2. “Komen jullie zo ook naar
beneden?”, vraagt Nessa,
die al met Tamara op de
arm aan de trap staat, “De
meisjes moeten zo meteen
opgroeien.”
3. “Weet ik…”, zucht Jasper,
“Maar het ziet ernaar uit
dat Alina geen zin heeft om
een verjaardagsliedjes te
zingen!”
4. Alina kijkt hem kwaad aan
en schudt met haar hoofd:
“Nee, Lien ni zinge! Lien
taart!”
“Oké dan maar…”, plukt
Jasper zijn dochtertje van
de grond, “Zingen leer je
later ook wel…”
5. “Sneller, Jasper!”, lacht
Nessa die al bij de taart
staat, “Tamara heeft zoveel
zin om de kaarsjes uit te
blazen, dat ze met haar
gezicht in de taart valt als
je niet snel komt!”
6. Nadat Tamara dan
uiteindelijk zonder al te
veel brokken braaf de
kaarsjes heeft uitgeblazen,
springt ze de lucht in.
“Wauw! Alles is opeens zo
klein… of ik ben groter, dat
kan natuurlijk ook…”
7. Als ze ziet hoe groot haar
tweelingzus is geworden,
begint Alina ongeduldig op
en neer te hobbelen op
Jaspers arm: “Papa! Lien
ook groot, Lien ook blaze!”
8. “Ja rustig maar hoor,
temperamentje!”, lacht
Jasper, en hij buigt zich
naar de tweede taart toe.
9. “Dat was cool!”, zegt ze
nuchter, wanneer ze weer
met beide voeten op de
grond staat. Om zich
daarna tot haar zus te
wenden: “Gaan we nieuwe
kleren uitzoeken??”
10. Even later staan ze samen
op Alina’s kamer.
“Leuk jurkje!”, zegt Alina,
terwijl ze een T-shirt over
haar hoofd trekt, “Zal ik nu
je haar doen? Want die
twee knotjes zien er écht
niet meer uit!”
11. “Alleen meer de knotjes
eruit hoor!”, waarschuwt
Tamara wanneer ze in haar
eigen kamer aan de
kaptafel zit, “Voor de rest
mag mijn haar blijven hoe
het is!’
12. “Dat ziet er best goed uit!”,
concludeert ze even later,
“Zal ik nu jouw haar doen?”
Alina knikt en gaat aan de
kaptafel zitten.
13. “Mooie haarband!”, knikt
Alina tevreden, “Zullen we
dan nu wat make-up
uitproberen?”
Net op dat moment horen
ze Nessa’s stem van
beneden: “Meiden, tijd om
te gaan slapen!”
14. Alina rolt met haar ogen en
klimt van de stoel: “Morgen
dan… Welterusten,
Tamara!”
“Tot morgen, Alina!”
15. De volgende ochtend zitten
de drie dames gezellig
samen aan het ontbijt.
“Mama, moeten we niet
naar school?”, vraagt
Tamara opeens
nieuwsgierig.
16. “Dat was de bedoeling…”,
zucht Nessa, “Maar er
waren zo weinig kinderen
op de campus, dat de
school intussen weer
gesloten is.”
Ik dacht écht dat dankzij de Insim kinderen ook
naar school konden gaan op de Uni – was toch zo
in mijn WK… maar blijkbaar heeft het spel dus
iets tegen de Delamourtjes, want voor Alina en
Tamara wou de schoolbus maar niet komen :$
18. “Ik vind het juist jammer,”
zegt Tamara, “Ik keek er zo
naar uit om nieuwe dingen
bij te leren!”
19. “O, maar dat kan je hier
thuis ook hoor!”, stelt
Nessa haar gerust, “We
hebben een boekenkast,
een schaakbord,… en boven
kan je ballet gaan oefenen
aan een barre.”
“Ik denk dat ik dat laatste
dan maar ga doen!”, zegt
Alina meteen.
20. “Ik niet!”, springt Tamara
van haar stoel, “Ik ga me
nu aankleden, en daarna
vraag ik papa of hij me wil
leren schaken!”
21. Even later heeft Alina haar
balletpakje al
aangetrokken, en probeert
ze haar evenwicht te
vinden aan de balletbarre.
22. Terwijl Tamara de kunst
van het schaken al snel
doorheeft: “Schaakmat,
papa!”
Jasper kijkt even
onderzoekend naar de
stukken op het schaakbord:
“Verdomme, ze heeft gelijk.
Ik kan geen kant meer op!”
23. “Mama, heb je dat
gehoord? Ik heb papa
verslagen, en het is nog
maar het tweede spelletje
dat ik speel!”
“Goed zo, meisje!”,
antwoordt Nessa, en ze
richt zich grinnikend weer
op haar paper.
24. Wanneer ze na een tijdje
allebei hun activiteit beu
zijn, gaan de twee zusjes
samen aan de speeltafel
zitten.
“Ik ga een tekening maken
voor het baby’tje!”, zegt
Tamara vrolijk.
25. “Ik ook!”, antwoordt Alina,
“Wat hoop jij dat de baby
wordt? Ik wil graag een
broertje!”
26. “Voor mijn maakt het niet
zo uit,” zegt Tamara, “Ik
vind het gewoon leuk dat
we straks een klein broertje
of zusje zullen hebben!”
27. Ze staat op en loopt naar de
balletbarre: “Alina, als jouw
tekening ook af is, kom je
me dan eens wat pasjes
leren?”
28. “Natuurlijk, zusje!”, zegt
Alina, en meteen legt ze
haar kleurpotloodje neer.
Zo staan de twee zusjes een
tijdje samen ballet te
oefenen.
29. “Ik geloof dat ik het al een
beetje begin te kunnen!”,
roept Tamara blij, maar ze
voegt er meteen aan toe:
“Maar ik word er wel een
beetje moe van.”
30. “Zullen we dan maar gaan
slapen?”, vraagt Alina, “Wie
weet, is ons broertje er al
wanneer we wakker
worden!”
“Of een zusje, dat kan
natuurlijk ook altijd…”, zet
Tamara haar met beide
voeten weer op de grond,
“Slaapwel Alina!”
31. Nessa is intussen naar haar
college vertrokken, en
beneden zit Jasper zich wat
zorgen te maken: “Ze had
daarnet al zo’n steken in
haar buik, en dan nu nog
les…”
32. “Ik hoop maar dat het
kindje niet midden tijdens
de les geboren wordt, of –
zoals de tweeling – midden
op straat!”
33. Maar wanneer Nessa
thuiskomt van haar college,
lijkt het kindje nog geen
zin te hebben om geboren
te worden.
“Maar ik ben wel
doodmoe!”, meldt ze
Jasper, voordat ze in bed
kruipt.
34. Een halfuurtje later komt
Jasper ook naar boven. Hij
kruipt dicht tegen haar aan
een wrijft over haar buik.
Nessa schrikt wakker, en
meteen verkrampt haar
gezicht.
“Wat scheelt er, ik hebt je
toch geen pijn gedaan?”,
panikeert Jasper
onmiddellijk.
35. “Nee, het is niet jouw
schuld… maar volgens mij
wil de baby er nu uit!”
Nessa hijst zich om hoog en
slaat kermend haar handen
om haar buik.
36. Net op dat moment wordt
Alina nieuwsgierig wakker:
“Zou de baby er al zijn?”
37. Wanneer ze halverwege de
trap is, hoort ze vreemde
geluiden uit de slaapkamer
en ze spurt er naartoe.
“Papa, is…”
“Ja, meidje”, bevestigt
Jasper, “De baby komt
eraan.”
39. Haar geschreeuw heeft net
het tegenovergestelde
effect: boven is Tamar ook
wakker geworden, en het
duurt even voordat ze
beseft waar al dat lawaai
vandaan komt.
“De baby wordt geboren, en
niemand heeft mij wakker
gemaakt!”
40. Zo snel als ze kan schiet ze
de trap af en gooit de deur
van de slaapkamer open.
41. “Rustig Tam, je maakt je
kleine zusje aan het
huilen!”, fluistert Nessa, en
ze wiegt voorzichtig een
klein baby’tje in haar
armen.
42. Meteen is Tamara stil, ze
loopt nieuwsgierig naar de
baby toe terwijl Alina op
een afstandje blijft
toekijken.
“Hoe heet ze, mama?”
43. “Ophelia,” zegt Nessa trots,
en ze buigt de kleine meid
naar Tamara toe, die
meteen tegen haar begint
te praten: “Hallo Ophelia!
Ik ben je grote zus!”
44. Daarna wendt ze zich tot
haar moeder: “Mag ik haar
in haar bedje leggen,
mama?”
45. “Een andere keer, schatje”,
antwoordt Nessa, “Nu moet
Ophelia eerst een flesje.
Maar je mag wel even
toekijken.”
46. Even later legt Nessa haar
jongste dochtertje in haar
nieuwe bedje, terwijl
Tamara met een grote
glimlach toekijkt.
