H οδός ανθούλας

1. Η οδός Ανθούλας

2. Η έκδοση αυτή πραγματοποι ήθηκ ε από την Γ∆ Περιβάλλον.
∆ιατίθεται επίσης στην ιστοθέσητου∆ιαδικτύου(internet)για τους νέουςκαιτοπεριβάλλον ,της Γ∆
Περιβάλ λον : http://ec.europa.eu/envi ronm ent/youth/i ndex_el.htm l
Σενάριο : Benoît Coppée
Εικονογραφήσει ς : Nicolas Viot
Τεχνική παραγω γή :European Service Network
Περισσότερες πληροφορί ες για την Ευρωπαϊ κή Ένωση παρέχονται από το Internet
μέσω του εξυπηρετητή Europa (http://ec.europa.eu).
Βιβλιογραφικόδελτίουπάρχειστοτέλοςτουτεύχους.
Λουξεμβούργο :Υπηρεσί α Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊ κώ ν Κοινοτήτω ν, 2009
ISBN 978-92-79-11961-3
doi 10.2779/24952
© Ευρωπαϊ κές Κοινότητες, 2009
Επιτρέπεται η αναπαραγω γή με αναφορά της πηγής.
Printed in Belgium
ΤΥΠΩΜ ΕΝΟ ΣΕ ΧΑΡΤΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩ Μ ΕΝΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΑΠΟΝΕΜ ΗΘ ΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΙΚΟΛΟ ΓΙΚΟ ΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΡΑΦΙΚΟ ΧΑΡΤΙ
(HTTP://EC.EUROPA.EU/ECOLABEL)
ΗΆμεση Ευρώπη είναι μια υπηρεσία που σας βοηθά να βρείτε
απαντήσεις στα ερωτήματά σας για την Ευρωπαϊκή Ένωση
Αριθμός δωρεάν τηλεφωνικής κλήσης (*):
00 800 6 7 8 9 10 11
(*) Ορισμέν ες εταιρείες κινητ ή ς τηλεφω νία ς δεν επιτρ έπο υ ν την πρόσβ α σ η στους αριθμο ύς 00 800 ή οι κλήσ εις αυτές μπορεί να χρεώ νο ντ αι.

3. ΟΤομ υποδέχεταιτη φίλη του Ανθούλα στην πόλητου,τη
Μερλέν-Βιλ. Η Ανθούλα έφτασε εκεί από το γαλάζιο νησί,
το ηλιόλουστο νησί της, χθες τοπρωί. Σήμερα οουρανός
της πόλης είναι γκρίζος, χωρίς ήλιο, καιη μέρα είναι λίγο
σκοτεινή, λίγο θλιμμένη.
- Τη φανταζόμουν αλλιώςτηνπόλησου!λέειηΑνθούλα
τυλιγμένη με το πορτοκαλί φουλάρι που σκεπάζει μέχρι
καιτη μύτη της. Δεναισθάνεται καιπολύόμορφα …
Ο Τομ νιώθει αμηχανία.
- Λυπάμαι, λέει. Ο δρόμος αυτός ονομάζεται οδός
Μπελάδων… Κι είναι γεμάτος αυτοκίνητα…
1

4. Στην οδό Μπελάδων έχουν φρακάρει αμέτρητα
αυτοκίνητα. Καιξεκινούν να κορνάρουν όλαμαζί.
Τουυυυυτ! Τουυυυυυτ! Μπιιιιιιπ! Η Ανθούλα βουλώνει τ’
αφτιά της. Πρώτη φοράακούειτέτοιο σαματά!Ξαφνικά,
στηνάλληπλευράτουδρόμου, πίσωαπότακάγκελατου
πάρκου, η Ανθούλα βλέπει τη Λίλα την αλεπού.
- Κοίτα, Τομ, ηΛίλα!Μαςπεριμένει μετ’αλεπουδάκια
της !Πάμε!
Ο Τομ αρπάζει την Ανθούλα από το χέρι.
- Σταμάτα, Ανθούλα! Πρέπει να περάσουμε από τη
διάβαση των πεζών !
2

5. Εκείνη τη στιγμή, μέσα στο μποτιλιάρισμα, ένα κόκκινο
αυτοκίνητο κινείται νευρικά. Ο οδηγός του μαρσάρει
απότομα. Το αυτοκίνητο τραντάζεται, ξεφυσάει και ξαφνικά,
μεμιααπότομη κίνηση, ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο.
Στο τιμόνι είναι ο κύριος ΑΡΜΑΝΤ, ο πιο ανυπόμονος οδηγός
της Μερλέν-Βιλ. Το φτερό του αυτοκινήτου περνά ξυστά από
τομπράτσο τηςΑνθούλας. Οκαθρέφτης αρπάζειτολευκό
φόρεμα της μικρής μας φίλης. ΗΑνθούλα φέρνει μια βόλτα
καιπέφτεικάτω.ΟΤομ βγάζειμιακραυγή. ΗΛίλα ηαλεπού
προστατεύει τα τέσσερα μικρά της.
3

6. Η Ανθούλαχτύπησε.Στο λευκόφόρεμά της,γύρωαπό τον ώμο,
κυλούν μικρές σταγόνες αίμα.Τα βλέφαρά της είναι κλειστά.
ΟκύριοςΑΡΜΑΝΤβγαίνειαπότοκόκκινοαυτοκίνητο.Τα‘χειχαμένα.
- Τιέκανα !Τιέκανα!
ΟΤομ χαϊδεύειτο μάγουλο της φίλης του. ΗΑνθούλα ανοίγει τα
μάτια.
- Όλαθαπάνεκαλά,ψιθυρίζει οΤομ.
ΈρχεταικαιηΛίλα μετααλεπουδάκια της.
- Λίλα,φωνάζει οΤομ, πήγαινε να φωνάξεις τηνκυρία
ΣΑΛΩΜΗ τη νοσοκόμα ! Εγώ θα προσπαθήσω να βρω τον
κύριο ΓΚΑΣΠΑΡ, τον αστυνόμο της Μερλέν-Βιλ ! Μήπως και
βάλειλίγητάξη στην τόση ανακατωσούρα του δρόμου !
4

7. Οκύριος ΑΡΜΑΝΤ φέρνει ταχέριαστοκεφάλιτου.
- Μα τι έκανα !Τι έκανα !
ΗΑνθούλα θέλεινα σηκωθεί αλλάοΤομ τηνεμποδίζει.
- Μη κουνιέσαι, Ανθούλα !Μείνε καλύτερα ακίνητη !
Τα τέσσερα αλεπουδάκια της Λίλας κουλουριάζονται
γύρω απότοκεφάλιτης Ανθούλας καιφτιάχνουν
ένα μαλακό μαξιλάρι γιατο άτυχο κορίτσι. ΟΤομ τής
σφίγγειτο χέριγιατης δώσεικουράγιο.
5

8. 6

9. Η οδός Μπελάδων είναι όνομα και πράμα. Τα αυτοκίνητα
συνεχίζουν να κορνάρουν. Μερικοί οδηγοίκατεβάζουν το
παράθυρο. Αναστενάζουν. Κάποιος φωνάζει θυμωμένος :
- Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτό το μποτιλιάρισμα ; Αυτό το
πράσινο αμάξι, εδώ μπροστά, ποιανού είναι επιτέλους ;
Προχωρήστε λίγο ! Αρκετά καθυστερήσαμε !
- Τουυυυυτ! Τουυυυυυτ! Μπιιιιιιπ! απαντούν οι
υπόλοιποι.
ΟΤομ δενμπορεί να κρατηθεί απότα νεύρα του.
- Ανθούλα, δεν μπορώ να σ’ αφήσω μόνη ! Κάποιος
πρέπει να με βοηθήσει να βρω τον κύριο ΓΚΑΣΠΑΡ !
Τότε η Νιφάδα, το πιο ανοιχτόχρωμο αλεπουδάκι, πετιέται
καιγλείφειτοχέριτου Τομ.
- Εντάξει, κατάλαβα ! λέει ο Τομ χαμογελώντας. Θέλεις να
πας να βρεις τον κύριο ΓΚΑΣΠΑΡ;! Άντε! Τρέχα!
Η Ανθούλα κάνει μια γκριμάτσα. Ο Τομ ανησυχεί.
- Πονάς πολύ;
Θαρραλέα όπως είναι, ηΑνθούλα κουνάει τοκεφάλι
θέλοντας να πει « όχι». Η κυρίαΣΑΛΩΜΗ πρέπει όμως να
φτάσει επειγόντως. Το φόρεμα της Ανθούλας, γύρω από
τον ώμο, γίνεται όλο καιπιοκόκκινο.
7

10. ΟΤομ σφουγγίζειτο μέτωπο της Ανθούλας μετο
πορτοκαλί φουλάρι. Η Ανθούλα χαμογελάει. Από μακριά
ακούγεται μια βροντερή φωνή. Είναι ο κύριος ΓΚΑΣΠΑΡ.
ΗΝιφάδα τρέχειδίπλατου.
- Ε,λοιπόν, είναι ώρα να βάλουμε λίγητάξη σ’αυτό
το χάος ! φωνάζει ο κύριος ΓΚΑΣΠΑΡ.
Ένας οδηγός μαρσάρει δυνατά. Βρουμ!
Βρουμ!Βρουυυυυυμ !Οκύριος ΓΚΑΣΠΑΡ
παίρνει σοβαρόύφος καιγυρίζειπρος
τον οδηγό.
- Μα καλά,τόσοδύσκολο είναι να
κάνετε λίγη υπομονή ;Μ’ αυτό το
«Βρουμ! Βρουμ! Βρουυυυυυμ !»
πουκάνετε, το αυτοκίνητό σας
ξερνάει τόσο καυσαέριο χωρίς
κανένα λόγο!Καιτο καυσαέριο
αυτό δημιουργεί ένα κουκούλι γύρω
απότη Γη, πουπαγιδεύειτη θερμότητα
της Γης ! Έτσι αυξάνεται ακόμη περισσότερο
η υπερθέρμανση του πλανήτη !
8

11. Οκύριος ΑΡΜΑΝΤ έχεικαθίσειτοαυτοκίνητό του.
- Μα τι έκανα !Τι έκανα…
Ο Τομ εκνευρίζεται και πάλι. Και λέει στον κύριο ΑΡΜΑΝΤ:
- Αντί να στενάζετε, δεν πηγαίνετε καλύτερα να
εξηγήσετε σε όλους αυτούς του ανυπόμονους
οδηγούς πόσοφταίει ηατμοσφαιρική ρύπανση γιατην
υπερθέρμανση του πλανήτη ;!
9

12. Ο κύριος ΑΡΜΑΝΤ χαμογελάει.
- Μα τιωραία ιδέα… Έτσιθανιώσω πολύπιοχρήσιμος…
Ο κύριος ΑΡΜΑΝΤ κατευθύνεται προς τα σταματημένα
αυτοκίνητα. Καιρωτάει τηνοδηγόενός γαλάζιου
αυτοκινήτου, πουείναι μάλιστα ημαμά της Λουσί:
- Κυρία μου, γνωρίζετε ότι, ότανκάνετε αυτό το «Βρουμ !
Βρουμ! Βρουυυυυυμ !»…
10

13. ΟΤομ χαμογελάει.ΗΛουσίβγαίνειαπότοαυτοκίνητο με
το βιολοντσέλο της. Είναι πολύ θυμωμένη.
- Εγώ πάντως προτιμώ να πάω με τα πόδια στο μάθημα
του βιολοντσέλου !Ανόλααυτάτα «Βρουμ !Βρουμ !
Βρουυυυυυμ !»είναι τόσο βλαπτικά γιατονπλανήτη
μας… εγώθαπάωμε τοπόδια!Άλλωστε,δενείναι και
τόσο μακριά !Μόλις δυο βήματα !Τι νόημα έχειτελικά
να παίρνουμε το αυτοκίνητο !; Κανένα απολύτως !
Τα αυτοκίνητα όμως στην οδό Μπελάδων δελένενα
σταματήσουν. Τουυυυυτ! Τουυυυυυτ! Μπιιιιιιπ! Η Λουσί
δενκρατιέται :
- Εσείς οιίδιοι είστε τομποτιλιάρισμα !Στονεαυτό σας
κορνάρετε ! Κοκορόμυαλοι !
11

14. ΗΛουσί φορτώνεται το βιολοντσέλο στην πλάτητης κι αρχίζει
να διασχίζειτασταματημένα αυτοκίνητα. Μεβήμα ταχύ
κατευθύνεται προς τη Μουσική Ακαδημία της Μερλέν-Βιλ.
Ημαμά της την παίρνει στοκατόπι.
- Γύρνα πίσω, Λουσί! Γύρνα στο αυτοκίνητο !
- Όχι ! απαντά η Λουσί.Δεν θέλω να πηγαίνω στην Ακαδημία
μετο αυτοκίνητο !Δενμένουμε τόσομακριά !Καιόλοιοι
φίλοι μου πηγαίνουν με τα πόδια! Τουςζηλεύω! Πηγαίνουν
όλοι μαζί και λένε ένα σωρό ιστορίες στο δρόμο ! Και
περνούν ωραία!Άλλωστε, κάνοντας λίγη πεζοπορία,
γυμνάζω και το σώμα μου! Και συνεχίζει ναπερπατά.
- Λουσί,γύρνα πίσω!
- Όχι!Δεν θέλωνα πάωμε το αυτοκίνητο !
12

15. Ξαφνικά, να σου καιηΛίλα!Καταφθάνει μαζί μετον
Δήμαρχο της Μερλέν-Βιλ καιμια νεαρή κυρία.
-Να ηνοσοκόμα !φωνάζει οΤομ.
Η κυρία ΣΑΛΩΜΗ, η νοσοκόμα, γονατίζει δίπλα στην
Ανθούλα και της ξεκουμπώνει προσεκτικά το λευκό
φόρεμα. Ο Δήμαρχος είναι ανήσυχος, όπως και ο Τομ.
Η Ανθούλα σφίγγειδυνατά το χέρι του φίλου της.
13

16. Η κυρία ΣΑΛΩΜΗ χαμογελά.
-Το τραύμα σουδενείναι πολύσοβαρό,
μικρούλα μου ! Ένας μικρός επίδεσμος,
ένας νάρθηκας, καισεμερικές μέρες
ούτε που θατο θυμάσαι πια!
- Ουφ! αναστενάζει ο Δήμαρχος
σκουπίζοντας το μέτωπό του.Δεσποινίς
Ανθούλα, λυπάμαι πολύ πουσας υποδεχόμαστε
στην πόλη μας υπό τέτοιες συνθήκες…
Ο Τομ σηκώνεται όρθιος. Μέσα στον ασταμάτητο
θόρυβο « Τουυυυυτ! Τουυυυυυτ! Μπιιιιιιπ!», γυρίζει
προς τον Δήμαρχο.
- Δενμπορεί να συνεχιστεί αυτό ! Κάτι πρέπει να γίνει!
Η οδός Μπελάδων παραείναι θορυβώδης, παραείναι
επικίνδυνη, παραείναι γκρίζα, παραείναι…
14

17. - Έχεις δίκιο, Τομ! απαντά ο Δήμαρχος. Μετά το
σημερινό ατύχημα, πρέπει να πάρω μια απόφαση.
Λοιπόν… Σχεδιάζω να… Όχι… Αποφασίζω να…
Ναι, αποφασίζω να απαγορευτεί η κυκλοφορία στην
οδό Μπελάδων !
Η Ανθούλα χαμογελά.
- Τι ωραία ιδέα! λέειτο μικρό κορίτσι. Ωχ!Το ωραίο
λευκό φορεματάκι μου είναι ματωμένο καιβρώμικο.
- Φταίνε τα καυσαέρια των αυτοκινήτων… λέειηκυρία
ΣΑΛΩΜΗ.
15

18. Λίγοκαιρό αργότερα…
Ο ήλιος λάμπει πάνω από τη Μερλέν-Βιλ. Ο κύριος Δήμαρχος
δεν άφησε περισσότερο χρόνο να πάει χαμένος και κράτησε
την υπόσχεσή του.Η οδός Μπελάδων αναπλάστηκε και ο
Δήμαρχος απευθύνεται τώρα στους κατοίκους.
- Αγαπητοί συμπολίτες, είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που
εγκαινιάζω έναν νέο δρόμο ! Έναν νέον δρόμο, λέγω,
που θα είναι πια ελεύθερος από αυτοκίνητα! Βέβαια,
τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα είναι απαραίτητα…
Και ο καθένας από μας τα χρησιμοποιεί… Αλλά δεν πρέπει
να ξεχνάμε και τα οφέλη της ησυχίας, του καθαρού αέρα,
της πεζοπορίας, της ασφάλειας… Σήμερα, λοιπόν,
θαήθελα ναευχαριστήσω δύο πρόσωπα…
16

19. Οκύριος Δήμαρχος ακουμπά το ένα του χέριστον ώμο του
κυρίου ΑΡΜΑΝΤ.
- Ο κύριος ΑΡΜΑΝΤ αποφάσισε να στήσει ένα πάρκο
κυκλοφοριακής αγωγήςγιαναμαθαίνει στα παιδιά της
Μερλέν-Βιλ τους κανόνες της οδικής ασφάλειας ! Και
χωρίς πραγματικούς κινδύνους !
Όλοι χειροκροτούν τον κύριο ΑΡΜΑΝΤ, που είναι πολύ
συγκινημένος.
- Καιγιατοσπουδαίο θάρρος της, θαήθελαεπίσης να
ευχαριστήσω τη μικρή μας φίλη Ανθούλα…
Όλοι τώρα χειροκροτούν την Ανθούλα. Ο Δήμαρχος
πλησιάζει προς το κομμάτι ύφασμα που σκεπάζει το όνομα
του νέου δρόμου.
- Έτσι αποφάσισα να ονομάσω τον νέο μας δρόμο…
οδό Ανθούλας !
17

20. Όλοι οι κάτοικοι της Μερλέν-Βιλ χειροκροτούν. Ξαφνικά,
οΔήμαρχος φέρνειαπαλάτοδάχτυλό σταχείλητου.Και
τότε όλοι σωπαίνουν στην οδό Ανθούλας. Μια απαλή
καιντελικάτη μουσική ακούγεται ν’ανεβαίνει προς τον
ουρανό. Είναι ηΛουσί!ΗΛουσί καιτο βιολοντσέλο
της !Τιόμορφα !Τιωραία ιδέα να καλέσουν τη Λουσί να
παίξειβιολοντσέλο γιαταεγκαίνια της οδού Ανθούλας !
Τιόμορφη μουσική !Λίγοπιο εκεί,μερικά παιδιά έχουν
κιόλας αρχίσεινα μαθαίνουν γιατην οδική ασφάλειαστο
πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Φυσικά υπό το άγρυπνο
αλλά καλοσυνάτο βλέμμα του κυρίου ΑΡΜΑΝΤ.
18

21. - Είναι τιμή για μένα να σας μαθαίνω τους κανόνες της
οδικής ασφάλειας… Είναι ένας τρόπος να… ζητήσω
συγγνώμη για…
Η Ανθούλα πλησιάζει τον κύριο ΑΡΜΑΝΤ.
- Το τραύμα έχει κιόλας γιατρευτεί, κύριε ΑΡΜΑΝΤ…
Είμαι πολύ χαρούμενη που σας βλέπω εδώ. Ξέρω ότι
θακάνετε πολύκαλή δουλειά…
19

22. Ο Τομ πλησιάζει την Ανθούλα.
- Ανθούλα, αύριο φεύγεις πίσω στο νησί σου. Ήθελα να
σουπροσφέρω αυτό τοόμορφο λουλούδι.
Καινα σου πωότι…
Ένα πουλίφτερουγίζει ξαφνικά. Περνά από την
οδό Ανθούλας τιτιβίζοντας χαρούμενα και δεν μας
αφήνει να ακούσουμε τα λόγια του Τομ προς την
Ανθούλα.Ίσως επειδή πρέπει να μείνουν μυστικά.
-Κιεγώ,Τομ,ήθελανα σουπω…
Καιξανά το πουλί!
- Αύριο θα σεπάωστολιμάνι. Με τα πόδια. Εκεί θασε
περιμένει το πλοίο για το γαλάζιονησί. Και στοδρόμο,
θαπούμε κιάλλεςακόμα όμορφες ιστορίες.
20

23. '
. --- I