1. มะม่วงที่พบในประเทศเมียนมาไม่แตกต่างจากของประเทศไทยนักอาจกล่าวได้ว่ามัน
เหมือนๆในประเทศไทยที่พบเห็นทั่วไป เพราะภูมิอากาศใกล้เคียงกันมาก ซึ่งขนาดเวลาใน
ประเทศเมียนมาช้ากว่าประเทศไทยเป็นระยะเวลา 30 นาที ดังนั้นครูเฒ่าบุรีรัมย์ขอ
เอาเรื่องมะม่วงมาเล่าสู่กันฟังยิ่งช่วงนี้ฤดูร้อนใกล้ปลายเดือนเมษายน ต้นพฤษภาคม
ของทุก ๆ ปี มะม่วงจะเริ่มสุกเรียกว่าเข้าสู่ข้าวเหนียวมูลกะทิสดกินกับมะม่วงสุกอร่อย
นัก...แต่ผู้สูงอายุอย่ารับประทานมากนะจ๊ะเดี๋ยวความดัน เบาหวาน โรคภัยไข้เจ็บจะ
ถามหา จากประสบการณ์ที่สวนในบ้านของตนเองปลูกมะม่วงไว้ต้นหลายพันธุ์ ...555..
เอานี้ก็จ๊ะเอาเรื่องมะม่วงที่เขานิยมรับประทาน แบบดิบ – สุข – เปรี้ยว – หวาน
พร้อมภาพมาฝาก และต้องบอกก่อนนะว่าในสวนกระท่อมริมนาของครูเฒ่าบุรีรัมย์ ให้
การดูแลแบบวิถีธรรมชาติ คือ พรวนดิน ถากหญ้ากลบ และใส่เฉพาะขี้วัว ขี้ควาย
พันธุ์มะม่วง
นิยมบริโภค รสชาติ
ดิบ สุข เปรี้ย
ว
มัน หวาน
มหาชนก
มันขุนศรี
มันศาลายา
มันเดือนเก้า
มันเมืองสิงห์
แก้วลืมรัง
แรด
ฟ้าลั่น
แก้วศรีสะเกษ
เขียวใหญ่
(งามเมืองย่า)
เชียวเสวย
เพชรบ้านลาด
น้้าดอกไม้
น้้าดอกไม้เบอร์4
แดงจักพรรดิ์
ทองด้า
ลิ้นงูเห่า
สามฤดู

2. มะม่วง เป็นไม้ยืนต้นในตระกูล Mangifera ซึ่งเป็นไม้ผลเมืองร้อนในวงศ์
Anacardiaceae ชื่อวิทยาศาสตร์: Mangifera indicaเป็นพืชที่มีถิ่นกาเนิดในอินเดีย
เพราะการที่ภูมิภาคนั้นมีความหลากหลายทางพันธุกรรมและร่องรอยฟอสซิลที่
หลากหลาย นับย้อนไปได้ถึง 25-30 ล้านปีก่อน[1] มะม่วงมีความแตกต่างประมาณ
49 สายพันธุ์กระจายอยู่ตามประเทศในเขตร้อนตั้งแต่อินเดียไปจนถึง
ฟิลิปปินส์ จากนั้นจึงแพร่หลายไปทั่วโลก เป็นไม้พุ่มขนาดกลาง ใบโต ยาว ปลาย
แหลม ขอบใบเรียบ ใบอ่อนสีแดง ออกดอกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็ก สีขาว
ผลอ่อนสีเขียว ผลแก่สีเหลือง เมล็ดแบน เปลือกหุ้มเมล็ดแข็ง
แหล่งที่มา
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B
9%88%E0%B8%A7%E0%B8%87