LETRAS GALEGAS MUSEO DO MAR 2009

1. Ramón Piñeiro López naceu en Láncara (Lugo), en maio de 1915. Cursou en Lugo o bacharelato elemental. Neses anos descubriu a literatura; tamén a literatura nasúalingua. Ao rematar, foitraballar a Sarria, onde Piñeiro tivo os seusprimeiros contactos cogaleguismo. Volvería a Lugo para cursar o bacharelato superior, donde fundou canda os seuscompañeiros de instituto, a MocidadeGaleguista de Lugo. A súaintelixencia e a súa entrega á causa levárono a relacionarse cos líderes do Partido Galeguista (PG). Desde a súa posición, participaría fondamentena campaña a prol do Estatuto de autonomía. Co comezo da guerra, Ramón Piñeiro participou como representante do PG na comisión asesora do gobernador civil en defensa da República. Á súa insegura situación persoaluniutamén Piñeiro a angustia que lleproduciu comprobar como, a medida que se prolongaba o conflicto, as persoas que o rodeaban se ían insensibilizando e endurecendo. Agoniado ante a posibilidade de rematar coma elas, caeuna depresión. Desta experiencia xurdiu o seu interese pola filosofía. Rematada a contenda, trasladouse a Santiago de Compostela para estudar Filosofía e Letras, e en 1942 marchou a Madrid para cursar a especialidade de Filosofía.En 1943 participounareconstrución clandestina do PG e pasou a formar parte do seu Comité de Dirección. No ano 46, Ramón Piñeiro cruzou os Pirineos a pé e viaxou a París para entrevistarse co presidente do goberno republicano no exilio. Pretendía, por unha banda, conseguir que se incluíse a Castelao como ministro galego no goberno republicano; por outra, informarse dos plans e medios que o goberno tiña para derrocar o réxime de Franco. Maisquedou desolado ao constatar que o proxecto para rematar co franquismo era inxenuo e irrealizable. De volta a Madrid, Ramón Piñeiro foi prendido e foi condenado a seis anos de cárcere, dos que cumpriu tres. Aosaír da cadea, Ramón Piñeiro abandoou a loita política naclandestinidade e optoupolaloita cultural. Foiun dos responsables da creación da editorial Galaxia, pensada para darlle cobertura ó pensamentogaleguista, e desde aquí, Piñeiro foi un dos principais artífices da reconstrución cultural galega da posguerra. Xunto a Francisco Fernández del Riego dirixirían a revista Grial. Nelapublicou Ramón Piñeiro o seuprimeiroensaio filosófico: "Significado metafísico da saudade" (1951). Á saudade dedicaría Ramón Piñeiro outroscatrotraballosmáis. O volumeOlladas no futuro, recolle una escolma dos artigos que fora publicando dende o ano 49. A preocupación polalingua galega de Ramón Piñeiro reflíctesetaménnasúa dedicación á revisión e publicación do Diccionario gallego-castellano de Eladio Rodríguez González. En respostaaoafogamento da cultura galega que o franquismo practicaba sistematicamente, Ramón Piñeiro redactou un documento de denuncia que foiasinado por diversos centros galegos de América e repartido nanosalingua, en inglés e en francés na VIII AsembleaXeral da UNESCO (1954), causando o desconcerto entre a delegación española. En 1967 ingresouna Real Academia Galega co discurso A linguaxe e as linguas. Coa chegada da democracia, Ramón Piñeiro comezou por apoiar diversos manifestos a prol da consecución dun auténtico autogoberno para Galicia e dun estatuto de autonomía. Nasprimeiraseleccións autonómicas foielixido deputado autonómico. Nesemesmo ano, Ramón Piñeiro foielixido presidente do primeiroConsello da Cultura Galega, cargo que ocuparía ata o seupasamento en 1990. 2009