της αξιοπρέπειάς του, την
πολυτιμότητα της ψυχής, προς την οποίαν δεν μπορούν να
αντιπαραβληθούν όλοι οι θησαυροί του κόσμου. Και στην παραβολή του
Καλού Σαμαρείτη ο Κύριος προδιέγραψε τις συνθήκες κάτω από τις
οποίες οι χριστιανοί οφείλουμε να επιδεικνύουμε την προς τον πλησίον
αγάπη μας, ανεξαρτήτως αν εκείνος ανήκει σε άλλη φυλή ή θρησκεία ή
φύλο.
4. «ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος
ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ
ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με… καὶ ἀποκριθεὶς ὁ
βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν
ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε»
Ο ίδιος ο Κύριος μας εβεβαίωσε ότι πίσω από κάθε μικρό και
ασήμαντο άνθρωπο σ' αυτόν εδώ τον κόσμο, που έχει ανάγκη
βοηθείας, θα κρύβεται ο ίδιος, με τρόπον ώστε ό,τι πρόκειται
κανείς να προσφέρει για την ανακούφιση ενός τέτοιου ανθρώπου
να θεωρείται ότι το προσφέρει στον ίδιο τον Θεάνθρωπο. Ειδικά
δε σε ό,τι αφορά τους ξένους μας βεβαίωσε ότι το «ξένος ήμην και
συνηγάγετέ με» (Ματθ. κε, 35)
6. «εποίησεν εξ ενός αίματος πάν έθνος ανθρώπων κατοικείν επί παντός
προσώπου της γης, ορίσας... τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών»
θεωρώντας κάθε άνθρωπο παιδί του ίδιου Θεού
και εικόνα Του πάνω στη γη
7. «πορευθέντες, μαθητεύσατε πάντα τα έθνη»
Α΄ προς Κορινθίους, κεφ. ιγ΄
Ο ύμνος της αγάπης (Απ. Παύλος )
«Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,
αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ήχών ή κύμβαλον αλαλάζον.»
9. «Ημείς, Χριστιανοί μου, δεν έχομεν εδώ πατρίδα. Δια τούτο και ο θεός μας
έβαλεν τον νουν εις το επάνω μέρος, δια να στοχαζώμεθα πάντοτε την
ουράνιον βασιλείαν, την αληθινήν πατρίδα μας»
Θ. Καϊρης, σοφός και αγωνιστής παπάς του
1821
«Ένα σημείο μαθηματικόν μέσα στο σύμπαν είναι η γη και εδόθη
όλη προς κατοικίαν του ανθρώπου γι’αυτό, όπου κι αν κατοικεί
κανείς, δεν μπορεί να θεωρηθεί ξένος».
10. Έχει, ιδιαίτερη σημασία το γεγονός, ότι ο «φυλετισμός» (ρατσιστικός
εθνικισμός) καταδικάσθηκε συνοδικά στην Κωνσταντινούπολη το 1872,
όπου αντιμετωπίστηκε ο εθνοφυλετισμός (εθνικισμός) ως αίρεση, ως
«καινή δόξα», «ξένος» προς την ορθόδοξη παράδοση και «νεωτερική
λύμη»
11. « Χρέος των Ορθοδόξων είναι, αντλώντας από τον πλούτο της
παραδόσεως, των βιωμάτων και των αρχών της Ορθοδοξίας, να
συμμετέχουν στην οικουμενική προσπάθεια αναζήτησης των ενδεδειγμένων
λύσεων προς μια παγκόσμια κοινωνία αγάπης»
12. • Δεχόμαστε τον ξένο και το μετανάστη σαν ευλογία και σαν δώρο
Θεού, που μας δίνει ευκαιρία υπηρεσίας και αγάπης Xριστού.
• Aναγνωρίζουμε ότι όλοι έχουμε πλαστεί σαν εικόνα του Θεού και
έχουμε τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα για ζωή, εργασία,
ελευθερία, σκέψη και έκφραση.
• Πιστεύουμε ότι το Eυαγγέλιο, που εμπνέει τη λατρεία και
διαμορφώνει την ζωή καταδικάζει το ρατσισμό και τις φυλετικές
διακρίσεις και απαιτεί τη δικαιοσύνη για τα θύματα του
ρατσισμού και των διακρίσεων.
13. • Συμπαραστεκόμαστε στον πόνο και στη θλίψη των θυμάτων των διακρίσεων και
στεκόμαστε ο καθένας με τον τρόπο του μαζί τους και κοντά τους.
• Yποστηρίζουμε τη δημιουργία διορθωτικών αντιρατσιστικών θεσμών όπου είναι
αναγκαίο στην κοινωνία μας και υποστηρίζουμε όσους εργάζονται για την
αλλαγή της νοοτροπίας μας προς την κατεύθυνση της ισότητας και της αποδοχής
του ξένου.
• Tέλος, προσευχόμαστε οι εκκλησίες να καλωσορίζουν ανθρώπους από κάθε
φυλή, χρώμα και εθνικότητα, οι οποίοι θα συμμετέχουν πλήρως χωρίς καμιά
διάκριση στη ζωή των κοινωνιών και θα αξιοποιούνται για τη δόξα του Θεού και
το καλό των ανθρώπων
