2.  Epoka następująca po ŚREDNIOWIECZU i
poprzedzająca XIX WIEK (jako epokę ).
 Za jej datę początkową uznaję się najczęściej:
- upadek Konstantynopola, a tym samym cywilizacji
bizantyńskiej (1453)
LUB
- odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba (1492)
CZY
- wystąpienie Marcina Lutra, początek reformacji W
Europie (1517)

3. Za umowne zakończenie epoki w historii powszechnej
uznaje się najczęściej:
- wybuch rewolucji francuskiej (1789 r.),
….A RZADZIEJ
- kongres wiedeński(1814 r.).

4.  renesans ( odrodzenie)– wiek XV i XVI
 barok – od końca XVI wieku do początków XVIII
wieku
 oświecenie – XVIII wiek
 romantyzm – pierwsza połowa XIX wieku

5.  Humanizm (z jęz. łacińskiego "humanitas" –
człowieczeństwo
ANTROPOCENTRYZM
 człowiek stanowi centrum i cel Wszechświata
- wszechstronne wykształcenie człowieka
- konieczność formowania osobowości
ludzkiej oraz twórczych zdolności człowieka

6.  Reformacje- ruch społeczno - polityczny wewnątrz
Kościoła Katolickiego, który kwestionował nawet
dogmaty religijne
Na obszarach objętych reformacją Kościół traci pozycję
animatora szpitalnictwa na rzecz osób fizycznych i
organizacji o charakterze świeckim
(stowarzyszenia, fundacje, samorząd miejski)

7. *sobór Trydencki- gruntowna reorganizacja instytucji
kościelnych- postanowienie o aktywniejszych działań w
zakresie opieki szpitalnej, obejmująca większą grupę
potrzebujących.

8. czynione w ramach reformacji i kontrreformacji
działania opiekuńcze na rzecz potrzebujących, nie
stanowiły przełomu w odniesieniu do ogółu
niepełnosprawnych.

9.  często wyszydzani przez przeważającą pełnosprawną
społeczność miast i wsi
 wiodący życie żebraków i nędzarzy
 w więzieniach i placówkach poprawczych
przebywający wspólnie- upośledzeni umysłowo,
chorzy psychicznie, zaniedbani moralnie i pospolici
przestępcy
M. Kalinowski, J. Pełka, 2003, s. 20–42

10.  zarabiano żebractwem
 żyli z jałmużny
 zatrudniano do wykonywania prostych prac
 czasem umieszczano ich w szpitalach i przytułkach
 najwięksi szczęśliwcy mogli liczyć na ciepłe miejsce
przy jakieś rodzinie

11.  Oszuści symulowali choroby
 Porywali okaleczanie dzieci
 Zgromadzenia żebraków

12.  wystawianiu ich na widok publiczny, ku uciesze
gawiedzi (tłumu)
 karł dla zabawienia właściciela dworu
 modne było posiadanie obłąkanego, który potrafił
doskonale rozbawić towarzystwo swoimi absurdalnymi
i nielogicznymi poczynaniami i wypowiedziami
 w tancbudach i na targach pokazywano „kobiety z
brodą”, „dzieci o czterech rękach” i „najbrzydszych
ludzi świata”

13. Stosunek społeczeństwa do niepełnosprawnych
dzieci w tym okresie był zdeterminowany powszechnie
panującym przekonaniem, że upośledzenie jest karą za
grzechy popełnione przez rodziców.

14. Szpitale przy zabudowaniach kościelnych lub
zakonnych.
„Każdy kościół miał swoje środowisko biedoty,
które żyło po trosze z niego po trosze dzięki
parafialnym Dobroczyńcom”

15.  odwdzięczali się sprzątaniem świątyni i jej otoczenia,
 stróżowaniem przy katafalku,
 czy biciem w dzwony
 z inwalidów wojskowych, tworzono coś w rodzaju
milicji, która potrafiła rozprawiać się
z ludźmi lekceważącymi proboszcza

16.  Rozwój różnych dziedzin nauki- m.in.
rozwój medycyny
odróżnienie niepełnosprawności
intelektualnej od choroby psychicznej
4 GRUPY LUDZI PSYCHICZNIE CHORYCH
(Feliks Plater- XVI w.)

17. podjęto pierwsze próby edukacji dziecka
niepełnosprawnego umysłowo
Philipp Pinel (1745–1826) i
Jean Gaspard Itard (1775–1838)

18.  Omawiał zjawiska: manii, melancholii, pomieszania
(otępienie) i idiotyzmu (idiotyzm zaliczał do chorób
psychicznych). Opisał naukowo imbecylizm, zaliczony
przez niego do lżejszej kategorii upośledzenia
umysłowego.

19.  Eksperyment z „dzikim z Aveyron”

20.  Chorych psychicznie nazywał „bogaczami, którzy
wszystko stracili”, zaś upośledzonych umysłowo
zdefiniował jako „biednych od urodzenia”.
 Według niego, to, jaki jest stopień upośledzenia
umysłowego, wynika z faktu, w którym momencie
rozwoju dziecka nastąpiło porażenie mózgowe.

21.  Wyodrębnił 3 stopnie upośledzenia umysłowego:
ograniczenie umysłowe, idiotyzm i imbecylizm.
 przyczynił się do utworzenia pierwszej publicznej
szkoły specjalnej dla dzieci upośledzonych
umysłowo(1837)
 przyczynił się do wydania regulacji prawnych w 1838 r.,
chroniących takie jednostki
 z jego inicjatywy utworzono we Francji pierwszą
klinikę psychiatryczną

22. 1. Polska
* Status Litewski - 1529
* Powołanie opiekunów osób niepełnosprawnych -1638
2. Rosja
* Przytułki i szpitale dla osób z zaburzeniami zachowania
– 1682
3. Anglia
*Elżbietańskie ustawy o opiece nad ubogimi 1562- 1601
*Ustawa o Idiotach – 1860
* Ustawa oświatowa – 1870

23. 16.08.1923
Pierwsza Polska Ustawa o Opiece Społecznej
,,[…] zaspokojenie ze środków publicznych niezbędnych
potrzeb życiowych , tych osób które trwale lub
chwilowo własnymi środkami materialnymi lub własną
pracą uczynić tego nie mogą , jak również
wytwarzaniu się stanu wyżej wymienionego ‘’

24.  Balcerek M., Rozwój wychowania i kształcenia dzieci
upośledzonych umysłowo. Zarys historyczny, Warszawa,
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1981
 Kalinowski M., Pełka J., Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich.
Warszawa2003
 Kirejczyk K., Upośledzenie umysłowe – Pedagogika, PWN,
Warszawa 1981
 Kowalczyk. O , Rola pomocy osobistej w procesie integracji
społecznej osób niepełnosprawnych w Polsce i innych krajach,
wydawnictwo Akademii ekonomicznej , Wrocław 2003
 Seyda B., Dzieje medycyny w zarysie, Wyd. II, PZWL, Warszawa
1977
 Wyczesany J. , Pedagogika osób z lekkim upośledzeniem
umysłowym, (w:) Dykcik W. (red.)Pedagogika specjalna, Poznań:
WN., 1998.