a literary analysis of laing langob ni brigido alba by tiburcio baguio

1. Ang Laing Langob Ni
Brigido Alba (1982)
ni: Tiburcio Baguio
Ang Ibang Yungib Ni
Brigido Alba
Salin ni: Alili M. Balaso

2.  isang manunulat sa wikang Cebuano
 nobelista at kwentista
 editor ng Bisaya Magasin mula 1986 hanggang 1995
 kilala sa pagiging partikular sa sikolohiya ng tauhan
at ang kamalayan nito sa lipunang kanyang
ginagalawan sa maikling kwento.`

3. TUNGKOL SA AKDA
Ang maikling kwentong ito ay nagkamit ng
Ikaduhang Ganti-Bangga sa Sugilanon- Cebuano
Literary Festival at nalathala sa BISAYA Magasin
noong Oktubre 27,1982, ph.3-6,49,52,53.

4. TAGPUAN
 Sa isang lungsod na kinalalagyan ng isang pabrika.
 Sa kasalukuyang panahon

5. TAUHAN
 Brigido Alba- isang manggagawa sa pabrika sa lungsod
 Lorna- Asawa ni Brigido na tagatinda ng sigarilyo
 Inday Gloria- anak ni Brigido
 Mr. Abad- tagapangasiwa sa pabrika

6. BANGHAY
 Panimula
Pagbabalik tanaw sa karanasan ni Brigido Alba sa kanyang
kabataan nang siya ay maligaw sa isang madilim na yungib.
 Saglit na Kasiglahan
Paglalahad ng mga kasawian at kasalukuyang buhay ni Brigido
Alba tulad ng pagkamatay ng kanyang nag-iisang anak, pagkakasakit ng
kanyang asawa at ang kahirapang dinaranas niya ngayon.

7. BANGHAY
 Suliranin
Pag-alok ni Mr. Abad kay Brigido ng mas mataas na
puwesto na may mas mataas na trabaho kapalit ng kanyang pagtalikod
sa katapatan sa unyon ng mga kapwa niya trabahante sa pabrika ng
henebra.
 Tunggalian
Tao laban sa sitwasyon

8. BANGHAY
 Kasukdulan
Pagtanggi ni Brigido Alba sa alok ng kanyang Supervisor.
 Kakalasan
Pagkamatay ng asawa ni Brigido Alba.
 Wakas
Pagpaslang kay Brigido Alba.

9. TEMA
Ang

10. DAMDAMIN

11. PANINGIN O PANANAW
 Paninging-pangatlong panauhan
ang tagasalaysay sa kwento ay hindi kasali sa mga tauhan
ngunit malayang nakikita at naipapahayag ang mga pangyayari o
karanasan, damdamin at kaisipan ng mga tauhan.

12. SIMBOLO
 Madilim na Yungib
• Pamamayani ng materyalismo na ang mga kapitalista lamang ang may
puwang umunlad sa lipunan, at ng anumang pagpoprotesta o
pagwewelga ng mga lalong nabubusabos na mahihirap sa kanilang
paghingi ng kaunting ginhawa sa buhay ay nauuwi lamang, kung hindi
man sa kasawian, sa walang katuturan.