Nieuwjaarsboodschap van de president van Eritrea over de grootste binnenlandse uitdagingen.

1. 1
ERITREA “Dit jaar testen we de capaciteiten van ons land”
Interview met President Isaias Afwerki in februari 2017
President Isaias Afwerki
De Eritrese radio en televisie zond begin februari een vier uur durend interview uit met de
president van Eritrea.
Hier (in drie delen) een samenvatting van dit interview.
Het volledige interview kan worden bekeken via deze (verborgen) links:
Deel I
Deel II
Deel III
Deel I
Mr. President, beste wensen aan u en aan onze lezers ter gelegenheid van het
nieuwe jaar. Wat zijn de belangrijkste ontwikkelingsplannen voor dit jaar?
Allereerst wil ik graag, al is het enigszins laat, alle Eritreeërs, in het binnen- en
buitenland, het allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.
Energie is sinds lang een prioriteit voor de overheid in ons programma voor de
ontwikkeling van het land. Sterker nog, elektriciteit vormt vanaf het begin de grootste
uitdaging. De Hirgigo elektriciteitscentrale werd daarom bijna onmiddellijk na de
onafhankelijkheid (in het begin van de jaren 1990) gebouwd, zodat het als katalysator
kon dienen voor ontwikkeling van alle sectoren. Om diverse redenen, waaronder het
gebrekkige en tijdig onderhoud, is de productie, het transport en de levering van
elektriciteit in de afgelopen jaren slecht geweest.
De belangrijkste prioriteit op dit moment is het duurzame opwekken van energie. Dit door
het gebruik van nieuwe materialen en door een efficiënter gebruik van de huidige
energiecapaciteit.

2. 2
Efficiëntie moet een centrale doelstelling zijn. De eerste maatregel om de efficiëntie te
bevorderen is; de werkelijke kosten van energie in rekening brengen. Ten tweede zijn er
grote investeringen gedaan om de nationale elektrische stroomvoorziening te
herstructureren. Nieuwe, hoogspanningslijnen worden geïnstalleerd in het elektriciteitsnet
om de efficiency van het transport en de distributie te verhogen. De uitdaging om met één
systeem de elektriciteit op nationale schaal te verdelen is natuurlijk enorm. Er kan niet
verwacht worden dat de fabriek Hirgigo in staat is om op een kosten efficiënte en
haalbare wijze elektriciteit te leveren naar verre gebieden zoals Tesseney, Omhajer,
Sel'a, Assab, Qarura,.
De Hirgigo energiecentrale zou aanvankelijk tot 120 megawatt produceren; de productie
daalde vanwege problemen in het onderhoud door de jaren heen. Nu zullen er 50
megawatt generatoren worden geplaatst, die aan het systeem toegevoegd zullen worden.
Dit in overeenstemming met de in het verleden gemaakte afspraken met een Chinees
bedrijf. Er zit ook een nieuw, bijkomend, project in de pijplijn voor het opwekken van 120
megawatt met een centrale die draait op diesel. Het uitvallen van de elektriciteit en
andere problemen, zoals de gebrekkige elektriciteit levering aan de cementfabriek in
Massawa (waardoor de niet op volle capaciteit kon werken) zullen daarmee verdwijnen.
De landbouw en levensmiddel verwerkende bedrijven in de ontwikkelingszone van het
westen - met name in Gerset en Fanco, Kerekebet, Tessenei, Ali-ghider - en andere
zoals Sawa, krijgen op dit moment een continue aanvoer van elektriciteit. Dit dankzij de
autonome centrales in deze regio. Haikota, Akordat en Sel'a zullen binnenkort worden
aangesloten op dit netwerk.
De energiestrategie van Eritrea steunt zich ook op diversificatie. De mogelijkheden en de
vooruitzichten voor hernieuwbare energie – zoals wind-, zonne- en geothermische-
energie - zijn goed. De projecten voor hernieuwbare energie, die zijn gestart, zullen naar
verwachting de bestaande elektriciteitsproductie met een dergelijk 80 Megawatt hogen.
Zonnewind- en geothermische-energiebronnen kunnen een goedkoop alternatief zijn voor
de huidige met diesel opgewekte elektriciteit. Daarom investeren we aanzienlijke
sommen in de ontwikkeling van zonne-energie en in de studie naar de mogelijkheden van
wind-, en geothermische-energie. De productie van geothermische energie in Eritrea zal
een belangrijke vermindering van de uitgaven met vreemde valuta met zich meebrengen,
en tegelijkertijd het milieu beschermen tegen de schadelijke gevolgen van fossiele
brandstoffen. Dit project zal (na de onderzoeksfase) van start gaan. Gezien de
belangrijke rol van energie bij het verzekeren en het verhogen van de kwaliteit van het
leven, moeten deze inspanningen worden ondersteund door alle betrokkenen.
Kortom, voor een ontwikkelingsland als Eritrea vertegenwoordigen alternatieve duurzame
energiebronnen een zeer belangrijke bijdrage voor onze nationale ontwikkeling. Ze
hebben een directe en positieve invloed op de levenswijze van onze burgers. Onze
ontwikkelingsplannen dienen om nieuwe projecten te ondersteunen en bestaande te
vergroten. Daarmee hopen we de huidige 70-80 megawatt energieproductie in het land

3. 3
tot 200 megawatt te verhogen; 80 op basis van hernieuwbare energie en 120 megawatt
op basis van de bestaande energieproductie
Een andere hoge prioriteit is de investering in de waterinfrastructuur. In eerste instantie
moeten we de vraag naar drinkwater veilig stellen in geheel het land. Vervolgens hebben
we water nodig voor de industriële de landbouw. Dit is een plan waar al lang wordt op
gewerkt. De recent gebouwde dammen Gergera en de Teqera (met inbegrip van Mai
Nefhi) bevinden zich in de omgeving van Asmara. De grote regenval in 2016 heeft de
waterreserves aanzienlijke verhoogd. Maar het cruciale punt is niet het vergaren van
water maar wel hoe dit water gebruiken. We hebben ook in het kunstmatig meer van
Kerkebet heel wat water verzameld. In totaal hebben deze nieuwe reservoirs in 2015 en
2016, 250 miljoen kubieke meter water opgeslagen. Maar, de uitdaging om het
verzamelde water optimaal te benutten is tot op heden nog niet echt aangepakt. Een
ander groot lopend project is bouw van de dam in Gahtelay. Wanneer deze klaar is in de
loop van 2017 zal de totale hoeveelheid opgevangen water ongeveer 300 miljoen
kubieke meter bedragen. Onze plannen voor de bouw van de waterinfrastructuur zijn
nauw bonden met de ontwikkeling van de zones in het westen, het oosten en het hoog
plateau. De watervoorzieningen, die gebouwd worden, dienen te voldoen aan de eisen
voor het drinkwater, voor het gebruik in de industrie en in de landbouw - in de drie de
zones. De aanpak van de watervoorziening wordt opgedeeld in de drie ontwikkeling
zones: het westen, het oosten en het hoog plateau. Het water van het Gergera
kunstmeer kan bijvoorbeeld gedeeltelijk worden omgeleid en gebruikt om Hazemo te
bevoorraden, gezien het enorme landbouw potentieel en de vraag naar water in dat
gebied. Tegelijkertijd kunnen we naar het oosten waterleidingen leggen om Korbarya en
Dekemhare te bevoorraden; naar het westen in de behoefte van Mendefera evenals
Tsilma te voorzien. In de waterbehoefte van Asmara kan ook worden voorzien door
vergelijkbare netwerken. De verwachting is dat deze reservoirs in 2017 niet alleen aan
Asmara maar ook aan andere stedelijke gebieden water kunnen leveren. Het Gahtelay
project (dat al in de pijplijn zit) zal naar verwachting dit jaar worden afgerond. Dit zal het
mogelijk maken water te verdelen vanaf kleine reservoirs in de regio tot helemaal aan de
noordelijke grens met Soedan en drinkwater bieden aan de inwoners van de regio.
Samengevat zullen we de drie ontwikkeling gebieden voorzien van water en
ononderbroken. Inspanningen om deze doelen te realiseren zullen worden voortgezet in
dit lopende jaar. We kunnen gerust zeggen dat we de noodzakelijke projecten reeds
hebben voltooid of bijna hebben voltooid, om onze doelstellingen te verwezenlijken.
De bouw en het onderhoud van de wegeninfrastructuur speelt een hoofdrol bij het
verbeteren van de sociaaleconomische ontwikkeling, de handel en een grotere
samenwerking tussen de verschillende volkeren in ons land. Op dit moment, is zijn de
wegen in redelijke staat, en verzekeren vooral zij het vervoer van goederen en
passagiers. Er zijn echter zware beperkingen in de lucht- en zeetransport, hetgeen niet
overeenstemt met de mogelijkheden van het land.

4. 4
We moeten er voor zorgen dat de transportinfrastructuur, die we geërfd hebben uit het
verleden hand in hand kunnen gaan met deze die we hebben gecreëerd. Dit maakt het
herstel en de uitbreiding van de luchthavens en havens noodzakelijk. Gezien de hevige
concurrentie in de internationale luchtvaartsector, zal onze aandacht in eerste plaats
gaan naar de ontwikkeling van de binnenlandse en regionale luchtvaartlijnen. Onze
plannen voor de ontwikkeling in de oostelijke en westelijke zones moeten worden
ondersteund door de bouw van de noodzakelijke infrastructuur; vooral door de bouw of
de modernisering van luchthavens in Massawa, Sawa en Tesseney.
Wat betreft het maritieme transport is de ligging van onze twee havens uitstekend en
bieden ze enorme mogelijkheden voor onze partners. Het overheidsbeleid is gericht op
de capaciteit van beide havens te verhogen. Op de lange termijn kunnen de havens
worden gelinkt aan andere vormen van vervoer: de luchtvaart, het wegtransport en de
spoorwegen.
Over het algemeen hangen onze inspanningen voor de ontwikkeling van de
energiesector, de watervoorziening en het transport nauw samen met de noodzaak om
onze gezondheidszorg en ons onderwijs verder te verbeteren. In 2017 zullen
programma's worden gestart die een betere gezondheidzorg en een beter onderwijs
zullen bieden aan onze burgers. Men moet vermelden dat Eritrea in de loop der jaren
lovenswaardige successen in zijn gezondheidssector heeft behaald. Maar dit succes mag
geen recept zijn voor inertie of zelfgenoegzaamheid. De noodzaak om continu te
vernieuwen en te verbeteren moet ook aanwezig blijven.
Deel II
“Een consumptie-alleen maatschappij die niet spaart en de winst niet in de productie
investeert, kan de economische groei en ontwikkeling niet bevorderen”
2016 begon met de aanpassing van de wisselkoers van de Nakfa valuta om de
macro-economische stabiliteit te handhaven. Hoe analyseert u dit beleid en hoe
evolueert de ontwikkeling van de economisch cruciale sectoren?
Verschillende details waaronder fiscale stabiliteit en het budget kunnen worden
verbeterd.
De drie fundamentele economische stappen die we overwegen bij de opstelling van onze
economische strategieën en programma’s gaan uit van de productie, die de basis is van
onze economie... De plaats van de productie en de resultaten in verschillende domeinen
is de indicator van de economische groei. Het betreft onder meer de mijnbouw, de
landbouw, de industriële productie en het toerisme. De eerste indicator voor onze
economische groei of recessie is wat we produceren.

5. 5
Zoals al eerder vermeld, zijn energie, water, vervoer, communicatie, onderwijs en
gezondheidszorg fundamentele domeinen. Zonder de uitbouw en versterking van deze
sectoren kunnen we de economische productie niet bevorderen. We hebben een gunstig
klimaat, uitgestrekt bouwland en een hardwerkende maatschappij. Om al deze factoren
te evalueren, moeten we het hebben over de voedselzekerheid. Echter,
voedselzekerheid op zichzelf is niet het einddoel. We moeten in staat zijn verder te kijken
dan het bestrijden van het voedseltekort en we moeten werken aan de invoering van
omvangrijke programma's die kunnen leiden tot een duurzame ontwikkeling. Welke
resultaten kunnen onze agrarische ontwikkelingsprogramma's, met inbegrip van de
visserij en de veeteelt, opleveren?
We moeten ons niet laten misleiden door de overvloedige oogsten van 2015 en 2016 om
onze landbouwprogramma’s te beoordelen. Wat als de regen dit jaar niet genereus
genoeg is? Onze landbouwprogramma's moeten worden versterkt in elke fase. We
kunnen ook kijken naar de statistische gegevens over de ontwikkelingsprogramma’s in de
landbouw in Kerkebet, Teseney, Fanco, Gerset, Omhajer, alsook de programma's voor
het hoogland van Tsorona tot Tsilima, Asmara tot aan het akkerland in het noorden van
Karneshm tot Keren. De bouw van verwerkingsfabrieken in de sector van de
melkveehouderij gebeurt gelijklopend met de aangroei van de dierenpopulatie.
De ontwikkelingszone in het oosten moet worden versterkt en afgestemd op de Gahtelay
dam en andere dam projecten. Sterker nog, ze moeten verder gaan dan de parameters
van de lokale consumptie en streven naar export. Als we de beschikbare grond met
maximum efficiëntie gebruiken moeten we ook overwegen andere handelsgewassen
naast de gebruikelijke sorghum, mais, tarwe, gerst, teff te telen. Koffie boerderijen en de
revitalisering van de leerlooierij-industrie liggen in de lijn van de
ontwikkelingsprogramma's de landbouw. De uitvoer van landbouwproducten brengen een
hoger financieel rendement mee. Vandaar het belang van een groter aanbod.
Om voedingsmiddelen te bewaren voor de export hebben we nieuwe netwerken op kleine
schaal gevormd. Zo hebben de we koelingsbedrijven ingevoerd in Adi Guaedad, Alebu
en Massawa. We begonnen de bouw van een bedrijf voor de productie van plastic- en
pijpleidingen om bouw van water- en riolering leidingen te ondersteunen. Deze fabriek in
Massawa moet in staat zijn om de fundamentele eisen te voldoen, maar er is meer nodig.
Soortgelijke programma’s moeten ook gerealiseerd worden in de metaalverwerkende
industrie. Maritiem- en luchtvervoer in de havenstad Massawa moet ook worden
verbeterd om de vrije handelszone te ontwikkelen. We kunnen er onze industriële
ontwikkeling aanpakken en hierbij gebruik maken van het water en energiemogelijkheden
die de zee ons biedt.
Niet alleen de ontwikkelingszone in het oosten maar ook in het westen heeft haar eigen
prioriteiten. We hebben plannen om de agro-industrie in Alebu, Tesseney, Gerset te
stimuleren. Deze hebben betrekking op de productie en vermogensverdeling, welke
essentiële groei-indicators zijn. We moeten de basisparameters kennen om een gelijke
verdeling van de welvaart, de infrastructuur en diensten aan het grote publiek te

6. 6
garanderen. Verdeling van de welvaart betekent gewoon billijke verdeling van de
nationale middelen. Als een bepaalde gemeente of regio van het land productief is,
moeten de beschikbare diensten elektriciteit, water, onderwijs, gezondheidszorg,
infrastructuur, vervoer, communicatie en andere worden beschikbaar zijn. Nationale
welvaart moet eerlijker worden verdeeld onder de burgers. Bovendien is het de tweede
indicator van de economische ontwikkeling naast de productie.
Het derde niveau van het driestappenplan is de consumptie, dit vanaf het niveau van het
gezin, over het regionale tot het nationaal niveau. Economie gaat niet alleen over de
productie, maar ook over de consumptie. Men heeft een inkomen nodig. Een consumptie-
alleen maatschappij, die niet spaart en haar winst niet investeert, kan de economische
groei en ontwikkeling niet bevorderen. Vooral degenen die in de sectoren met groei,
moeten goed sparen.
Mijnheer de President, een van de belangrijke verwezenlijkingen in 2016 was de
salarisverhoging voor de ambtenaren. Echter, niet alle ambtenaren kregen een
verhoging. Wanneer zal dat gebeuren? En de parameters voor de salarisverhoging
lijken te zijn gebaseerd op het opleidingsniveau. Denkt U niet dat competentie,
productiviteit en de anciënniteit in aanmerking moeten worden genomen? Moet
men ook geen rekening houden met de discipline en de productiviteit op de werk?
Wat kunt u hierover zeggen?
De salarisverhoging is aan de gang en zal systematisch verder doorgevoerd worden tot
iedere ambtenaar het juiste salaris ontvangt. Het leger, de politie en veiligheidsdiensten
en de laagst betaalde ambtenaren krijgen voorrang. Voor de verdere salarisstijgingen
zullen ook parameters gebruikt worden zoals onder andere, anciënniteit, niveau van het
werk...
In het leger bedraagt het laagste loon 1800 Nakfa1
. Maar we willen meer doen. We
voorzien opleidingen zodat dit personeel zich kan bijscholen en zo meer kan verdienen.
Ten slotte moet het salaris worden afgestemd op de productiviteit. De plaats en de
inhoud van het werk moet grondig onderzocht worden.
We kunnen ook praten over de waarde van de Nakfa. Een van onze grootste uitdagingen
is het tekort aan woningen. De zorg voor sociale voorzieningen. Onmiddellijk na de
onafhankelijkheid werden de woningbouwprojecten in Asmara en Massawa gestart. Deze
projecten betekenden echter maar een beperkte bijdrage voor de oplossing van het
woningvraagstuk. Het tekort aan woningen blijft het dagelijks leven van de burgers
beïnvloeden. Dat moet worden opgelost. Daarom moeten we zorgen voor de productie
van bouwmaterialen, dit door moderne technologie en machines in te voeren en tegelijk
te werken aan de ontwikkeling van de human resources.
1
Nakfa: Eritrese munt. Vandaag is 100 Nakfa 3 EUR waard (nvd vertaler)

7. 7
Voordat we praten over het salarisverhogingen, moeten alle overheidsinstellingen werken
aan het oplossen van de acute woningnood. Om het probleem op te lossen moet er een
billijke verdeling van de sociale dienstverlening zijn in de steden, semi-stedelijke centra
en dorpen. Dit betekent zorgen voor elektriciteit, drinkbaar water, onderwijs,
gezondheidsdiensten, transport en dergelijke.
Verder is er ook de prijs van consumptiegoederen. Die prijs wordt gemanipuleerd door
tussenpersonen. Er is geen directe relatie tussen de producent en de consument. De
grote verschillen in de levensstandaard van de bevolking worden veroorzaakt door
tussenpersonen zonder scrupules. Deze mistoestanden moeten worden gecorrigeerd en
de nodige maatregelen moeten worden genomen.
Een van de grootste problemen is ook de speculatie in de circulatie van het geld. Er
wordt gespeculeerd op de wisselkoersen. Het geld dat de Eritrese diaspora naar het land
stuurt komt in criminele handen terecht en wordt op de zwarte markt gewisseld, zonder
de officiële wisselkoers te volgen. En erger nog, een deel van de harde valuta, bedoeld
voor de binnenlandse economie, wordt uitgewisseld in het buitenland. Dat is de
belangrijkste oorzaak van de inflatie. Deze praktijken moeten onmiddellijk gestopt
worden. Om de levensstandaard van de burgers te verbeteren, moet er een gunstige
sfeer worden gecreëerd. Dat is de verantwoordelijkheid van de overheidsinstellingen.
Salarisverhoging alleen volstaat niet. We mogen de problemen die zijn ontstaan in de
afgelopen jaren niet tolereren, want ze belasten het leven van de burgers.
Deel III:
Mijnheer de president, hoe beoordeelt u de productiviteit en arbeidsdiscipline in
Eritrea?
Soms bestaat de neiging om prestaties en resultaten te overdrijven. We moeten altijd
beoordelen of mensen in staat zijn de verworven kennis en vaardigheden toe te passen.
Er moet ook een systeem zijn om dit doel te bereiken en de arbeidscultuur te bevorderen.
Dit zijn de factoren die het productiviteitsniveau bepalen.
Neem bijvoorbeeld de energiesector. Daarin worden er bijzonder strenge eisen gesteld
aan kennis en technologie. Er is heel veel geld geïnvesteerd in deze sector. We moeten
de sector dan ook goed beheren en in stand houden. Het effect van een dergelijk beleid
op de dienstverlening en gebruikers is heel belangrijk. Met betrekking tot de Hirgigo-
energiecentrale bijvoorbeeld moeten we kijken of de arbeiders daar correct toezicht
houden op de werking of niet; of ze tijdig onderhouden wat moet worden onderhouden of
niet; of de supervisors daar hun verantwoordelijkheden op zich nemen of niet; en of de
handboeken en instructies doeltreffend zijn. Het is van essentieel belang hier op te letten.
De machines en apparatuur moeten regelmatig worden onderhouden. We kunnen met
recht zeggen dat we grote infrastructuurprogramma's hebben. We kunnen ook stellen dat
we veel tractoren, bulldozers, graafmachines en dergelijke hebben. Als deze machines
niet regelmatig worden onderhouden, is het resultaat dat we extra geld en tijd verspillen
aan reparaties.

8. 8
Als we onze productiviteit beoordelen, moeten we niet alleen kijken naar de hierboven
genoemde investering in fysieke infrastructuur. We moeten ook de intellectuele en
professionele prestaties van de ambtenaren dagelijks, wekelijks, maandelijks en jaarlijks
correct beoordelen. Wat dat betreft is het effect van arbeidsdiscipline op de productiviteit
erg groot. We mogen trots zijn op de middelen die tot onze beschikking staan. Er zijn
echter gevallen waarin er een cultuur van laksheid en te lage productiviteit bestaat. Dat
moet ons zorgen baren. Deze uitdaging houdt vooral verband met de jongeren in de
steden. We moeten een dergelijk verschijnsel aanpakken.
We kunnen verwijzen naar de organisatorische cultuur en discipline die we hadden
tijdens de bevrijdingsstrijd en wat we hebben geleerd van die ervaring. Maar dit is een
ander verhaal. Als we kijken naar onze huidige situatie, kunnen we misschien spreken
over hoe we presteren en hoe we bepaalde technologieën, grondstoffen en andere
middelen benutten, op het niveau van een sector, regio, industrie of onderneming. De
belangrijkste factor is echter hoe productief we onze menselijke middelen gebruiken.
Wat de productiviteit betreft van de mensen die al werk hebben, introduceren we
momenteel een systeem om de prestaties en productiviteit van individuele werknemers
en van de organisaties die ze te werk stellen te meten. Als we met dit beleid succes
willen boeken, moet het de productiviteit versterken en de arbeidscultuur verbeteren. Dat
is onze grootste prioriteit.
De afgelopen jaren is er een aanzienlijk bedrag geïnvesteerd in het opleiden van
mensen. Elk jaar komen er jonge afgestudeerden in dienst bij de overheid. Dat zijn
er heel veel. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat deze ambtenaren doeltreffend en
productief werken? En hoe kunnen we anderzijds voorkomen dat hoog opgeleide
professionals naar het buitenland trekken?
De afgelopen jaren hebben we een probleem gezien, dat we pas twee jaar geleden
konden aanpakken. Dat was het probleem dat er voor veel jongeren geen studieplek was
na hun middelbare school. Jaarlijks leggen meer dan 15.000 jonge mensen het
eindexamen in het secundair onderwijs af. Slechts 15-20% daarvan kan doorstuderen.
Om de kennis en vaardigheden van de jongeren die niet verder studeren, te ontwikkelen
is er een beroepsopleidingscentrum in het leven geroepen. Dit beroepsopleidingscentrum
heeft het probleem niet kunnen oplossen en de vereiste doelstellingen niet bereikt.
Teneinde de opleidingsmogelijkheden voor deze mensen te optimaliseren moeten de
aangeboden opleidingen aansluiten op de nationale strategie voor de ontwikkeling van
het arbeidspotentieel. Het beroepsopleidingscentrum heeft natuurlijk wel veel
bijgedragen. Maar het heeft het probleem slechts gedeeltelijk opgelost.
Om de programma's te verbeteren moeten we het niveau van de opleidingen in het
beroepsopleidingscentrum verhogen. De vakgebieden moeten verder worden uitgebreid
en gediversifieerd, gezien het toenemende aantal mensen waar het
beroepsopleidingscentrum zich op richt. Daarnaast moet het centrum worden uitgerust
met de nodige faciliteiten, zoals werkplaatsen, laboratoria, computers en moeten er
deskundige instructeurs, lesgevers en technici worden aangesteld. Er moeten ook meer
praktijkgerichte opleidingen komen. De vakgebieden moeten zorgvuldig worden
geselecteerd. Daarnaast moeten de lesprogramma's worden afgestemd op wat ons land
nodig heeft.

9. 9
Het beroepsopleidingscentrum leidt elk jaar ongeveer 10.000 jonge mensen op. Toch
moet er nog actie worden ondernomen om de afgestudeerden een omgeving te bieden
waarin ze de verworven vaardigheden kunnen toepassen en zo hun leven doeltreffend
kunnen verbeteren. Momenteel werken veel jongeren die een opleiding hebben gevolgd
in het beroepsopleidingscentrum als bestuurder van een bulldozer, graafmachine, enz.
Het blijft ons doel om jaarlijks 10.000 jongeren toe te laten tot de opleiding. Het is ook
mogelijk om het opleidingsniveau te verhogen, aangezien er jaarlijks kwalitatieve en
kwantitatieve verbeteringen worden doorgevoerd. Tot zover zijn er lofwaardige resultaten
geboekt, maar we moeten er aandacht aan blijven besteden.
De braindrain en het vertrek van arbeidskrachten uit Eritrea is door sommigen
gestimuleerd. Zijn er beleidsmaatregelen of plannen om de braindrain uit Eritrea
tegen te gaan?
Dit is een oorlog tegen Eritrea geweest. In de afgelopen 25 jaar zijn er pogingen
ondernomen om Eritrea te frustreren, en tot overgave te dwingen. Deze acties zijn gericht
op ons arbeidspotentieel. Het zijn in feite reacties of gevolgen van een slecht beleid in het
verleden, waardoor deze wanhoopspogingen erop zijn gericht het vertrek van hoog
opgeleide werkers te bevorderen.
Er zijn veel factoren die hierbij een rol spelen en die erop gericht zijn Eritrea te
ondermijnen. De sancties zijn erop gericht te voorkomen dat we onze militaire capaciteit
versterken. Toch is het doel niet noodzakelijk om te voorkomen dat Eritrea de bezette
gebieden bevrijdt. Nee, het uiteindelijke doel is Eritrea te destabiliseren en daarvoor
wordt alles op alles gezet. Daarbij heeft men geprobeerd de jongeren uit Eritrea weg te
lokken.
De Ethiopische regering is een belangrijk beleidsinstrument en een stroman bij de
uitvoering van plannen om jongeren uit Eritrea aan te trekken. Het verbaast ons dat de
Europese Unie 500 miljoen euro aan Ethiopië heeft geschonken in 2016, om banen te
creëren voor Eritrese vluchtelingen in Ethiopië. Dat kan geen succes opleveren, maar
heeft wel nadelige gevolgen voor de arbeidskracht van Eritrea. Zij zien dit als een erg
“ideale” situatie. Voor hen is het goed om banen te creëren voor Eritreeërs, zolang dat
maar niet in Eritrea is, maar in Europa, Canada, de Verenigde Staten, Afrika en het
Midden-Oosten. Als ze zo graag werkgelegenheid willen creëren voor Eritrese jongeren,
waarom doen ze dat dan buiten Eritrea? Er is ook 170 miljoen euro beschikbaar gesteld
om jongeren uit Eritrea op te vangen in de kampen in Oost-Soedan. Al deze acties zullen
er niet toe leiden dat Eritrea zich overgeeft.
De pogingen om jongeren uit Eritrea weg te trekken zijn goed georganiseerd.
Verscheidene bekende buitenlandse organisaties en netwerken coördineren de
activiteiten betreffende de emigratie van jongeren uit Eritrea. En er worden kosten noch
moeite gespaard.
Het is verbazend hoe dergelijke naïeve pogingen om Eritrea uit te hollen ontstaan. De
Franse president zei bijvoorbeeld dat er binnenkort helemaal geen mensen meer zullen
zijn in Eritrea. Wat de Duitse bondskanselier in Addis Ababa heeft gedaan en anderen in
Egypte en Soedan maakt allemaal deel uit van deze onberaden en futiele pogingen. Het
probleem is dat ze de realiteit niet kennen als het over Eritrea gaat. Dat zal in de nabije
toekomst evenmin zo zijn. Samenzweren om zo'n klein land als Eritrea te destabiliseren

10. 10
en te ondermijnen door de emigratie te stimuleren is waanzin. Zelfs de slachtoffers
beseffen dit snel zodra ze op hun bestemming aankomen. Wij van onze kant hebben ons
best gedaan om dit probleem aan te pakken en nu verkeren we in een betere positie.
Zijn er plannen om in 2017 en volgende jaren te komen tot concrete oplossingen
voor de huisvestingsproblemen?
De huisvestingsproblemen hebben een enorme invloed gehad op het leven van onze
mensen. Dit is een belangrijk probleem. Direct na de onafhankelijkheid hebben we grote
projecten uitgevoerd, grote huisvestingsprojecten zoals het Sembel Complex in Asmara
en dat van Massawa, die veel mensen een onderdak hebben geboden. Deze projecten
hadden de noodzakelijke faciliteiten en waren goed gepland, met de nodige infrastructuur
voor rioleringen, water, geasfalteerde wegen met op- en afritten. In die geest hebben we
ook geprobeerd onze capaciteit te vergroten door te zorgen voor cement, staal en andere
bouwmaterialen. Het project Musa Ali rond Massawa en het project in May-Hutsa, dat
nog loopt, zijn een paar voorbeelden. Om betere technologieën toe te passen werken we
nu ook met prefab-systemen in de huisvestingsprojecten rond Asmara. In Asmara is de
huisvesting het meest problematisch. Dit heeft ook gevolgen voor de andere projecten.
De vier bedrijven die betrokken waren bij die projecten zijn daar voorlopig mee gestopt en
zijn naar Asmara gekomen om mee te werken aan de bouwprojecten daar. Zij zouden
meedoen aan dit prefab-project nadat het May-Hutsa-project was afgerond.
Als gevolg van veel uitdagingen konden de bedrijven hun plannen niet uitvoeren in 2016.
Het plan is dat de bedrijven hun prefab-projecten nu zo snel mogelijk voltooien. We
moeten er echter op wijzen dat deze projecten slechts een klein deel van het
huisvestingsprobleem oplossen. Het grootste probleem in Asmara en omstreken is de
infrastructuur. De riolering is verouderd en overbelast.
De waterleidingen zijn oud, verroest, verstopt en niet bruikbaar. Die buizen dienen voor
de watervoorziening. Om de elektriciteitssystemen aan te passen aan de huidige vraag
moet de elementaire infrastructuur voor elk huisvestingsproject in Asmara eerst in orde
zijn.
Er bestaat een plan voor een project gericht op omringende dorpen en open ruimtes
binnen 10 km van Asmara. Hier zullen satellietsteden tot ontwikkeling komen. Dat is ons
plan. Maar alles hangt af van onze capaciteit. Wat is onze capaciteit? Hoeveel huizen
kunnen we bouwen? Er zijn een aantal praktische vragen die we moeten beantwoorden.
We hebben gemerkt dat sommige mensen in de afgelopen twee, drie jaar zelf hebben
geprobeerd een huis te bouwen. Dat leidt echter tot onwettige praktijken. Mensen die een
huis bouwen op land dat daar niet voor is bestemd, doen dat ten koste van anderen en
negeren plannen voor waar de riolering, waterleiding en wegen zullen komen.
Zo dreigde er een sloppenwijk te ontstaan. Omdat dit een oncontroleerbare toestand zou
kunnen worden hebben we daar een eind aan gemaakt. Laten we eerst het prefab-
project afronden in 2017 en kijken hoe het met onze capaciteit staat. We kunnen wel
beloften doen, maar moeten eerst zorgvuldig overwegen of we die wel kunnen vervullen.
Ons plan voor 2017 is om meer mensen op te leiden die aan de slag kunnen in de bouw,
de noodzakelijke machines en materialen te verstrekken, grondstoffen voor die
gebouwen aan te leveren, zoals zand, cement, ijzer, elektrische benodigdheden en
dergelijke.

11. 11
Pas dan kunnen we zeggen: dit is wat we kunnen doen. Het is beter om de bevolking
geen zeer ambitieuze plannen voor te spiegelen, maar te wachten tot het project van
start gaat. Dan kan iedereen zelf zien wat er gebeurt. De opzet is goed en we zijn bereid
om dit alles te bereiken, maar toch moeten we voorrang geven aan de mensen die
werken met een klein salaris van de overheid, daklozen en mensen die in een huurhuis
wonen. Om het probleem grondig te kunnen aanpakken is de infrastructuur echter de
prioriteit. Dergelijke bouwprojecten moeten er ook komen voor andere steden. Als we
zien hoe dat zich ontwikkelt, kunnen we zeggen in welke mate we de
huisvestingsproblemen kunnen oplossen, tijdens dit jaar en het volgende jaar. 2017 wordt
een jaar waarin we ons potentieel testen.
Samenvatting, geschreven door Shabait2
medewerker.
Laatst bijgewerkt (vrijdag, 10 februari 2017 13:26)
2
Shabiat: dagblad en nieuwsdienst van het ministerie voor informatie van Eritrea.
http://www.shabait.com/haddas-ertra (nvd vertaler)