List byłych ministrów

1. Stanowisko byłych ministrów przemysłu i handlu oraz ministrów gospodarki Rzeczpospolitej
Polskiej w sprawie prywatyzacji aktywów grupy LOTOS S.A. w formie „fuzji” zOrlen S.A. , sprzedaży
holdingowi MOL Group I Saudi Aramco
My, niżej podpisani, sprawujący w przeszłości funkcje ministrów przemysłu i handlu oraz ministrów
gospodarki RP, wypowiadamysięjednomyślnie i jednoznacznie przeciwko realizacji tzw.„fuzji”grupy
LOTOS z grupą Orlen na warunkach ogłoszonych przez Ministra Aktywów Państwowych
i apelujemy o:
- Zatrzymanie procedur rozbioru grupy LOTOS opowiadając się za utrzymaniem jej w obecnej,
zintegrowanej strukturze.Apelujemy zwłaszczaoutrzymaniestrukturywłaścicielskiejsieci stacji paliw,
konkurujących z siecią stacji grupy Orlen.
- Zaniechanie sprzedaży udziałów w rafinerii gdańskiej, wraz z całym łańcuchem wartości
generowanym przez to przedsiębiorstwo,
- Zatrzymanie zbyciabaz paliwowychnarzecz partnerazagranicznego i pozostawieniaichw spółkach
krajowych,
- Unieważnienie planów budowy nowego, morskiego terminala przeładunkowego dla ropy surowej i
paliw pędnych na rzecz partnera zagranicznego, zwłaszcza z grupy państw- członków OPEC.
- Zaprzestanie finansowania spółek B4S i Butterfly Strategies funkcjonujących na Węgrzech,
pracujących na rzecz realizacji projektu „fuzji” w zaplanowanym schemacie.
1. Próba włączenia wybranych aktywów LOTOS S.A. do węgierskiej grupy MOL w zamian za jej
wybrane aktywa przeznaczone do włączenia do grupy Orlen jest próbą nieekwiwalentnej
wymiany (tzw. swap-u) i wyczerpuje wszystkie znamiona wadliwej prywatyzacji,ze szkodądla
bezpieczeństwa energetycznego kraju, dla skarbu państwa i dla grupy LOTOS S.A. Brak
zabezpieczenia przed dalszym zbywaniem przez MOL i Saudi Aramco zaplanowanych do
nabycia aktywów LOTOS S.A. wskazuje na wyjątkową groźną w skutkach ignorancję
ekonomiczną , wobec tak znaczącej wartości aktywów (zwłaszcza detalicznych) dla
potencjalnych,kolejnych nabywców z silnych rosyjskich grup kapitałowych. W zestawieniuz
obietnicami pierwokupu przez Orlen (tzw. prawo pierwokupu) byłoby to dalece
niewystarczające. Dziwi i zaskakuje bierność organów nadzorczych w tej sprawie, zarówno w
grupie Orlen jak i LOTOS S.A. Schemat proponowanej wymiany jest nietransparentny. W
szczególności porównanie wartości aktywów zbywanych na rzecz MOL i Saudi Aramco w
zestawieniu z wartością nabywanych w zamian aktywów MOL zaplanowane jest bez
zrozumiałej analizyzdolności generowania przezte aktywazyskuw perspektywie kilkuletniej.
2. Dysproporcjaw wysokości tzw.kapitalizacji (giełdowej) firmOrlen, LOTOSS.A., holdinguMOL
i Saudi Aramco – odpowiednio ok. 7,2 mld USD, 3mld USD, 7,3 mld USD i 2,426 bln USD
pozostałaby na tym samym poziomie nawet jeśli przyjąć ze kapitalizacja powiększonej grupy
Orlen wzrosłaby do wysokości sumy kapitalizacji dwóch pierwszych z wymienionych spółek
(byłabyoczywiście niższa)akapitalizacjadwupozostałychutrzymałabysiębezzmian .Podtym
względem oczekiwanie poprawy pozycji konkurencyjnej Orlenu jest iluzją.
3. Wprowadzenie grupy MOL na rynek detaliczny paliw w Polsce byłoby oczywistą zgodą na
realizację wieloletniej strategii MOL w naszym kraju. Strategii takiej jak na Węgrzech,
polegającej przede wszystkim na promowaniu i sprzedaży ropy naftowej i paliw wyłącznie

2. pochodzenia rosyjskiego. Powiązania kontraktowe i faktyczne MOL z dostawcami rosyjskimi
powodowałoby stałą presję na przejmowanie rynku paliw i ropy w Polsce przez MOL a także
ryzykoskokowegozdominowaniarynkuwewnętrznegoprzezpaliwarosyjskie .Ryzykoto jest
zbyt wysokie, aby ignorować jego wpływ na bezpieczeństwo energetyczne Państwa.
Dodatkowo, ryzyko to wzrosło ostatnio wobec przewidywanego embarga, zapowiadanego
przez Komisję Europejską na importowane do UE rosyjskie paliwa gotowe i ropę surową.
Należyuwzględnićfakt,iż państwowęgierskie,awraz z nimgrupaMOL publicznie kontestują
planyuniezależnieniasięodimportui dostaw wszelkichsurowcówenergetycznychzFederacji
Rosyjskiej.
4. Sprzedaż baz paliwowych a także zawarta w planie „fuzji” propozycja budowy nowego
terminaladoprzeładunkuropyi paliwnakosztgrupy OrlenzprzeznaczeniemdlaSaudiAramco
poważnie zmniejszy możliwość reagowania krajowych dystrybutorów na szoki podażowe na
tychrynkacha przeztowystawi napodwyższone ryzykowszystkichkrajowychklientów.Arabia
Saudyjska jest aktywnym członkiem OPEC – światowego kartelu eksporterów od
sześćdziesięciu lat. Natomiast wszelkie możliwe ograniczenia lub spadki popytu na paliwa w
Europie i w Polsce będą w takim samym stopniu oddziaływać na rafinerię w Płocku jak i na
rafinerię w Gdańsku zarówno w obecnym stanie właścicielskim jak i po wadliwie
przeprowadzonej „fuzji”.
5. Zaplanowana przez Ministra Aktywów Państwowych „fuzja” jest rażąco sprzeczna z polską
racją stanu, która dyktuje potrzebę zachowania i wzmacniania bezpieczeństwa
energetycznegobezryzyka politycznego,bez dodatkowychkosztównakładanychnaobywateli
RP oraz bez ryzyka spadku konkurencyjności krajowej gospodarki.
Tadeusz Syryjczyk, Minister Przemysłu 1989-1991
Henryka Bochniarz, Minister Przemysłu i Handlu 1991
Andrzej Lipko, Minister Przemysłu i Handlu 1991-1992
Marek Pol, Minister Przemysłu i Handlu 1993-1995
Wiesław Kaczmarek, Minister Gospodarki 1997
Janusz Steinhoff, Minister Gospodarki 1997-2001
Jacek Piechota, Minister Gospodarki 2001-2003
Jerzy Hausner, Minister Gospodarki i Pracy 2003-2005
Piotr Woźniak, Minister Gospodarki 2005-2007
Waldemar Pawlak, Minister Gospodarki 2007-2012
Janusz Piechociński, Minister Gospodarki 2012-2015