Traballo realizado por Eduardo B. B. e Laura F. R., alumnos de 1º de ESO (grupo B) para a materia de Proxecto Interdisciplinar no Colexio Sagrado Corazón de Jesús (Ribadeo).
Presentación sobre o Misal de Monterrei (primeiro libro impreso en Galicia); a fortaleza e de Monterrei e as mobilizacións recentes para evitar que se utilice como hotel.
Traballo realizado por Eduardo B. B. e Laura F. R., alumnos de 1º de ESO (grupo B) para a materia de Proxecto Interdisciplinar no Colexio Sagrado Corazón de Jesús (Ribadeo).
Presentación sobre o Misal de Monterrei (primeiro libro impreso en Galicia); a fortaleza e de Monterrei e as mobilizacións recentes para evitar que se utilice como hotel.
La Fundación Ferrol Metrópoli en colaboración con el Ayuntamiento de Ferrol realizo una publicación “Ferrol, unha cidade ilustrada”.
Continuando con nuestra línea de trabajo en pro de la Candidatura de Ferrol de la Ilustración a Patrimonio Mundial, intentamos de esta manera divulgar los valores de la ciudad de Ferrol y su fortificación en el siglo XVIII de manera que la ciudadanía y el público en general puedan conocer más de cerca el patrimonio de la Ciudad.
Esperamos que esta publicación sirva de guía para los interesados en nuestro patrimonio.
Nesta presentación podemos observar os marabillosos plans urbanísticos que azoutan aos recursos naturais lucense e, en definitiva, á habitabilidade da cidade de Lugo. Por suposto, a partir destes plans cadaquén pode inferir os intereses económicos que hai detrás e a ética política que teñen os nosos representantes no goberno.
2. O 9 de abril, o alumnado de 3º ESO fixemos
percorrido polo centro de Vigo e polo CUVI,
(Campus Universitario de Vigo).
3. Atopámonos coas guías nos xardíns de EijoAtopámonos coas guías nos xardíns de Eijo
Garai. Alí aprendemos que na cidade de Vigo,Garai. Alí aprendemos que na cidade de Vigo,
igual que en Cangas, fixéronse uns recheos,igual que en Cangas, fixéronse uns recheos,
coméndolle terreo ao mar.coméndolle terreo ao mar.
4. Preto do porto atópanse edificacións que pertencían a industriais
cataláns. Adoitaban ser grandes empresarios que montaron na
cidade as súas fábricas de conservas e salgado, das que algunhas se
converteron en estaleiros. Destacan o edificio Bonín e o Banco de
España, de finais do século XIX
‣ ‣
5. Vigo derrubou a súa muralla no ano 1869 parapoder facer ensanches, e así, creceu a cidade.Co derrubamento destas murallas diseñáronsenovas rúas. A primeira foi a rúa Carral, que tenunas beirarrúas máis amplas, para facilitar opaseo do peón, e alí nos diriximos.
6. A rúa Policarpo Sanz é outra das rúas construídas despois de derrubar a
muralla. A maioría dos edificios situados nesta rúa están moi decorados
exteriormente para dar a coñecer o poderío económico da familia
propietaria. Nesta rúa atópase o teatro García Barbón,(do arquitecto de O
Porriño Antonio Palacios), datado en 1913.
7. A rúa Elduayen divide o casco vello en dous, e conecta a saída de
Madrid coa de Baiona. Desde ela podemos acceder ó Concello da
cidade, que foi edificado sobre as ruínas do antigo Castelo de San
Sebastián.
8. Despois atopámonos coa rúa Venezuela, que é unha rúa sen planificar, por iso
vimos un auténtico descontrolo na disposición dos edificios.
Despois desta rúa atopamos a Praza de España, o redor da que se atopa a
“cidade xardín”, zona residencial de vivendas unifamiliares, formada por
grandes clalet.
9. A continuación nos achegámos ao monte do Castro
No monte hai unha fortaleza amurallada do século XVII, que se
construíu principalmente para defenderse dos posibles ataques
dos portugueses. Trátase dunha dobre muralla, que ten na súa
porta principal o escudo de Vigo, e a cada lado da porta un
canón.
10. Desde o punto máis alto puidemos observar
toda a cidade de Vigo, e desde alí localizamos os edificios máis
representativos. Ademais, vese que ten unha distribución un tanto
caótica debido á falta dunha planificación urbanística axeitada.
11. Baixamos pola Gran Vía.
A un lado, a cidade
difusa (casas dispostas
nun terreo sen
planificación), e ao
outro, a cidade
compacta (zona
planificada formada por
mazás de edificios).
Seguindo cara á Praza
América atopamos o IES
de Santa Irene, feito
grazas á contribución do
filántropo Policarpo
Sanz.
12. Achegámonos á zona de Coia, onde se situan unha serie de vivendas
de protección oficial, da década dos 70. Nesta zona os edificios son
pequenos e están separados, permitindo espazos verdes entre eles e
posibilitando que todas as habitacións sexan exteriores.
A continuación, atópase San Paio de Navia, unha zona de recente
construcion, ben planificada, con grandes edificios, xardíns, etc.
13. Pasamos pola praia de Samil que é outra zona afectada pola urbanización
e humanización. O Concello quere recuperar o sistema dunar da praia,
pero é un proxecto moi difícil de levar a cabo
Volvendo para o centro de Vigo chegamos a Bouzas que era unha vila
mariñeira absorbida por Vigo debido á súa expansión.
14. O Berbés foi un barrio mariñeiro que
quedaba a pé de praia, a extramuros
da cidade. O Concello intenta
recuperar a antiga imaxe deste lugar
reconstruíndo as fachadas das casas
xa que como vimos ao pasar, está
deteriorado.
Subindo pola rúa Real atopámonos
casas, cun máximo de tres alturas. E
seguindo, na praza Almeida están
situados dous pazos, dos séculos XV e
XVI.
Foto de Faro de Vigo. Roberto Grobas
15. Os oficios distribuíanse nas diferentes rúas; un exemplo disto é a rúa dos
Cesteiros, onde xa só queda un: Antonio.
Continuando pola Praza da Constitución atopamos edificios
importantes como o antigo concello.
< Antes
Agora >
16. A “Porta do Sol” fai referencia a unha das
antigas portas da muralla, que comunicaba
coa estrada de Castela. Nela atopamos
varios edificios en pedra, dos que podemos
destacar o edificio Simeón.
17. A última parada do día foi no CUVI (Campus Universitario de Vigo). Nel
amosáronnos exemplos da arquitectura contemporánea. O primeiro edificio
visitado despois da comida foi o de Miralles (aulario), sobre unha certa
altura para deixar así ver a paisaxe desde o chan.
18. Despois nos levaron á Facultade de
Ciencias Económicas e
Empresariais, onde entramos nunha
das aulas.
Subimos tamén á Biblioteca, da que
destaca o seu tellado-praza.
Por último, visitamos o edificio do
Reitorado,
20. O edificio Curbera (1939) foi o
primeiro rañaceo coñecido de
Vigo, pertencente a unha
familia que era propietaria
dunha fábrica de conservas.
21. Vigo consta dunha zona franca, onde se atopa
principalmente a empresa PSA Citröen e outras
empresas relacionadas co sector do automóbil.
22. O MARCO (Museo de Arte Contemporáneo) foi construído no ano
1880, como centro penitenciario e xulgados. O cárcere estruturouse
de maneira panótica, e divida en raios; así se facilitaba o traballo do
vixiante e reducía o contacto dun preso cos demais
23. FIN
Proxecto terra, 9 de abril.
Por:
Ana Gómez-Luís M. Carnero (texto e fotos)
e Caetano Eirea (montaxe)