1. A HISTORIA DE CLARÍN , A CASTAÑA VALENTE
Clarín era unha castaña que vivía
nun fermoso castiñeiro chamado Flipi.
Tiña moitas amigas dende que nacera,
pero elas só esperaban con ansia o día
de caer para que as levaran ao Magosto
porque
oíran
que
era
a
festa
máis
importante para a familia das castañas.
A
Clarín
isto
non
lle
facía
moita
graza, ela era unha castaña con ganas
de
aventura,
de
coñecer
o
mundo
que
había lonxe da súa mamá Flipi xa que
levaba toda a súa vida colgando dela e
quería sentirse libre, sen ataduras....
Un día, o seu ourizo caeu, mais non
abriu e Clarín agarrouse forte a el e
empuxando fíxoo rodar souto abaixo.

2. Finalmente foi parar a un río, un
estanque ,un
lago ou
algo semellante
(decatouse porque notou o cú mollado e
iso nunca lle pasara cando chovía nos
brazos da súa mamá , onde o único que
mollaba era a cabeza)
Clarín seguiu a moverse en mollado ata
que notou un golpe que tiraba polo seu
ourizo
cara
arriba
facendo
que
se
movera coma dentro dun tornado.....tiña
medo...que estaría a pasar?
O seu ourizo abriuse de súpeto e fronte
os seus ollos veu a cara dun home que
levaba na súa man unha cana de pescar.
Asustouse tanto
que saltou
contra el
con tanta forza que case lle rompe o
nariz.

3. Escapou
correndo
e
foi
dar
a
unha
estrada , pero estaba a facerse noitiña
e sentiuse tan canso que decidiu buscar
unha folla para agocharse a durmir.
Cando espertou decatouse de que o
lugar onde estaba tiña un cheiro raro
(como a mal alento), estaba húmido ,
escuro
e
arrodeado
parecían
por
dentes
algo
pero
que
moi
grandes......ou érano?
Eran
dentes
!
E
tamén
unha
lingua
xigantesca !
De
novo
,
o
medo
fíxoa
actuar
.
Agarrou aquela lingua o máis forte que
puido ata mancar ao animal e a boca
abriuse rápidamente , salindo disparada
Clarín.

4. Estivera na boca do lobo! E hala, a
correr de novo!
Como aínda estaba preto da estrada,
seguiu a camiñar por ela e, por sorte,
atopou
un
coche
de
policía
que
patrullaba por alí. Contoulle o que lle
pasara
ao oficial e el achegouno ao
lugar máis próximo .
Aquel lugar era precioso e cheo de
vida , chamábase “Mondoñedo”.
Percorrendo
as
súas
máxicas
rúas
pareceulle ter pasado por anos e anos
de historia.
Pero
,
había
normal....nun
algo
recuncho
máis
cheo
máxico
de
do
xente
observando , pareceulle ver uns coches
moi diferentes aos que ela levaba visto

5. ata o momento, levados por cabalos e
conducidos
por
persoas
forma peculiar,
vestidas
cargando con
de
armas e
con bandeiras. Tamén os vía repetir o
mesmo unha e outra vez despois de que
alguén
cun taboleiro cheo de garabatos
na man dicía “acción!”
Achegouse
a
aquel
grupo
a
preguntar
porque facían aquelas cousas tan raras
e contestáronlle
unha película
Caeulles
propuxeron
tan
que estaban
de indios
ben
participar
a rodar
e vaqueiros.
Clarín
nela
que
e
lle
aceptou
sen dubidalo. Encantoulle a experiencia
e acompañounos aló onde ían.
A estrea da película fíxose no CEIP
Álvaro Cunqueiro Mora e aos nenos de 2º

6. de Primaria gustoulles tanto Clarín que
se fixeron un lote de fotos con el.
Saíron xuntos ao patio no recreo e
alí, no souto do cole, coñeceu a unha
castaña
moi
simpática
e
guapísima
chamada Pepe.
Fixéronse
inseparables,
acabaron
a
Primaria na escola onde se coñeceran e
seguiron os seus estudios no IES San
Rosendo.
Pedíronlle permiso a Rafa do cole para
poder facer unha casiña no souto onde
se
viron
fixeron
a
por
primeira
súa
vida
como
vez,
e
alí
mestres
das
novas castañitas.
Sendo tan felices, decidiron que xa
era hora de ter descendencia e tiveron

7. unha castañita preciosa á que chamaron
Flipi, en honra da mamá de Clarín.
E colorín colorada, esta historia de
Clarín está rematada.